Dat luguber huis is een trekpleister voor urbexers. Het is er soms fille. De overheid zou het beter dicht timmeren uit respect voor de slachtoffers.

Justitie heeft hier voor één keer niets mee te maken. Het huis is eigendom van de stad Charleroi. En die mannen zijn binnen geraakt via het huis er naast en een ladder.

Misschien kunnen we ons beter focussen op de "niet bestaande" netwerken. Want daar had justitie wél mee te maken. Iedereen die de moeite gedaan had de boekhouding van Dutroux te bekijken weet dat Dutroux niet de eenzame pervert was die justitie ons voorgeschoteld heeft. Daar zijn tientallen en missschien zelfs honderden bewijzen van. Dutroux was net zoveel lonesome wolf als de Bende roofdieren waren Totdat die netwerken niet blootgelegd worden en de Bende niet gestraft is, is België een schurkenstaat. Niet meer, niet minder.

(Zolang die twee mannekes die de beelden van de kelder filmden niet in staat zijn een filmpje te maken van twee homo's die hand in hand lopen moeten die vooral ophouden met filmen wat mij betreft. Wie hebben ze nu een dienst bewezen? De ouders van de slachtoffers? Sorry dat ik, zo cassant ben maar ik wil in 2020 niet wakker worden in een land waar inbreken legaal zou zijn en een ex gedetineerden in mekaar kloppen een nieuwe hobby is. Bij mijn weten heeft Lelievre zijn straf uitgezeten. Oog om oog en tand om tand dat is voor een andere wereld.)

Met een budget rond 950.000 euro wil de stad de plek omtoveren in een plaats van ‘ontmoeting’ en ‘contemplatie’. Overleg met de nabestaanden over de aanleg van het park moet wel nog plaatsvinden. In 2009 kreeg de stad Charleroi de toelating om het huis van Dutroux te onteigenen om er een park van te maken. De sloop stond al sinds 2011 op de agenda.

Ik vraag mij af waar ze zo'n tienjarenagenda's verkopen. Alleen in Charleroi waarschijnlijk. En het overleg met de ouders moet nog plaatsvinden.

Misschien hadden ze Michèle Martin moeten vrijlaten op voorwaarde dat ze daar elke dag eigenhandig puin ging ruimen. Maar naar 't schijnt ging ze liever op onze kosten rechten studeren. Om daarna te kunnen gaan flaneren in Knokke na een kappersbezoek. Rechten gestudeerd hebben is blijkbaar geen garantie voor verstandige beslissingen. (» www.hln.be)

Je wil mijn mening daarover? Toevallig ben ik de laatste dagen het boek van de vader van An aan het herlezen. Vanaf dag één heeft justitie geen respect getoond voor de ouders. En nu nog niet trouwens. Of wat te denken van de zin "het overleg met de nabestaanden moet nog plaatsvinden". Mijn mening dus; plaatsvervangende schaamte ... en woede. Die ik hier ventileer op deze laatste dag van het jaar.

Als ik deze nacht het boek zal dichtklappen; het zal dan wellicht 2020 zijn, zal ik de goden danken dat het niet mijn kinderen of kleinkinderen waren. Ik hoop dat diezelfde goden, indien ze er zouden zijn, alle slachtoffers van alle misdaden de kracht geeft om verder te gaan en toch een klein beetje te kunnen genieten. Ik wens ze allen een warm 2020.

Heeft Kaspar Hauser iets te maken met België?

Er is natuurlijk zijn dood, die valt in de beginjaren van de Belgische staat, maar misschien is er meer. Een klein berichtje in Het Belang van Limburg n.a.v. de begrafenis van o.m. Eefje Lambrecks (An Marchal en Eefje (geboren op 3 januari 1976) werden ontvoerd op 22 augustus 1995 en vermoord teruggevonden op 3 september 1996):

Tuur Devens, theatermedewerker bij deze krant, was de laatste klastitularis van Eefje Lambrecks, tijdens het schooljaar 1994-1995. Eefje volgde de richting Menswetenschappen aan het Sint-Jozefsinstituut in Bokrijk. Tuur Devens heeft Eefje zeer goed gekend. Hij is sinds de verdwijning ook contact blijven houden met de moeder van Eefje.Tuur Devens: "Eefje was heel sociaal en creatief. Heel typerend is dat ze in het kader van 'Journalist voor één dag' in Het Belang van Limburg een reportage maakte over kansarmen in 'De Wroeter' in Kortessem. Eefje was heel erg begaan met het milieu, met de maatschappij ook. Toen ik vorig jaar voor het eerst van haar verdwijning hoorde, wist ik meteen zeker dat er iets niet in de haak was. Dat ze niet was weggelopen, was voor mij duidelijk. En een of ander avontuurtje, vond ik ook onmogelijk. Zo zat Eefje niet in mekaar."

Devens leerde Eefje ook in het theater kennen als een fijngevoelig meisje. "Elk schooljaar houdt de school in maart 'culturele dagen'. In 1995 was het project Kaspar Hauser. Dat is het verhaal van een zestienjarige die wordt opgesloten, later in mysterieuze omstandigheden vermoord. Eefje speelde de hoofdrol, zij speelde Kaspar Hauser. Héél hallucinant vind ik dat nu. Die theaterrol is voor haar werkelijkheid geworden," aldus Tuur Devens, die de regie deed van het stuk. "Eefje heeft die rol heel mooi gespeeld. We hadden voor die hoofdrol niet eens een auditie gehouden. De hele groep vond het vanzelfsprekend dat Eefje die rol zou doen."

Net zoals de zaak Kaspar Hauser heeft de zaak Dutroux geweldige weerklank ondervonden in Europa. En zoals Kaspar Hauser iets over het échte wezen van Europa had kunnen openbaren, zo had Eefje Lambrecks door haar dood misschien iets kunnen openbaren van het wezen van het tegenbeeld van Europa.

Geeft ook haar naam een aanwijzing? ‘Lambrecks’ van Lambrecht, Land-brecht: “die schittert, glanst, straalt, over het land” …

Een tegenbeeld waar België model voor staat, een Baäl-Moloch aan wie kinderen geofferd worden.

Bron » www.vrijgeestesleven.be