Nihoul had wel rekeningen in Zwitserland, in tegenstelling met hetgeen Langlois beweerde. Bewijzen terug te vinden in de brief van Frisque aan een aantal mensen (gecontroleerd door een aantal journalisten o.a.). Onafhankelijk van onze Franstalige collega's vond ik hetzelfde over Feldbinger als hetgeen te vinden is op hun webs. Ik was ooit bij hun gaan zoeken maar ik kan blijkbaar niet vertrouwen op de zoekfunctie.

» tueriesdubrabant.1fr1.net

Zeer belangrijke paragraaf in dit verband;

"Il serait très important de pouvoir relier Heinz Felbinger, même de façon indirecte, avec Otto Skorzeny (et ce qui l'entoure), vu que Heinz Felbinger a, selon un témoin, trafiqué avec Paul Vanden Boeynants (armes, drogues), André Cools ... et Michel Nihoul... Les aspects "traite des êtres humains" et "trafic de voitures" avec des pays "de l'Est" ne peuvent être négligés. En outre, il faudrait savoir si Heinz Felbinger était en contact avec la mafia (notamment ce "Caputo" de Wemmel... qui fait penser à Sergio Ferrari, ami de l'avocat Jean-Paul Dumont et qui a résidé dans l'ancienne maison de Paul Cams à Ganshoren)."

Naar mijn bescheiden mening waren dit de zaken die we nooit mochten te weten komen. Ikzelf voeg er nog de naam Mathot aan toe
Die heb ik gevonden via ... rekeningen. Ik blijf verder graven maar eerst ga ik toch nog eens het Franstalige forum lezen op zoek naar verdere bevestiging. Pfffffffff, een titanenwerk. En graag tegenargumentatie.

Nihoul had nog andere contacten met een bizar milieu. Hierover schreef de commissie-Dutroux » Forum

Tiens tiens ... er is  vandaag blijkbaar nog iemand bezig met Nihoul/Dutroux. En Piro. Toch raar dat hij die naam noemt en dus de link legt met de Bende » www.hln.be

Bemoedigend.

“Alles begon in de vroege jaren tachtig, toen Brussel eendraaischijf was voor een trafiek waarbij de Amerikaanse president Ronald Reagan enorme hoeveelheden wapens via Israël en België naar Iran liet verschepen,” schreef onderzoeks journalist Walter De Bock in De Morgen . “Jacques Monsieur werkte toen samen met enkele Israëlische agenten, onder wie Juan Borges, Sylvain Alalouf en Georges Drouviotis. Samen leverden ze illegaal wapens aan Iran en de christelijke milities in Libanon. Zo verkochten ze zesduizend tow raketten aan Iran. De factuur vermeldde een bedrag van niet minder dan 83 miljoen dollar. Er werd in die tijd in bepaalde Brusselse milieus vlug en veel geld verdiend.”

Borges had begin jaren tachtig een affaire met Anne Bouty, een geschorste advocate die later bekendheid zal krijgen als de echtgenote van Michel Nihoul, eenhoofd rolspeler in de zaak Dutroux. Cadreco, het juridisch adviesbureau van Bouty dat ze samen met Borges had opgericht, zou een belangrijk steunpunt geweest zijn voor de clandestiene werking van de Mossad in België. Borges werd eveneens aangehouden voor de moord op Mandelbaum, maar kwam weer vrij en nam de wijk naar Canada. In 1992 werd hijsamen met vijf andere beschuldigden bij verstek veroordeeld voor de diefstal van het schilderij van Modigliani. Voor de moord op Mandelbaum werd uiteindelijk niemand veroordeeld.

Dezelfde Anne Bouty, Mevrouw Nihoul, had Nihoul leren kennen in de jaren 70 toen ze nog de verloofde was van Claude Michel, de schoonbroer van George Frisque.

Ze had als advocate stage gelopen bij Jacque Marres, gespecialiseerd in Zairese zaken en raadgever van Mobutu. Ze had in die tijd contacten op zeer hoog niveau, ook met Cahen, eveneens een goede vriend van dezelfde Mobutu.

Via deze Cahen kwam ze eveneens in contact met zijn goede vriend Przedborski.

Cherchez la femme, wat Nihoul betreft absoluut een niet te onderschatten factor. Zonder deze vrouw zou hij niet rondgelopen hebben met pluimen op zijn hoed als grootmeester van de loge. (Dit laatste is te lezen in Lerouge "Dossier Nihoul")

» books.google.be

Lijkt me raar dat Reagan wapens naar het Iran van de ayatollahs liet vertrekken, want die steunden de anti-Israëlitische milities in Libanon (nog altijd trouwens). Tenzij het smokkel naar o.a. Hekmatyar was die in Afganistan tegen de USSR vocht.