Samenvatting

Op dinsdag 7 september 1976 ontsnappen vier gangsters uit de gevangenis van Leuven Centraal. Het gaat om:

• Francis Tislair

• Michel Ghassoul

• Freddy Vandeputte

• Christian Lebon

Enkele weken later schoten drie van de ontsnapte gangsters twee rijkswachters neer in Thulin » Forum

Francis Tislair is de enige van het viertal die na deze ontsnapping nooit werd teruggevonden. Tislair was in 1975 veroordeeld tot de doodstraf in verband met de moord op een taxichauffeur.

Ontsnapping was bliksemoperatie

Er werden woensdag meer bijzonderheden bekend over de manier waarop dinsdag te 18u20 vier gevaarlijke misdadigers uit de centrale gevangenis te Leuven konden ontkomen.

De ontsnapping was degelijk voorbereid en werd uitgevoerd met behulp van een broer van één der misdadigers. Daarbij hebben de faciliteiten die de gedetineerden in deze gevangenis genieten sedert de “beruchte nacht van Leuven” zoals het gevangeniswezen de herrie en de staking van een paar maanden nu noemt, de ontvluchting vergemakkelijkt.

Op het moment dat de alarmbel schril door de gevangenis klonk en de misdadigers over de muur klommen, was de inspectrice-generaal op bezoek in Leuven-Centraal.

Aan het alarmsignaal kon men aanstonds uitmaken in welke hoek van het geweldige gevangeniscomplex de uitbraak gebeurde. Maar men was reeds te laat. Een Leuvenaar van 76 jaar die buiten op straat een toevallige getuige was van de ontsnapping noemde ze “een bliksemoperatie”.

Goed gekozen

De vier vluchters zijn: Michel Ghassoul (29), veroordeeld tot tien jaar voor gewapende overvallen en op te pooien, geboren in Frankrijk en wonende te Sint-Gillis (Brussel), Alfred Vandeputte, 28 jaar uit Doornik, Christian Lebon, 23 jaar uit Charleroi, beiden veroordeeld tot levenslange dwangarbeid voor roofmoord en Francis Tislair, 26 jaar, veroordeeld tot de doodstraf voor roofmoord.

Ze hadden het ogenblik goed gekozen, net toen het personeel van ploeg verwisselde. De ontvluchting gebeurde vanuit een vleugel waarin zich een kamer bevindt voor algemeen gebruikt (waar de gedetineerden hun toiletemmer mogen komen ledigen) en die in een uithoek van het gebouw ligt. Sedert hun kleine opstand hadden de gedetineerden de toelating gekregen zich in deze vleugel te bewegen.

De mannen hadden over verloop van tijd vier tralies die elk 2,5 centimeter doormeter hebben, doorgezaagd. In de gezaagde gleuf hadden ze stopverf geduwd om te beletten dat de cipiers er iets van zouden merken. Dinsdagavond werden op het uur de tralies volledig verwijderd waardoor een opening van 34 cm op 34 cm ontstond. De vier gevangenen hebben zich er snel doorgedrongen en sprongen drie meter naar beneden. Ze kwamen terecht in de hoek van de gevangenis ter hoogte van de Brabaçonnestraat aan de hoek van de Regastraat.

Opgewacht

De broer van Vandeputte, die onlangs uit dezelfde gevangenis werd ontslagen, stond het viertal op te wachten met een blauwe VW-combi die hij bij een Brusselse firma gehuurd had. Hij smeet een touwladder over de zes meter hoge buitenmuur waardoor het viertal snel de straat opgeraakte. In gevangenisplunje sprongen ze snel de bestelauto in die in een vaart vertrok.

Het was een goed beraamd plan waaraan denkelijk dezelfde middag de laatste hand werd gelegd vermits Vandeputte toen nog het bezoek kreeg van zijn broer die goed op de hoogte was van de structuur van het gebouw en van de gebruiken in de gevangenis.

Maar deze laatste heeft geen geluk gehad. Hij werd in de loop van woensdag te Doornik opgepikt door de politie. De bestelauto waarmee de ontsnapping gebeurde werd te Brussel weergevonden in de buurt van de firma waar hij gehuurd werd.

De gedetineerden kunnen volgens onze wetgeving niet gestraft worden voor een ontsnapping, indien deze niet gepaard gaat met geweld en gebruik van wapens. Ze worden wel gestraft voor de feiten die ze plegen om hun ontsnapping mogelijk te maken, in dit geval braak (doorzagen van tralies) en beschadiging. Ook de broer van Alfred Vandeputte kan niet zo veel ten laste gelegd worden omdat onze wetgeving geen straf voorziet voor het verlenen van hulp bij een ontsnapping van rechtstreekse bloedverwanten. In dit geval heeft Vandeputte echter wel hulp geboden aan drie man die geen familie zijn en kan hij ook medeplichtig geacht worden aan braak.

Door de rijkswacht werd in de loop van woensdag nog een speractie gehouden en wordt ijverig verder gezocht om een spoor van deze vier zware jongens te vinden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 September 1976

Massale klopjacht in Huldenberg en Overijse

Een aanwijzing van de vrouw van Roger Vandeputte, de broer van één van de ontsnapte boeven uit de centrale gevangenis te Leuven, heeft donderdag geleid tot een massale klopjacht in de bossen van Huldenberg en Overijse, waar verschillende honderden rijkswachters, de anti-terroristengroep Diane en een helikopter uren en uren hebben gezocht naar de vier ontsnapten.

Zoals men weet waren dinsdag in de late namiddag vier gedetineerden - dankzij hulp van buiten - uit de Leuvense gevangenis ontsnapt. Het waren Michel Ghassoul, Francis Tislair, Christian Lebon en Alfred Vandeputte. Het viertal zaagde de tralies over in een afgelegen kamer van de vleugel waarin ze verbleven en gingen aan de haal. Roger Vandeputte stond hen op te wachten en gooide op het gepaste ogenblik een touwladder over de 6m hoge gevangenismuur.

Woensdag werd Roger Vandeputte en zijn vrouw door de politie te Doornik opgepikt. Roger zou bij de ondervraging bekend hebben dat hij aan zijn broer een geweer had overhandigd. Zijn vrouw zou gezorgd hebben voor kleren voor het ontsnapte viertal. Als mogelijke plaats voor de verkleedpartij werd een weekendverblijf in de bossen van Huldenberg en Overijse gesuggereerd.

Dit en het feit dat vermoed werd dat minstens één van de vier gewapend was heeft geleid tot de grootscheepse klopjacht donderdag.

Villa

Reeds van donderdagmorgen werd in de Meeuwenlaan 41 te Overijse een villa van prof. Van Belle van UCL discreet in het oog gehouden. Deze villa die enkel in het weekend bewoond is, bood een ideale schuilplaats voor de vier gangsters. Er was voor drie weken voedsel en onder de woning liggen grote kelders, waar men zich rustig kan verschuilen. Het was omstreeks 14u toen door de rijkswachters een cordon werd gelegd rond het huis en het nabijgelegen bos van ongeveer 1 hectare. De groep Diane kwam daarna in actie met kogelvrije vesten en drongen de villa binnen, maar er werd geen enkel spoor van het viertal gevonden.

Wel moeten de vier kerels zich in de buurt hebben opgehouden zoals gebleken is uit de ondervraging van Roger Vandeputte, zijn vrouw en hun halfzuster, die tijdens de ondervragingen hebben verklaard dat ze het viertal hebben afgezet in de buurt van de grens met de gemeenten Ottenburg, Huldenberg en Overijse. Roger en zijn halfzuster, die woensdagavond in Doornik werden aangehouden, hebben rechtstreeks deelgenomen aan de bevrijdingsactie. De vrouw van Roger Vandeputte, die donderdag eveneens te Doornik werd opgepikt, was minder rechtstreeks bij de ontsnapping betrokken. Ze werden alle drie naar Leuven overgebracht en onder aanhoudingsmandaat geplaatst.

De speuractie werd donderdag omstreeks 17u30 beëindigd, maar men wil verder blijven zoeken in de bosrijke omgeving van Overijse, Sint-Agatha-Rode en Ottenburg om na te gaan of het viertal geen schuilplaats heeft gevonden in een van de vele weekendverblijven of kampeerplaatsen in de buurt.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 September 1976

Op 29 november 1985 ontsnapt een gevangene uit de Leuvense hulpgevangenis. Het is een interessant verhaal:

Vier helpers komen zelf in cel terecht

Vrijdagnamiddag omstreeks 13u15 ontsnapte een gevangene uit de Leuvense hulpgevangenis in de Maria Theresiastraat dankzij de hulp van een viertal trawanten.

De gevangene slaagde erin het hazepad te kiezen, maar zijn bevrijders zullen de tol van hun actie moeten betalen. Door eens snelle ingreep van de rijkswacht werden zij opgepakt nog voor zij het centrum van Leuven konden verlaten.

De rijkswacht en de gevangenisdirectie kijken met gemengde gevoelens terug op de ontsnapping. moeten zij zich de haren uit het hoofd trekken omdat er een gevangenen ontsnapt is, of moeten zij zich gelukkig prijzen met hun buit van nieuwe gevangenen. De ruil lijkt op het eerste gezicht in het voordeel van de rijkswacht en de directie.

De gevangene die voorlopig spoorloos is, is de 25-jarige Jozef Humblet uit Waver. Hij stond bekend om zijn vele inbraken. Ook zijn vier helpers, Leo A. uit Bevekom, Pierre W., Isabelle R. en Christian G., (1) allen uit Waver, waren bekend in gerechtelijke kringen.

Deze laatste vier kwamen met een zwarte Golf GTI (alweer een Golf) naar Leuven. Aan de achterzijde van de gevangenis in de Justus Lupsiusstraat smeten zij een touw over de muur waarmee Jozef Humblet, die net aan zijn dagelijkse wandeling (binnen de muren) bezig was, over de gevangenismuur kon klauteren.

Józef Humblet maakte zich uit de voeten met de Golf, terwijl zijn vrienden en vriendin te voet op weg gingen naar hun Toyota die wat verder geparkeerd stond. (2) Nog voor zij konden vertrekken, werden zij bij de kraag gevat door de Leuvense rijkswacht.

Jozef Humblet kon zich sneller uit de voeten maken en is voorlopig spoorloos. De Golf GTI waarmee hij vluchtte werd de voorbije nacht gestolen in Louvain-la-Neuve.

Bron: Gazet van Antwerpen | 30 November 1985

(1) Is die Christian G. toevallig Christian Guillermain? Die woonde namelijk in die omgeving (tussen Waver en Leuven).
(2) Konden ze niet allemaal in die VW Golf plaats nemen?

Twee Lantin-gevangenen spoorloos

Gisteren werd gans de gevangenis van Lantin doorzocht naar twee gevangenen die onvindbaar bleken. Het betreft de 33-jarige Christian Clabeck uit Herstal - die een gevangenisstraf uitzit van acht jaar voor een overval - en de 24-jarige Yves Gaudry, die eveneens moet brommen voor een hold-up. Gisterenochtend omstreeks tien uur stelden bewakers van Lantin vast dat de mannen verdwenen waren, een ganse dag zoeken leverde echter geen resultaat op. het wordt niet uitgesloten geacht dat het duo ontsnapt.

Bron: Gazet van Antwerpen | 30 Maart 1983

Reeds in april 1982 werd deze problematiek van de instelling in Kasteelbrakel in de Kamer besproken:

Minister Gol gaf toe dat er uit de gesloten instelling van Kasteelbrakel herhaaldelijk jonge delinquenten zijn ontsnapt. Grotendeels is dat toe te schrijven aan het kader van de 9 opvoeders, waarvan de helft jonge stagiairs zijn of werklozen. Die zullen worden overgeplaatst en vervangen door meer ervaren opvoeders ... Ook zullen eerlang verbouwingswerken worden uitgevoerd aan de instelling. (...)

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 April 1982