Ik heb steeds graag ontslag genomen als ik nog tot jaren nadien een goede relatie onderhield met en zelfs zeer positieve zaken voor mijn vroegere werkgever kon bewerkstelligen en daarmee een mooie zaak kon opbouwen. Zelfs heeft men mij eens onrechtmatig proberen te ontslaan om mijn reputatie te beschadigen. Vanaf ik er lucht van kreeg, nam ik zelf ontslag en dat is die heren heel zuur opgebroken.

Om maar te zeggen dat ontslag nemen of krijgen een heel beperkte visie op de realiteit kan zijn als je de context niet kent. De context van Bouhouche & Beijer met ARI is heel vermoedelijk een soort black ops voor de toenmalige rijkswacht of een obscuur groepje daarbinnen.

Na de overval op Dekaise werden aan vier ooggetuigen, waaronder Dekaise zelf, fotoalbums met verdachten voorgelegd. Drie van de vier getuigen herkenden Xavier Sliman en Dekaise meende ook Thierry Sliman als dader te herkennen (Dossier Dutroux)

Voordat je reageert het gaat over staatsgeheimen en niet alleen die van Belgie in mijn vorige post. Ik citeer in het kort wat op papier staat ergens bij veiligheidsdiensten,. Ze laten ook duidelijk hun handtekening achter. En niet te vlug denken het is dit of dat de kans dat er iemand is die er iets zinnigs over kan zeggen is heel klein dus ook waar te zoeken. Er zit meer achter dan je vermoed en het gaat ook hoger of er stond veel op het spel. Het specifieke element dat ze er geen probleem mee hadden om kinderen te vermoorden in Europa in vredestijd om een doel te bereiken in 85 is een profiel die bij niet veel past.

Fama de secreto! Nescio quid et non invenies!

Wat niet geweten is blijkbaar en wat ook de redenen is dat ze daar op die dag de overval deden waardoor het zinnetje "we hebben wat we zoeken" is de link met de Ingrams een paar namen die daar "de schakel" in zijn zijn niet gekend. Deze is een kennis/vriend van Guy Weber. Het is dus ook geen toeval dat de daders een paar weten later duidelijke sporen achterlaten.