En wat als je Bouhouche bekijkt als de tussenpersoon van bepaalde rijkswachtgeneraals (die onbekend willen blijven)  en het milieu? Bouhouche was een "loner", een eenzaat en in deze optiek zou geld geen probleem zijn.

Ik blijf voorlopig bij mijn standpunt van een drie-delige bende:

1. De opdrachtgevers.

2. Zij die het voorbereidende werk deden.

3. De militair getrainde uitvoerders van de raids.

Het ontbreekt me alleen aan een tussenpersoon die met de drie groepen in contact stond.

Ja, maar naar verluid had Weykamp (figuurlijk) de boel al gestofzuigd voor de speurders binnenstapten.

Volgens het boek van Guy Bouten had Bouhouche toch in ieder geval een zoon genaamd David, die ook bij die crematie en het uitstrooien van de as is geweest. Je zou geneigd zijn te zeggen dat die toch wel wist of het echt zijn vader was of niet en of hij werkelijk door een ongeluk om het leven gekomen was. Maar, gezien vanuit zijn positie, vond hij het misschien allemaal al lang best. Het is allemaal erg vaag wat Madani Bouhouche precies op zijn geweten heeft, maar een brave man zal 't toch niet geweest zijn, en zo zal zijn zoon ook niet hebben zitten wachten op allerlei verwikkelingen en maar liever gehad hebben dat er op deze manier een einde kwam aan alle vragen en onduidelijkheden m.b.t. zijn vader.

Dat is helaas voor hem niet bewaarheid, want deze kwestie roept juist nog veel meer vragen op. Een keiharde professional, wat Bouhouche toch best geweest zal zijn, sterft door een paar stukken hout van een boom die hij aan het omzagen is. En zijn lichaam wordt gauw verbrand voor iemand er een onderzoek naar kan doen. Ik weet het niet, het is allemaal weer zo toevallig, het komt allemaal weer zo precies uit, dat ik eigenlijk niet geloof dat het zo gebeurd is. De Madani Bouhouches van deze wereld sterven niet door een eind hout, daar geloof ik geen barst van.

Ik vind het zelf ook verschrikkelijk jammer dat Bouhouche niet in de gelegenheid is geweest om later eens op te schrijven hoe hij het allemaal zelf heeft beleefd. Van Beijer vind ik het ook een beetje kinderachtig dat hij in zijn boek alle 'hete' zaken op conto van Bouhouche zet, dat is natuurlijk makkelijk als zo iemand niet meer leeft, hoewel we dat dus zelfs niet zeker weten.

Eigenlijk kan ik nooit goed hoogte krijgen van Bouhouche, en dat zal misschien wel voor meer mensen gelden. Was hij nu een spijkerharde moordenaar? Of was zijn aandeel maar beperkt, en werd hij eigenlijk meer een soort mythisch figuur? Zijn relatie met justitie vind ik ook zo vaag, enerzijds lijkt het of hij alles kan doen, maar voor de moord op die maffe Libanees moet ie dan ineens jaren de cel in.

Dat geldt ook een beetje voor Haemers. De bekende getuige uit Aalst twijfelt geen moment over de identiteit van de 'reus' en ik ben best geneigd hem te geloven: groot, sterk, brutaal, ijskoude schutter, praat Frans en Nederlands, allemaal dingen waar Haemers wel voor in aanmerking kwam. Maar was Haemers zo'n barbaar dat hij onschuldige kinderen die zich niet konden verweren de vernieling in schoot? Hij had zelf ook een kind. Bewakers van een geldtransport, dat is toch wel weer heel iets anders dan zonder aarzelen kinderen in puin schieten. Dan moet je als gangster toch heel diep gezonken zijn, wil je dat doen. Misschien als je stijf onder de drugs zit.

Niet helemaal mee eens. Het is gek dat hij pas 20 jaar later vermoord zou zijn geweest. Waarschijnlijk is het dus een stom ongeluk geweest. Ofwel zat iemand na 20 jaar op een goed spoor.

Voor de believers van die laatste theorie: het milieu wist dat Bouten onderzoek deed. Was Bouhouche niet verongelukt, dan had Bouten enkele weken of maanden erna aan zijn deur gestaan. En blijkbaar dachten sommigen dat Bouten meer uit Bouhouche zou krijgen dan de politie.

Serieus (en te verregaand?) compliment voor Bouten.