Deze informatie stond al in het topic over Robert Beijer maar vanwege het belang herneem ik het hieronder:
Beijer had in de periode van de Benderaid in Aalst een fotoreportage gemaakt in de stad en de Delhaize daar gefotografeerd. Volgens Beijer zelf was dat na het bloedbad gebeurd. Zijn uitleg klopte met de datum die op de foto stond, eind november 1985. Alleen: een bendespeuder zei mij dat de datum manueel was aangebracht op de foto. Ik kon geen bevestiging krijgen of dat klopte, en de speurder kon zich vergissen.
Beijer had natuurlijk een uitleg voor de foto's. Hij had ze genomen in een echtscheidingsdossier. Een cliënte had hem gevraagd om haar man te betrappen met zijn secretaresse. Dat had Beijer niet gedaan. Hij had nochtans zijn best gedaan. De medewerkers die ingeschakeld werden voor de opdracht vertelden aan de Cel Waals Brabant dat de inspanningen in die overspelaffaire buitenmaats waren. Beijer gebruikte drie verleidsters en zware afluisterapperatuur, maar slaagde er niet in de man van zijn cliënte te betrappen.
Wat de cliënte vroeg, had hij niet gedaan, maar hij deed wel iets waarom ze niet gevraagd had. Hij nam foto's van eigendommen van het stel, en daar was de Delhaize van Aalst bij. Momentje, zei ze bij de speurders. Vroeger hadden ze op die plek een Mercedes-garage gerund, maar die was al jaren verkocht. De Delhaize ging open op die grond in 1979. Beijer "zei me de foto's genomen te hebben in het kader van het nagaan van de gedragingen van mijn en zijn vriendin", vertelde de cliënte, maar die waren in de verste verte niet te zien op de foto.
Je ziet een eerder lege Parklaan, de rijweg aan de voorkant van het warenhuis, dat je een eind verderop ziet liggen. De cliënte had de detective ingehuurd op 7 juni 1985, vijf maanden voor Aalst. Ze werd een viertal keer in het zeer modern uitgerust kantoor van de zeer dynamische detective ontboden. De man, die een zeer goede indruk maakte, had zelfs radiocontact met zijn medewerkers die op de baan waren. Na "slechts een paar maanden" zei ze de opdracht op omdat haar man betrapt werd en Beijer "hoegenaamd niet goedkoop" was. Een paar maanden, zijn dat er twee of zijn dat er vijf? Het is cruciaal, maar we weten het niet.
Beijer rekende voor zijn diensten aan haar een bedrag van omgerekend 2.500 euro. Hij leverde ook foto's van hun Mercedes-garage, die verhuisd was naar het industriepark. Daar zagen werknemers eind november 1985, enkele weken na de raid in Aalst, iemand heel opzichtig foto's nemen. Zijn Mercedes en nummerplaat waren goed zichtbaar en de fotograaf was zelfs teruggekomen om de getuige aan te spreken. "Even een fotoke nemen." Een detective in een echtscheidingsdossier die zich opvallend gedroeg? Geen wonder dat de betrapping van de overspelige echtgenoot mislukt was.
De werknemers van de garage vertrouwden het niet. Ze waarschuwden de politie, die de eigenaar van de nummerplaat identificeerde. Beijer mocht het gaan uitleggen. Bij de Delhaize was Beijer geen babbeltje gaan maken met het personeel. Wel had een getuige de week voor de feiten een man van een jaar of 45 in een groene parkra en met een volle baard de Delhaize zien fotograferen. Hij was eerder een kleine man. (...)
De fotoreportage kon een sleutel zijn in het onderzoek naar de raid in Aalst. Was ze echt, of was ze nep? Je moest nakijken of Beijer altijd foto's maakte van eigendommen van cliënten in echtscheidingszaken, ook als die meer dan zes jaar geleden verkocht werden. Je moest nakijken hoe die datum werd aangebracht. Je moest de facturen in dat dossier uitvlooien. (...)
Een bendespeurder die er in Charleroi de brui aan had gegeven, zei dat hij erg veel spijt had dat hij niet had doorgespeurd op die fotoreportage.
Bron: Beetgenomen | Hilde Geens
"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via »
Facebook |
twitter |
YouTube
