Begin 1981 stond in Brussel een bende internationale drugssmokkelaars terecht. Na de aanhoudingen van de heroïnesmokkelaars te Zaventem werd een Belg in Spaans Baskenland vermoord. Over die moord heb ik geen extra informatie gevonden. Ik weet ook niet zeker of er een link is tussen beide feiten.

In de pers zou in die periode ook gezegd zijn dat de ETA betrokken was in deze drugssmokkel.

Drugsproces te Brussel steekt vol vraagtekens

Met meer dan twintig waren ze, de drugsmokkelaars die gisteren voor de 20e kamer van de Correctionele rechtbank van Brussel verschenen. Omdat er zoveel betichten waren had de zitting in het militaire gerechtshof plaats. Niet al te groot die zaal, maar toch groot genoeg. Weinig journalisten, maar veel advocaten en rechercheurs, zowel van de gerechtelijke politie als van de rijkswacht. De publieke belangstelling voor deze geruchtmakende affaire was niet groot.

Een Spaans echtpaar had met de auto de verre verplaatsing uit het moederland naar het Poelaertplein ondernomen, om zijn zoon, een van de beklaagden te zien. Opvallend was de slechte akoestiek en er was bovendien nogal geroezemoes achteraan in de zaal. Enkele betichten deden niet meer dan fezelen. Gelukkig sprak de tolk met vaste en heldere stem. In het Nederlands, want het proces wordt in deze taal gevoerd, omdat de aanhoudingen in het Vlaamse landsgedeelte, nl. in Zaventem gebeurden.

De betichten worden vervolgd voor heroïnezwendel. Ze zorgden op 15 september 1980 voor een primeur in België. De zuivere en dure heroïne, die ze in Bangkok ophaalden of overhandigd kregen, verstopte ze in hun ingewanden. Op Zaventem werden de drugsectie van de gerechtelijke politie en de rijkswacht echter niet verschalkt. Het gevolg was een 25-tal arrestaties en 4,3 kg. heroïne voor een waarden van 86 miljoen fr.

Levensgevaarlijk

Onder de betichten, enkele Spaanse meisjes, bleek en broos als porselein, en jonge kerels met gitzwart haar, openstaand hemd en leren vest. Spanjaarden, Portugezen, Braziliaanse broers, een Argentijn, een Marokkaan, een Parijzenaar, een verpleegster uit Bern. Trekpaarden en meelopers.

Hun beroepen: mecanicien, chauffeur, industrieel, werkman, handelaar, licentiaat in de letteren. De meeste zijn vooraan in de twintig. Sommige komen uit San Sebastian, in Spaans Baskenland. En juist daarom rijzen er zoveel vraagtekens omtrent deze heroïnesmokkel.

Dit gevaarlijk spul, verstopt in plastieken zakjes in de ingewanden, zou bij het minste scheurtje de dood voor gevolg hebben gehad. Waarom namen de jonge smokkelaars, of zijn het doodgewone koeriers, zulke grote risico’s?

Een Spanjaard, die zich vlot en met een zekere elegantie in dit gevaarlijk milieu beweegt, vertelde ons dat verscheidene betichten toxicomanen zijn. Andere smokkelden de heroïne voor het geld. Of de ETA, de Baskische bevrijdingsorganisatie, soms een vinger in de pap had? “Wel neen”, merkte hij op. “Die heeft er helemaal geen uitstaans mee. Het zijn de kranten die zulks suggereren.“

De man opende zijn aktetas en haalde knipsels boven waarmede hij ons probeerde plat te slaan. Knipsels uit Spaanse kranten en weekbladen. “Het zijn valse aantijgingen en de Spanjaarden hebben zich geïnspireerd op wat hier in de Belgische kranten werd geschreven. Waar halen ze dit toch?”

De Belgische recherche houdt nochtans rekening met vele mogelijkheden. Vreemd is in elk geval dat na de aanhoudingen van de heroïnesmokkelaars te Zaventem een Belg in Spaans Baskenland werd vermoord.

Stierenkweker

Men durft momenteel niet het verband leggen tussen de heroïnezwendel, die op het vliegveld van Zaventem werd ontdekt, en de moord op de Belg. Spaanse rechercheurs kwamen al naar België en uit ons land werd aan Spanje om meer informatie gevraagd. Men wacht nog altijd op antwoord. Betekent dit misschien dat sommige Spaanse kringen de “brand” zo gauw mogelijk willen blussen?

Anderzijds is geweten dat met de verkoop van heroïne veel geld te verdienen is. Geld dat achteraf kan dienen om iets anders aan te kopen. En heroïne wordt ook soms omgeruild.

Hoe dan ook, na de eerste zitting van dit drugproces te Brussel, met tact en geduld geleid voorzitter De Smedt, is men er niet veel wijzer op geworden. Nu reeds kan worden voorspeld dat er na het vonnis nog veel vragen onbeantwoord zullen blijven. Want tijdens het verhoor verwezen de betichten nogal vaak naar onbekenden. Sommigen hadden het geld gekregen om in Bangkok heroïne te kopen, van een andere betichte, die het op zijn beurt nog van iemand anders had ontvangen.

Meer dan eens werd de naam van een zekere Montero genoemd. Dit zou een welvarende Baskische stierenkweker zijn, die zwemt in het geld. Naar verluidt werd hij reeds in Spanje wegens drugzwendel aangehouden, doch kwam achteraf mits betaling van een enorme borgsom weer vrij. Voor welke doeleinden die Montero de drugs nodig had, heeft de Belgische recherche niet kunnen achterhalen. Ook niet of hij eventueel bindingen zou hebben met terreur- of andere organisaties.

Schuldeiser

Sommige van de 25 betichten vertrokken naar Bangkok in het bezit van 15.000 of 22.000 dollar. Anderen die vanuit Parijs via Zaventem naar Bangkok afreisden, hadden 10.000, 30.000 of 50.000 Franse fr. bij. Anderen nog vertrokken vanuit Spanje in het bezit van 50.000 of 100.000 peseta’s.

De meesten van hen waren aan hun tweede of derde reis toe. Een 50-jarige Spaanse moeder die op Zaventem werd aangetroffen met 75 gram heroïne in de dubbele bodem van haar reiskoffer, verklaarde niet te hebben geweten dat ze drugs vervoerde. Volgens haar verklaringen meende ze dat er kleine diamanten in haar reiskoffer staken. Ze was trouwens de enige betichte die het opzettelijk smokkelen van heroïne formeel ontkende.

Een Spanjaard en een Portugees met heroïne in hun ingewanden wisten aan de douane van Zaventem te ontsnappen, maar werden later door de rijkswacht gegrepen in de trein Brussel-Parijs. Sommige betichten beweerden te hebben gesmokkeld om hun schuldeiser te kunnen betalen. Slechts enkelen hadden het over de aankoop van heroïne voor eigen gebruik.

Veel wordt nog in twijfel getrokken en er zijn nog diverse geschilpunten in dit proces, dat wellicht geen volledige klaarheid zal brengen. Toch werd gisteren in het gerechtshof gehoord dat de betichten op geen mildheid moeten rekenen. Zo zou bv. bendevorming worden weerhouden.

Intussen kosten de betichten 3.000 fr. per dag aan het “gevangenisbudget” van het ministerie van Justitie. Daarom ook wordt beweerd dat ze na hun veroordeling vlug zullen worden uitgeleverd.

Vandaag komen de burgerlijke partij en het openbaar ministerie aan het woord.

Bron: Gazet van Antwerpen | 20 Februari 1981

Smokkelaars samen tot 85 jaar cel veroordeeld

De correctionele rechtbank te Brussel veroordeelde woensdag 25 vreemdelingen die heroïne smokkelden vanuit Bangkok naar Zaventem. Het oversmokkelen van de heroïne gebeurde hetzij via de dubbele bodem van een reiskoffer, hetzij gewikkeld in plastieken zakjes als zetpillen opgeborgen in de ingewanden.

Twee van deze drugkoeriers slaagden erin door de douane op Zaventem te geraken maar konden later door de rijkswacht worden gegrepen op de trein Brussel-Parijs.

De drugs die zij van Thailand naar Zaventem overbrachten, wogen in totaal 4.317 kg. Omgezet in Belgisch geld heeft dit goedje nl. zuivere heroïne, in de kleinhandel een waarden van nagenoeg 500 miljoen frank.

De drugsmokkelaars kwamen doorgaans in kleine groepjes op Zaventem aan. De heroïne, die zij smokkelden was telkens van zuivere kwaliteit.

Het feit dat ze telkens met hetzelfde soort drugs tussen september en november 1980 naar België overkwamen, deed de rechtbank besluiten dat ze allen tot eenzelfde bende behoren, ook al waren er onder hen reeds enkele gearresteerd op een ogenblik dat er steeds nieuwe drugs aankwamen.

Twee Spanjaarden uit San Sebastián, die als eersten in september 1980 op Zaventem landden met in hun reiskoffer ruim 1 kg zuivere heroïne, liepen de zwaarste straffen op. Het betreft de 28-jarige Marchesi Dominguez, impresario van beroep, die tot 6 jaar cel werd veroordeeld, zijn metgezel de 29-jarige Michel Othaitz Lahuerta, mecanicien van beroep, kreeg 5 jaar gevangenisstraf.

Vier andere betichten moeten elk voor 4 jaar in de nor. Het betreft de 28-jarige Spanjaard uit San Sebastián Alfonso Palacios Caro, de 29-jarige Argentijn Jorge Megeidin, de 27-jarige Portugees José Urdangarin Vallina en de 27-jarige Spanjaard Manuel Moreno-Cardenas.

Drie andere betichten kregen 3 jaar en 6 maanden opsluiting. De 16 overigen kwamen er met 3 jaar cel vanaf. Het gaat om Spanjaarden, Portugezen, Brazilianen, Argentijnen, een Zwitserse vrouw en een Marokkaan en twee Fransen. Een 49-jarige Spaanse vrouwelijke betichte uit San Sebastián viel voor de rechtbank in bezwijming toen ze hoorde dat ze tot 3 jaar gevangenis was veroordeeld.

Bij de toemeting van de straf hield de rechtbank rekening met de hoeveelheid heroïne, die per persoon werd vervoerd ofwel met de rol die elkeen in de bende speelde, nl. de rol van leider of van uitvoerder.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 Maart 1981