Waarvoor het 2de gedeelte van de naam Faradec staat weet ik ook niet, maar doet er m.i. ook niet echt toe. Wel enkele opmerkingen:

• Faradec was geen eenmanszaak zoals Bouten in zijn boek schrijft, maar een vennootschap (pvba). Er was nog een andere vennoot, namelijk L.T. waarmee Beuckels dus (nauw) samengewerkt moet hebben. (Zie post Ruf Nachtergaele met oprichtingsakte Faradec op vorige pagina.)

• In het boek van Bouten wordt echter niets over deze 2de vennoot geschreven, terwijl deze toch belangrijke inzichten zou kunnen geven.

• Bouten schrijft ook dat de Faradec in 1986 werd opgedoekt, terwijl er ik het KBO sprake is van 1991. (Al kan het zijn dan Beuckels zijn aandelen al eerder verkocht/weggeschonken heeft.)

• KBO » kbopub.economie.fgov.be

De andere vennoot had trouwens nog een andere vennootschap die in bliksemafleiders gespecialiseerd was, in het Antwerpse. (Zoek BE 0406.161.368, let wel: de vennootschap is ondertussen van activiteit en eigenaar verandert.)

Wat er volgens mij met deze vennootschap van L.T. gebeurd is:

Nadat L.T. de pensioengerechtigde leeftijd had bereikt heeft hij zijn bedrijf DABIB verkocht. De overnemers hebben het handelsfonds overgenomen (dus de naam, cliënteel, materialen,.. en dit in een andere vennootschap gestoken). Nadien heeft L.T. de vennootschap (die leeg was) waarschijnlijk verkocht/weggeschonken aan A.G., die er een andere activiteit in is gestart. Als je op DABIB zoekt kom je op een mooie site uit, waar er sprake is van "40 jaar" ervaring, terwijl de vennootschap nog maar een tiental jaar bestaat. In die "40 jaar" is de ervaring van L.T. dus meegeteld. Je zou dus kunnen zeggen dat het huidige DABIB een verre uitloper van Faradec is.

Uiteraard geen kwaad woord over L.T. of DABIB die met de Bende van Nijvel niets te maken hebben, maar ik snap dat er aan L.T. niet meer aandacht wordt geschonken, hij lijkt met perfect geplaatst om de theorieën omtrent Beuckels te ontkrachten of net te bekrachtigen.

De referenties naar de publicaties van Faradec in het Staatsblad zijn terug te vinden op » www.ejustice.just.fgov.be

Uit de referenties blijkt dat in 1985-1986 de zetel van Faradec werd verplaatst van Hoeilaart naar Mortsel.

Roger Beuckels 3

Het relaas over Roger Beuckels moeten we heel serieus nemen. Hij is immers de hoofdpersoon en een van de naamgevers van het nieuwe boek van Guy Bouten. Het is niet niks, iemand beschuldigen van vele moorden en dan nog iemand die reeds overleden is en zich niet meer tegen aantijgingen kan verdedigen. Maar hoe zit het met Beuckels zijn familie? Gaan die daar nog last van krijgen. Beuckels schijnt verscheidene malen getrouwd te zijn geweest en ook kinderen te hebben. Heeft Bouten contact gehad met die familieleden? Wat zeggen die over de beschuldigingen?

Hoe brengt Guy Bouten de boodschap over: ‘Ik weet zeker dat Roger Beuckels de killer van de Bende van Nijvel is’. Dat is, hoe noem je zo iets?, nogal drastisch geformuleerd, zonder voorbehoud. Is dit alles onomstotelijk waar? Is het na te trekken? Dat is de vraag die we moeten stellen. Bouten zegt dat hij vijf jaar besteed heeft aan het onderzoek voor zijn nieuwe boek. Dan mag je er vanuit gaan dat de feiten zoals beschreven ‘absoluut waar’ zijn. Wanneer ik dan het verhaal over Beuckels ga lezen en de door Bouten gepresenteerde ‘feiten’, dan blijkt al snel dat de conclusies die Bouten uit die feiten trekt, niet gestaafd worden door keiharde bewijzen. Toch suggereert Bouten dat wel. Leest u maar even mee:

Blz. 52

Beuckels verleende ongetwijfeld hand- en spandiensten aan een geheime dienst zoals duidelijk bleek in 1967. We zullen aantonen dat hij daarna fungeerde als een ‘slapende cel’, die tijdens de ‘loden jaren 80’ werd geactiveerd om de vuile karweien van de zogenaamde Bende van Nijvel op te knappen.

Opmerkingen: Bouten zegt hier dat hij gaat aantonen (bewijzen) dat Beuckels vuile zaakjes opknapte voor de Bende. Hierbij moeten we de foto’s buiten beschouwing laten. Ik ken heel wat mensen uit die tijd die veel meer gelijkenis vertonen met die foto’s. En dan nog: Iemand beschuldigen van diverse moorden omdat hij wel eens op een robotfoto kan lijken?

Blz. 53

We zullen verder aantonen dat Beuckels de ‘killer’ was, die onder meer schoot met een FN pistool kaliber .22LR. en verscheidene slachtoffers maakte. We onderzoeken ook of hij als de tipgever fungeerde en zo aan de Deltacel toeliet twee zakken op te vissen in het kanaal te Ronquières met Bendewapens en andere attributen, waaronder een kogelvrij vest met een bloedvlek. Het is niet uitgesloten dat Beuckels in 1985 in Aalst een schampschot door een politiekogel opliep in de halsstreek en dat hij daarom de mysterieuze messteek verzon, waarvoor hij nooit een klacht indiende. Zijn DNA is in elk geval niet meer opspoorbaar, want zijn lijk werd gecremeerd.

Zijn bijnaam van ‘le gitan’ of ‘de zigeuner’ brengt ons op het spoor van de manouchen Philippe en Julien De Staerke maar ook de zigeuner Bruno van Deuren. Het staat vast dat ze alle drie betrokken waren bij de Bende van Nijvel.

Opmerkingen: Het is ‘niet uitgesloten’ dat Beuckels in Aalst een schampschot opliep. Was Beuckels dan in Aalst? Waar is het bewijs daarvoor? En dan verder: zijn bijnaam ‘le gitan’ brengt ons op het spoor van Philip en Julien De Staerke. Waarom?

Blz. 56

In Brussel werden contacten gelegd via Charles Masy, een ex-huurling die ooit actief was in Katanga. Zijn café ‘La Renaissance’ werd gebruikt als dekmantel voor de kleine kring van huurlingen in de Europese hoofdstad zoals Beuckels en Tavernier.

Opmerkingen: Was Beuckels daar dan? Zo ja, maakt hem dat de Killer?

Blz. 88 & 89

Armfelt, een gewezen Amerikaanse luchtmacht kolonel, was een anticommunist in hart en nieren.

Carl Armfelt woonde in Eede vlakbij de Belgisch-Nederlandse grens. Samen met de Syrische dubbelspion en wapenhandelaar Faez Al Ajjaz verkocht hij wapens, nachtkijkers en communicatieapparatuur aan diverse landen in oorlog. Hij stond ook in nauw contact met de Franse huurlingenleider Bob Denard, die in de jaren 60 in Congo een goede leermeester was geweest van Roger Beuckels.

Armfelt zal Roger Beuckels, en dit op advies van Denard, bij Bougerol introduceren en hem de raad geven om voor de uitvoering van zijn ‘vuile karweien’ beroep te doen op deze meedogenloze huurling. In december 1985 verdween Armfelt plots met de noorderzon. Hij overleed enkele jaren geleden.

Opm.

Voordat ik over Armfelt ging schrijven en zijn rol in Nederland en België in de jaren ’70 en ’80 had nog niemand de link tussen Armfelt en de Bende van Nijvel gelegd, ook Guy Bouten niet. Armfelt is meer dan 10 jaar mijn missieleider/caseofficer geweest.

Armfelt was geen gewezen Amerikaanse luchtmacht kolonel maar een geheim agent met een missie. Armfelt is in het Amerikaanse leger nooit verder gekomen dan ‘private’, de laagste rang in het Amerikaanse leger, gewoon soldaat. Armfelt moest voor het eind van de opleiding de luchtmacht verlaten omdat zijn Engels niet goed genoeg was.

Armfelt heeft nog geen jaar in Eede gewoond. Begin 1969 verhuisde hij met zijn gezin naar de Boslaan 12 in Knokke. Wel gebruikte hij zijn oude adres Biezenstraat 36 in Eede nog wel als basis voor trainingen, opdrachten en misleiding van verschillende partijen. De verkoop van wapens, nachtkijkers en communicatieapparatuur verkocht hij niet samen met Al Ajjaz, maar met Hans Teengs Gerritsen, een vriend van Prins Bernhard.

Hoe zou Bouten moeten weten dat Armfelt op advies van Bob Denard, Roger Beuckels bij Bougerol introduceerde. Armfelt had geen contact met Denard. De verbindingen met Denard liepen via Al Ajjaz. Zelf heb ik nooit de naam Roger Beuckels horen noemen, niet door Armfelt, niet door Denard en niet door Al Ajjaz. Het bestaat niet dat Beuckels ingehuurd was door Bougerol. Daar waren anderen voor.

Het klopt wel dat Armfelt op 22 december plotseling verdween, kort na de laatste aanslag in Aalst en het oprollen van de CCC, welke gebeurtenissen nu juist niet genoemd worden . Hij overleed niet enkele jaren geleden maar op 8 november 2005 in Canada.

Blz. 122

We signaleerden al de gevaarlijke avonturiers Roger Beuckels en Jacques Lafaille. Een centrale figuur in deze groep was de Franse ex-kolonel Maurice Robert, die nog steeds banden onderhield met de France SDECE en de SAC.

Opm.

Waar signaleerden we Beuckels dan? Waar en wanneer is Maurice Robert met Beuckels gezien?

Blz. 145

Een voormalig legionair die getuige was van de schietpartij zei dat beide schutters militair te werk gingen en de agent onder kruisvuur namen. Dit kon, ons baserende op robotfoto nr.14 die van een dader werd gemaakt, wijzen op de aanwezigheid van Beuckels. Hij had als gewezen huurling de militaire schiettechniek onder de knie.

Opm.

Hoe haal je het in je hoofd om op grond hiervan iemand van moord te beschuldigen. De foto’s hebben we al besproken. Nu de schiettechniek. In België zijn er tig-duizend militairen en ex-militairen die deze techniek onder de knie hadden. En dan hebben we ook nog de schietclubs.

Blz. 147

De Santana was dus gestopt om de nummerplaten te wisselen. Waar? De huurling Beuckels woonde toen in Hoeilaert in een caravan op een erg verlaten plek nabij een vijver. Voldoende om er ongemerkte wissel uit te voeren.

Opm.

Kijk, dat is nog eens bewijs. Beuckels woonde daar in een caravan. Geen enkele achtergrondinformatie, over: wie, wat, waar, wanneer waarom en hoe!

Blz. 158

De man was ongeveer dertig jaar oud, atletisch gebouwd en had zwart, kortgeknipt haar. Robotfoto nr.10 leverde een gelaat op dat opnieuw sprekend leek op dat van de Vlaming Roger Beuckels, die perfect tweetalig was.

Opm.

Alweer een robotfoto, en dan is Beuckels als Belg ook nog eens tweetalig. Dan moet het Beuckels wezen!

Blz. 163

De indringer kon opnieuw Roger Beuckels zijn, die toen de kost verdiende als dakwerker. Tijdens zijn avontuur in Congo hield hij van moorden en hij liep ook altijd gewapend rond met een pistool.

Opm.

Ja, het ‘kon’, maar ook niet! En hoezo ‘opnieuw’. Beuckels is er alleen in de visie van Bouten.

Blz. 169 & 170

Was Beuckels opnieuw in de buurt? Hij was een kettingroker en sadist. Er was opnieuw die typische stijl van ‘overkill’ en verder verraadde de knopen het werk van zigeuners. De bijnaam van Beuckels luidde ‘le gitan’.

Bouhouche maakte deel uit van dit doodseskader. Behoorde ook Beuckels tot dit gezelschap? Van Haperen werkte voor Carl Armfelt, voorman van een geheim Stay Behind-netwerk in Nederland en een belangrijk contactpersoon van majoor Bougerol.

Opm.

Het ging hier niet om zigeunerknopen maar om een techniek uit het Obo no Jitsu -technieken met een band of touw-, en nee, Beuckels maakte geen deel uit van die groep. Voor dit boek had ik, maar ook niemand van de andere genoemden ooit gehoord van ene Roger Beuckels. Op mijn eigen rol hierin, kom ik terug in deel 4 van dit relaas.

Blz. 172

Was Beuckels opnieuw in de buurt? De peuken wezen ongetwijfeld op een kettingroker.

Opm.

Hoe Bouten erbij komt dat Beuckels ‘opnieuw’ in de buurt zou zijn is een raadsel. Met de beste wil ter wereld heb ik Beuckels bij geen van de gebeurtenissen opgemerkt, behalve dan in de fantasie van Guy Bouten.

Blz. 207

Een hypnose-analyse resulteerde in het samenstellen van robotfoto nr. 4, sprekend gelijkend op Roger Beuckels waarvan we de aanwezigheid reeds schetsten in Waver (overval Dekaise).

Opm.

Die foto hebben we al meermalen besproken. Ziet u het? Ik niet en zo ja, wat dan nog. Hoeveel verdachten hebben we al niet gehad die op de foto lijken van de reus?

Blz. 226

Pierre Sweerts stierf in 1989 aan kanker, berooid, en net als Beuckels, een marionet in handen van diverse geheime diensten tot men hem niet meer kon gebruiken.

Opm.

Waar haalt Bouten het vandaan dat Beuckels een marionet was van geheime diensten? Bij al deze gebeurtenissen is nimmer over Beuckels gesproken.

Blz. 230

Vos en Ruth waren ervan overtuigd dat het lichaam op de grond in het Bos van Houssière, het lijk van de ‘killer’ was, wat verklaarde waarom het moorden plots ophield. In deze these kon Roger Beuckels onmogelijk de ‘killer’ zijn, want hij stierf pas zes jaar later en bleef Bouhouche betrokken bij de moord op Mendez in januari 1986, buiten verdenking.

Opm.

Nee, Beuckels kon in deze these de killer niet zijn. Tot nu toe ook niet in andere theses.

Blz. 263

De honger van Bouhouche maar ook Beuckels naar wapens was groot en ze wilden altijd het beste van het beste.

Opm.

Wat heeft Beuckels hiermee te maken?

Blz. 287

Kreeg de Deltacel de tip van een beschermde informant, van wie de identiteit niet mocht bekendgemaakt worden? Het is niet uitgesloten dat Beuckels of Beijer aan Deltacel de exacte locatie toonde.

Opm.

Niet uitgesloten? Er is zelfs geen enkele aanwijzing voor!

Blz. 288

De inhoud van de zakken droeg mogelijk de signatuur van Roger Beuckels. De auteur ving immers het gerucht op dat Beuckels een informant was van Philippe Vermeersch, de rijkswachter die aan de basis lag van de vondst in het kanaal. In datzelfde 1986 doekte Beuckels in Hoeilaart zijn bedrijfje Faradec op en verhuisde.

Gol kan immers op verschillende wijze worden geïnterpreteerd en dus ook naar Beuckels verwijzen en dus niet naar Bouhouche of Bougerol. Beuckels, verslaafd aan tabak en alcohol, was een marginale figuur, waarop de profilers terecht wezen.

Opm.

Kijk eens aan, de auteur ving een gerucht op! En als klap op de vuurpijl doekt Beuckels ook nog eens zijn bedrijfje op en nog wel in 1986, en ook Gol zou naar Beuckels kunnen verwijzen? En dat is het bewijs?

Wat ik nog wel graag zou willen weten:

• Wie vertelde dat gerucht?

• Hoe weet Bouten dat het waar is?

• Wat voor bedrijf was Faradec?

• Waar is Beuckels naar toe verhuisd?

• Waar leefde hij van in zijn nieuwe woonplaats?

• Was Beuckels op dat moment getrouwd? Had hij een relatie?

• Had Beuckels kinderen, van welke leeftijd? Ging hij met hen om?

Waarom is Bouten niet, net als voor zijn andere boeken, op onderzoek gegaan bij familie, vrienden, kennissen, klanten, en/of buren van Beuckels? Bouten heeft niets concreets, alleen lucht en die stinkt nog ook!

Blz. 299

Zo vond men in Hoeilaart, vlakbij de serres van de vader van zijn vriendin Angelina, de achterbank van de groene VW Golf, gebruikt door de Bende in Eigenbrakel en Overijse. Roger Beuckels woonde en werkte toen ook in Hoeilaart.

Opm.

Eigen schuld Beuckels, dat Bouten je beschuldigd. Had je maar niet in Hoeilaert moeten gaan wonen. Toch niet zo slim van je om die achterbank in je woonplaats achter te laten. Hier kun je toch niet meer serieus bij blijven?

Blz. 313

De Kerchove zwoer me dat de persoon in kwestie majoor Bougerol was, maar in feite ging het om Bouhouche of misschien wel om Beuckels.

Opm.

Misschien ging het wel om heel iemand anders? Zijn dit nu de bewijzen die Bouten ons beloofde te tonen? Hebt u ook maar één spatje bewijs gezien tegen Roger Beuckels? Zou u met deze (nep)bewijzen en argumentatie iemand van vele moorden durven beschuldigen.

In ieder geval door mij, worden alle gepresenteerde ‘feiten’, maar zeker de conclusies in twijfel getrokken. Niets daarvan wordt zelfs maar gestaafd door het minste bewijs. Voor zover ik heb kunnen ontdekken is er geen enkel bewijs dat Beuckels zelfs maar in de buurt was van een van de feiten, laat staan dat hij eraan deel heeft genomen.

Hier is sprake van een ergerlijke vorm van smaad en laster, waar vooral de familie van Beuckels, mocht die er zijn, door gedupeerd wordt. Ook bestaat er een groot gevaar dat er niemand meer op zoek gaat naar de echte killer. Voor Guy Bouten is het grote gevaar dat dit alles nog een gerechtelijk staartje gaat krijgen. In mijn ogen is in ieder geval zijn reputatie naar de maan!

De bewuste memoires van Bouhouche, in mijn ogen beslist niet door Dany geschreven. Ik heb diverse redenen om dat te denken:

1. De gememoreerde memoires lijken beslist niet op de manier waarop Bouhouche praatte of zichzelf op papier uitte. Het lijkt wel op de opzet van een verslag voor een boek over het proces, het begint met een inleiding, de kindertijd, waarbij ook de vaders niet vergeten worden. Dan begint hij, nog tijdens het proces, op papier al een complete bekentenis af te leggen, met de namen van betrokkenen en/of mededaders, hierbij vooral de schuld leggend bij Bob Beijer, de man waar juist Bouten nu zo’n hekel aan heeft;

2. Er is geen kans op dat Bouhouche, tijdens het proces dergelijke zaken op zou schrijven, verklaringen waarmee hij zichzelf zou belasten met het risico op levenslange gevangenisstraf. Wat dan wel weer opvalt, Dany zegt niets nieuws, maar alleen wat bekend was of later bekend zou worden, dus net wat Bouten kan weten; Wat interessant kon zijn was de reis naar Amerika. Wat zegt Dany daarover in zijn memoires? ‘Daar heb ik dingen geleerd die ik voor mezelf houd’. Hoezo? Hij schrijft toch voor zichzelf? Heeft hij dan geheimen voor zichzelf? Voor Bouten wordt het dan wel gemakkelijk, hoeft hij daar niks over te verzinnen. Maar waarom noemt hij dan wel de namen van Dossogne, Mievis, godin en anderen?

3. Mocht Bouhouche inderdaad, zoals in de memoires gesuggereerd, een dergelijke rancune tegen Bob Beijer gehad hebben, dan zou hij dat nooit op een dergelijke manier tegen Bob gezegd hebben en het zeker niet aan papier toevertrouwd hebben. Dany liet zich nooit in de kaart kijken, waarom dan nu slapende honden wakker maken? Was het niet Bouten, die toen al voor iedereen duidelijk was dat Elisa van Vliet nooit Bob Beijer kon zijn, stijf en strak tegen jou bleef volhouden dat het Bob wel was? Weet je nog hoe boos Bouten op Bob reageerde? Dit alles maakt het verhaal van Guy Bouten niet geloofwaardiger.

4. Wat ook gelijk opvalt, zoals anderen al opmerkten, dat Bouten in de tekst dezelfde woorden gebruikt als Bob beschrijft in zijn boek: ‘De Laatste leugen’. En dan nu suggereren dat het Bob is die plagiaat gepleegd heeft. Het moet niet gekker worden. Gelukkig is het antwoord hierop niet moeilijk. Laat Bouten de originele versie plaatsen van dezelfde woorden die Bob gebruikte. Kan hij dat niet, dan is er duidelijk sprake van plagiaat. Laten we wel wezen. Wanneer heeft Bob zijn boek gepubliceerd? Daartegenover, wanneer kwam Bouten met de 'zogenaamde' memoires? Het is niet Beijer die moet aantonen dat er geen sprake is van plagiaat. Bouten moet aantonen dat er door Bob plagiaat gepleegd is;

5. Op zich is het een leuk verhaal, een sterk stukje proza, geschreven door een auteur die van schrijven zijn werk heeft gemaakt. Een verhaal met een inleiding, een middenstuk en na het proces, alles perfect afgerond. Iemand die boeken kan schrijven. Zeg maar, een persoon als Guy Bouten. Een schrijver die zijn eigen scoop gaat verzinnen, net als met het verhaal over Beuckels. Niet iemand als Madani Bouhouche, iemand die alleen zakelijk rapporten schreef en zijn eigen schaduw niet vertrouwde, maar in die memoires, behoorlijk uit de school klapte en daarbij alles op het spel zette. Het is wat je wil geloven. Ik kijk liever naar de feiten en die zijn, ook nu weer, niet in het voordeel van Guy Bouten!