We hadden een kolonie.

Er werd op het forum reeds naar verwezen doch werd er geen rechtstreekse link aan toegevoegd. » Forum
Bedankt voor de link dus.

Het rapport dateerde van 1983. De overval in Aalst was dus later. Toch is er ook bij die overval een link te vnden met Staatsveiligheid. Namelijk een kleinzoon van iemand van Staatsveiligheid die bevestigde dat familie uit Aalst zou verwittigd zijn van een mogelijke overval.

Het valt mij op dat deze liga in 1983 al bijzonder goed op de hoogte was van bepaalde feiten.

Tegelijkertijd vraag ik mij af waar deze liga zich schuil houdt anno 2024. Is het hun taak niet of niet meer om de slachtoffers bij te staan? Zouden zij zich ooit burgerlijke partij gesteld hebben?

De liga is tussen beide gekomen tijdens de corona maatregelen:

"Liga voor Mensenrechten dagvaardt Belgische Staat om coronamaatregelen: “Een noodtoestand kan geen heel jaar duren”

Zou het dan geen tijd worden dat zij dezelfde staat nog eens dagvaardt met "een onderzoek naar bendefeiten kan geen heel leven lang duren".

Goed, als ze informatie hadden dat de aanslag in Aalst ging gebeuren, dan was het toch hun taak (Staatsveiligheid) op te treden in plaats van enkel naasten te verwittigen niet naar de Delhaize te gaan? Dan is er toch minstens sprake van een verborgen agenda?

Verijdelen van aanslagen en de veiligheid van burgers trachten te garanderen is een kerntaak vandaag, ik ga er vanuit dat dit in 1983 op papier evenzeer het geval was.

Die in het donker - Extreem rechts heeft in België hoge heren te vriend

Door een stom toeval werd deze maanden de extreem-rechtse beerput in België weer eens wijd opengetrokken. Een burenruzie waarbij wapens gebruikt werden, was voor de politie van het Belgische plaatsje Vorst aanleiding om bij ene B. huiszoeking te verrichten. Daarbij deed ze een opvallende en belangrijke vondst: geheime militaire NAVO-documenten, gedetailleerde aanvalsplannen en een "fichesysteem" van een aantal personen. "Gevonden bij een Chileense vluchteling", luidde de verklaring van de arrestanten.

Maar de zaak begon te rollen en door de mist van aanwijzingen en gissingen doemden langzamerhand de contouren op van een tot dusverre onbekende extreem-rechtse organisatie: de Westland New Post (WNP). De club is vrijwel zeker een privé-militie op fascistische grondslag. Ze heeft een overduidelijke anti-semitische en anti-linkse grondslag. En zoals wel vaak in België, zijn ook topmensen van de Belgische overheid betrokken bij de leiding van de organisatie. De afdeling politie (!) van de Westland New Post werd geleid door een hoofdcommissaris van de staatsveiligheid.

Wie een half jaar geleden nog dacht dat extreem-rechtse ideëen in België een halt waren toegeroepen, ziet zich door de feiten in het ongelijk gesteld. In april van dit jaar verbood de rechter de Vlaamse Militanten Orde en even zag het er naar uit dat er bij onze zuiderburen geen plaats meer was voor extreem-rechts in georganiseerd verband. Nu is duidelijk dat extreem-rechts ook in georganiseerd verband nog wel degelijk bestaat en zelfs beschikt over een netwerk van buitenlandse contacten. Verder is opnieuw duidelijk geworden dat deze groep de hand boven het hoofd wordt gehouden door belangrijke figuren binnen het staatsapparaat.

Troebel water

Het duidelijk in kaart brengen van extreem-rechts in België is een moeilijke zaak. In Nederland is de politieke topografie op dat gebied nog (?) niet zo ingewikkeld, maar de Belgische gemeenschap vaart op dat gebied in zeer troebel water. Allereerst natuurlijk omdat extreem-rechtse sympathieën vaak zweven op de rand van de "legaliteit" en daardoor al noodgedwongen in het geniep moeten werken. Dat geldt ook in Nederland maar de politiek-sociale structuur van onze Zuiderburen maakt dat grensgebied wel erg vaag. Allereerst is daar de tegenstelling tussen Walen en Vlamingen.

De hartstocht waarmee dat conflict in België wordt uitgevochten moet haast wel leiden tot "bloed en bodem-sentimenten". Je bent Vlaams omdat je Vlaams spreekt en omdat je in die regio geboren bent. Zo houden dergelijke tegenstellingen zich in stand. Verwerpelijk, maar zo ontstaat dus een haat tegen alles wat "allochtoon" is; buitenlanders, kleurlingen, joden enzovoort. Verder is er ook in België de economische crisis die daar nog harder toestaat dan in Nederland. Het "gezonde volksgevoel" wil dan zondebokken en vindt die in buitenlanders, vrouwen die vechten voor zelfstandigheid en linkse idealen.

Ook de rol van het diep in de samenleving gewortelde "katholieke denken" draagt een fiks steentje bij tot rechts denken. Opvattingen over het gezin, de positie van de vrouw en de hiërarchie in de maatschappij zijn er al van oudsher ingestampt hij de mensen en bepalen ook het standpunt van veel Belgen. Een dergelijke mentaliteit is natuurlijk een schitterende voedingsbodem voor "rechtse denkers" die nog een stapje verder willen gaan.

Dubieuze steun

Zo ontstond er in België een reeks van extreem-rechtse en fascistische groeperingen die mede dankzij dubieuze steun uit de hogere kaders van de Belgische samenleving welig konden tieren. Het meest rechts stonden organisaties als de Vlaamse Militante Orde in Vlaanderen en het Front de la Jeunesse in Wallonië. Dit soort groeperingen hadden hun hoogtepunt in de jaren zeventig: oefenkampen voor straatgevechten, het molesteren van buitenlanders en joden, verzieken Van linkse demonstraties, de lijst is te lang om op te doemen.

In het begin van de jaren tachtig berden deze extreme groeperingen verboden op grond van een wetsartikel die het vormen van privémilities verbiedt. Eerst het Front de la Jeunesse, later in april van dit jaar de Vlaamse Militanten Orde. België slaakte een zucht van verlichting; wettelijk is er in België geen plaats voor openlijk fascisme. Maar men besefte ten dele slechts een schijnoverwinning te hebben gehaald. Na het verbod op de VMO gaf haar leider, Erikson, te kennen: "Het VMO is ten einde, maar we zullen infiltreren in gelijkdenkende organisaties om onze doelstellingen te bereiken", duidelijker waarschuwing tegen openlijke of verkapte fascistische strijd kon België niet krijgen.

De nu in de publiciteit gekomen organisatie Westland New Post is nog te vaag in haar opzet om een duidelijk beeld te krijgen van al naar doelstellingen. Maar naarmate de reconstructie verder gaat, komen een aantal zaken duidelijk boven water. De organisatie is duidelijk rascistisch, ze beschikt over interzonale contacten en hooggeplaatst overheidspersoneel is bij de activiteiten betrokken. Wat zijn de feiten?

NAVO- documenten

Op 18 februari 1982 werd in een appartement in Anderlecht de lijken gevonden van een man en een vrouw. Ze waren allebei gewurgd en van dichtbij in het hoofd geschoten. Al snel leek het onderzoek op een dood spoor te zitten. Er was niets gestolen en de politie kon geen enkel motief achterhalen. Ze stond voor een raadsel. Door de manier waarop de mensen vermoord waren bevroedde de politie een of andere wraakactie binnen een obscuur milieu. Wel werd nog ene M.B. ondervraagd omdat zijn vriendin vroeger getrouwd was geweest met de vermoorde man. De ondervraagde had echter een sluitend alibi en de politie wist niet meer waar ze het moest zoeken.

Maar op 16 augustus van dit jaar werd diezelfde M.B. in het Belgische Vorst aangehouden na een ruzie met zijn broer waarbij hij op omstanders had geschoten. De politie vond naar aanleiding van het gebruik van schietwapens huiszoeking noodzakelijk en deed daar een verbazingwekkende ontdekking: geheime militaire documenten waaronder gecodeerde boodschappen van de NAVO.

Later volgde huiszoeking bij een huisgenoot van M.B. bij wie ook allerlei geheime documenten werden gevonden. Beide arrestanten stonden bekend om hun extreem-rechtse sympathieën. Een van hen had deel uitgemaakt van het eerder genoemde Front de la Jeunesse en werkte (ondanks zijn dubieuze ideëen!) als beroepsvrijwilliger op de generale staf van het Belgische leger in Evere. In die functie zou hij ook makkelijk toegang hebben gehad tot de Nato-documenten. De reden van de diefstal bleef in eerste instantie vaag. Bronnen uit het Front de la Jeunesse vertelden dat de documenten gestolen waren voor een Syrisch geheim agent. Maar langzamerhand kwamen er meer aanwijzingen dat de diefstal gepleegd was in opdracht van een tot nu toe onbekende extreemrechtse organisatie: de Westland New Post.

Infiltratie

Een interview in de Belgische krant Le Soir met een bekend persoon uit de "gevaarlijke hoek", ene Latinus, brengt meer duidelijkheid in de zaak. Deze Latinus zou verklaard hebben de WNP te hebben opgericht. Hij zei te werken voor een vreemde mogendheid van het westers blok en te strijden tegen de Sovjet-infiltratie in België. De diefstal van de documenten zou bedoeld zijn om aan te tonen hoe makkelijk de KGB kan infiltreren binnen de Belgische staatsgeheimen. Belgische journalisten kregen stukje bij beetje meer duidelijkheid in de structuur van de WNP. De oprichter is - zoals eerder gezegd - Latinus.

Tijdens zijn actieve periode voor het Front de la Jeunesse hield hij al dossiers bij van linkse activisten. Hij was (is?) zelfs contractueel informant van de Belgische staatsveiligheidsdienst. Tegenover journalisten beweerde de man al jaren te werken voor een Amerikaanse inlichtingendienst. In ieder geval voor een groot deel bleek de organisatie gefinancierd te worden door een 60-jarige Saoediër, die al tien jaar werkzaam is in Brussel als journalist. Van hem is bekend dat hij ook actief is in het inlichtingenwerk. Naar eigen zeggen beschikt hij over een 50-tal informanten in verschillende Europese landen, waaronder België. Van beide figuren, Latinus en de Saoediër staat ook vast dat ze over uitstekende contacten beschikken. Ze kunnen goed opschieten met leden van de staatsveiligheidsdienst en de Rijkswacht.

Eigen knokploeg

Het WNP beschikt in België over een afdeling politie, een direct inzetbare ordedienst en een afdeling contraspionage. De leden van de ordedienst dragen tijdens betogingen een geplastificeerde badge met de vermelding SIPO, een verwijzing naar de Sicherheitspolizei uit de nazi-tijd. Het optreden van deze "politie-afdeling" werd bij betogingen door de politie getolereerd, hetgeen wijst op de protectie die ze geniet uit de hogere kaders binnen het Belgische politiekorps.

Maar zij kon ook bestaan door de paniek onder de gewone Belgische politiemannen die zich de laatste tijd steeds meer bedreigd voelen door een aantal moorden op uniformagenten door criminelen. De afdeling politie van de WNP wordt mede opgeleid door een hoofdcommissaris van de staatsveiligheidsdienst die onder een schuilnaam opereert.

Anti-semitisch

Ook het theoretische kader van de organisatie wordt steeds duidelijker. De krant Le Soir - alweer - onthulde dat de WNP een nationaal-socialistische orde nastreeft. Zo heeft de organisatie ondermeer een "bureau voor zionistische vraagstukken" onder haar vleugels. Rechts-extremisme als splinterpartij is al een gevaarlijk verschijnsel. Een partij is een splinterpartij als het redelijk geïsoleerd bestaat naast de politiek van het establishment. Als blijkt dat er uitgebreide contakten bestaan tussen het establishment en extreem-rechts is er sprake van een levensgevaarlijke ontwikkeling binnen de politiek in een land. Bij de onthullingen die langzamerhand boven water komen drijven rondom de WNP-affaire komt die tendens steeds duidelijker boven water drijven.

De houding van de Belgische overheid tegenover het verschijnsel WNP komt op zijn zachtst gezegd in een curieus daglicht te staan. In ieder geval is duidelijk dat minstens vier leden van de staatsveiligheidsdienst, onder wie een hoofdcommissaris en zijn adjunct al twee jaar actief zijn binnen de WNP. Het is daarmee de eerste keer sedert lang dat in België concrete bewijzen voorhanden zijn van infiltratie binnen de staatsveiligheidsdienst. De Belgische minister van justitie, Gol, kon niets anders doen dan dit gegeven erkennen.

Twee dagen later kwam de minister met de verklaring dat de vier in opdracht waren geïnfitreerd binnen de WNP en "dat er geen aanwijzingen zijn dat zij hun bevoegdheden te buiten zijn gegaan". Een wat vreemde verklaring omdat die aanwijzingen er wél zijn. Zo gaven de agenten ondermeer cursussen in politietechnieken. Ook beschikten de leden van de WNP over blanco vrijgeleiden van het ministerie van landsverdediging die de houders ervan toegang verschaffen tot de gebouwen van de generale staf te Evere. Verder beschikten de WNP'ers over geplastificeerde badges van de Westduitse politie die gebruikt werden tijdens recente betogingen om bescherming te genieten van de ordediensten. Later nam het gerecht bij leden van de WNP in beslag: moderne vuurwapens en technische gegevens over PUMA-helikopters.

Les geven

Opnieuw het dagblad Le Soir wist te berichten dat één commissaris in november 1981 les zou hebben gegeven aan de paramilitaire kaders van de WNP. Deze staatsambtenaar gaf de WNP-fascisten onderricht in het schaduwen en opsporen van personen en het infiltreren van politieke groeperingen. Door deze gegevens komt de verklaring van minister Gol dan ook in een vreemd daglicht te staan. Juist als de Belgische overheid vier ambtenaren in het vuur heeft geworpen om te infiltreren binnen de WNP, worden documenten gestolen, wordt er een dubbele moord gepleegd en werd infiltratie zover uitgelegd dat in ieder geval een van de "infiltranten" zelfs militieopleidingen kan geven.

Dat de veiligheidsdienst zulk een laksheid aan de dag kan leggen dat geheime Nato-stukken kunnen uitlekken naar een internationale extreemrechtse organisatie, doet op zijn minst vragen opwerpen naar de verantwoordelijken voor dit alles. De veiligheidsdienst heeft al eens eerder een van haar hogere officieren moeten "wegpromoveren" als militaire attaché omwille van zijn extreem-rechtse bindingen. De hele WNP-affaire hangt aaneen van summiere gegevens en toevalligheden. Maar ze wijzen op zijn minst - ondanks de summiere gegevens - op een zeer bedenkelijk aspect van het Belgische maatschappelijk bestel. Om met de woorden van de hoofdredacteur van de Morgen, Paul Goossens te eindigen: "De WNP-affaire doet vragen rijzen waarop vice-premier Gol liefst zo vlug mogelijk heel duidelijke antwoorden moet geven".

Bron: De waarheid | Jos Verlaan | 24 Oktober 1983

Noten:

• B. = Marcel Barbier

• M.B. = Marcel Barbier.

• De hoofdcommissaris van de Staatsveiligheid is Christian Smets.

• "een 60-jarige Saoediër": Faez Al Ajjaz

Stank

In België blijven er hooggeplaatste mensen rondlopen die als het maar eventjes kan de deksel weer op de doofpot schuiven. Tien maanden geleden gaf de Belgische minister van defensie, Melchior Wathelet, het gerecht opdracht om een nieuw onderzoek in te stellen naar de dood van de leider van de extreem-rechtse Westland New Post (WNP).

Nu blijkt dat nog steeds geen gevolg aan die opdracht is gegeven. Er is uitgelekt dat de betrokken procureur-generaal deze week de minister zou voorstellen geen nieuw onderzoek te doen naar de WNP-leider, Paul Latinus. Deze werd in 1984 bungelend aan een touw gevonden, maar er Wordt algemeen sterk getwijfeld aan de verklaring dat het om zelfmoord zou gaan.

Bron: De waarheid | 15 Maart 1990