Nog een voorbeeld van gratuit geweld tegen de ordediensten in de jaren '80 die doet denken aan de schietpartij aan de Colruyt in Nijvel.

Het is vrijdag 25 jaar geleden dat twee agenten van het politie korps van Asse in de Pontbeeklaan werden onder vuur genomen door gangsters. Luc De Lauw kwam daar bij om het leven. Zijn collega Andre De Rijck werd zwaar gewond. Commissaris Daniël Noens blikt samen met agent Andre De Rijck terug op deze beroerde periode.

"Soms stellen we ons de vraag of zinloos geweld in het algemeen en geweld tegenover politiemensen in het bijzonder, gedurende de jaren is toegenomen. In dit verhaal zouden we heel wat cijfermateriaal kunnen noteren en boeken citeren. Bewust doen we het niet. Het is wellicht veel interessanter een waar gebeurd verhaal op te diepen waarbij bijna dag op dag 25 jaar geleden twee politiemensen van de gemeentepolitie Asse het slachtoffer werden", zegt Daniël Noens.

Slachtoffer aan het woord

Er is toen veel geschreven in de kranten. Iedereen die van kortbij of verder ook maar iets te maken had met de politie en de gemeentepolitie van Asse, kwam aan het woord. "Nooit kwam het slachtoffer aan bod. Ik vond het dan ook een ideale gelegenheid om op deze ingetogen verjaardag één van politiemannen aan het woord te laten", zegt Noens.

Luc De Lauw en Andre De Rijck werden op 29 november 1988 het slachtoffer van een moordaanslag tijdens een routine patrouille. Luc liet hierbij het leven, Andre werd levensgevaarlijk gewond. De jaren tachtig van vorige eeuw werd het land geteisterd door gewelddadige overvallen en aanslagen. De bende van Nijvel, CCC en dichter naar Asse toe een aanslag op een geldtransport met explosieven. Voor de politiemannen van Asse maar ook voor hun collega’s in andere gemeenten vormden deze ernstige vormen van criminaliteit geen prioriteit. De taken van de agenten waren anders. Ze stonden in voor "gemeenschapsgerichte" politie, alleen, men noemde het (nog) niet zo.

Sluikstorters

De toenmalige burgemeester, Herman Van Elsen drong er bij de commissaris op aan om meer in te zetten tegen sluikstorters. In de buurt van de Pontbeek waren herhaaldelijk storten gesignaleerd en opgeruimd.

"Die bewuste dag, 29 november 1988", vertelt André, "verving ik een collega. Samen met Luc De Lauw, een agent in opleiding vatte ik de dienst aan van 14 tot 22u. Luc was op 1 november gestart bij de gemeentepolitie Asse. Hij kwam van de politie Brussel maar wou dichter bij huis aan de slag."

Andre, al in dienst van oktober 1980 fungeerde als mentor voor de jongere Luc. "In de vooravond, het moet zo tussen 18 en 19 u geweest zijn ging onze patrouille richting Pontbeek in Asse. De winteravonden, vroeg donker en de Pontbeek, het waren allemaal factoren die positief zijn om aan sluikstorten te doen. Ik was chauffeur, Luc passagier", vertelt André.

De Pontbeek zag er 25 jaar geleden helemaal anders uit. Er was bijna geen begroeiing, de bermen waren in aanleg en in het tweede gedeelte was er geen openbare verlichting. Het was er donker. Op het eind van Pontbeek stond er een rij bomen. Enkel ingewijden wisten dat er een wegje liep waardoor je kon wegkomen. Joggers en lopers gebruikten deze wegel om aan de verkeersdrukte te ontkomen.

André vertelt verder. "Bij het indraaien van de straat stonden er rechts van ons enkele voertuigen van zigeuners, even verder een geparkeerde auto. Onze aandacht ging echter naar een auto die aan de linker kant van de baan geparkeerd stond. Het was een Alfa Romeo. Achter het stuur een man, naast hem een jonge vrouw. We deden hen teken om te vertrekken en elders te vrijen. We reden verder en kwamen in het tweede deel van de Pontbeek, gehuld in duisternis. Plots dook in het schijnsel van de koplampen een witte geparkeerde auto op. Hij stond links van ons opgesteld", zegt André.

Opnieuw een vrijend koppeltje?

"Dat dachten we, ja. Ik draaide de ruit aan mijn zijde een tiental centimeter omlaag om met de zaklantaarn in de auto te schijnen. Er zat niemand in de auto, ook niet op de achterbank. Daar lag een geruit deken maar alles was vlak, dus ook niets of niemand die eronder stak. Een fractie van een seconde later… een flits en een knal. De flits kwam van links achter de auto, slechts een 2 tal meter van onze wagen. Onmiddellijk voelde ik een stekende pijn aan mijn linker arm en de linker kant van de borst", gaat André verder.

"We zijn beschoten, dacht ik. In een reactie om te overleven duwde ik het gaspedaal in. Nog een schot! De auto reed onbestuurbaar verder, ramde een boom en we kwamen tot stilstand beneden in de berm aan de rechterkant van de weg. De auto was gevuld met glas en rommel. Het was pikdonker. Ik taste naar Luc maar kon hem niet vinden."

Getroffen

Later bleek dat Luc De Lauw fataal getroffen werd toen er op de politiewagen geschoten is. Bij de poging om de aanslag te ontlopen is de politiewagen in aanrijding gekomen met een boom op de middenberm om vervolgens een berm af te rijden. Luc is bij de hulpverlening aangetroffen tussen de zetel en het dashboard.

Hoe verliep het dan verder, is er niemand afgekomen op de schoten? "De oorverdovende stilte en enkel het geruis van de wind door de bomen, dat blijft me nog altijd bij", zegt André. "Ik kon nog roepen in de mobile radio dat we beschoten werden, toen verloor ik het bewustzijn".

Uit het onderzoek dat later gevoerd werd is gebleken dat de schutter(s) in hun auto zijn gestapt en een controle gedaan hebben vanop de berm naar de politieauto. Eén van hen is uitgestapt. Wellicht wou hij niet dichter naderen want de auto stond een eind van de baan weg in het veld. Misschien een geluk voor de zwaargewonde agent André.
"Ik moet enige ogenblikken nadien opnieuw bijgekomen zijn", gaat André verder, "Ondanks de pijn klauterde ik uit de auto en trok mijn wapen. Veel verder dan dat ben ik niet gekomen, opnieuw zakte ik in elkaar. Ik herinner me dat ik op een draagberrie in een ziekenwagen geschoven werd".

Revalidatie

Voor de zwaargewonde André begon een tijd van revalidatie na eerst 14 dagen intensieve, en een maand hospitalisatie in het Erasmusziekenhuis. Zijn linkerarm werd ter hoogte van de elleboog volledig verbrijzeld, een kogel doorboorde de linker zijkant van zijn borst en het rechter oog is hij kwijt. In totaal zou het nog 3 jaar duren vooraleer Andre opnieuw in dienst kon treden bij het politiekorps van Asse.

Onderzoek

Het onderzoek naar de dader gebeurde zeer intens. De toenmalige onderzoeksrechter Bruno Bulthé was onderzoeksrechter. De auto waarmee de dader(s) zich verplaatsten is gevonden maar de schutter(s) zijn echter nooit geïdentificeerd. Het moet gezegd worden dat de onderzoekers toen nog niet beschikten over de forensische technieken zoals vandaag. Het inzetten van speurhonden en een heli was toen al vergaand.

Herdenking

Ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van deze trieste gebeurtenis zal er een herdenkingsplechtigheid gehouden worden. Inzonderheid voor de overleden politieagent Luc De Lauw maar ook voor alle overleden medewerkers van de politiezone AMOW zal er een eucharistieviering plaats hebben op zondag 1 december om 10u30 in de Sint-Martinuskerk te Asse.