Een beetje verder breien brengt ons in de buurt van ... Paul Cams!

De broers Din woonden in Ukkel en werkten via het wisselkantoor Kirschen, waarvan de beheerder Hilaire Beelen (dicht bij liberale politici) in januari 1986 werd aangehouden in een gigantische fraudezaak door Van Espen. Ze deden ondermeer beroep op Jean-Marie De Haze, ex-secretaris van de CEPIC en uitbater van de "Greenwood" (eigendom van Roland Daled, een vriend van Paul Cams).

Een nieuwsbericht over deze affaire uit 1986:

Martens eist spoed in fraudeonderzoek - Belastingschandaal schokt België

Premier Wilfried Martens van België lieeft gisteren spoed geëist in het onderzoek naar liet grootste belastingschandaai sinds de Tweede Wereldoorlog. De Belgische pers heeft gemeld dat ook leden van de rechtse Liberale Partij bij het schandaal betrokken zijn.

Het onderzoek richt zich vooral op twee valutahandelaren van het Antwerpse bedrijf Kirschen die zijn beschuldigd van het vervalsen van belastingformulieren en het illegaal exporteren van geld voor hun cliënten, vooral goud- en diamanthandelaren uit Antwerpen.

Een van de beschuldigde handelaren, Hilaire Beelen, onderhield nauwe betrekkingen met de Liberale Partij, aldus verschillende dagbladen. Beelen, die is verdwenen, was directeur van het Centrum voor Sociale Diensten van de partij en lid van de financiële commissie. Een ander vooraanstaand Liberaal binnen het Centrum voor Sociale Diensten is vicepremier en minister van justitie Jean Gol.

Beelen en zijn partner Francois Leiser zijn beiden naar het buitenland gevlucht, nadat zij na betaling van 7,5 miljoen frank (ruim 400.000 gulden) op borgtocht waren vrijgelaten."Zij zijn uit België verjaagd door de overdrijvingen van het openbaar ministerie en het opruien van de publieke opinie," zei hun advocaat Paul Speyer dinsdag voor de BRT radio.

Officier van Justitie Francis Poelman zei dat Beelen en Leiser eerder hadden bekend dat zij gefraudeerd hadden en hadden beloofd met de autoriteiten te zullen meewerken. Hij zei dat de regering voor zover op dit moment bekend was voor meer dan een miljard franks was benadeeld. Naar verluidt hangt Beelen en Leiser een veroordeling boven het hoofd tot betaling van 2,3 miljard franks (meer dan 100 miljoen gulden) aan achterstallige belastingen en boetes.

Poelman zei dat niets er op dit moment op wees dat er ook politici bij de zaak betrokken zijn. Martens noemde de belastingfraude "asociaal gedrag op een moment van sociaal en economisch herstel, dat moet worden veroordeeld en bestreden." Hij zei dat het onderzoek "zo spoedig mogelijk" tot resultaat moet leiden.

Leiser en Beelen werden op 22 januari gearresteerd en de politie vond een lijst van 800 gecodeerde namen van frauderende klanten van het tweetal, onder wie ongeveer 700 diamanthandelaren. De internationale clientèle bleef direct weg en de diamanthandel verloor bmnen een maand een kwart van zijn omzet.

Veel handelaren zeggen dat belastingontduiking vrijwel algemeen is in hun kringen en zij zeggen dat zij ook een speciale status verdienen, vanwege het belang van hun diamanthandel voor de Belgische economie. De diamanthandel in Antwerpen is goed voor 6,2 procent van het Bruto Nationaal Produkt van België en biedt werk aan 30.000 mensen.

David Sussking, de voorzitter van de kring van diamanthandelaren in Antwerpen, waarschuwde dat de industrie "in een sfeer van vertrouwen" moet kunnen werken en zei dat "de kip met de gouden eieren" niet moet worden geslacht.

Bron » digibron.nl

Geen beslissing in zaak Kirschen

De raadkamer van de Brusselse rechtbank heeft gisteren nog geen beslissing genomen in de zaak Kirschen. Dit vroegere Antwerpse wisselkantoor, dat nauw aanleunde bij diamanthandelaars,wordt ervan verdacht voor verschillende miljarden frank belastingen te hebben ontdoken. De raadkamer besliste om de zaak in beraad te houden tot 13 november, maar zal die dag niet noodzakelijk al een beslissing nemen. Het onderzoek in de zaak Kirschen met als hoofdfiguren François Leiser en Hilaire Beelen sleept al jaren aan. De eerste tekenen van grootscheepse fraude kwamen al in 1986 aan het licht. Over de mogelijke "politieke gevolgen' van deze zaak werden tot nog toe talrijke parlementaire vragen gesteld.

Bron: De Tijd | 31 oktober 1990

Leiser en Beelen voor rechter

In de fraude-zaak van het voormalig wisselkantoor Kirschen moeten de hoofdverdachten François Leiser en Hilaire Beelen persoonlijk voor de korrektionele rechtbank van Brussel verschijnen, zoniet worden ze bij verstek veroordeeld. Beiden hadden gevraagd zich te mogen laten vertegenwoordigen door hun raadslieden. In de zaak van de miljardenfraude werden Leiser en Beelen op 21 januari 1986 aangehouden, maar op borgtocht vrijgelaten. Een maand later vluchtten ze naar het buitenland maar ze zijn sedertdien nog regelmatig terug in België geweest.

Bron: De Tijd | 2 oktober 1992

Zaak-Kirschen: Beelen aangehouden

Gisteren is voor de korrektionele rechtbank te Brussel de zaak-Kirschen ingeleid. Het omvangrijk en ingewikkeld dossier slaat op het gelijknamig Antwerps wisselkantoor dat is betrokken in fiskale fraude. Er is sprake van tientallen miljarden frank fraude. De eerste tekenen van onwettige financiële transakties werden reeds in 1986 vastgesteld. Twee mensen zijn rechtstreeks in deze zaak gedaagd, met name Hilaire Beelen en François Leiser, beide twee vennoten van het inmiddels in staat van beschuldiging gestelde wisselkantoor.

De twee hoofdbeklaagden in deze zaak werden reeds in 1986 aangehouden. Enkele dagen reeds na hun arrestatie werden zij na betaling van een borgsom van ieder 7,5 miljoen uit de gevangenis ontslagen. De twee mannen vestigden zich daarop in het buitenland.

Woensdagvoormiddag woonde Beelen de openingszitting van zijn proces bij. Het openbaar ministerie eiste terstond zijn onmiddellijke aanhouding op grond van een nog steeds tegen hem van kracht zijnde internationaal uitgeschreven aanhoudingsbevel. Bij het begin van de zitting kreeg beklaagde meteen de stalen handboeien om de polsen. Daarop werd de zitting onderbroken om vandaag te worden hervat. Vandaag zal ook de vasthouding van Beelen worden besproken. Tot zolang blijft de man aangehouden.

Bron: De Tijd | 26 november 1992

Verdediging Kirschen-beklaagde trekt kaart van procedurefouten

De rechtbank ging gisteren tijdens de tweede zitting in de fraudezaak rond het Antwerpse wisselkantoor Kirschen nog niet in op de grond van de zaak. De advokaten van een van de hoofdbeklaagden maakten er in de eerste plaats een tema van dat de ter tafel liggende rechtsdokumenten in het Frans gesteld zijn, terwijl het om een zaak gaat die zich voornamelijk in Antwerpen afspeelde.

Hilaire Beelen, samen met François Leiser een van de hoofdbeklaagden in de zaak van het Antwerpse wisselkantoor Kirschen, werd woensdag op de eerste procesdag ter zitting door de rijkswacht aangehouden. Beelen was onverwacht na een verblijf van jaren in het buitenland in de gerechtszaal komen opdagen. De onmiddellijke aanhouding kwam er omdat tegen de beklaagde al sinds 1986 een internationaal aanhoudingsbevel loopt.

Beelen is samen met François Leiser de hoofdbeklaagde in een ampele geschiedenis van belastingontduiking ten belope van verscheidene miljarden. De verdedigers van Beelen dienden meteen na de aanhouding een verzoek tot invrijheidstelling in voor hun kliënt. Daarover zal echter niet vóór maandag eerstkomend een beslissing vallen.

Gisterenmorgen werd bijna uitsluitend geredetwist over procedurepunten met betrekking tot het onderzoek van het dossier zoals dat in voormelde periode werd gevoerd en ook vooral met betrekking tot het taalgebruik. De advokaten van Beelen beklemtoonden dat het volgens de geijkte procedures niet geoorloofd is dat de meeste stukken, over een zaak die dan toch vooral Antwerpen betreft, in het Frans opgesteld zijn.

De voorzitter van de rechtbank maakte gisteren nog wel een aanvang met de ondervraging van de beklaagde. Hij wilde weten waarom die naar België was teruggekeerd. Beelen antwoordde dat hij uitleg wilde verstrekken om met het gerecht in het reine te geraken. Over zijn levensomstandigheden in Zwitserland (sinds hij ons land heeft verlaten) wilde beklaagde kwijt dat hij samen met zijn gezin in Crans-Montana leeft en er een eerder klein appartement voor 1.000 Zwitserse frank per maand huurt. Levensonderhoud en kosten zouden volgens beklaagde gedekt worden door het gezinsspaarboekje.

De debatten worden volgende woensdag 2 december voortgezet. Ook dan zullen eens te meer de onderscheidene procedurepunten zoals door de advokaten opgeworpen, worden behandeld.

Bron: De Tijd | 27 november 1992

Dubbele vrijspraak in oplichtingszaak-Kirschen

De korrektionele rechtbank van Brussel heeft de vordering van het openbaar ministerie tegen de twee zaakvoerders van het Antwerpse wisselkantoor Kirschen en Co. onontvankelijk verklaard wegens procedurefouten. Zo zou er onder meer te veel informatie verzameld geweest zijn. Hilaire Beelen en François Leiser, beticht van fiskale fraude ter waarde van 1,8 miljard frank, zijn dus vrijgesproken. Het parket kan evenwel nog beroep aantekenen.

Bron: De Tijd | 22 april 1993

De zwarte zaakjes van Hilaire Beelen en François Leiser

Hilaire Beelen en zijn kompaan François Leiser hadden een bloeiend zaakje opgezet aan de Antwerpse Pelikaanstraat. Zij zouden voor hun klanten maar liefst 1,77 miljard fr. belastingen ontweken hebben. Iets waar ze zelf ook goed aan verdienden, getuige hun prinselijke levensstijl. Beelen had bovendien nauwe banden met bepaalde politici, wat de hele zaak een "politiek geurtje' geeft. François Leiser (1939) is geboren en getogen in Antwerpen. Hij studeerde ekonomische en financiële wetenschappen aan de ULB en ging in 1961 in de leer bij wisselagent Roger Kirschen. In 1969 richtten beiden samen het wisselkantoor Roger Kirschen & Co op. Het kantoor richt zich in eerste plaats op de vermogende diamantairs uit Antwerpen.

In maart 1977 werd in het kantoor een nieuwe vennoot opgenomen: Hilaire Beelen (1937). Beelen, geboren nabij Brussel, ging op twintigjarige leeftijd in de leer als arbitrageur bij de Paribas-bank. In 1969 werd hij onderdirekteur van de Paribas-vestiging, maar in 1975 kwam hij terug naar België. Beelen had op dat moment reeds een klein fortuintje vergaard en kon zich inkopen in het suksesvolle kantoor Kirschen & Co.

Toen het gerecht begin 1986 binnenviel bij Kirschen, had het wisselagenschap al kantoren aan de Antwerpse Pelikaanstraat en op de Leopoldplaats en een filiaal in Brussel. Roger Kirschen was op dat moment echter niet langer vennoot. Hij trok zich in 1981 uit het kantoor terug. Uit de zwarte boekhouding bleek dat het kantoor zwarte transakties uitvoerde voor zo'n 800-tal klanten. Hierbij werden verschillende systemen gebruikt.

Het kantoor organizeerde voor zijn klanten-diamantairs onder andere gesimuleerde verkopen van juwelen en goud aan het buitenland. Het goud of de sierraden verlieten echter in realiteit nooit ons land en werden gewoon in het zwart verkocht. Op deze wijze konden de klanten onder andere het BTW tarief van één procent op monetair goud ontduiken.

Daarnaast belegde Kirschen & Co ook op grote schaal zwart geld van zijn klanten in het buitenland, zonder op de opbrengst hiervan enige roerende voorheffing in te houden. Dit ging zo ver, dat het Kirschen-kantoor een soort illegale bank werd. Er werden immers op grote schaal deposito's ingezameld die vervolgens naar het buitenland werden versast.

Van de Kirschen-klanten konden er zo'n 250 geïdentificeerd worden. De meeste onder hen - zowat allemaal Antwerpse diamantairs - kwamen er relatief gemakkelijk vanaf. Zij moesten de achterstallige belasting betalen op de ontdoken winsten, met een supplement van 1 á 3 procent extra belasting.

Hazepad

Ook Beelen en Leiser zelf kwamen er echter makkelijk van af. Na vier dagen in voorarrest werden beiden immers vrijgelaten na elk een borg betaald te hebben van 7,5 miljoen fr. De twee kompanen wachtten echter niet op de gerechtelijke molen en namen onmiddellijk het hazepad naar het buitenland. Hilaire Beelen zocht zijn heil in Zwitserland, terwijl François Leiser na enkele omzwervingen in Spanje terecht kwam. Beelen dook echter eind vorig jaar terug op in België.

Vanuit zijn ballingschap haalde Leiser zwaar uit naar het Brusselse gerecht en naar de Beurskommissie. In Antwerpen zou volgens Leiser immers iedereen - inclusief de Beurskommissie - op de hoogte zijn geweest van de praktijken bij Kirschen & Co. Het Brusselse gerecht verwijt hij hun "brutaal optreden' en het feit dat ze van de Antwerpse diamantwereld "geen snars begrijpen'.

De diamantwereld in Antwerpen zit niettemin met de affaire in zijn maag. De zaak leidt volgens de diamantsektor immers tot een "heksenjacht'. Volgens de Hoge Raad van de Diamant moet er een keuze gemaakt worden tussen "de ekonomie en de toepassing van een niet aangepaste wetgeving'. De raad herinnert er bovendien aan hoe snel een belangrijke ekonomische tak zoals de diamantbusiness zich kan verplaatsen naar vriendelijker oorden.

Aan de Kirschen-zaak zit daarenboven ook een politiek geurtje. Hilaire Beelen was immers lid van het financieel kommitee van de PVV en beheerder van het sociaal sekretariaat Steunt Elkander van de liberalen. Daarnaast was hij ook voorzitter van de PVV in Beersel. Beelen zou dan ook nauwe banden gehad hebben met heel wat liberale politici. Er werd niettemin nooit enig bewijs gevonden dat Kirschen & Co ook financiële transakties zou afgehandeld hebben voor deze liberale politici.

Wat wel opvalt, is dat de zaak-Kirschen de toenmalige regering er toe aanzette om de burger beter te "beschermen' tegen de fiskus. Het charter van de belastingplichtige, dat een gezamenlijk wetsontwerp was van Mark Eyskens en Jean Gol, moest niet alleen de fiskale procedure vereenvoudigen maar ook de macht van de Bijzondere Belastinginspektie inperken. Het charter maant de strafrechter bovendien aan om te wachten met de behandeling van een fiskale zaak tot het fiskale geschil beslecht is. Het was deze bepaling die ervoor zorgde dat het meer dan zes jaar duurde alvorens de zaak-Kirschen werd behandeld. Het charter van de belastingplichtige werd daarom ook wel smalend het "charter-Beelen' genoemd.

Bron: De Tijd | 24 april 1993

Grootste fraudezaak loopt met een sisser af

Hilaire Beelen en François Leiser, de zaakvoerders van het Antwerpse wisselkantoor Kirschen, werden deze week allebei vrijgesproken. Rechter Patrick Mandoux verklaarde de klacht tegen beide beklaagden onontvankelijk wegens procedurefouten. Het Brusselse parket tekende gisteren hoger beroep aan; toch lijkt de grootste fraudezaak uit de naoorlogse Belgische geschiedenis met een sisser af te lopen.

Het Brusselse parket komt de fraude bij Kirschen & Co eind 1985 zogezegd "toevallig' op het spoor, naar aanleiding van de zaak Jacques Goldstein. Deze Brusselse juwelenhandelaar zou jaarlijks voor zowat 400 miljoen fr. juwelen verhandeld hebben zonder daar enige BTW of direkte belasting op te betalen. Bij de huiszoeking bij Goldstein op 5 december 1985, vinden de speurders sporen die wijzen in de richting van het Antwerpse wisselkantoor Kirschen & Co.

In de vooravond van 20 januari 1986 vallen de BBI en de rijkswacht binnen in het kantoor van Kirschen in de Antwerpse Pelikaanstraat. Zowel Beelen als Leiser en nog drie andere werknemers zijn aanwezig, maar de onderzoekers vinden geen enkel bewijs van medeplichtigheid aan de zaak-Goldstein. Een van de boekhouders slaat echter door en vertelt dat een werkneemster van het kantoor, Magdalena Mathé, alles van de zwarte boekhouding van Kirschen & Co afweet.

Onderzoeksrechter Dejemeppe laat dan ook dezelfde nacht nog een huiszoeking verrichten in een appartement van Mathé, op een boogscheut van het kantoor van Kirschen. Daar vinden de politiemensen de zwarte boekhouding van het kantoor en een lijst van zowat 800 rekeningen met gekodeerde namen. Uit deze boekhouding blijkt dat Beelen en Leiser voor zowat 1,77 miljard fr. direkte belastingen ontdoken hebben.

Rechter Mandoux oordeelde deze week echter dat de speurders op dat moment met een totaal ander onderzoek dan de zaak-Goldstein begonnen waren, zonder hiervoor de opdracht te krijgen van de prokureur. Deze opdracht kwam immers pas in de namiddag van 21 januari. Op dat moment was de volledige boekhouding van Kirschen echter al in beslag genomen.

De advokaten van zowel Beelen als Leiser beweerden bovendien van bij het begin van de affaire dat er in feite sprake was van een opgezette aktie tegen Kirschen. De BBI en het Brusselse parket zouden de Goldstein-affaire gebruikt hebben om zo Kirschen te kunnen aanpakken. Vooral de BBI zou immers met lede ogen toegezien hebben hoe het Antwerpse parket de diamantbuurt steeds met rust liet. "Sinds de zestiende eeuw al laat het Antwerpse parket de diamantbuurt met rust', zo zei Leisers advokaat Speyer in zijn pleidooi. "Dat zit de BBI dwars en daarom probeerde de dienst via de omweg van Goldstein en Brussel bij Kirschen in Antwerpen binnen te raken.'
De naam van het wisselkantoor Kirschen werd immers reeds in 1983 genoemd in het dossier van de Brusselse wisselagent Drogné. Drogné werd verdacht van het ontwijken van zowat 140 miljoen frank BTW op goudtransakties (een beschuldiging die later ook tegen Kirschen werd geuit). Het Brusselse gerecht ging hard tegen de zaak aan en kon de zwarte boekhouding van Drogné terugvinden. In Antwerpen ging het onderzoek echter heel wat trager, zodat alle belastende dokumenten bij Kirschen verdwenen waren toen de politie arriveerde.

In zijn vonnis liet rechter Mandoux duidelijk verstaan, dat ook hij achter de akties van het Brussels parket een maneuver zag om Kirschen aan te pakken. De procedurefouten die hierbij door toenmalig onderzoeksrechter Benoit Dejemeppe gemaakt werden, vonden in de ogen van Mandoux echter geen genade. Door deze uitspraak is het bewijsmateriaal dat bij Kirschen gevonden werd "onwettig verkregen' en wordt de aanklacht dus onontvankelijk. Ook de verklaringen die door beide beklaagden zelf afgelegd werden, zijn volgens de rechter ongeldig, aangezien zij uitgelokt zijn door dit "onwettig verkregen bewijsmateriaal'.

Procedurefouten

Mr. Thomas Delahaye, raadsman van Hilaire Beelen en voormalig parlementslid voor de anti-belastingpartij RAD-UDRT, toonde zich na de zitting opgetogen met de uitspraak. "Het vonnis bewijst de onafhankelijkheid van het gerecht', aldus Delahaye. Menig waarnemer voelt de uitspraak echter als een kaakslag aan, temeer daar op dezelfde dag van de vrijspraak in de zaak-Kirschen ook het proces-Haemers vertraging opliep wegens procedureproblemen.

"Klassejustitie', zo omschreef de SP de uitspraak in een mededeling. Het hele rechtsapparaat kreeg het zwaar te verduren. Wat de burger waarschijnlijk het meest voor het hoofd stoot, is het feit dat beide beklaagden vrijuit gaan, zonder dat de grond van de zaak ook maar ter sprake kwam. Beelen en Leiser werden immers beschuldigd van valsheid in geschrifte, valse jaarrekeningen en boekhouding, bedrieglijke bankbreuk en misbruik van vertrouwen.

Zowel Mr. Delahaye als Mr. Paul Speyer (die François Leiser verdedigt) hebben van bij het begin van het proces op een procedureslag gemikt. Dat er bij Kirschen gefraudeerd werd, staat immers als een paal boven water. De beklaagden zelf hebben dat ook nooit ontkend. Zij beriepen zich echter op het gewoonterecht in de Antwerpse diamantwijk en op de medeplichtigheid van de autoriteiten. "De waarheid is dat men wist wat wij uitvoerden en dat men ons heeft laten begaan', zo verklaarde Leiser later tegen de Gazet Van Antwerpen.
De verdediging van Beelen en Leiser had dan ook maar liefst zeven vormfouten gevonden in het onderzoek, op basis waarvan zij het proces nietig wilde laten verklaren. Deze aanpak was niet alleen uiterst effektief (getuige de vrijspraak), maar noopte minister van justitie Wathelet donderdag in de Senaat ook tot de uitspraak dat onze strafrechtprocedure dringend moet worden bijgespijkerd.

Juristen

Rechtsgeleerden stellen zich echter heel wat vragen bij dit "bijspijkeren'. Het is natuurlijk een gemeenplaats dat ons rechtsapparaat overbelast is. De vraag is echter of dit probleem moet opgelost worden door het gerechtelijk apparaat meer middelen ter beschikking te te stellen dan wel door een wijziging in het strafrecht.

Philip Traest, dr. assisent aan de rechtsfakulteit van de RUG en gepecializeerd in strafprocesrecht, stelt zich in ieder geval heel wat vragen bij een eventuele wijziging van het strafrecht. "Men riskeert het kind met het badwater weg te gooien', aldus Traest. "Men moet zich er immers bewust van zijn dat - ondanks het gewiekst gebruik dat er soms van gemaakt wordt - het procesrecht er is om ons allemaal te beschermen tegen de uitwassen van het gerechtelijk apparaat.'

"Een rechtsstaat heeft nu eenmaal een strafprocedure; dat is als het ware de prijs die men voor deze rechtsstaat moet betalen. Hier de teugels loslaten is dan ook heel gevaarlijk. Als men een proces niet langer nietig kan verklaren wegens vormfouten, riskeert men immers de rechten van de verdediging ernstig in het gedrang te brengen', aldus nog Traest.

Wat de aard van de procedurefout betreft, zou iets meer duidelijkheid niettemin zeer welkom zijn. De bevoegdheid van de onderzoeksrechter is in ons strafrecht immers een zeer omstreden en delikaat onderwerp. Ook onderzoeksrechter Véronique Ancia werd onlangs nog teruggefloten omdat zij haar boekje zou zijn te buiten gegaan in de zaak-Cools, door te veel "af te dwalen' naar andere zaken.

Ancia kreeg echter gelijk van het Hof van Kassatie, aangezien een onderzoeksrechter een zaak mag uitbreiden naar "samenhangende feiten'. Dat laatste is natuurlijk een zeer rekbaar begrip, waarover de rechter moet oordelen. Het is dan ook niet uitgesloten dat de rechter in hoger beroep de zaak-Kirschen alsnog ontvankelijk verklaart, waarna de procedureslag kan verder gaan. De prokureur zal zich echter in elk geval moeten haasten, zoniet is de zaak verjaard.

Bron: De Tijd | 24 april 1993

Zaak Kirschen voor het Hof van Beroep

Voor het Brusselse beroepshof werd vrijdag het proces van Hilaire Beelen (55) en Francois Leiser (54), auteurs van de zogenaamde "Kirschenfraude' ingeleid. Beiden worden beschuldigd van belastingsontduiking van ruim 1,77 miljard frank (intresten niet meegerekend), valsheid in geschrifte, bedrieglijke bankbreuk en misbruik van vertrouwen.

Hoewel zij bekenden zich via het wisselkantoor Kirschen jarenlang te hebben onledig gehouden met het witwassen van astronomische bedragen en ook massaal BTW op transakties van goud en juwelen te hebben ontdoken, mondde de grootste fraudezaak uit de jongste gerechtelijke geschiedenis in eerste aanleg uit op een vrijspraak op grond van procedurefouten. De strafrechter volgde daarmee de verdediging in haar betoog dat de vordering van het parket onontvankelijk was.

Bron: De Tijd | 16 oktober 1993

Zaak Kirschen: "Zwartbankieren in het groot'

De openbare aanklager vorderde donderdag voor het Brusselse hof van beroep respektievelijk 5 en 4 jaar gevangenisstraf tegen Hilaire Beelen (55) en Francois Leiser (54), beschuldigd van de zogenaamde "Kirschenfraude'. Deze heren zijn voor de Brusselse advokaat-generaal Marchal geen doordeweekse belastingontduikers maar mensen zonder burgerzin. Ze stonden aan het hoofd van een professionele fraudemachine, "speelden zwarte bankier' en hebben zodoende de gemeenschap gigantische bedragen belastinggeld onthouden.

Beelen en Leiser worden beschuldigd van belastingsontduiking van minstens 1,77 miljard (intresten niet meegerekend), valsheid in geschrifte, bedrieglijke bankbreuk en misbruik van vertrouwen. Ondanks bekentenissen werden beide heren voor de korrektionele rechtbank vrijgesproken wegens procedurefouten. Volgens de verdediging van Hilaire Beelen was er een enorme druk vanuit de politiek en de media om de zaak alsnog in beroep te behandelen. Het Hof van Beroep verwerpt echter de argumenten die leidde tot de vrijspraak van beide betichten.

Bron: 22 oktober 1993

Kirschen-fraude in beroep: effektieve celstraffen uitgesproken

Het Brusselse Hof van Beroep veroordeelde de wisselagenten Hilaire Beelen en François Leiser wegens miljardenfraude tot respektievelijk vier en drie jaar effektieve gevangenisstraf. Conform de eis van het openbaar ministerie, dat wees op het risico dat beiden zouden trachten zich aan hun straf te onttrekken, beval het Hof hun onmiddellijke aanhouding.

De zaak-Kirschen is uitgegroeid tot "de' fraude-zaak. Toen in januari 1986 de Kirschen-fraude aan het licht kwam, veroorzaakte dat een schokgolf. Niet enkel in het Antwerpse diamantmilieu, belangrijkste klant van het wisselkantoor, maar ook ver daarbuiten. Kirschen, zo bleek al vlug, was een draaischijf voor wie met (zwart) geld geen blijf meer wist. Over de omvang van de fraude cirkuleerden al snel de meest uiteenlopende bedragen, van 1 tot vele miljarden. Maandag hield het Brusselse Beroepshof het bij "een nog nader te bepalen bedrag", waar in één adem werd aan toegevoegd dat de schade voor de gemeenschap "uitzonderijk groot was'.

Toevallig

Nochtans kwam dit gigantische fraudecircuit - volgens de verdediging een publiek geheim in Antwerpse kringen - eerder toevallig aan het licht. Via een in Brussel gestart onderzoek naar BTW-fraude bij de hoofstedelijke juwelier Goldstein, botsten de speurders op het befaamde Antwerpse wisselkantoor, en op diens dubbele boekhouding die er niet om loog. Uit deze okkulte rekeningen, weggestopt in een privé-appartement en bijgehouden door een daartoe speciaal aangestelde bediende, bleek bijvoorbeeld dat zowat de helft van de goudtransakties in het zwart gebeurde. Maar ook andere beleggingen, in roerend en onroerend goed, werden systematisch van het daglicht afgeschermd. Iedereen van hoog tot laag was daarvan bij het makelaarskantoor op de hoogte. Om zwarte en witte klanten uit elkaar te houden, hield de telefoniste overigens een gekodeerd register bij.

Beelen en Leiser, de twee architekten van het fraudecircuit, kozen vrij snel het zekere voor het onzekere. Ze betaalden beiden een borgsom van 7,5 miljoen frank en verdwenen voor enkele jaren naar het buitenland. Reden waarom het onderzoek meer dan moeizaam verliep.

Procedurefouten

Toen de zaak korrektioneel voorkwam, boden beide verdachten zich in januari '93 onverwacht aan bij de Brusselse rechtbank. Strafrechter Mandoux oordeelde toen dat het onderzoek nietig moest worden verklaard, op grond van procedurefouten. Dat was meteen goed voor een tweede schokgolf. De magistraat volgde de redenering van de verdediging dat de toenmalige onderzoeksrechter zijn bevoegdheid te buiten was gegaan.

Het Hof van Beroep, dat in totaal een achttal procedurebezwaren te beantwoorden kreeg, stelde zich evenwel op het standpunt dat beide zaken (Goldstein, Kirschen) in elkaars verlengde lagen. Het Hof achtte het bovendien ondenkbaar dat officieren van gerechtelijke politie zich bij het ontmaskeren van een gigantische fraudezaak, automatisch zouden moeten beperken tot gegevens die rechtstreeks verband hielden met de eerste zaak.

Moeizaam

Ten gronde stelde het Hof integendeel dat de beschuldigden in een eerste faze hadden ingestemd met de achteraf betwiste huiszoekingen en dat diezelfde beschuldigden medeverantwoordelijk waren voor het moeizame verloop van het onderzoek. Niettemin oordeelden de magistraten dat de redelijke termijn binnen dewelke een uitspraak ten gronde moet vallen, overschreden werd en dat dit bij de strafbepaling in het voordeel van de betichten moest gelden. Vandaar dat Beelen niet de gevorderde maximumstraf (vijf jaar) kreeg, maar vier jaar effektief. Voor Leiser, wiens aandeel minder doorslaggevend was, luidde het arrest drie jaar effektief. De twee beschuldigden gaven geen krimp tijdens de lektuur van het arrest. Het Hof oordeelde dat de heren ter zitting dienden aangehouden worden, daarop haalden twee rijkswachters de handboeien boven.

Bron: De Tijd | 8 Februari 1994

Vraag Leiser om voorlopige vrijheid afgewezen

Naar het voorbeeld van zijn zakenpartner en medeveroordeelde Hilaire Beelen, vroeg wisselagent François Leiser dinsdag voor de Brusselse Kamer van Inbeschuldigingstelling (KI) zijn voorlopige invrijheidstelling, in afwachting dat het Hof van Kassatie een uitspraak doet over de geldigheid van zijn proces. De KI heeft dit verzoek afgewezen, gezien de zware kriminele feiten waaraan Leiser werd schuldig geoordeeld, feiten waarmee hij het staatsbelang ernstig heeft geschaad.

In tegenstelling tot zijn vennoot Hilaire Beelen, die vorige week dinsdag ten gevolge van een procedurefout voorlopig vrij kwam, moet Leiser dus in de gevangenis de verdere afwikkeling van zijn kassatieverzoek afwachten. Beelen en Leiser werden begin februari door het Brusselse beroepshof wegens miljardenfraude - de zogenaamde Kirschen-fraude - veroordeeld tot respektievelijk vier en drie jaar effektieve gevangenisstraf.

Bron: De Tijd | 24 maart 1994

Kassatieverzoek van Leiser in zaak-Kirschen afgewezen

Het Hof van Kassatie besliste gisteren dat François Leiser, de vennoot van Hilaire Beelen, aangehouden moet blijven. Het hof van beroep had Leiser tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld voor zijn aandeel in de zaak-Kirschen.

Na zijn veroordeling tot drie jaar gevangenisstraf in beroep was Leiser in kassatie gegaan. Hij vocht zowel het arrest van het hof van beroep als zijn onmiddellijke aanhouding ter zitting aan. De kamer van inbeschuldigingstelling moest een verzoek tot voorlopige invrijheidstelling onderzoeken dat door de advokaten van Leiser werd ingediend. De kamer van inbeschuldigingstelling besloot op 22 maart dat Leiser aangehouden moest blijven. Tot dezelfde konklusie kwam gisteren het Hof van Kassatie.

Eerder had ook Hilaire Beelen voor het Hof van Kassatie zijn aanhouding aangevochten. Het Hof besliste toen Beelen voorlopig in vrijheid te stellen in afwachting van een regeling voor het geheel van de procedure inzake het arrest van de kamer van inbeschuldigingstelling.

Bron: De Tijd | 31 Maart 1994

Kassatie verwerpt voorziening in beroep van Beelen en Leiser

Het Hof van Kassatie onderzocht woensdag de verzoeken die ingediend werden door François Leiser en Hilaire Beelen (beiden afwezig op de zitting). Het betreft beroepen tegen het arrest van verwijzing naar de kamer van inbeschuldigingstelling van 13 februari 1992 (met betrekking tot het gebruik van de talen), alsmede de beslissing van het hof van beroep ten gronde waarbij een beslissing van 21 oktober 1993 samengevoegd wordt bij een veroordelingsarrest van 7 februari 1994.Vooral tegen dit arrest - waarbij de twee tot effektieve straffen werden veroordeeld - voerden de advokaten 11 rechtsmiddelen aan waardoor bepaalde motivaties van het arrest worden aangevallen.

Men is namelijk van oordeel dat het hof helemaal niet ofwel slecht geantwoord heeft in zijn motivaties bij de vragen van de advokaten waarbij nu eens de feiten en de beslissingen met betrekking tot het onderzoek en dan weer de procedure zelf werden aangevallen. De verdedigers leggen ook de nadruk op de bijna vanzelfsprekende druk die uitgeoefend werd door de pers op de openbare mening en snijden het probleem aan van het billijke en gerechtvaardigde karakter van het proces en van de onafhankelijkheid van het hof van beroep.

Punt per punt het advies volgend van de advokaat-generaal, heeft het Hof van Kassatie geantwoord op het geheel van de rechtsmiddelen. Het blijft daarbij van mening dat het hof van beroep wel degelijk haar beslissingen heeft gemotiveerd; derhalve worden de voorzieningen in beroep van de twee belanghebbenden verworpen.

De 14de kamer van het hof van beroep van Brussel had arrest geveld op 7 februari jongstleden in de zaak Kirschen, een Antwerps wisselkantoor waarvan de beheerders Hilaire Beelen en Francois Leiser in het kader van de afwikkeling van een ingewikkelde fraudezaak, respektievelijk veroordeeld waren geworden tot vier jaar gevangenisstraf en 300.000 frank boete alsmede tot drie jaar gevangenisstraf en het betalen van een boete 250.000 frank groot. Beelen maakte inmiddels gebruik van een procedurefout om te ontsnappen aan zijn onmiddellijke aanhouding.

Bron: De Tijd | 21 april 1994

Beelen meldt zich bij gerecht

Hilaire Beelen, veroordeeld in het kader van de gigantische fraudezaak Kirschen, heeft zich gisteren bij de gerechtelijke autoriteiten gemeld. Beelen was in februari door het hof van beroep van Brussel veroordeeld tot 4 jaar cel en een boete van 300.000 frank. Zijn ex-vennoot François Leiser kreeg 3 jaar cel en 250.000 frank boete. De twee mannen voorzagen zich in een dubbele verbreking: ten gronde en op basis van een verzoek tot invrijheidstelling. Het hof verwierp het verzoek ten gronde op 20 april. Daarop werd opnieuw de onmiddellijke aanhouding van Hilaire Beelen gevorderd.

Bron: De Tijd | 18 mei 1994

Hevige beroering in de Antwerpse diamantwereld

Een gerechtelijk onderzoek tegen één van de belangrijkste Antwerpse wisselkantoren, actief in de diamantsector, zorgt in de Antwerpse diamantwereld voor hevige beroering. Vier belangrijke diamantconcerns sloten eergisteren onverwacht hun deuren en ook de banksector vreest een weerslag. Volgens het parket van Brussel is men op een “miljardenzaak” van fiscale fraude gestoten. Het onderzoek kwam ongewild in het nieuws omdat één van de uitlopers leidt naar ex-stervoetballer Jef Jurion (48), die in dit dossier wordt verdacht van een onwettelijke transactie van 200.000 dollar die in 1983 met het Antwerpse wisselkantoor werd afgesloten.

Het onderzoek van het Brusselse parket draait rond het wisselagentschap “Kirschen Roger & Co”, gevestigd in de Antwerpse Pelikaanstraat en met bijkantoor in Brussel. Het agentschap heeft nog een nevenactiviteit als effectenmakelaar. Hiervan is het bureau gevestigd aan de Antwerpse Leopoldplaats. Het wisselagentschap is één der meest gerespecteerde in Antwerpen en gespecialiseerd als tussenpersoon voor transacties tussen de bank- en diamantsector, zowel wat kapitalen als goud betreft.

Het neemt in dat verband één van de sleutelfuncties in die onmisbaar zijn voor het functioneren van de Antwerpse diamantwereld. Daardoor is deze positie - voor wie de gebruiken in de diamantwereld kent - uiterst delicaat en kwetsbaar.

Een maand geleden startte het Brusselse parket een onderzoek naar een landelijk verspreid netwerk van fiscale fraude waarbij personen uit de top van de industrie en de Belgische politie zouden betrokken zijn. Het gaat hierbij naar verluidt over het ontduiken van BTW-gelden voor goudtransacties en over het versluizen van kapitalen naar het buitenland.

De naam Jurion is slechts één van de honderden die in het dossier voorkomen. Jurion werd korte tijd in de Brusselse gevangenis opgesloten, maar na ondervraging weer op vrije voeten gesteld.

Huiszoekingen

Vermits talrijke sporen naar het Antwerpse wisselkantoor leidden, deed de Bijzondere Belastingsinspectie (BBI) samen met de Brusselse rijkswacht, woensdag een inval in de kantoren van Kirschen & Co aan de Pelikaanstraat 78A te Antwerpen. Het grootste deel van de boekhouding, inclusief talrijke computerbanden, werd in beslag genomen.

Tegelijk werden ook de twee zaakvoerders van het wisselkantoor, de heren Hilaire B. en François L., ter ondervraging meegenomen. Ze verschenen voor de Brusselse onderzoeksrechter Benoit Dejemeppe die hen echter gisteren voormiddag na betaling van een borgtocht van naar schatting 20 miljoen frank, in voorlopige vrijheid stelde. Later werd ook nog kaderlid M. van het wisselkantoor voorgeleid en ondervraagd over de fiscale fraude. Volgens het Brusselse parket zijn tientallen Antwerpse diamantbedrijven in de zaak betrokken en lopen de sommen aan ontdoken bijdragen in de miljarden. Vandaar ook de hevige beroering en verontrusting die gisteren in de Antwerpse diamantwereld heerste.

Geen paniek

De zaakvoerders van het wisselkantoor worden bijgestaan door de bekende Antwerpse advocaat Mr. Speyer en de voormalige minister voor Buitenlandse Handel Mr. De Winter. Mr. Speyer zegde ons gisteren dat er geen andere inbreuk dan die op de fiscaliteit ter sprake is en dat, indien deze zaak tot het uiterste wordt voortgezet, de gehele Antwerpse diamantwereld op de helling komt te staan.

“Men hanteert in deze zaak een geneesmiddel dat de patiënt kan doden”, aldus Mr. Speyer gisterenavond. De advocaat voegde eraan toe dat de borgsom “kleiner” is dan de 20 miljoen waarvan sprake.

Woordvoerder Van Isacker van het wisselkantoor Kirschen zegde ons gisterenavond: “Er is hier geen vuiltje aan de lucht en de activiteiten gaan gewoon door. Er is geen enkele reden om nu paniek te zaaien”. Wat de activiteiten van het wisselkantoor betreft, werd de h. Van Isacker bijgevallen door de ondervoorzitter van de Antwerpse Beurscommissie, de h. Van de Putte. De h. Van de Putte noemde de betrokken firma “een zeer respectabel bedrijf”, waarvan de beursactiviteiten gisteren in Antwerpen gewoon verder gingen: “Op dit ogenblik is niets van enige beroering te merken en op de beurscommissie is geen enkele klacht over Kirschen bekend”, aldus de ondervoorzitter.

Overval: 50 kilo goud

Het dient aangestipt dat de h. Roger Kirschen zelf op dit ogenblik geen doorslaggevende functie meer in zijn bedrijf bekleedt. Hij zou momenteel in de Verenigde Staten verblijven. Het is ten slotte niet de eerste keer dat het wisselkantoor op onprettige manier in het nieuws komt.

De firma haalde in juni 1982 de krantenkoppen toen een transport van goud tussen Antwerpen en de luchthaven van Zaventem werd overvallen door gangsters. Die gingen er met 50 kilo aan goudstaven vandoor, ter waarde van ongeveer 30 miljoen frank.

De gangsters, die als douane-beambten vermomd waren, zouden onder leiding hebben gestaan van de beruchte Antwerpse zware jongen Frans Van Reeth. Die zit nu in de gevangenis. Volgens het wisselkantoor betekende deze aderlating geen financiële strop en men verklaarde toen “volledig gedekt te zijn tegen dergelijke risico’s”.

Bron: Gazet van Antwerpen | 25 Januari 1986

Leidt band tussen Beelen en Abelag naar andere duistere zaakjes?

Door het bekend raken van de gigantische grote fraudezaak waarbij het Antwerpse wisselkantoor Kirschen is betrokken, heerst in het Brusselse gerechtsgebouw een zeer zenuwachtige en zelfs opgewonden stemming.

Magistraten voelen zich niet op hun gemak, zelfs bespied. Ze betreuren vooral ook dat ze tegen elkaar in het harnas worden gejaagd. Voor sommige speurders is het ook duidelijk dat, door op de vlucht te slaan, de twee Kirschen-vennoten, met name François Leiser en Hilaire Beelen, schuld hebben bekend. Onderzoeksrechter Benoit Dejemeppe is echter niet van plan om naar het buitenland te reizen voor een ontmoeting met Leiser en Beelen.

Vrijwillig

Het parket van Brussel weet waar beide fraudeurs zich in de vreemde schuil houden. Overigens werd een aanhoudingsbevel tegen het tweetal uitgevaardigd. Vroeg of laat, zo werd gisteren in speurderskringen gezegd, lopen ze wel tegen de lamp. Tenzij Leiser en Beelen zich vrijwillig zouden melden, wat sommigen meer op prijs zouden stellen.

Intussen zwelt de geruchtenstroom alsmaar aan dan men bindingen zoekt met enkele onopgehelderde misdrijven. Zo bijvoorbeeld met de zaak-Zwarts, de Sabena-agent die eind oktober 1982 spoorloos verdween te Zaventem samen met een lading goud en diamanten.

Een der Kirschen-vennoten, nl. Hilaire Beelen, zou immers geen onbekende zijn bij Abelag, het Brusselse bedrijf voor zakenluchtvaart. Daar is helemaal niets op tegen. Maar het zou voor de Brusselse politie interessant zijn om te weten of Abelag soms geen uitstaans had met de opdracht die François Zwarts die maandagavond 25 oktober 1982 te Zaventem voor rekening van Sabena moest uitvoeren.

Hoe dan ook: op het Brusselse parket staken de onderzoekers, die de verschillende dossiers, te weten: de zaak Zwarts, de moord op ere-consul Cams en de Kirschen-fraude, in handen hebben, de hoofden bij elkaar.

Rijkswacht

Maar dit gebeurde alleen wegens de wilde krantenverhalen van de jongste dagen, werd in de wandelgangen van het Brusselse gerechtsgebouw onderstreept. Ook werden opnieuw contacten gelegd met de rijkswacht van het veiligheidsdetachement op Zaventem. Personen die het weten kunnen, merkten donderdag op, dat ze niet geloven in een band tussen de mysterieuze verdwijning van Francis Zwarts uit Haasrode en de daarmee gepaard gaande goudroof en de ophefmakende Kirschen-fraude. Overigens, zo blijft, komt de naam van PVV’er Hilaire Beelen nergens voor in het lijvige dossier omtrent de zaak-Zwarts.

Wat evenwel niet betekent dat het gerecht Abelag ongemoeid zal laten. Ook in de moord op Juan Mendez, de directeur bij de Fabriques Nationales te Herstal, is de naam van Abelag ter sprake gekomen. Tot dusver kan Abelag niets ten laste worden gelegd. En het is niet omdat Hilaire Beelen relaties zou hebben met de top van Abelag dat daarom dit bedrijf van zakenluchtvaart in opspraak moet worden gebracht. Voor menig speurder en tevens voor enkele magistraten wordt het toch alsmaar duidelijker dat de voorbije jaren heel vreemde dingen zijn gebeurd op het vliegveld van Zaventem. Geheimzinnige wapentransporten, nooit opgehelderde gouddiefstallen (ook bij Brucargo), drugsmokkel door diplomaten, enz.

En wat de Kirschen-fraude betreft liet men donderdag in de naaste omgeving van de Brusselse onderzoeksrechter Dejemeppe verstaan, dat het onderzoek met de nodige ernst wordt voortgezet. Trouwens, men is te Brussel vastbesloten de ganse zaak op te helderen, in alle sereniteit.

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 Maart 1986

Nieuwe arrestatie in zaak Kirschen

De zoon van de conciërge van het kasteel van Herbeumont werd door onderzoeksrechter Dejemeppe te Brussel onder aanhoudingsmandaat gesteld. De arrestatie gebeurde in verband met de fraudezaak van het Antwerps wisselkantoor Kirschen. De conciërge zelf heeft eveneens enkele dagen in de gevangenis verbleven, maar werd intussen vrijgelaten.

Kirschen-vennoot Hilaire Beelen, die naar het buitenland is gevlucht, was de bouwheer van het kasteel van Herbeumont. Het gerecht beschikt thans over bewijzen dat hij er bovendien de eigenaar van was. Tevens staat nu vast dat verscheidende Luxemburgse firma’s die in het dossier opduiken slechts spookbedrijven zijn van Beelen. Het gerecht heeft voorts beslag gelegd op alle eigendommen van Beelen. Daartoe behoren verscheidene villa’s.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 April 1986