Ik ben al twee keer gaan eten in Aux Trois Canards. Behalve dat het heel lekker is, stel ik me telkens de vraag: "Hoe zijn die hier in hemelsnaam geraakt?" Het restaurant ligt namelijk heel afgelegen. Zijn ze te voet gekomen? Hebben ze een taxi genomen? Heeft iemand hen gebracht? Hebben ze een paard geleend van één van de vele maneges in de omgeving? Daarbij komt ook de vraag: Hoe kenden ze dit restaurant? Hadden ze ooit al van dit restaurant gehoord? Of hebben ze het toevallig ontdekt (wat er op zou kunnen wijzen dat één van de daders uit de regio komt)?

Daarnaast stel ik me ook de vraag waarom ze zo laat op de avond de overval hebben gepleegd. Het was hen duidelijk niet om het geld te doen. Wilden ze eigenlijk zoals in de Auberge du Chevalier inbreken wanneer er niemand was maar hebben ze besloten - toen ze zagen dat er nog mensen waren - om toch maar een overval te doen?

Een andere theorie: door net dit restaurant - Aux Trois Canards - te overvallen, wilden ze een boodschap / doodsbedreiging geven aan Christian Smets. Canard is namelijk de bijnaam van Christian Smets en in de periode van de overval op het restaurant gebeurt er heel veel in het WNP-dossier. Smets maakt bv. Op 26 september 1983 een rapport over de samenstelling van de WNP-leiding, op het einde van de maand - op 23 oktober - dient Latinus een klacht in vanwege doodsbedreigingen en op 9 november trekt Barbier zijn verklaringen over de dubbele moord in Anderlecht tegenover de onderzoeksrechter terug in. Zie de volledige WNP-tijdlijn voor meer data en gegevens » Forum

Spectator, lijkt me ook plausibeler. Ik denk ook dat bij de eerste reeks hun doelwitten niet per toeval gekozen zijn.

Met Louvaert heb je dan toch iemand uit de entourage Haemers (hold-ups) en Farcy (drugs, huurmoorden). En informant / partner in crime van Lekeu. Gevangen zitten tussen Lekeu, Farcy en Haemers om toch maar aan die volgende shot te geraken.

Hoe ver gaat zo'n verslaafde in ruil voor gratis heroïne? Vraag maar eens aan Dutroux' maatje Lelièvre...

Willy De Schepper zou wel eens van begin tot einde rol kunnen gespeeld hebben. Is hij ooit ondervraagd?

Het nadere onderzoek naar de moord op Van Camp, of althans naar een mogelijk motief voor deze moord, startte in mei 1987. Toen verdiepte men zich niet alleen in zijn boekhouding uit de tijd dat hij nog werkzaam was als architect, maar stelde men ook een achtergrondonderzoek in naar zijn familie. Vervolgens werd een beperkt aantal mensen ondervraagd die hem in een lange reeks van jaren hadden gekend. Zij omschreven hem als een joviale man die, voorzover zij wisten, zelf geen problemen had en ook niet anderszins in moeilijkheden had verkeerd, bijvoorbeeld door zakelijke conflicten met derden. Een getuige verklaarde daarenboven dat hij nimmer had gehoord van een zakenrelatie tussen (...) en Van Camp; de bijbehorende vraag was kennelijk ingegeven door het gegeven dat de betrokkene zelf ook werd genoemd in de zaak "Pinon". Daarna viel het onderzoek wat stil.

In maart 1988 toonde men een voormalige werkneemster van het restaurant wel nog de foto's van een aantal verdachte personen. Maar zonder resultaat.

Het werd in de loop van 1989 weer opgepakt. Men ging na wie er vanaf 1975 hadden gewoond in de omgeving van de Aux Trois Canards. Voor zover als dat mogelijk was, werden de vroegere werknemers van dit restaurant gehoord. Ook ondervroeg men (weer) de mensen die op de avond van de overval in de Aux Trois Canards waren, of die veelvuldig in deze zaak kwamen eten. Naast deze meer algemene onderzoeken werden er ook enkele bijzondere onderzoeken ingesteld. Zo vroeg men diverse aanhangers van extreem-rechts of zij het genoemde restaurant respectievelijk Van Camp kenden. (*) Het antwoord was negatief. In hetzelfde verband werd zijn foto getoond aan de eigenaren en een deel van de werknemers van een ander restaurant waarvan werd gezegd dat er ook wel eens extreem-rechtse figuren kwamen eten. Opnieuw was het resultaat negatief. Eveneens werd in deze context uitgezocht of er mogelijk geen relatie had bestaan tussen Van Camp en een ander slachtoffer van de Bende van Nijvel. Die relatie bleek niet te kunnen worden gelegd. En ook kon niet (het gerucht) worden bevestigd dat Mendez de Aux Trois Canards frequenteerde.

In de loop van 1992-1993 werden nog enkele punten verder onderzocht. Zo ging men bijvoorbeeld na of bepaalde huurlingen contacten hadden onderhouden met Van Camp. Dit bleek niet het geval te zijn. Ook de band met bepaalde leveranciers van het restaurant werd bekeken. Dat leverde evenmin aanknopingspunten op. En opnieuw werd nagegaan of bepaalde aanhangers van extreem-rechts niet in verbinding te brengen waren met Van Camp. Wederom zonder resultaat.

Waar in 1992 - overigens in samenspraak met leden van de cel Mendez - nog het meeste werk van werd gemaakt, was het onderzoek naar het antwoord op de vraag of Bouhouche, al of niet samen met Beijer, bekend was met de Aux Troix Canards respectievelijk Van Camp. De administratie van het restaurant werd nageplozen, evenals de inbeslag genomen papieren van de familie Bouhouche. Vergeefs. Een bezoeker van de Aux Trois Canards die ook Bouhouche kende, werd gevraagd of hij hem hier wel eens had gesignaleerd. Dit bleek niet het geval te zijn. Een andere goede bekende van Bouhouche had nimmer gehoord dat hij in de Aux Trois Canards kwam. Zijn gewezen vrouw bevestigde dat zij nooit in dit restaurant was geweest. De dochter van Van Camp verklaarde overigens in januari 1993 al : "Mijn vader had geen contacten met huurlingen of andere personen van dat slag."

Na september 1993 werd ook op dit sub-spoor bijna geen onderzoek meer verricht. Enkel bij de ondervraging van een aantal personen in connectie met een internationale bende zwendelaars - de "axe Mulhouse" - werd gepolst naar Van Camp. Twee personen kenden Van Camp niet, een derde "zou gehoord hebben" dat Van Camp gedood werd naar aanleiding van de afhandeling van een zaak van aankoop of heling van kunstwerken.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie | Bijlage 3

(*) Zie in dit geval ook deze uitspraak van Michel Cocu over het restaurant » Forum

Nog even terugkomen op de moord op Jacques Van Camp, uitbater van "Les Trois Canards".

Na het nekschot op Jacques Van Camp, dus na de feiten en tijdens diezelfde nacht, werd er door de moordenaar (of moordenaars) gebeld naar de kliniek naar waar hij werd overgebracht. De killers wisten dus dat de kans bestond dat hij niet direct dood was en ze wisten naar welke kliniek hij werd overgebracht (via afgeluisterde radiocommunicatie?).

Ik vind dat zeer zeer akelig... Het doet me een beetje denken aan een Franse film uit 1972: "Un Flic" van Jean-Pierre Melville met Alain Delon en Catherine Deneuve in de hoofdrollen...