Wat zeker geen non-argument is, is het gebruiken van een soort waarschijnlijkheidsratio voor feiten die nooit 'officieel' zijn opgehelderd. Het feit dat je verwijst naar Horion is tezelfdertijd een zwakte; een zaak van 45 jaar geleden die iedereen nog kent, juist omdat dergelijke zaken gelukkig zeldzaam zijn. Om de zoveel jaar is er eens een Horion of een De Gelder; dat soort figuren loopt door hun impulsief handelen en veelal een gebrek aan intelligentie ook meestal spoedig tegen de lamp. Iets wat niet worden gezegd over onze Bende.

Tegenover dat soort eenzaten heb je ook nog iets als een georganiseerde misdaad. Enig idee hoeveel overvallen/afpersingszaken/liquidaties zij op hun actief hebben staan sinds 1985? Zou het dan niet waarschijnlijker zijn - zonder een discussie te beginnen over alle evidentie voor deze piste - dat die drie onopgeloste feiten in België eind '85? Dat is alvast mijn hypothese, dat de Bende een soort van prematuur stadium in de georganiseerde misdaad was, met Aalst als 'topexplosie', waar ze nietsontziend te werk gingen om te tonen dat zij de macht hadden (afpersing/signaal naar andere misdaad clan).

Hier ligt mogelijk ook de verklaring voor het einde van de Bende. Ze is niet opgehouden met bestaan maar heeft haar terrein en focus verlegd naar meer gerichte liquidaties in plaats van collectieve bloedbaden. Officiële instanties zullen dan op een bepaald moment hebben opgetreden met het duidelijk maken dat we hier niet in de Far West leven, en grenzen werden overschreden met het doden van kinderen/vrouwen. De vermeende woorden van Bouhouche kunnen ook in deze context worden geplaatst. Uitloper zaak François in het achterhoofd zal dit alles wel 'in der minne' zijn geregeld.

Farkas en Becker en een aantal andere prédateurs acht ik evenwel mogelijk tijdens (begin van) eerste golf, al lijkt ook daar geleidelijk aan georganiseerde misdaad te infiltreren, zeker na de zomer van '83.

De buit bij de overvallen opgesomd door Ben was zeker niet gering maar het was zeker geen gewoon banditisme. Er waren immers ook gewelddadige overvallen waar de buit te verwaarlozen was of er zelfs geen buit was. Daarom denk ik dat er tussenpersonen waren zoals bv. Martial Lekeu die overvallers ronselden en dat de overvallers de (niet geringe) buit als beloning mochten houden.

Zoals geweten is Martial Lekeu (en ook Buslik) in 1984 naar de VS gevlucht en dit waarschijnlijk zeer tegen de zin van de achterblijvers die dan in 1985 nog eens hun ongenoegen laten blijken hebben. Maar als ge Martial Lekeu (en Buslik) zegt dan komt ge uit bij de BND en de DEA en we weten nu onderhand toch allemaal dat dit verboden terrein is.

Misschien gezichtscamouflage van militairen ... of schmink van acteurs?

De enige reden waarom ik Horion vernoem, is om het punt “geweld” en “buit” te maken. Maar ik had evengoed één van de tientallen andere namen en feiten kunnen gebruiken die er op dit forum te vinden zijn. Moorden op taxichauffeurs, moorden op ouderen, … het kwam veel te vaak voor tijdens de jaren ’80. Het geweld was vaak gruwelijk en de buit heel laag.

Ik doe geen uitspraken over motief of over de daders. Het enige wat ik doe, is de buit in het juiste perspectief plaatsen en niet meegaan in het verhaal dat al jarenlang in de pers het narratief bepaalt: “de buit was laag” en “de buit stond niet verhouding met het geweld”.

In mijn originele post maakte ik de vergelijking met de prijs van huizen. Een andere interessante parameter is het loon.

Via de Belgische overheid (statbel.fgov.be) kunnen we het gemiddeld loon opzoeken voor de periode 1987-1988. Voor het hele rijk lag het gemiddeld bruto-inkomen op 63.276 frank. Voor Wallonië ligt dit bijna 1.000 frank lager (62.405 frank). Vermits dit het gemiddeld loon is - en niet het mediaan loon - zal dit in arme Waalse regio's, bv. de Borinage, nog een stuk lager gelegen hebben. Als je daar natuurlijk al een inkomen uit arbeid had.

Proberen we dit om te zetten naar een netto-inkomen, dan krijgen we volgende cijfers (berekend met een aanslagvoet van 32%):

• Vlaanderen: 44.904 fr.

• Brussel: 43.039 fr.

• Wallonië: 42.436 fr.

• Belgie: 43.028 fr.

Een andere vergelijking: een chef-beenhouwer bij Colruyt verdiende in januari 1983 40.000-45.000 frank netto (bron: vacature Colruyt).

De buit van één warenhuisoverval lag dus veel hoger dan hetgeen ze op één maand konden verdienen met een loon uit arbeid.