Topic: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Bende van Nijvel in Amsterdam-Noir?

Enkele jaren geleden kreeg ik een brief uit België op mijn post adres in Nederland. Ik geloof dat ik op dat moment in Canada woonde. De brief was afkomstig van de Belgische politiecommissaris die belast is met het eeuwig durende onderzoek naar de leden van de Bende van Nijvel.

De betreffende politiecommissaris schreef in die brief - kort samengevat- dat hij over informatie beschikte dat ik en de mijne mogelijk ooit in Amsterdam contact hebben gehad met één van de vermoedelijke bende leden. Dat klopte. Twee Happy Freunden, niet de kleinste die ook de eer hadden om met die Reus van de Bende van Nijvel te praten dachten werkelijk waar dat zij ieder moment zouden worden vermoord. Ze waren nog nooit zo bang geweest. Eentje van hen barste toen hij het mij vertelde spontaan in huilen uit en die was tegen de twee meter met de bijnaam “Bonk”. Het ging in dit geval kennelijk om één van de beruchtste leden van de bende van Nijvel, die naar ik later vernam van de journalist van het Belgische blad Primo zelfmoord heeft gepleegd.

Ik beschrijf summier dat betreffende contact reeds in 1994 in mijn boek "Drugsbaron in spijkerbroek". De Belgische politie vroeg mij of ik bereid was met hem daar over te spreken. Hij was bereid mij te ontmoeten waar ik wilde en al mijn ‘onkosten’ te vergoeden. Ik heb die brief naast mij neergelegd en besloten er niet op te antwoorden. De laatste keer dat ik ooit met justitie heb gesproken was in de zaak Hoogland en dat heeft mij miljoenen gekost en twee kogels in mijn lijf opgeleverd.

En word ik sinds mijn getuigenis in de zaak -Hoogland door de beruchte Maffia- journalisten en politie -informanten Coca Peter en Bruine Rat Bas belaagd en aan de schandpaal genageld. Justitie liet zelfs toe dat de Bruine Rat een beloning van 500.000-, gld. voor mijn moord op mijn hoofd zette, die tot de dag van vandaag nog steeds van kracht is. Bovendien ben ik nadien alleen maar met keiharde leugens en woordbreuk geconfronteerd door lieden van justitie, te weten om er een paar te noemen de voormalig advocaat-generaal mevr. Korvinius, voormalig Hoofd Officier van justitie De Wit aka Papa Blanca, voormalig Hoofd Officier Vrakking en voormalig Officier van Justitie Teeven

De één liegt nog harder dan de ander. Enige weken daarna kreeg ik een telefoontje van de afdeling het stiekeme Vergiet van Amsterdam. De zoveelste. Geïrriteerd vroeg ik gelijk of ze weer eens duistere informatie hadden dat ik weer eens vermoord ga worden, aangezien dat het enige is wat zij mij altijd te vertellen hebben sinds 1994. "Nee, nee, deze keer niet Steve", antwoordde hij lacherig als een boer met kiespijn. "Ik bel je op verzoek van België. De politiecommissaris die belast is met het onderzoek van de bende van Nijverdal wil je graag spreken." Ik antwoordde hem kwaad: "Ik wil niks te maken meer hebben sinds de zaak-Hoogland met de Justitie Bende van Leugenaars en Staats ‘Vergiet’- sluipmoordenaars en hing hem spraakloos op."

Bron: stevenbrown.web-log.nl

2 Reply by dim

  • dim
  • Lid
  • Offline

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Ik kan het allemaal niet zo goed volgen in dit warrige tekstje maar die Steven Brown zou de Reus ontmoet hebben? En die Reus zou zelfmoord gepleegd hebben volgens het blad Primo? Kent iemand dit blad en zo ja, kan men daar de archieven van terugvinden?

3 Reply by Renne

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Ik ga de tekst vanavond lezen van Maarten maar wat ik wel weet over Brown is het volgende. Hij heeft al vele mensen opgelicht door leugens te vertellen, het is een ex-crimineel en heeft zelfs een televisieprogramma gekregen. Daar kocht hij mensen om die vermomd dingen moesten zeggen die niet waar waren, dus deze man is niet betrouwbaar voor mij. Doet mij aan Popolino denken (beter genaamd Leopold Van Esbroeck). Ik lees de tekst straks en reageer er op.

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Steven Brown is inderdaad niet te vertrouwen, en een oud-topcrimineel. Wat ik echter wel opvallend vind is dat er de laatste tijd zoveel mensen interesse hebben in de bende van Nijvel. Zou er dan binnenkort iets aan het licht komen wat de moeite waard is? Ik vind het ook een zeer warrig stukje overigens. En ik betwijfel ook of hij echt benaderd is door iemand van het onderzoeksteam uit België. Ik zal proberen Steven Brown eens te mailen, misschien geeft hij wel uitleg.

5 Reply by Renne

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Anderzijds komt de Nederlandse piste toch weer naar boven dan, men had die premiejager, en ik ook dat Bultot beweerde dat er Nederlanders tussen zaten. De Nederlandse nummerplaats. Misschien was het één van onderdelen of een schakel in het logistiek, bv. coke voor wapens of zit het nog verder verder. In ieder geval iets interessant ook al betrouw ik Brown niet, maar hij kan ook wel eens waarheid praten, Beijer zal ook wel soms liegen, Bultot ook, zo zijn criminelen hé. Zich zelf altijd beschermen.

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

dim wrote:

Ik kan het allemaal niet zo goed volgen in dit warrige tekstje maar die Steven Brown zou de Reus ontmoet hebben? En die Reus zou zelfmoord gepleegd hebben volgens het blad Primo? Kent iemand dit blad en zo ja, kan men daar de archieven van terugvinden?

Volgens mij niet:

Twee Happy Freunden, niet de kleinste die ook de eer hadden om met die Reus van de Bende van Nijvel te praten dachten werkelijk waar dat zij ieder moment zouden worden vermoord. Ze waren nog nooit zo bang geweest. 

Ze waren nog nooit zo bang geweest. Eentje van hen barste toen hij het mij vertelde spontaan in huilen uit en die was tegen de twee meter met de bijnaam "Bonk". Het ging in dit geval kennelijk om één van de beruchtste leden van de bende van Nijvel, die naar ik later vernam van de journalist van het Belgische blad Primo zelfmoord heeft gepleegd.

Die twee hadden met de reus gesproken maak ik hieruit op, maar het stukje blijft verwarrend. Dus, hieruit opmakende kon Haemers nooit de reus zijn geweest, getuige het feit dat: eentje van hen barste toen hij het mij vertelde spontaan in huilen uit en die was tegen de twee meter met de bijnaam "Bonk". Het ging in dit geval kennelijk om één van de beruchtste leden van de bende van Nijvel. Dus Haemers huilde bij vriend Steve!

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Niet meer dan "Hollandse sensatie" als je het mij vraagt.

8 Reply by R'dam

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Bruinsma huurt in 1989 Ron Ostrovski in om zijn vriend Steve Brown te vermoorden. Brown voelt echter nattigheid en breekt met Ron Ostrovski. Brown krijgt al snel bezoek van Ferry Koch die een gokschuld voor Sjaak Mercuur wil innen wat Brown weigerd. Koch steld Brown dan voor Mercuur te rippen en de 2 worden partners. Koch kent ook Martin Hoogland. Gerrie Hillen (zijn broer Eddy Hillen is jaren geleden met 13 kogels doodgeschoten door de chinezen) koopt met Steve Brown een partij hasj van de zigeuner Hans Dufour en een gigantische, rode beer van een vent (lid van de bende van Nijvel en betrokken bij het doodschieten van een paar rijkswachters).

Ze worden geript waarop Brown het adres van Dufour's achteroom de zigeunerkoning Ankie Dufour krijgt van Koch. Brown verkoopt de partij hasj dan aan kolonel Martin en zijn luitenant Patrick van de IRA en geeft dan de schuld aan Dufour. Spoedig krijgt Hillen 10 jaar als hij een Joegoslavische de tepels afsneed (Hillen krijgt in navolging van zijn schoonvader eerst 8 en daarna 2,5 jaar krijgt).

Bron: crimesite.nl

Gaat dus terug over een zigeuner, de zigeunerkoning en een rode beer. Gaat er bij iemand een lichtje branden die weet heeft van een grote rosse?

9 Reply by echogain

  • echogain
  • Gast

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

Via de ketting Jean Gol-Claude Leroy-Henk Rommy-Bruno Farcy is er wel met enige fantasie een Dutch Connection te vinden. (Drugs, casino, speelschulden)

Uit 'Kleintje Muurkrant » www.stelling.nl

maandag 10 maart 2008

Afpersing. Nog niet zo bijster lang geleden realiseerden wij ons nauwelijks, dat ook deze vorm van huisvlijt een heel aardige bron van inkomsten kan zijn. Handel in ondeugende middelen, wapens, dames en kunst ja. Maar afpersing? Nou nee. Dankzij de uiterst leerzame processen tegen Willem H. te A. cum suis zijn we inmiddels weer een beetje bijgetankt. Wie trouwens denkt, dat de Nederlandse creme de la crime pas in deze eeuw dit soepel draaiende wiel opnieuw heeft uitgevonden, zit er een tikkie naast. Althans volgens Jean Bultot. De voormalige gevangenisbewaarder in het Belgische Sint Gillis, die ooit de benen nam naar Paraguay omdat teveel luitjes hem in verband brachten met de Bende van Nijvel.

Nou was dat laatste niet vreemd. Zo had hij volgens een artikel in De Morgen op 8 november 1985 een belletje gepleegd naar Antoine Delsaut. Een militaire pensionado, wapenmalloot en informant van de Staatsveiligheid. Of Antoine nog een mitrailleur voor hem had. Ja, dat had ie wel. Een Uzi. Maar helaas, die stond geregistreerd en dat was even niet de bedoeling van vriend Bultot. De volgende dag gaven drie leden van de Bende een perfecte demonstratie van practical shooting in de super van Delhaize in Aalst. Het was voor Antoine en zijn vrouwtje niet moeilijk om Bultot's verzoek en het daarop volgende bloedbad met elkaar in verband te brengen. Zou je het zelf wezen. Zoals afgesproken kwam Bultot op 10 november even langs bij de Delsauts om onder het genot van een alcoholische versnapering wat gezellig te ouwenelen. De heer des huizes had een teepje lopen achter een sanseveria en bracht het gesprek listig op de schietpartij in Aalst. Je moet het toch ergens over hebben.

Direct na het gezellig samenzijn nam Delsaut contact op met de Staatsveiligheid. Daar namen drie speurneuzen kennis van het hele verhaal, luisterden het teepje af, dronken een glas en lieten de zaak voor wat ie was. Een kleine anderhalf jaar later werd het intelligente supertrio verhoord door onderzoeksrechter Freddy Troch. Ja, ja, ze hadden de verklaringen van Delsauts keurig in een file gestopt. En ja, ze hadden het teepje afgeluisterd. Maar ze konden er geen praline van maken. Het teepje? Ja, waar was dat ook alweer? Een half jaar later maakte Delsaut zelf zijn entree bij Freddy. En hij vertelde ondermeer het volgende:

"...Bultot zei dat het vreemd was dat het steeds een Delhaize was en dat het om afpersing ging. Hij zei dat het Nederlanders waren. Hij beweerde dat niemand zou durven spreken, omdat men nadien de gevolgen zou ondervinden. Alles in handen van de Nederlanders, ging hij verder. "Moest ge alles weten, dan zoudt ge binnen het halfuur willen vertrekken als ge niet wilt eindigen als Jules Montel"(1)".

Zo, hoor je het eens van en ander. In reactie op dit nieuws verzuchtte Jean Bultot:

"Vergeet niet dat ik Jean Gol (voormalig minister van Justitie in Belgie) heb aangeklaagd als opdrachtgever voor de Bende van Nijvel. Daarna, dankzij Jean-Pierre van Rossem, heb ik ontdekt dat hij niet de chef was, maar dat je nog hoger moet zoeken".

Aan welke hoogtes we dan moeten denken kunnen we misschien opmaken uit een andere verklaring van Bultot, waarover Troch eveneens beschikte:

"Claude Leroy werd tijdens zijn proces geconfronteerd met een ongewoon personage: Romy Henk. Persoon die super beschermd wordt door een lid van de koninklijke familie in Nederland".

Voornoemde Leroy (2) wordt naar aanleiding van die verklaring door Troch stevig aan het gebit gerukt. In de rapportage van het laatste verhoor op 26 juni 1986 staat ondermeer het volgende:

"Op een gegeven ogenblik heeft Leroy een onderzoek in verband met drugs. Het bleek dat ergens in Vlaanderen een clandestien drugslabo werd uitgebaat. Op zeker moment werd een camion geladen met hasj onderschept en inbeslaggenomen. Terwijl de politiediensten alles onderzochten in verband met deze trafiek, gebeurde intussen elders in de omgeving van Antwerpen een trafiek van 25 ton drugs. In deze zaak zouden in België geen vooraanstaande personen zijn betrokken. Doch in Nederland zou het kopstuk ervan Prins Bernhard zijn. Als uitvoerder in verband met deze drugszaak wordt de naam Romy Henk genoemd."

Oftewel Henk Rommy, de Zwarte Cobra, die tijdens zijn roemruchte loopbaan altijd bedacht werd met opvallend lichte strafjes en/of vroegtijdig zijn kruipruimtes mocht verlaten. In 2004 ging hij achter stevig Spaans gaas wegens een handeltje in opwekkende pillen. In 2005, niet lang na het overlijden van Prins Bernhard, werd hij met assistentie van de Nederlandse Justitie overgeheveld naar een Amerikaanse ijzerwinkel. Zoals het er nu naar uitziet is Henk tot 14 april 2021 onder de pannen. Is dat een verhaal of is dat een verhaal?

  1. Graaf Jules Montel stond te boek als een beroepsgokker, een kleine crimi en een politie-informant. Twee maanden voordat hij als getuige a decharge zou optreden in het corruptieproces versus voormalig magistraat Claude Leroy kreeg ie drie kogels in zijn hoofd.

  2. Leroy was een voormalig magistraat en geruime tijd kabinetchef van minister Gol.

Re: Boek: Drugsbaron in spijkerbroek

R'dam wrote:

Gaat er bij iemand een lichtje branden die weet heeft van een grote rosse?

Robotfoto G15 misschien?