In dezelfde streek wordt in maart 1985 een overval gepleegd op een juwelier. Daarbij werd er ook geschoten door één van de daders. Hij schoot drie keer maar slaagde er niet in om de juwelier te raken. Dat "geklungel" zien we in Anderlues ook.

Mislukte overval op juwelier te Charleroi

Vrijdagmorgen om 9u is te Charleroi een mislukte overval gepleegd op een juwelierszaak. Drie gemaskerde en gewapende mannen verschaften zich toegang tot de juwelenwinkel aan de Avenue des Alliés. Er bevond zich niemand in de winkel, maar drie mannen werden via een intern televisienet door de juwelier gezien.

Daarop greep deze zijn riot gun en laadde het wapen. Eén van de overvallers opende echter het vuur. Hoewel hij tot driemaal schoot, ook op manshoogte, werd de juwelier niet geraakt. Vermoedelijk zonder buit zijn de daders op de vlucht geslagen met een witte Mercedes. Uit het onderzoek is gebleken dat de schutter beschikte over een zware, vrij zeldzame en oude revolver.

Bron: Gazet van Antwerpen | 23 Maart 1985

Heb je over dit laatste feit meer info? (Jaar/plaats gebeuren/soort geënsceneerde overval/...?)

Szymusik kende de "klanten". Dit had het onderzoeksgebied kunnen beperken. De moordenaars hebben dat goed begrepen. Daarom stalen ze alleen maar rotzooi. Ze zouden koffie, olie en chocola hebben kunnen gestolen, maar dat zou een beetje te veel zijn geweest. Gelukkig hebben ze de meisjes niet ontvoerd.

Dat juweliers vermoord worden tijdens een overval op hun winkel is jammer genoeg niet zo uitzonderlijk. In Frankrijk was dit begin jaren '80 een ware plaag. Was dat misschien de reden waarom Noord-Franse gangsters de grens overstaken om in België juweliers te overvallen?

In vier jaar tijd werden 46 Franse juweliers vermoord

Een Franse krant schreef dat in Parijs een 71-jarige juwelier in zijn werkplaats door drie gangsters werd overvallen en koelbloedig neergeschoten. De drie gingen er vandoor met een hoeveelheid goud en juwelen.

Een “fait divers” waar de doorsnee-lezer nog nauwelijks bij stil staat. Michel Gaucher, de president van de Franse nationale federatie van horlogemakers, juweliers, edelsmeden e.d., heeft thans echter de noodklok geluid.

“In de voorbije vier jaar werden zesenveertig juweliers vermoord. Een ontstellend cijfer. De overvallen zijn niet meer te tellen. Eén juwelier op drie werd minstens één keer aangerand, één op vijf minstens twee keren, één op tien drie keren. Het laatste jaar nemen de agressies in ontstellende mate toe. Een verontrustende situatie waarop wij herhaalde malen de aandacht van de publieke instanties gevestigd hebben, maar vergeefs. Het ministerie van Justitie schijnt gepreoccupeerd met dringender zaken”, tot daar Michel Gaucher.

Na de moord op de 71-jarige juwelier werden andermaal dringend beschermende maatregelen geëist in de juwelierswijken van de Franse hoofdstad. Het wordt voor de gangsters veel gemakkelijker zich aan juweliers te vergrijpen als banken te beroven, maar de juweliers wensen niet langer het slachtoffer te zijn en de slagen te incasseren.

De ongerustheid en de ontmoediging doen veel juweliers ertoe besluiten hun zaak te sluiten en zo komt het beroep zelf in het gedrang.

Zelfverweer

Maar niet allemaal denken ze zo. Er zijn er die zich te weer stellen. Onlangs sloeg bij een hold-up een juwelier een gangsters neer en verwondde een tweede. Einde maart schoot de zoon van een juwelier een aanrander neer en joeg twee anderen op de vlucht. Dergelijke daden van zelfverweer zullen in de toekomst nog vaker voorkomen, maar het is niet de oplossing. Juweliers zijn uiteraard vredelievend, en wensen hun zaak niet het toneel van een bloedbad te zien worden.

Gesofisticeerde alarmsystemen dan. Maar hoe weten de juweliers of de elegant geklede man die zijn zaak betreedt al dan niet een gangsters is? En hoe nog rustig te werken in zulk klimaat van angst en wantrouwen, wars van elke normale commerciële activiteit?

Bron: Gazet van Antwerpen | 22 April 1983