Nog een naam om toe te voegen aan de ledenlijst van het SIE: Jean-Marie Simon. Hij was binnen het SIE actief als scherpschutter. Op het moment van zijn zelfmoord werkte hij als bediende bij de dienst huishouding van de Rijkswacht. Van scherpschutter bij het SIE naar bediende bij de dienst huishouding; ik vermoed dat we dit kunnen omschrijven als een degradatie?

Rijkswachter schiet bijzit dood en pleegt zelfmoord te Elsene

Met zijn dienstwapen, een 9mm-pistool, heeft de 43-jarige rijkswachter Jean-Marie Simon, in dienst bij de brigade Brussel, zijn 44-jarige bijzit Monique doodgeschoten. Vervolgens pleegde hij zelfmoord door zich een kogel door het hoofd te jagen. Het motief is nog niet gekend.

Gisteren werd een lijkschouwing verricht. Jean-Marie Simon was een gescheiden man, die reeds in 1967 in dienst kwam bij de rijkswacht. Zo is hij bij de ruiterij geweest en nadien ook bij het Interventie-esquadron, waar hij scherpschutter was. Ook is hij brievenbesteller geweest bij de rijkswacht aan de Leuvenseweg in Brussel. Dit betekent dat hij de brieven, bestemd voor de rijkswacht, bij de post ging ophalen en nadien uitreikte aan de bestemmelingen onder zijn collega’s. Thans was hij aan de Leuvenseweg in Brussel bediende bij de dienst huishouding.

Jean-Marie Simon was eerste wachtmeester. Het krijgsauditoraat zal moeten uitzoeken was de oorzaak van het drama is geweest. De feiten deden zich voor in de woonplaats van het koppel aan de Brillat Savarinstraat in Elsene (*), waar ook een zoon van de vrouw inwoonde. De twee lichamen werden maandag aangetroffen in het salon van de woonplaats. De rijkswachter, die van Franstalige afkomst is, had het wapen bij zich waarmee hij tweemaal heeft gevuurd. Uit de eerste vaststellingen blijkt dat Jean-Marie Simon niet onmiddellijk zelfmoord pleegde na de dood van zijn bijzit.

Achteraf kwam aan het licht dat de eerste kogel zijn bijzit in de buik heeft getroffen. De mogelijkheid van een ongeval, met een onvrijwillig afgevuurde kogel, die de vrouw trof, wordt niet uitgesloten. De man heeft dan wellicht nadien uit wanhoop zelfmoord gepleegd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 16 Maart 1988

(*) Ik weet niet of hij daar altijd gewoond heeft, maar de Brillat Savarinstraat is een zijstraat van de Boondaalsesteenweg en ligt vlakbij het kerkhof van Elsene. (Maar ook vlakbij de grote rijkswachtkazerne.)

Correctie: André Cammerman is nooit lid geweest van de Groep Diane.

Is Arsène Pint nu ook al een verdachte? De feiten, altijd de feiten en niets dan de feiten, Etienne?

Uit een interview met hoofdinspecteur Lerre (52) van de speciale eenheden. Hij werd in 2016 neergeschoten door IS-terroristen in Vorst:

(...) Hoe ben je bij de Speciale Eenheden terechtgekomen?

“Ik ben na mijn middelbare school in 1989 bij de rijkswacht gegaan, zonder dat ik goed wist waar ik aan begon. Ik wist alleen dat je er veel aan sport deed, en dat wilde ik absoluut doen. Zes jaar later werd ik toegelaten tot de opleiding voor wat toen nog bekendstond als de Groep Diane – officieel was de naam al veranderd in het Speciaal Interventie Eskadron (SIE). Dat was het eliteteam van de rijkswacht, opgericht na het gijzelingsdrama in 1972 op de Olympische Spelen in München, waar terroristen een bloedbad hadden aangericht.

“Verschillende Europese landen hebben toen een eigen antiterreurdienst opgericht, en bij ons was dat de Groep Diane. Voor flikken was dat het hoogste wat je kon bereiken, er hing een waas van geheimzinnigheid rond. Alleen na loodzware testen en een beenharde opleiding werd je tot die mythische groep toegelaten. Daarna moest je je eerst nog vijf jaar op het terrein bewijzen voor je iets mocht zeggen tegen de anciens. Ik kon me vrij snel specialiseren als gevechtsduiker, en heb mijn opleiding in Zeebrugge trouwens samen met Fly gedaan, de instructeur van de Special Forces van het leger die je kent van Kamp Waes.”

De Groep Diane had bij het gewone publiek een grimmige reputatie. De fictiereeks 1985, over de aanslagen van de Bende van Nijvel, wijst met een beschuldigende vinger naar de rijkswacht.

“Die reeks ligt erg gevoelig bij de mannen van de DSU, ook al gaat het over veertig jaar geleden. Het is niet echt reclame voor ons, hè. Maar het is natuurlijk fictie, waarin waargebeurde feiten worden vermengd met complottheorieën. Geruchten waar nooit bewijzen voor zijn gevonden. Toen ik bij de rijkswacht kwam, voelde je nog de naweeën van de zaak-François (het drugsschandaal binnen de rijkswacht, red.) en hoorde je de verhalen over de Bende van Nijvel nog in de kazernes nagonzen. Sommige collega’s maken zich druk dat de burger het verschil tussen feit en fictie niet zal zien, maar ik vind het een goed feuilleton. Het is gefilmd in de oude kazerne van de rijkswacht, en dat maakt de setting heel realistisch. Als ik de kamer zie waar die twee jongens slapen, is het alsof ik terug in de tijd stap: het is precies dezelfde kamer als die waar ik als jonge rekruut heb geslapen.

“De rijkswacht van toen was natuurlijk helemaal anders dan de federale politie van nu. Het was een militair gestructureerde organisatie. Neem nu de scène waarin kolonel Vernaillen van de generaal te horen krijgt dat hij opzij zal worden geschoven, omdat hij de rijkswacht met zijn onderzoek in een slecht daglicht heeft geplaatst: ik kan me levendig voorstellen dat dat echt gebeurd is. De rijkswacht was een machtig orgaan, een staat binnen de staat, en de almacht van de officieren was totaal. Er waren voordelen aan, want daardoor was de rijkwacht erg performant, maar het had ook een duistere kant.

“Toen de Groep Diane in de jaren 70 werd opgericht, kreeg die veel vrijheid omdat er nog geen regelgeving voor bestond. Ze zochten sterke mannen met ballen aan hun lijf. Dat trok in het begin ook verkeerde mensen aan, straatvechters en cowboys. Maar die zijn vrij snel uit de groep gezet, en de tijd heeft die mentaliteit eruit gewassen. Na een paar jaar kwamen er strenge selecties en opleidingen, en zijn we geëvolueerd naar een van de beste antiterreureenheden van Europa.”

Bron: De Morgen | 28 Februari 2023