You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Magistraten → Francis Poelman
Francis Poelman was de Procureur des Konings van Brussel tijdens de overvallen van de Bende van Nijvel. Op 10 november 1985 - de dag na de overval in Aalst - neemt procureur Francis Poelman deel aan RTBF-debat. Procureur Poelman verwekt even opschudding tijdens de uitzending met de uitlating: "We kennen de reus van de Bende van Nijvel."
Tijdens zijn getuigenis voor de eerste Bendecommissie werd Francis Poelman door verscheidene leden van de commissie ondervraagd over zijn verklaringen die hij aan de krant La Dernière Heure heeft afgelegd, als zou het ontbreken van tastbare resultaten in het onderzoek naar de Bende van Nijvel te wijten zijn geweest aan verraad, met name doordat personen die in het onderzoek waren betrokken de doders bewust hebben ingelicht over het aan de gang zijnde gerechtelijk onderzoek.
Francis Poelman antwoordt dat hij het op een carrière van 45 jaar nooit heeft meegemaakt dat in een van die omvang geen, zelfs geen gedeeltelijke, resultaten werden geboekt. Hij constateert dat men weet dat Christian Amory tezamen met anderen op bepaalde ogenblikken de zaak heeft gesaboteerd en hij vraagt zich af "Waarom zouden ze niet nog valser hebben gespeeld?"
Procureur Deprêtre sprak de verklaringen van Poelman echter tegen voor de eerste Bendecommissie:
Volgens Deprêtre waren er tijdens het onderzoek naar de Bende lekken naar de pers maar Deprêtre heeft zelf nooit bewust georganiseerde lekken ten behoeve van de misdadigers kunnen vaststellen. Hij heeft geen verraad kunnen vaststellen in de zin van de verklaringen van zijn collega Poelman.
Verscheidene leden ondervragen getuigen over de verklaringen die hij aan de krant La Dernière Heure heeft afgelegd, als zou het ontbreken van tastbare resultaten in het onderzoek naar de moordenaars van de Bende van Nijvel te wijzen zijn geweest aan verraad, met name doordat personen die in het onderzoek waren betrokken de doders bewust hebben ingelicht over het aan de gang zijnde gerechtelijk onderzoek.
De heer Poelman antwoordt dat hij het op een carrière van 45 jaar nooit heeft meegemaakt dat in een zaak van die omvang geen, zelfs geen gedeeltelijke resultaten worden geboekt. Hij constateert dat men weet dat ene Amory tezamen met anderen op bepaalde ogenblikken de zaak heeft gesaboteerd en hij vraagt zich af "Waarom zouden ze niet nog valser hebben gespeeld?" Hij wil evenwel niemand in het wilde weg beschuldigen.
Zelf heeft hij dat met zijn substituut, de heer Leroy, meegemaakt in een drugszaak die ook maar niet kon worden opgelost omdat zich een aanzienlijk lek had voorgedaan. Er is nog een andere zaak waarbij een lid van de politie de dossiers van zijn collega’s inkeek en de getuigen trachtte te doen verdwijnen door hen te waarschuwen dat degene die de feiten had gepleegd zich op hen zou wreken.
Getuige is zo maar, via redeneren, tot zijn conclusie gekomen. Hij beschikt over geen enkel gegeven, maar heeft zich de bedenking gemaakt dat in een zaak van die omvang resultaten onmogelijk kunnen uitblijven, indien in de afwikkeling van de zaken niet iets mis is gelopen. Volgens hem heeft een of andere onderzoeker gepraat. Hij denkt dat anderen zijn mening delen omdat Amory werd gevat. Dat is wel het bewijs dat er een onderzoek is geweest.
Bron: Verslag Eerste Bendecommissie
Nu we het toch over Poelman hebben, één van de weinige magistraten die de waarheid durfde zeggen:
"Tijdens zijn getuigenis voor de eerste Bendecommissie werd Francis Poelman door verscheidene leden van de commissie ondervraagd over zijn verklaringen die hij aan de krant La Dernière Heure heeft afgelegd, als zou het ontbreken van tastbare resultaten in het onderzoek naar de Bende van Nijvel te wijten zijn geweest aan verraad, met name doordat personen die in het onderzoek waren betrokken de doders bewust hebben ingelicht over het aan de gang zijnde gerechtelijk onderzoek.
Francis Poelman antwoordt dat hij het op een carrière van 45 jaar nooit heeft meegemaakt dat in een van die omvang geen, zelfs geen gedeeltelijke, resultaten werden geboekt. Hij constateert dat men weet dat Christian Amory tezamen met anderen op bepaalde ogenblikken de zaak heeft gesaboteerd en hij vraagt zich af "Waarom zouden ze niet nog valser hebben gespeeld?
Iemand enig idee of deze Poelman nog leeft. Die man werd dus voor leugenaar uitgemaakt door Deprêtre. En wat heeft de commissie hiermee gedaan? Niks, nada natuurlijk.
Iemand enig idee of deze Poelman nog leeft.
Google weet dat. Francis Poelman is in juni 1991 overleden:
Francis Poelman est mort
L'ancien procureur du Roi de Bruxelles, Francis Poelman, est décédé lundi, à la suite d'une longue maladie. M. Poelman était né à Gand en 1919. Docteur en droit de l'UCL en 1942, il est au parquet de Bruxelles dès 1945. Premier substitut en 1960, procureur du Roi faisant fonction en 77 et 78 et procureur du Roi de 1978 à 1988. M. Poelman s'intéressait particulièrement à la protection de la jeunesse: il a dirigé la section "Famille et jeunesse" du parquet bruxellois et, en collaboration avec son collègue M. Pauly, il a publié un traité sur "L'enfance inadaptée au droit belge".
Bron: Le Soir | 19 Juni 1991
Mijne google wist dat niet, maar ik was zijn voornaam vergeten. Toch bedankt.
Deze magistraat verklaarde in 1985 dat de reus van de bende gekend was. Hij verklaarde ook in een interview met La Dernière Heure dat Amory het onderzoek saboteerde. In P-magazine verscheen vorige week een artikel over Poelman en zijn onthullingen over de reus. Helaas achter een betaalmuur.
Wie is bekende maar ongrijpbare reus?
"We kennen hem!" aldus procureur des Konings Poelman tijdens het RTB-discussieprogramma zondagmorgen over de "reus" die ook zaterdagavond optrad als leider van het moordcommando dat in de Delhaize-vestiging te Aalst acht klanten koelbloedig afmaakte. Blijkbaar is de bende-leider in gerechtelijke kringen wel degelijk bekend, maar blijft hij alsnog ongrijpbaar.
Na de overval op de Delhaize-vestiging te Eigenbrakel en Overijse, op 27 september jl., werden twee kandidaat-reuzen getipt. Het spoor leidde aanvankelijk naar een man die in 1943 in Eigenbrakel geboren werd. De man in kwestie, een middenstander, zou nooit vrede hebben genomen met de idee dat zijn zaak over de kop ging. De vestiging van een warenhuis in de buurt beschouwde hij als oorzaak van het faillissement. Later werd aan dat spoor terug getwijfeld.
De tweede "boom van een vent" bleek een recidivist. De naam van de man was bekend en zijn verleden ook, maar de kerel bleef en blijft onvindbaar.
Een psychopaat die het failliet van zijn zaaknier kan verwerken, een rechts-extremist of een onverbeterlijk recidivist, meer dan een soortgelijke vage beschrijving van "de reus" blijkt momenteel niet bekend.
Uit het optreden van het commando meent de politie wel te mogen afleiden dat de reus op de hoogte is van militaire dekkingstechnieken. De aftocht zaterdag waarbij op alles wat beweegt onverbiddelijk geschoten wordt, zou volgens sommigen een voorbeeld van een dergelijke tactiek zijn.
Eerder reeds werden door de gerechtelijke diensten diverse oud-militairen ervan verdacht lid te zijn van de Bende van Nijvel. In mei dit jaar werden de laatste drie verdachten evenwel vrijgelaten bij gebrek aan bewijzen.
Bron: Gazet van Antwerpen | 12 November 1985
Volgens André Rogge was Apostolos Papadoupolos de reus. Hij werd een tijdlang geschaduwd maar dan tot de verbazing van Rogge werd hij met rust gelaten. Papadoupolos was 1.94m groot, blond en mankte. In Aalst kon hij echter niet aanwezig zijn want hij zat toen in de gevangenis.
Een andere kandidaat die vaak verdacht is geweest de reus te zijn is natuurlijk Michel Libert
Er was sprake van teams in veranderende opstelling. Met andere woorden: er was sprake van meerdere reuzen! Dat gegeven is al
vaker naar voren gekomen, nooit weerlegt maar 'even zo goed' stelselmatig genegeerd.
Bende van Nijvel → Magistraten → Francis Poelman
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.