Samenvatting:

• Wat? Overval op een juwelier in Brussel.

• Waar? Hopstraat, Brussel » Google Maps

• Wanneer? 6 December 1983

• Daders: Vier personen, met een Noord-Frans accent of een accent uit de regio van Doornik of Bergen.

• Voertuig: Een Opel met Franse nummerplaten.

• Buit: Gouden ringen, uurwerken, halskettingen, ... met een waarde van 13 miljoen Belgische Frank.

Bandieten overvielen Brusselse juwelier

In de Hopstraat te Brussel, niet ver van de Vismarkt, is juwelier Paul Vankueken een alomgekende man. Hij bezit een klein atelier voor het herstellen en fabriceren van juwelen.

Gisterenmiddag was hij een beetje langer weggebleven tijdens de middaguren, zodat hij niet aanwezig was toen vier gemaskerde kerels zijn zaak overvielen.

“Ge moet aanbellen om binnen te kunnen komen”, vertelde hij ons. “Welnu, een cliënte had gebeld en onmiddellijk daarop werd haar een revolver in de rug geduwd. Bijna dood van schrik stapte ze de zaak binnen, gevolgd door vier bandieten”.

Een van de boeven sprong over de toonbank, terwijl de overige drie de dochter van Vankueken, diens twee broers en verscheidene bedienden met hun wapens bedreigden. “Niemand durfde bewegen en er waren op zeker ogenblik meer dan tien personen in mijn zaak”, vervolgde de zaakvoerder. “Gelukkig dat ze niet hebben geschoten, want dan was het een ramp geweest”.

Met hoeveel de dieven verdwenen, kon Paul Vankueken nog niet vertellen. “Och, toch zeker meer dan 10 miljoenen art met de eindejaarsfeesten voor de deur, draait de zaak op volle toeren”.

De gangsters roofden alles wat ze konden vinden: gouden ringen, uurwerken, halskettingen. Ze verdwenen aan boord van een Opel met Franse nummerplaat. Volgens getuigen spraken ze Frans met een Noordfrans accent.

Een broer van Paul Vankueken was zeer onder de indruk. Hij heeft ook een eigen zaak en hij werd reeds voor de zesde keer overvallen. Laat in de vooravond kreeg de beroofde juwelier bericht van de politie dat vier gangsters waren aangehouden. De vreugde sloeg echter vlug om in teleurstelling, want het zou gaan om de vier mannen die de post van Drogenbos hadden overvallen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 December 1983

“Aan hold-ups is niets te doen”, beweert slachtoffer

Een rode telefoonlijn met de politie, verborgen filmcamera’s, beschermd glas en metalen afsluitingen, het zijn allemaal maatregelen om de gewapende overvallers af te schrikken. Maar tegen de hold-up, anno 1983, is in feite niet veel te doen, meent Paul Vankueken, de juwelier uit Brussel, die dinsdag zo’n 13 miljoen fr. armer werd gemaakt.

“Ik heb overal alarminstallaties. Enkele jaren geleden werden nog voor één miljoen fr. vernuftige toestelletjes geplaatst, maar toch werd mijn zaak geplunderd.”

De juwelier die aan de Hopstraat te Brussel een werkplaats heeft voor herstellingen en fabricatie van juwelen, zegt dat zijn zaak een gesloten huis is. Je moet bellen om te kunnen binnenkomen. Bij onraad kan men dan onmiddellijk het alarmsein in werking zetten, maar dinsdag werd hem die kans niet gegund.

Volgens Paul Vankueken moeten de overvallers zeer goed getipt zijn geweest. Ze wachtten geduldig tot er een vrouw kwam aanbellen. Toen sprongen ze vliegensvlug uit hun auto en één onder hen duwde een revolver in de rug van de cliënte. Vandaar dat de aanwezigen, alles samen zo’n dertien mensen, de tijd niet kregen om de alarminstallatie te doen functioneren.

De overvallers stelden zich zeer dreigend op. Ze riepen onmiddellijk: “Allemaal op de grond, of we schieten”. Na wat de jongste maanden in Waals-Brabant, in Temse en in Anderlues is gebeurd, maakt dat wel indruk. De juwelier is dan ook erg blij dat er niet geschoten werd.

Hij twijfelt er niet aan dat de overval piekfijn werd voorbereid.

Dat moet het werk zijn van een goed georganiseerde bende. Behalve kleefband, hadden de gangsters ook tien paar handboeien en op de grond vond Paul Vankueken zelfs een bordje met de tekst: “Gesloten deze namiddag”. Alles gebeurde zeer snel. Er zijn dan ook slechts enkele vage persoonsbeschrijvingen van de daders. Ze waren jong en van middelmatige gestalte. Ze spraken alle vier Frans. Een Frans uit het Noord van Frankrijk of misschien uit de streek van Doornik of Bergen.

Voor Paul Vankueken, die al meer dan twintig jaar juwelen herstelt en maakt te Brussel, was dit de eerste gewapende overval met dergelijke allure. Op het einde van het jaar draait zijn zaak altijd op volle toeren. Daardoor was de omvang van de buit zo groot. Slachtoffer van diefstallen is hij echter al dikwijls geweest.

Rollend tapijt

De overvallers worden steeds stoutmoediger en passen nieuwe methoden toe. Weliswaar gaan ze hier nog niet zo vermetel te werk als in Amerika, waar enkele jaren geleden een safe met een kanon werd geopend. De kerels waren uitgerust met een anti-tankkanon van twintig mm en ze vuurden twintig projectielen af op een kluis, die ze nadien tot de bodem leeghaalden.

Er bestaan allerlei afschrikking- en voorzorgsmiddelen, doch de volstrekt zekere oplossing is nog niet gevonden. Zo heeft een bekend juwelier uit het Brusselse achter en met veiligheidsglas uitgerust uitstalraam, zijn juwelen ondergebracht in een afzonderlijke glazen kast, waardoor de overvallers twee keer glas moeten verbrijzelen. Daarnaast zijn er ook buitenlandse juweliers, die zodra het uitstalraam door inbrekers wordt stukgeslagen, de kostbaarheden op een rollend tapijt laten terechtkomen, dat op zijn beurt de juwelen in een volledig beschermde ruimte doen vallen. Gepantserde deuren langs de achterzijde kunnen ook helpen, doch de inbrekers vinden steeds nieuwe middelen. De juweliers moeten toch altijd hun gouden uurwerken, ringen en andere juwelen tentoon stellen om kopers aan te trekken.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 December 1983