Nog een belangrijk gegeven dat blijkbaar alleen in het gerechtelijk onderzoek Bende van Nijvel voorkomt. Hoe kan meester Vermassen nog spreken over 'het geheim van het gerechtelijk onderzoek'? Ondanks zijn goede bedoelingen misschien gaat hij hier toch volledig de mist in. Onbegrijpelijk dat tijdens een lopend gerechtelijk onderzoek, het dossier al enige tijd is vrijgegeven en kopie van het dossier kon bekomen worden door de belanghebbende partijen in de zaak.

In alle andere gerechtelijke zaken worden dossiers voor inzage en kopij name pas vrijgegeven wanneer het gerechtelijk onderzoek of een opsporingsonderzoek is afgesloten. Ter info, een opsporingsonderzoek is onder leiding van een Substituut of een Eerste Substituut, een gerechtelijk onderzoek door een onderzoeksrechter waarbij nadien de vorderingen gebeuren door het Openbaar Ministerie.

De beslissingen van de raadkamer of de Kamer van Inbeschuldigingstelling even ter zijde gelaten.

Een belangrijke materie dat in het voordeel speelt van de verdachten waar de verdediging zich onmiskenbaar zal beroepen op de schending van de geheimhouding van het gerechtelijk onderzoek. Ook gerechtelijke stukken die al reeds lang werden prijsgegeven op het world wide web en onderling werden prijsgegeven zullen onomstotelijk het voorwerp uitmaken van discussie.

En trouwens, er is geen enkele Belgische wetgeving dat het verbod oplegt dat belanghebbende partijen in de zaak een kopie van hun bekomen dossier aan derden prijsgeven. Kort en bondig, het geheim van het gerechtelijk onderzoek is al lang geschonden en heeft al heel wat nadelen teweeg gebracht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat sommige verdachten zich beroepen op hun zwijgrecht met overhandiging van een kopie dat op het internet rond dwarrelt.

Dank u. Ik heb er wel wat hobby's voor opgegeven. Het is verschrikkelijk om onwaarheden te moeten lezen en dat men persberichten aanneemt voor waarheid en juistheid. Dit terzijde. Er zijn nog personen die er zich full time mee bezig houden. Of personen die er zich fulltime hebben mee bezig gehouden en daarop een grote ondankbaarheid hebben moeten ervaren.

ErnstB: er is niet 1 duiding. Dat merk je ook aan het voortdurende getwist daarover hier op dit forum en elders waar sommigen hun voortdurende tevergeefse best blijven doen om daarvoor anderen uit te spelen.

Of om het met de woorden van Willem Wallyn zelf te zeggen:

“Het waren slechts een handvol personen die de terreur zaaiden. Bovendien opereerden ze in steeds wisselende formaties waardoor ze uiteindelijk ongrijpbaar bleken. Het doel wisselde ook, want als je elk doel op zich bekijkt, kom je telkens op een ander motief uit. De enige personen die wisten waar ze mee bezig waren, waren de lui die het wagenpark beheerden, de gestolen wapens verdeelden. Dat hadden ze geleerd van de stay behind netwerken, die na de oorlog door de Amerikanen in veel Europese landen waren opgezet en in actie moesten komen bij een mogelijke Russische inval. Die netwerken werkten volgens dezelfde principes die de Bende van Nijvel hanteerden. Individuele aansprakelijkheid is daarom zo moeilijk te bewijzen. Er zijn er wel die gepakt werden en feiten bekenden, maar waarbij het nooit tot een proces kwam. Ofwel omdat ze dood waren, ofwel omdat ze vrijgesproken werden.”

Er valt nog heel wat te vertellen over Jean Joseph Touboul, die je aanhaalde in je bijdrage. Het verhaal is zeer summier weergegeven in Hilde Geens haar laatste boek. Daarover gezegd, Touboul was uiteraard geen eenzaat. 36 (!) namen, waarvan er verschillende terug komen bij feiten gepleegd door de ‘bende van Nijvel’. Maar dat is uiteraard volkomen… toeval.

Dat is hem zeker. Bij de moord van Latinus zie je zijn kenmerkende oranje VW Kever.