1

Topic: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Gewapende overvallen, de ontvoering van een ex-premier, een ontsnapping uit de gevangenis … Philippe Lacroix was jarenlang een van de grootste gangsters van ons land. Intussen is hij al enkele jaren vrij en geeft hij les. Voor het eerst vertelt hij zijn hele levensverhaal in ‘Lacroix. Ik was gangster’, een nieuwe podcast van De Standaard. 

De podcast ‘Lacroix. Ik was gangster’ werd gemaakt door Mark Eeckhaut, Marjan Justaert, Joris Van Damme en Lise Bonduelle. U vindt hem vanaf zaterdag in de podcastapp van De Standaard of in uw favoriete podcastapp.

Beluister hier de verschillende afleveringen » www.standaard.be/tag/podcast

De Standaard lanceert eerste true crime-podcast

Hoe word je één van de meest gezochte gangsters van het land? En, nog interessanter, hoe word je daarna weer een gewone burger? Leraar. Vanaf vandaag kunt u luisteren naar het fascinerende levensverhaal van Philippe Lacroix, in de eerste true crime-podcastreeks van De Standaard: Lacroix. Ik was gangster.

Philippe Lacroix was in de jaren ’80 de luitenant van de beruchte gangster Patrick Haemers. Haemers werd door zijn lef en zijn looks het gezicht van de bende, maar volgens de speurders was Lacroix het brein ervan.

De bende pleegde verschillende gewapende overvallen, altijd met enorm veel geweld. Daarbij vielen officieel drie doden. Eenmaal op de radar van de politie, schakelden Lacroix, Haemers en co. over op een andere tactiek: ze ontvoerden oud-premier Paul Vanden Boeynants voor losgeld. Daarna volgde een leven op de vlucht. Met valse paspoorten, pruiken en plaksnorren. Tot eerst Haemers in Brazilië en twee jaar later ook Lacroix in Colombia werden gevat. In 1994 kreeg Lacroix, als één van de laatsten in ons land, de doodstraf.

Lees hier het volledige artikel » Nieuws

Ontdek hier meer over Philippe Lacroix » Forum

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Zeer interessante podcast idd.

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Volledig mee eens! We kijken ongeduldig uit naar het volgende deel.

4

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Naar aanleiding van de podcast verscheen onderstaande brief op De Standaard. Ik deel deze brief omdat het een "mooie" brief is, met vooral een boodschap van hoop, maar ook omdat het een getuigenis is van de "andere slachtoffers", namelijk de familie van de daders. En omdat het toont hoe misdadigers terecht komen in een wereld van permanente leugens en vluchtgedrag, waardoor ze volledig vast zitten.

Dank u, meneer Lacroix

De podcastreeks Philippe Lacroix, Ik was gangster heeft me erg aangegrepen. Onze zoon zit momenteel in de gevangenis. Mijn vrouw en ik hebben een aantal heel moeilijke jaren achter de rug. Het is verschrikkelijk pijnlijk om je zoon zo te zien vervreemden van alle waarden die je hem hebt proberen mee te geven.

De feiten die hij gepleegd heeft, hebben gelukkig niemand het leven gekost en wegen in juridische termen ook veel lichter dan de misdaden die meneer Lacroix destijds heeft begaan, maar dat doet er weinig toe. Het ergste is wat de misdaad met de daders doet. Op de duur zijn ze constant op de vlucht voor zichzelf, moeten ze een nieuwe misdaad plegen om de vorige te verdoezelen, om niet gepakt te worden, want gepakt worden lijkt het ergste wat hun kan overkomen. Dat is het einde van al wat ze kennen, de grootste overrompeling van hun leven die ze zich kunnen inbeelden. Het einde ervan. Wie wil zijn leven nu laten overrompelen? Dus moeten ze verder. Alles staat in het teken van overleven op de korte termijn. Permanent zijn ze op de vlucht.

Het is niet dat mijn zoon niet wist dat hij dingen deed die niet konden, maar het was de enige manier om het leven ‘in handen te houden’. Permanent was hij op de vlucht voor zichzelf. Tegen niemand kon hij nog echt eerlijk zijn, altijd was er wel iets wat het daglicht niet mocht zien.

Ik weet niet wanneer u zich het gelukkigst voelt, maar ik voel me het best als ik kan zijn wie ik ben, als ik kan zeggen wat ik voel, ook al voel ik me eens niet goed - misschien vooral dan. Ik voel me het gelukkigst als ik niets verborgen hoef te houden, geen leugens moet vertellen, ook geen leugentjes om bestwil.

Maar wat als je dat niet kunt? Wat als je daden je blijven achtervolgen en je moet liegen ‘om bestwil’? In dat straatje was onze zoon beland, tot hij werd opgepakt en naar de gevangenis werd gestuurd.

De eerste maanden daar waren maanden van ontkenning. Hij moest zich nog sterk houden. Het was de schuld van de anderen. Hij had gedaan wat hij moest doen. In veel gevallen was het mijn schuld. Hij duwde me van zich af. Ik was te vaak degene geweest die hem een spiegel had voorgehouden, doorgaans op een manier die niet eens tot hem doordrong.

Mijn onmacht toen ik mijn volwassen zoon keuzes zag maken en dingen zag doen die niet juist waren en waardoor hij zich de kans ontnam om gelukkig te zijn - althans de kans om gelukkig te zijn zoals ik geluk zag - maakte me kwaad. Die woede maakte op de duur elke communicatie tussen ons onmogelijk. Toen hij in de gevangenis zat, hebben we elkaar teruggevonden. Zijn opsluiting heeft onze zoon de reden ontnomen om te blijven vluchten en heeft hem gedwongen zijn leven weer op nul te zetten.

Het verhaal dat De Standaard in de podcast heeft gebracht en het leven van meneer Lacroix hebben ons werkelijk ongelofelijk veel deugd gedaan. (Ik zou hem graag tot mijn vrienden rekenen en hem Philippe noemen, maar zolang dat niet het geval is, noem ik hem uit respect meneer Lacroix.) Ik bewonder zijn wilskracht en de manier waarop hij erin slaagt in vrede te leven met zijn verleden en zich op de toekomst te richten. Dat is per slot van rekening het enige wat je kunt veranderen. Het heeft geen zin om jezelf verwijten te maken over wat je gedaan hebt. Dat is verloren energie. Die kan je beter gebruiken om de juiste keuzes voor morgen te maken en daaraan te werken.

Meneer Lacroix heeft bewezen dat het kan, ik hoop dat onze zoon dezelfde weg zal opgaan. De eerste tekenen zijn gunstig, zijn gedrag van de laatste maanden is in ieder geval hoopgevend. De gevangenis kan een plaats van loutering zijn. Het is alleen spijtig dat er zo weinig met de gevangenen wordt gedaan. In geest en gedachten heeft onze zoon de klik gemaakt, maar zal hij sterk genoeg zijn om het vol te houden als het beschermde milieu van de gevangenis wegvalt? Wanneer hij opnieuw voor zichzelf zal moeten zorgen, en financiële beslommeringen hem misschien weer in de richting van het snelle geld duwen? Zal hij sterk genoeg zijn om vast te houden aan wat hij wil? Weet hij al voldoende wat hij wil? Waarom is er in de gevangenis zo weinig begeleiding om gevangenen te helpen om hun weg te vinden en zich mentaal te sterken in de overtuiging van wat ze willen? Ik ben er vast van overtuigd dat daar veel mensen zitten die in hun hart wel verlangen naar de juiste dingen en naar écht geluk, maar die niet weten hoe dat te realiseren. Zodra ze weer vrijkomen, vervallen ze in hun oude gewoontes. Niet omdat ze dat willen, maar omdat ze niet weten hoe het anders kan.

Ik heb werkelijk genoten van de podcast en ik heb een ongelofelijke bewondering voor meneer Lacroix en de manier waarin hij in het leven staat. Hij heeft mij moed gegeven, en geloof dat het goed kan komen. Wat hij gedaan heeft, getuigt van een formidabele persoonlijkheid, niet alleen door de weg die hij heeft afgelegd en de manier waarop hij zijn leven in handen heeft genomen, maar ook door de eerlijkheid en openheid waarmee hij in jullie podcast heeft getuigd over voor hem erg persoonlijke en gevoelige dingen.

Bedankt.

Bron: De Standaard | 18 Maart 2023 | Geschreven door Steven (volledige naam bekend bij de redactie van De Standaard)

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Bedankt Ben voor deze mooie brief te delen.

Omdat in de laatste podcastaflevering er een vraag vanuit de Standaard komt over de eventuele betrokkenheid van de Bende Haemers omtrent de Bende van Nijvel en Philippe Lacroix daarop reageert, heb ik de moeite genomen deze even uit te typen in de meest letterlijke bewoording zoals hij het zegt. Het kan voor dit forum interessant zijn.

Uit de podcast van De Standaard: “Lacroix. Ik was gangster”:

DS commentaarstem: de dodelijke overval in Gooik-Leerbeek is één van de elementen die de bende Haemers zou kunnen linken aan de bende van Nijvel.

DS: De Bende van Nijvel… hebben ze jullie daar ook vaak mee in verband gebracht?
PL: Neen, nooit. In feite, de bende van Nijvel was een soort van … ‘troublemaker’, voor ons dat was…

DS: die liepen in de weg? Dat was een soort obstakel?
PL: Dat was een soort obstakel, maar zowel als de CCC, beide groepen waren terreur, en voor ons was dat niet goed voor de ‘business’ omdat er veel meer politie was, er waren veel meer controles, dat was moeilijker.

DS: de hardnekkige geruchten dat Patrick Haemers de reus van de bende van Nijvels was…is lang gezegd
PL: Ja, ze hebben zoveel gezegd, dat kan niet. Patrick was geen dom mens. Ik heb nooit die mensen begrepen, ik heb nooit begrepen wat daar is gebeurd, voor mij is dat geen normale criminaliteit. Ik heb nu naar de serie 1985 gekeken, dat is één van de theorieën… Het is een beetje te vlug om dat te denken… maar voor mij is dat geen echte criminaliteit. Voor mij is dat heel duidelijk. Veel mensen vermoorden voor niets, voor mij dat heeft geen zin. Het is heel gemakkelijk om een Securitas ... en je hebt 30 keer wat je daar hebt.

In die was het gemakkelijker om te ... ja… dat heeft geen zin voor mij. De tweede ding die heel raar is, is dat ze een dubbele aanval hebben gepleegd. Ze zijn in één Delhaize gegaan, daar hebben ze iemand vermoord, en daarna zijn ze naar een andere Delhaize geweest en ze hebben een tweede overval gepleegd mét mensen te vermoorden. Dat is voor mij…. Een normale crimineel, doet dat nooit. Dat kan nooit gebeuren. Behalve als het zo gepland is. En als het zo gepland is, dat kan niet voor het geld zijn. Dat is mijn mening.

Dat kan gebeuren 1 keer… je hebt één van die bende die gek wordt. Dat kan gebeuren, als dat gebeurd, er zijn drie of vier mensen in die auto, dan de drie anderen of de twee anderen zijn totaal gechoqueerd en ze stoppen onmiddellijk, ze gaan niet naar een andere plek, ze gaan naar hun verbergplaats maar dat is een shock.

Naar een tweede plek gaan om hetzelfde te doen. Dat is ongelooflijk. En wat is ook vreemd… allé, je neemt onze bende (Haemers red.), op een bepaald moment, er waren veel mensen, en ik zal zeggen mijn vrouw was op de hoogte van wat ik deed, de vrouw van Patrick (Haemers red.) was op de hoogte van wat hij deed. Zijn broer was op de hoogte van wat hij deed, sommige vrienden, dichtbije vrienden, wisten wat we deden, niet in detail maar ze wisten het. En dat was het geval voor elk van ons. Thierry (Smars red.) zijn moeder wist alles.

Dus voor die mensen, dat moet hetzelfde zijn, alle criminelen zijn zo. Je hebt mensen die je vertrouwd en je zegt iets. En daar is het nooit eruit gekomen. Dat geloof ik niet. In de criminele wereld, er is altijd een soort verspreiding. Dus dat betekend dat ze - voor mij hé - dat allemaal hebben gedaan, en ik heb 1985 gezien. Dat is niet realistisch, dat de rijkswachter dat doet, omdat die anderen dat vragen…. Dat is onmogelijk voor mij, dat is niet realistisch. Wat voor mij realistisch is, is dat je, als je andere mensen hebt leren kennen in andere omstandigheden, bijvoorbeeld in Afrika…

DS: Huurlingen bedoel je? Zo’n dingen?
PL: Ja, en misschien hebben ze daar mensen vermoord, een heel dorp vermoord.. Als je dat doet één keer, steek je een grens over. Je verliest je menselijkheid. Je kan dat verliezen, je kan dan alles doen, ik denk van wel. Maar omdat te kunnen bereiken zijn veel stappen nodig. Het leven wordt… dat heeft geen belang meer. De mensen die nu in Oekraïne,… vroeger in Joegoslavië,… al de mensen die dat hebben gedaan, en dat overleven, ... veel van hen zouden dat kunnen doen, zonder niets te zeggen aan iemand. Dat zijn soldaten. Voor mij, dat zijn soldaten.

DS. Koelbloedig, gewetenloos koelbloedig.
PL. Ja. Ja maar, een groep, 4 mensen samen die hetzelfde gedrag hebben, voor mij, dat is ondenkbaar. Dat is iets anders. Dat is een andere wereld voor mij. Niet lang geleden, een paar jaar geleden. Was er een speurder, meneer Verdurmen, je spreekt over hem ook. En toen hij gepensioneerd werd, wou hij me ontmoeten. Hij wou over de bende van Nijvel … omdat hij geobessioneerd is over die zaak. Maar dan, ik heb gezegd wat ik net heb gezegd. Maar dan, begon hij te spreken over de omgeving in die tijd, dat, dat, dat en dat… 10 minuten. En ik was los. Voor mij was dat teveel omdat ik niks wist over die wereld. En dat is het voor mij. Alles is mogelijk, ik heb geen theorie. Dat was een andere wereld.

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Ergens begrijp ik Lacroix wel en kan ik hem voor een stuk ook volgen ... Dit leunt dan ook wat aan bij de theorie van Leo als ik me niet vergis: buitenlandse huurlingen.

Je kan natuurlijk heel veel speculeren over mentale toestand en zo van de daders maar wat Lacroix zegt is toch iets wat mij ook al heel lang bezig houdt: er is in al die jaren niks, maar dan ook niks bruikbaars naar buiten gekomen i.v.m. de raids. Niet uit het milieu, niet uit familiekringen, vrienden ...

Niet dat dit ondenkbaar is maar op zijn zachtst gezegd is dit toch vrij ongebruikelijk. Zeker daar je met een dader 'groep' zit en niet met een enkeling. Hoe meer deelnemers hoe groter de kans dat er plots iemand wroeging krijgt, zijn vrouw of vriendin vertelt iets of heeft iets gezien ...

En nog iets wat Lacroix zegt: goed, je kan mensen (kinderen) neerschieten als psychopaat. Maar dan zouden de anderen van de groep wel onder de indruk moeten zijn. Tenzij het allemaal psychopaten zijn, maar wat is die kans? Om te binnen zouden die volgens mij al niet gecoördineerd kunnen samen werken.

Behalve natuurlijk als het is zoals Leo (en eigenlijk voor een stuk Lacroix) zeggen: een huurlingengroep (al dan niet in wisselende bezetting) die mogelijk al meerdere zware feiten gepleegd hebben (denk maar aan het schandaal van de para's met het roosteren van mensen boven een vuur).

Just my two cents.

7

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Kenniz05, het hoeven niet specifiek huurlingen te zijn. Mijn gedachten gaan meer en meer uit naar speciaal getrainde militaire operators die klaarstaan om hun orders uit te voeren, kost wat kost. En spijtig genoeg wijst mijn vinger naar onze overzeese vrienden. Hun Europese basis bevind zich op Air Base Chièvres onder de mantel van SHAPE.

Trouwens huurlingen bestaan niet meer, nu worden ze PMC's genoemd (Private Military Contracters).

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Ik heb wel respect voor iemand als Lacroix, die zijn leven terug heeft kunnen opbouwen en in handen nemen op een positieve manier. Als die journalist echt schalks was geweest had die wel even kunnen vragen waarop zijn metgezel Bajarami destijds bekentenissen heeft afgelegd mbt Overijse.

En wat de huurlingen betreft; ik ben van mening dat het locals waren, maar een rijkdom aan wel onderbouwde meningen kan ons inzicht enkel verbreden.

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Opvallend, Lacroix zijn theorie sluit goed aan op de visie van twee andere Bende-verdachten: Robert Beijer en Madani Bouhouche. Beijer dacht in 1989 net als Lacroix aan huurlingen. Ook Bouhouche dacht aan buitenlanders. Hij redeneerde bovendien net zoals Lacroix dat het verdacht was dat na al die jaren nog nooit iemand uit de biecht had geklapt.

Beijer, in augustus 1989:

'De Bende, c'est de la politique, hein. Een frontale aanval op de democratie. Het plan bestond duidelijk uit twee delen. Je had de acties die het volk de daver op het lijf moesten jagen: de moordende raids op de warenhuizen. Het zou wel eens kunnen dat daarvoor buitenlandse huurlingen werden gebruikt.'

Bron: De Bende Tapes | Danny Ilegems, Raf Sauviller, Jan Willems

Bouhouche, in augustus 1989:

'Volgens mij zijn het geen Belgen. Anders waren ze al lang gepakt. Kennen jullie één zaak die na zes jaar nog altijd niet is opgelost? Ik niet! Dat bestààt niet. Er is altijd wel iemand die iets stoms doet. Je kent dat toch: de vrouw die naar de flikken loopt omdat ze een pak rammel heeft gekregen van haar vent, en die vent is dan de reus.'

Bron: De Bende Tapes | Danny Ilegems, Raf Sauviller, Jan Willems

Re: Podcast: ‘Lacroix. Ik was gangster’

Nog heel even off topic; als ooit zou blijken dat de daders onbekende buitenlandse huurlingen waren; dan is de bende niet enkel het failliet van justitie maar eveneens van de getuige als bruikbaar object in een misdaad onderzoek. Bon Jovi maakte ooit een knipoog naar critici en meerwaardezoekers met een album '100 million fans can't be wrong'. Wel, al die getuigen die de usual suspects hebben herkend; die kunnen toch ook niet allemaal fout zijn denk ik dan.

Lacroix verdient respect en heeft zijn leven gebeterd, laten we evenwel niet vergeten dat hij lid was van een van die verdachte usual suspects bendes en hij dus net als Bouhouche en co baat heeft bij het afleggen van onjuiste verklaringen.