Het lijkt me interessant om de vingerafdrukken van de telefooncel te Maubeuge opnieuw door de database te laten lopen. Dit is éénmaal gebeurd enkele weken na het feit, de beschikbare database op vandaag zal net iets grote zijn ...

» tueriesdubrabant.1fr1.net

Er wordt in dit topic veel gezegd en geschreven over de buit in Maubeuge; de ene noemt het "klein, want het was enkel wat thee en wijn", de andere noemt het "groot, want champagne was veel waard". Maar nergens is er duidelijkheid over de buit. Wat hebben ze gestolen en hoeveel was dit waard?

De beste bron die ik vind, is de website van de onderzoekers. Zij schrijven over de buit:

Vervolgens worden er voedingsmiddelen, wijn, champagne en ganzenlever gestolen.

Maar ook hier geen hoeveelheid of totale som van de buit. Het is wel gedetailleerd op vlak van welke voedingswaren er gestolen werden.

In een artikel van Le Soir van 10 januari 1983 schrijft de journalist:

(...) à des gangsters qui venaient devaliser un magasin spécialisé en vente d'alcools et qui réussirent à disparaitre avec quelque deux mille cinq cents bouteilles de champagne.

Hij geeft een gedetailleerd aantal - 2.500 flessen (!) - maar het aantal is zo hoog dat het totaal ongeloofwaardig wordt.

In het boek "De Bende: een documentaire" van Paul Ponsaers en Gilbert Dupont uit 1986 wordt ook verwezen naar de buit in Maubeuge:

"Voor wat thee, wijn en champagne, aarzelen de inbrekers niet het wapen te trekken en op de ordebewaarders te vuren."

Het probleem met deze zin is dat je het op verschillende manieren kunt interpreteren. Misschien is het niet zozeer een overzicht van de buit maar gewoon een opsomming van de zaken die je in de winkel kan kopen.

En als laatste verklaart toenmalige onderzoeksrechter Patrick Ramaël, meer dan 40 jaar (!) na de feiten dat er enkel thee werd gestolen:

"13 aout 1982, Maubeuge, 3 heures 25, ou la deux auteurs qui vol que du thé (...), pourquoi que du thé"

Het is de enige bron die spreekt over het feit dat de buit enkel thee was. Daarnaast kan je jezelf afvragen hoe betrouwbaar zo'n getuigenis is als deze meer dan 40 jaar na de feiten gebeurt.

Kort samengevat: wij weten niet wat de buit is en kunnen er dus ook geen conclusies over maken.

Ik schrijf letterlijk dat hetgeen de Le Soir-journalist in 1983 schrijft totaal ongeloofwaardig is en dat je de zin van Ponsaers en Dupont op verschillende manieren kunt interpreteren. En als je mijn post eens duidelijk leest, kan je ontdekken wat - volgens mij - de meest betrouwbare bron is.

Er is niemand vermoord in Maubeuge, en dus ook niemand "voor zakjes thee". En ja, iedere getuigenis na 40 jaar is ongeloofwaardig.

De meest eenvoudige verklaring voor deze verschillen is het feit dat niemand weet wat er exact werd gestolen, noch de eigenaars, noch de politie.