Re: Louvain-la-Neuve: 5 November 1983
Ja, ze zijn gevonden 5 jaar na de feiten. Moeilijk om dan nog een alibi voor te leggen.
De twee ontkenden de feiten niet. Ze hadden zelfs spijt en vroegen vergiffenis voor hun "afschuwelijke daad".
Rouaux en Jacquet: elk twintig jaar dwangarbeid
Na vijf uur beraadslagen heeft de jury bij het Hof van Assisen van Brabant Pierre Rouaux en Bernadette Jacquet schuldig bevonden aan doodslag op Dr. Delescaille, valsheid in geschriften en kwaadsprekerij, lasterlijke aantijgingen en verklikking. Beide beklaagden werden elk tot 20 jaar dwangarbeid veroordeeld.
De jury meent dat beiden verantwoordelijk zijn voor hun daden. Woensdagvoormiddag kwamen nog twee burgerlijke partijen aan het woord. Nadien vroeg de verdediging nogmaals de internering.
Pierre Rouaux verklaarde tot slot niet te kunnen begrijpen hoe hij dergelijke afschuwelijke daad kon stellen. Hij vroeg om vergiffenis aan degene die hij pijnigde. Van haar kant verklaarde Bernadette Jacquet spijt te hebben voor wat ze deed. Ze verwees daarbij naar de moeder van Michel Delescaille die lange jaren de "Patriarch" was van haar familie. Jacquet smeekte deze moeder haar rol van patriarch weer op te nemen. Ze vroeg vervolgens om vergiffenis aan de vader, de broers, de schoonzuster en de kinderen, evenals aan de weduwe van Michel Delescaille. Ten overstaan van Pascelle I. zegde Jacquet nog dat ze niet langer bevreesd moest zijn, "want dat er zo al genoeg ongelukken waren gebeurd". Jacquet wenste Pascale veel geluk en ook mooie kinderen toe. Jacquet sprak de overtuiging uit dat zulks ook de wens van haar zoon Philippe zou zijn geweest.
Voorzitter Nicole Lumen las vervolgens de 38 vragen voor die de jury diende te beantwoorden. Na de schuldigverklaring door de jury verzocht de advocaat-generaal Fischer niet om de maximumstraf, nl. de doodstraf, gezien er verzachtende omstandigheden zijn. De openbare aanklager vroeg niettemin een strenge straf, rekening houdend met de afschuwelijkheid van de feiten. De verdediging van haar kant pleitte voor redelijke straffen.
Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Maart 1988