Samenvatting

• Wat? Moord op Alain Ribeauville (°29/9/1960) door zijn vennoot Daniel Demanet. Ze hadden samen een bedrijf in tweedehandswagens en de ontmanteling voor oude karkassen en auto’s.

• Wanneer? 4 juli 1988

• Waar? De moord gebeurde in Wolvertem. Het lichaam werd gevonden in het kanaal van Willebroek, aan de Verbrande Brug » Google Maps

• Modus operandi: Het lijk was in een deken gewikkeld en een touw was rond beide voeten en de hals gedraaid en op de rug dicht geknoopt. Deze techniek doet denken aan de techniek van het ‘incrapettamento’, wat typisch is voor de Italiaanse maffia.

• Wapen? Het moordwapen was een jachtgeweer, van zwaar kaliber. Het werd echter nooit gevonden omdat het tot schroot werd herleid, samen met de auto waarin de dader het had verstopt.

• Status: Opgelost. Daniel Demanet, de moordenaar, werd in 1990 tot 15 jaar dwangarbeid veroordeeld

Daniel Demanet:

Drenkelingen te Grimbergen en Brussel geïdentificeerd

De twee drenkelingen die respectievelijk op 8 en 9 juli te Brussel en Grimbergen uit het water werden gehaald, zijn geïdentificeerd. Bovendien heeft het gerecht vastgesteld dat de man wiens gekneveld lijk in Grimbergen werd opgevist het slachtoffer is van een moord.

Het slachtoffer in Grimbergen is een 37-jarige Brusselaar wiens naam door de gerechtelijke diensten nog niet werd vrijgegeven. Het lijk werd nabij de Verbrande Brug uit het kanaal van Willebroek gehaald. Het was in een deken gewikkeld. Bovendien was een touw dat rond beide voeten en de hals was gedraaid op de rug dicht geknoopt. Een autopsie heeft uitgewezen dat de man is doodgeschoten. De kogel was via de linkerschouder in het lichaam gedrongen. (…)

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 Juli 1988

Geen spoor in moordzaak te Grimbergen

In gerechtelijke kringen te Brussel werd dinsdag de volledige identiteit bekend gemaakt van de man die, gewikkeld in een deken en vermoord met een kogel in de linkerschouder, werd opgevist uit het kanaal van Willebroek ter hoogte van de Verbrande Brug te Grimbergen. Het betreft Alain Ribbauville, geboren op 29 september 1960 en ingeschreven de Smet-De-Naeyerlaan 486 te Jette. Tot nog toe werd geen enkel spoor in deze moordzaak gevonden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 13 Juli 1988

Kanaalmoord van Grimbergen opgelost

Op 9 juni 1988 werd in het kanaal van Willebroek ter hoogte van de Humbeekbrug in Grimbergen het lijk gevonden van de 29-jarige Alain Ribeauville. Het was verpakt in een deken met touwen errond. Het slachtoffer was aan de linkerschouder gewond door een jachtkarabijn. De man, die aan de de Smet de Naeyerlaan 486 in Jette woonde, runde samen met Daniël Demanet, 26 jaar en wonende in de Posterijstraat in Grimbergen, een ontmantelingsbedrijf voor ouder karkassen en auto’s.

Kort na het vinden van het lijk werd Demanet verhoord, maar werd weldra weer vrijgelaten omdat de ondervraging geen resultaat afwierp. Maandenlang werden alle gegevens van het verhoor evenwel zeer zorgvuldig nagetrokken en het gevolg van het onderzoek was dat men de verdediging van Demanet kon ontkrachten.

Thans bekende hij alles en naar alle waarschijnlijkheid zal hij worden aangehouden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Januari 1989

Daniel Demanet spreekt van “onvrijwillige” moord

De 26-jarige Daniel Demanet die voor het Assisenhof van Brabant terecht staat wegend moord op zijn vennoot in Wolvertem, stelde op de eerste dag van zijn proces dat hij Alain Ribeauville “onvrijwillig” had gedood.

Op 4 juli 1988 schoot Demanet die samen met Ribeauville handel dreef in tweedehandswagens, zijn vennoot dood. Maandag zei beklaagde tot het hof dat het slachtoffer hem bedroog en geen verantwoording wilde afleggen. Zo verkocht hij een wagen zonder het akkoord te vragen van Demanet.

Pas zes maanden na de moord ging Demanet tot bekentenissen over. Dat gebeurde nadat zijn vriendin de gerechtelijke diensten had verteld over wat Demanet haar had gezegd, namelijk dat hij Ribeauville zou doden als hij geen uitleg verschafte over de verkoop van de auto. De vriendin verklaarde dat ze tot dan toe had gezwegen omdat Demanet haar had bedreigd.

Tijdens de namiddagzitting hoorden het hof en de uit tien vrouwen en twee mannen bestaande jury de getuigenissen van drie onderzoeksrechters en de wetsgeneesheren. Deze laatsten achtten het niet uitgesloten dat het slachtoffer werd gedood met een schot vanaf 25m. Op voorwaarde evenwel dat Demanet niet gelogen heeft over het type wapen dat werd gebruikt. Het wapen werd immers tot schroot herleid, samen met de auto waarin beklaagde het had verstopt.

Bron: Gazet van Antwerpen | 8 Mei 1990

Psychiaters: Demanet mentaal onevenwichtig

Voor het assisenhof van Brabant kwamen in het proces tegen Daniel Demanet, beschuldigd van de moord op Alain Ribeauville in Wolvertem, zijn handelspartner in een bedrijf van tweedehandswagens, de ballistische en psychiatrische experten, en de politie- en rijkswachtinspecteurs aan het woord. De namiddagzitting werd geschorst omdat één van de leden van het hof een dringend medisch onderzoek moest ondergaan.

Kolonel Stevens verklaarde dat de aanwijzingen die de beschuldigde gaf in verband met het moordwapen en de munitie, plausibel zijn. Het wapen was van een zwaar kaliber, en de schutter kon daarmee zijn slachtoffer vanop 20 meter afstand doden. De expert zei er wel bij dat hij het wapen niet kon onderzoeken, en dat het mogelijk blijft dat het schot van dichtbij gelost werd.

De psychiaters Dehon en Dossin meenden dat de beschuldigde in een staat van mentaal onevenwicht verkeerde waardoor hij soms niet in staat was zijn daden onder controle te houden.

Psycho-analyse

Daniel is een nerveuze jongeman, die zijn eigen bestaan als een “permanente catastrofe” beschouwt. Het verlies van zijn fysieke integriteit, als gevolg van de vele ongelukken die hij had, hebben een aanzienlijke bijdrage geleverd tot de vernietiging van zijn zelfbeeld. De psychiaters stelden voor Daniel Demanet in psycho-analyse te sturen, maar merkten op dat “men iemand die geen dorst heeft, niet te drinken kan geven”.

De fatale daad werd door de psychiatrische experten verklaard door het feit dat Demanet Alain Ribeauville wilde bedreigen, omdat hij hem beschouwde als zijn “kwelgeest”, de man die misbruik maakte van zijn vertrouwen en hem oplichtte. En omdat die bedreigingen niets uithaalden, ging hij nog een stap verder …

Verscheidene leden van de gerechtelijke politie en van de rijkswacht deden het relaas van de feiten. Pas na zes maanden had hij bekend. Officier Luc Leemans van de gerechtelijke politie leidde het onderzoek in de eerste dagen. Toen werden familieleden en vrienden van het slachtoffer ondervraagd, evenals de beschuldigde zelf. Die verklaarde aanvankelijk dat hij op 4 juli 1988 Alain Ribeauville rond de middag had verlaten, en sindsdien niet meer had weergezien. Hij opperde zelfs de hypothese van een “vlucht” naar het buitenland, want het slachtoffer was eerder veroordeeld met uitstel, maar zou zijn straf hebben moeten uitzitten.

Ettelijke maanden later liet de gewezen vriendin van het slachtoffer blijken dat zij Demanet verdacht. Waarop Demanet door de knieën ging. Hij bekende dat hij zijn partner doodde met een jachtgeweer.

Bron: Gazet van Antwerpen | 9 Mei 1990

De lijdensweg van Marie-Claire

Marie-Claire, die sinds 1982 samenleefde met Daniel Demanet, heeft woensdag haar lijdensweg verteld voor het Assisenhof van Brabant, waarvoor Demanet terechtstaat op beschuldig van moord op zijn vennoot Alain Ribeauville.

Toen beklaagde op 4 juli 1988, dag van de feiten, thuis komt, “was hij helemaal wit, en zag er nogal aangedaan uit”, aldus getuige. Hei zei: Ik deed het, waarmee hij bedoelde dat hij zijn vennoot had omgebracht omdat die hem oplichtte.

Marie-Claire leefde dan nog zes maanden samen met Demanet die ze beschreef als gecomplexeerd, streng en agressief, maar waarvan ze vooral wist dat hij een moord beging en die haar bedreigde als ze ooit over zou reppen. Ze vroeg hem ook elders te gaan wonen, wat hij weigerde.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 Mei 1990

Ongeval bezorgde Demanet complex

Op het proces van Daniel Demanet, die beschuldigd wordt van moord op zijn vennoot, getuigden donderdag de ouders van beklaagde.

Ze zegden dat Daniel een normale jeugd kende tot hij op zijn zestiende zwaar gewond raakte toen vuurwerk in zijn handen ontplofte. Hij verloor enkele vingers, lag anderhalf jaar in het ziekenhuis en zijn handen functioneerden niet meer normaal. Zijn studies leden eronder en hij hield er een behoorlijk complex aan over, vooral tegenover zijn vrienden die daardoor “veel invloed op hem hadden”.

Hij leerde evenwel automechanica en het leven leek hem weer toe te lachen. Met zijn eerste vennoot had hij een ernstig meningsverschil en hij werd een grote illusie armer. Maar, zeiden zijn ouders, hij beet door. Toen Ribeauville, zijn nieuwe partner in zaken, ervan verdacht dezelfde weg op te gaan begon hij te drinken.

De zitting werd dan geschorst omdat het Hof op zoek ging naar de tas - “waar het slachtoffer nooit van scheidde” - in de hoop daar belangrijke documenten in te vinden. De hooggespannen verwachting werd ’s namiddags evenwel niet ingelost. De tas bleek zowat de “vliegende boekhouding” van Ribeauville te zijn: een indrukwekkende reeks facturen, al dan niet betaald, maar zonder verder belang.

Bron: Gazet van Antwerpen | 11 Mei 1990

“Ribeauville wou alleen maar gelukkig zijn”

Voor het assisenhof van Brabant werd vrijdag een belangrijk getuigenis afgelegd door Camille Ribeauville, de vader van Alain die op 4 juli 1988 werd vermoord door zijn vennoot Daniel Demanet.

Vader Ribeauville schetste een flatterend portret van zijn zoon, die “begrepen had dat zijn fouten en vergissingen uit het verleden tot niets dienden en die besloten had een normaal leven te leiden, met zijn gezellin Godelieve A. en haar dochtertje”.

“Alain hield van het leven en van de omgang met mensen. Hij had een eerbare carrière willen uitbouwen door een eigen zaak op te richten. Voor alles wou hij een gelukkig gezien, waar liefde en begrip belangrijk zijn. De beschuldigde omschreef hem als iemand die combines opzetten om zijn vroegere schulden weg te werken. Niets is minder waar. Alain had zijn leven volledig veranderd”, zei de vader van het slachtoffer die de debatten heel wat meer diepgang bezorgde.

Vervolgens kwamen de advocaten van de burgerlijke partij, onder meer Godelieve A. en haar dochter, aan het woord. Mr. Callewaert benadrukte het feit dat Demanet zijn slachtoffer had geslagen “als een hond” voor hij hem doodde. De beschuldigde dreef zijn cynisme zover dat hij alle sporen van de moord zorgvuldig uitwiste, zodat het een half jaar duurde voor hij werd gevat.

Advertenties

Mr. De Quevy ging nader in op de kleine advertenties die Demanet in allerlei huis-aan-huis bladen plaatste om aan te tonen dat Ribeauville hem wou oplichten. “In de advertenties stond alleen het telefoonnummer van Demanet. Hij heeft de misdaad dus koelbloedig voorbereid en betoonde sindsdien geen wroeging. Hij verdient een straf die in overeenstemming is met de ernst van zijn daad”, besloot de advocaat.

Ook mr. Coquelet ging in op de moordplannen van Demnaet. Ze besteedde ook aandacht aan zijn leugens, eens hij verdachte nummer één was. De advocate herinnerde eraan dat moeder Ribeauville, die aan kanker lijdt, sinds de dood van haar zoon elke behandeling weigert omdat het leven voor haar geen zin meer heeft.

Mr. Mazy, die het openbaar ministerie waarneemt, trachtte aan te tonen dat Demanet met voorbedachte rade te werk ging. ’s Morgens bracht hij zijn jachtgeweer naar Wolvertem en probeerde hij het uit op enkele autowrakken. En toen hij verdacht werd loog hij ontelbare keren.

Maandag houdt de verdediging haar pleidooi.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 Mei 1990

Vijftien jaar voor Demanet

Het Assisenhof van Brabant heeft maandag de 26-jarige Daniel Demanet tot 15 jaar dwangarbeid veroordeeld. Zulks gebeurde nadat de jury hem schuldig had bevonden aan de moord op 4 juli 1988 in Wolvertem op de toen 27-jarige Alain Ribeauville. Het slachtoffer was Demanets vennoot in een bedrijfje van tweedehands auto’s.

Bron: Gazet van Antwerpen | 15 Mei 1990