Over deze André Sabbe vond ik onderstaand terug. Lijkt me toch geen "zuiver" figuur geweest te zijn (en vooral een bedrieger 1ste klasse).

Claudine Vander Vloet dood op het strand in 1957

Twee wandelaars, Albert Terwe uit Lombardsijde en Van Rompaey uit Geel, vonden op dinsdag 30 juli 1957, om 5uur30 ’s morgens, het lijk van een vrouw op het strand van Lombardsijde. Bij de ontdekking liep nog bloed uit haar oren, neus en ogen. Een sjaal was rond haar mond gebonden. Het slachtoffer had geen papieren bij, alleen een trouwring met inschrift "André - Claudine 1955". Ze was gekleed in een nylon avondtoilet. Ze droeg noch kousen, noch schoenen, noch mantel. Ze werd waarschijnlijk op het hoofd geslagen. Het bleek te gaan om Claudine Vander Vloet, geboren in Oostende op 16 juni 1934, enige dochter van Eduard Vander Vloet en van Marcella Cornette. Ze was gehuwd te Westende op 5 oktober 1955 met André Sabbe, groothandelaar in vis, maar verliet haar echtgenoot reeds in februari 1957.

Sabbe werd vanaf het begin als hoofdverdachte beschouwd. Dat zal wel niemand verwonderen als je zijn hiernavolgende levensgeschiedenis, in grote trekken, leest. Hij werd dan ook aangehouden, weer vrijgelaten en weer aangehouden maar hij kon een sluitend alibi voorleggen. André Sabbe stond bekend als liefhebber van mooie vrouwen en sportwagens en als regelmatig bezoeker van de Oostende nachtbars met rode neonlichtjes. Hij was een echte avonturier en fantast. Hij deed nog maar eens van zich spreken in de jaren 60 toen hij duizenden beschermde exotische vogels invoerde en nooit betaalde aan de Engelse verkopers.

Begin van de jaren 70 zou hij gevechtstanks verkocht hebben aan Liberia. In 1978 slaagde hij erin een brevet van kapitein-ter-lange-omvaart, uitgegeven in Panama, te bemachtigen. In hetzelfde jaar werd hij ook vernoemd in het proces tegen onderzoeksrechter Guy Jespers. Hij smokkelde een tape uit de gevangenis waarin medegevangene De Craemer zich bereid verklaarde om de onderzoeksrechter vrij van schuld te verklaren, tegen een vergoeding van 20 miljoen francs. Het opzet mislukte echter.

Hij bracht inderdaad verschillende jaren in de gevangenis door wegens betrokkenheid in de smokkel van verdovende middelen aan boord van een plezierboot, alsook wegens verschillende diefstallen en uitgifte van checks zonder dekking. In 1981 wilde hij 30.903 Somalische kinderen adopteren en reclameerde daarvoor 1,5 miljard francs aan sociale zekerheid aan de Belgische staat. Hij wou hier namelijk een ‘kinderdorp’ oprichten. Zijn vooruitzicht om zijn adoptiekinderen via Zeebrugge ons land binnen te brengen, mislukte echter. Dat belette Sabbe niet stappen te ondernemen opdat Somalië hem zou voorstellen voor de ‘Nobelprijs voor de Vrede’.

In 1988 kocht hij een treiler, de ‘Zuiderzee’ van de reder Marcel Neudt uit Westende, zonder die te betalen en nam de vlucht met zijn tot ‘Breskens 6’ omgedoopte boot, die onder Nederlandse vlag vaarde, het ruim gevuld met smokkelwaar en drogeermiddelen, zo werd algemeen beweerd. Op 9 november 1990 schreef Eddy Surmont in ‘Le Soir’ over de geheimzinnige dood van Sabbe. Hij zou namelijk in de voorbije maand februari vermoord geweest zijn bij een muiterij aan boord van zijn treiler, de ‘Breskens 6’, ergens tussen Sierra Leone en Gran Canaria, wegens achterstallige betaling. Dat verklaarden vier bemanningsleden tenminste aan de onderzoeksrechter in Middelburg (NL).

In oktober 1990 vertrouwde één van hen echter toe aan een gevangene met penitentiair verlof hoe zijn baas aan zijn einde gekomen was. Na een twist aan boord van de boot zou hij Sabbe, uit zelfverdediging, een vuistslag toegediend hebben om hem daarna over boord te kippen in de Atlantische oceaan. Marcel Neudt twijfelde aan dat verhaal en zag er enkel een zoveelste truc in van Sabbe die volgens hem nog steeds in leven was. Sabbe’s lichaam werd trouwens nooit teruggevonden.

In juli 1994 werd de bewuste matroos dan toch veroordeeld tot 4 jaar gevangenis door het Hof van Beroep van Den Haag, bevoegd omwille van het feit dat de feiten zich hadden voorgedaan op een boot die onder Nederlandse vlag voer. Er werd toen door sommige gesuggereerd dat Sabbe nog steeds in leven was en dat zijn ‘moordenaar’ gewoon een medeplichtige was die wel enkele jaren wilde ‘zitten’ tegen de betaling van een grote som geld.

Het onderzoek naar de moord op Claudine heeft bij veel mensen vragen opgeroepen. Er kwam maar geen schot in de zaak.
Talloze personen werden ondervraagd en onderzoeken werden aan de lopende band uitgevoerd. Vele (gefantaseerde) getuigenissen die mekaar tegenspraken en tot niets leidden werden genoteerd. Telkens doken weer rode sportauto’s op en talrijk waren de gemelde bezoeken van Claudine (of iemand die er op geleek) aan alle mogelijke plaatsen in Lombardsijde. Vooral in het militair kamp wemelde het van rijkswachters die de officieren en manschappen ondervroegen. Van de schildwachten werd verwacht dat ze misschien iets verdacht zouden opgemerkt hebben. De misdaad werd echter nooit opgehelderd.

Bron: blog.seniorennet.be/westendseblik

Ik wist niet goed waar dit te plaatsen. Eigenlijk wist ik veel te weinig van de zaak François om de Bende overvallen te snappen. Uit het verslag van de commissie is mij volgende passage opgevallen.

"De meme, les opérations de certains membres du bureau de la drogue au Zaire ne se trouvent pas dans le dossier."

Kan Aalst hier iets mee te maken hebben?

Ik plaats de volledige tekst waaruit de passage komt om het te kaderen:

Repris de la commission parlementaire.

L'affaire François fait apparaitre une collaboration etroite entre la section spéciale anti§drogue du commandant François et le Drug Enforcement Administration (DEA). Dans l'optique du président Nixon, la lutte contre le trafic de la drogue constitue également un combat politique contre le bloc de l'Est. Il estime en effet, que l'Est veut stimuler la consommation de drogue à l'Ouest pour saper sa défense.

Pour les Etats-Unis, la lutte contre la drogue constitue dès lors un moyen pour effectuer des activités de renseignements auprès des alliés. La DEA s'infiltre dans des services de polices tels que la police judiciaire, la gendarmerie ou le Bureau d'Information Criminelle (BIC). Elle détermine dans une certaine mesure de quelle manière l'enquête doit être menée en se référant aux méthodes américaines qui en Belgique sont pour partie illégales. Le respect des dispositions légales commence ainsi à s'estomper. La gendarmerie apprend que les lois peuvent être transgressées.

En 1981, l'Affaire François éclate, l'illégalité ayant été poussée trop loin. La manière dont l'instruction et le procès se sont déroulés prête également à critiques. Alors que l'état major de la gendarmerie était parfaitement au courant, il n'y avait, sur le banc des accusés, à l'exception du commandant François, que des sous-officiers. Les généraux et colonels appelés témoins souffraient quant à eux d'amnésie.

Les liens entre la lutte contre la drogue et l'activité politique de renseignements n'est pas apparu dans le dossier. Il faut dès lors supposer que des pièces en furent soustraite. Un fichier politique trouvé dans le bureau du commandant François au quartier général du bureau national de drogue n'a par exemple jamais été déposé au greffe. De meme, les opérations de certains membres du bureau de la drogue au Zaire ne se trouvent pas dans le dossier. Ne convient-il pas ici d'établir un parallèle? Dans l'affaire des tueries du Brabant des pièces et des procès-verbaux ont également disparu.

De plus, Bouhouche, Beijer et Amory, tous les trois membres de la section anti-drogues de la gendarmerie ont été en contact avec la DEA. Lorsqu'elles quittent la gendarmerie, ces personnes ne font pas l'objet d'un controle particulier. Par conséquent, à coté du déclin du respect des dispositions légales, l'Affaire François constitue également le début d'une période de négligence graves.

» tueriesdubrabant.1fr1.net

Voor de goede orde; ik verwacht hier geen antwoorden waarin slachtoffers een actieve rol zouden spelen. Ik ben op zoek naar een relatie Aalst/gevolgen van de zaak François. De DEA had haar mannetje in Aalst, dat feit is nagegaan. Getuige zijn van bepaalde feiten bleek meer dan genoeg voor de DEA om mensen te doden.

Die machtige elite vind het natuurlijk nodig om sporen naar Bultot te laten lopen hij moet blijkbaar een bedreiging geweest zijn voor de wereld macht.

Ik ben heel benieuwd naar het nieuwe boek van Hilde Geens dat nu zaterdag 26 februari wordt gepubliceerd: “Het complot van de stilte”. In die optiek is het frappant dat over deze figuur (slechts 2 forumpagina’s) - en bij uitbreiding het ganse NDB-schandaal - zo weinig werd geschreven op dit forum. Want dit lijkt mij een heel plausibel verhaal met een voorname rol voor de spin in het web, Madani Bouhouche.

Dus om “on topic” te blijven: hoe is het nog gelopen met deze “superagent”?