Voor diegenen die willen weten waarom de verhoren van Philippe De Staerke zo mis gelopen zijn, lees het boek "De namen uit de doofpotten" van Stef Janssens. Daar staat oa uitgelegd hoe Freddy Troch De Staerke verder zou aangepakt hebben en hoe het uiteindelijk aan Franstalige kant gebeurde.
Een paar citaten: (Troch)
Wat zou ik hebben gedaan? We hadden de pers mee, want ze publiceerde die brief op vrijdagmorgen. Ervan uitgaande dat we goed zaten, zou ik zijn begonnen met het oppakken in dat weekend van al degenen die hem een alibi hadden verschaft en ik zou huiszoekingen hebben laten verrichten. Ik zou hen hebben gezegd dat zij het risico liepen te worden meegesleept met hem, want zij waren mededaders. Als we juist zaten, was er misschien een kans dat iemand die die verantwoordelijkheid niet wou nemen, doorsloeg. Ik zou ook degenen die een bezwarende verklaring tegen hem hadden afgelegd, naar mijn bureau hebben doen komen in dat weekend en hen hebben gezegd dat ze geen schrik meer moesten hebben want dat hij toch had bekend en zij nu alles konden zeggen. Steeds in de veronderstelling dat we goed zaten, maakten we kans dat iemand doorsloeg. Ten slotte zou ik hem hebben verhoord (...) en ik zou hem misschien kunnen doen doorslaan. Dat is de manier van onderzoeken van iemand die zijn dossier kent en een actief onderzoek voert."
"In haar aparte Bijlage V besloot de Commissie verder nog: 'Verder onderzoek had naar hun mening evenwel geen zin omdat de Staerke eigenlijk helemaal niets bekende. Het voorstel van Troch om naar mogelijke getuigen te doen alsof dat wel het geval was, wezen zij als onethisch van de hand. ’Het Benderapport schreef verder nog:
Eerlijk? Ik zou het ook gedaan hebben zoals Troch het wou doen. Maar de commissie schreef in haar verslag dat ze dit "onethisch" vonden. Weet je wat ik onethisch vind ... dat Philippe De Staerke al 35 jaar met iedereen zijn voeten speelt Letterlijk en figuurlijk.
Hier nog een stukje uit de getuigenis van Troch uit de commissie waarin we duidelijk zien hoe "sympathiek" onze Philippe De Staerke was.
"Op een bepaald moment komt hij op mijn bureau en veegt met een armbeweging al mijn dossiers van mijn bureau. Ze lagen allemaal op de grond. De rijkswachters willen hem vastgrijpen, maar ik belet hen dat en ik zeg: "Zo ziet u hoe agressief De Staerke is". Hij stopt onmiddellijk, neemt al mijn dossiers en legt ze netjes terug op mijn bureau. Als men weet met wie men te doen heeft, geraakt men verder in die zaken.' Troch zou dus, rekening houdend met de psyche van De Staerke, de ondervraging anders aangepakt hebben."
Eindconclusie. Om iemand als De Staerke te kunnen ondervragen moet men voldoen aan twee voorwaarden.
Men moet het dossier zeer goed kennen.
Men moet in zijn psyche kunnen kruipen of onder zijn huid kunnen kruipen.
En jammer maar helaas was dit absoluut niet het geval in Charleroi. Hoe ethisch was het trouwens om 28 mensen te doden.