Hoe je 't ook keert of draait, ze hadden het minstens anders moeten aanpakken. Want we zijn hier commentaar aan 't geven op de briefschrijver, maar het had wellicht zover niet moeten komen. Mocht ik onderzoeksrechter geweest zijn, ik zou Mevrouw Callebaut een bezoekje gebracht hebben. Ik zou haar gezegd hebben dat ik wist dat zij een vrij volledig dossier had en dat ik dat door omstandigheden niet had. Ik zou naar waarheid gezegd hebben dat haar dossier in beslag nemen de enige mogelijkheid was om terug aan alle stukken te geraken. Staat het ergens in de wet geschreven dat het verboden is dat Justitie zijn menselijk gelaat toont?
(Hoe anders is het bijvoorbeeld verlopen met Lekeu, een verdachte ... daar konden ze blijkbaar wel mee gaan spreken.)
Hier hebben we toch heel erg de indruk dat slachtoffers, heel veel slachtoffers, behandeld werden als criminelen, terwijl men de echte criminelen met fluwelen handschoenen aanpakte. Erger nog, ze niet aanpakten. Het blijft surrealistisch dat de onderzoeksrechter het dossier bij een slachtoffer moet gaan halen. Manu militari.
Verwijt de slachtoffers aub niet dat ze na 35 jaar niet meer in staat zijn zich "constructief" op te stellen bkv, dat is er los over. En als jij een constructieve manier kan bedenken om de zaken vooruit te helpen ... waarop wacht je dan.