That's not the point. Als de Belgische overheid de Amerikaanse overheid vroeg om Martial Lekeu uit te leveren of desnoods uit te wijzen lag de bal in het kamp van de VS. In feite kon de VS niet anders dan Martial Lekeu op zijn minst uitwijzen want Martial Lekeu verbleef ginder onder een valse naam en maakte gebruik van een vals rijbewijs.

Ik vraag me af wie Lekeu bedreigde en met welk doel?

En diverse verklaringen en berichten die in dezelfde periode bij de Delta-groep binnenkwamen, konden de indruk wekken dat deze Groep G niet moest worden onderschat. Zo verklaarde iemand uit Bastogne die een tijdlang met Lekeu te maken had gehad dat deze indertijd beweerde:

"(...) op dat moment nog altijd regelmatig vergadering te hebben met mensen van extreem-rechts in een hotel te Brussel. Hij beweerde dat er op die vergaderingen oversten kwamen uit politie en rijkswachtmiddens en dat daar ook Amerikanen bij waren. Hij zegde dat die mensen in feite de plannenmakers waren van iets dat al jaren aan het broeien was met het uiteindelijke doel een zeer sterke extreem-rechtse persoonlijkheid in België aan de macht te brengen, afkomstig uit middens van de rijkswacht en/of militairen."

"Hij beweerde dat hij en nog anderen de mensen op het terrein waren en dat de directieven voor uitwerking van dit doel uitgingen van personen die boven hem stonden en die op die vergaderingen in dat hotel te Brussel kwamen. Hij had het klaar en duidelijk over regelmatige vergaderingen waaruit ik opmaakte dat die er minstens één keer per maand op dat moment waren. Hij zegde ook dat de uiteindelijke richtlijngevers Amerikanen waren welke op hun beurt aan hooggeplaatste militairen en rijkswachters directieven gaven. De naam van het hotel waar dat doorging herinner ik mij niet meer."

En in relatie tot een (vermoedelijk) vroegere goede collega van Lekeu en de rijkswacht kwamen niet alleen berichten binnen over diens liederlijke gedrag maar ook over:

"(...) het feit dat Bouhouche opdracht zou gekregen hebben een groep te vormen. Hij neemt in deze groep op, mensen welke 'problemen' hadden of gehad (hebben) in de rijkswacht. Hierin onder meer (...), (...), (...) en (...). Dit zou aan het ontstaan van een bende liggen."

Ook het gesprek dat de substituut Acke op 28 februari 1989 had met de journalist Gilbert Dupont van La Dernière Heure, die kort voordien uitvoerig had gepraat met Lekeu in Orlando, was niet van aard om de eerste berichten over de Groep G te bagatelliseren. Zo deelde hij mee dat Lekeu hem had verteld dat hij:

"(...) voor de Groep G (werd) gerecruteerd door Didier."

Bron: Een analyse van het onderzoek naar ex-rijkswachters in de jaren 1976-1990 | Fijnaut, C.J.C.F.; Verstraeten, R. | 1997

Dream on, maar besef dat je het over een kat in ee zen Sack hebt.