De overval en moord op postbode Michel Clercq werd reeds in 2012 op dit forum vernoemd. Voor de volledigheid is hieronder het verslag van het assisenproces:

Marokkaan beschuldigd van moord op postbode

De 22-jarige Marokkaan Driss Bissani uit Brussel verschijnt vanaf dinsdag voor het Assisenhof van Brabant. Hij wordt er van beschuldigd op 22 februari 1982 te hebben deelgenomen aan de overval met dodelijke afloop, gepleegd op postbediende Michel Clercq te Lillois, in het arrondissement Nijvel.

Bissani werd pas in april 1984 voor deze feiten aangehouden. Hij bekende toen met een gestolen auto en in het gezelschap van twee minderjarigen aan de overval te hebben deelgenomen. Terwijl hij zelf aan het stuur van het voertuig bleef zitten, stapten de twee minderjarigen uit. Eén van deze jongeren schoot de postbediende met een long-rifle dood. Het drietal ging vervolgens aan de haal met een postzak, maar toen bleek dat er geen geld inzat, werd hij weggegooid.

Bissani bleef deze versie herhalen tot het ogenblik dat de twee minderjarigen in maart en juni 1985 door de jeugdrechtbank of het hof van beroep van de jeugdrechtbank werden vrijgesproken. Bissani verklaarde van toen af dat hij met de hele zaak niets te maken had.

Bissani zal voor het Assisenhof worden verdedigd door mrs. Fernande Motte-De Raedt en Martial Lancaster. Het openbaar ministerie is vertegenwoordigd door advocaat-generaal Fischer. Er worden een 35-tal getuigen gehoord en de debatten zullen vier dagen duren.

Bron: Gazet van Antwerpen | 17 Mei 1986

Bissani ontkent medeplichtigheid

Voor het Hof van Assisen van Brabant, voorgezeten door raadsheer De Biseau d’Hauteville begon dinsdag het proces tegen de 22-jarige Marokkaan Driss Bissani uit Brussel. Bissani wordt ervan beschuldigd op 22 februari 1982 te hebben deelgenomen aan een overval op postbediende Michel Clercq bij het spoorwegstation te Lillois (Nijvel). Michel Clercq kwam daarbij om het leven.

Beschuldigde wordt verdedigd door Mrs. Fernande Motte-De Raedt en Martial Lancaster, terwijl het openbaar ministerie is vertegenwoordigd door advocaat-generaal Fischer. De jury is samengesteld uit zeven dames en vijf heren.

Bissani werd in de Marokkaanse stad Rabat geboren. Zijn ouders waren cabaretartiesten, wat tot gevolg had dat ze zich weinig met hun zoon bezig hielden. Beschuldigde bleef vaak alleen thuis terwijl zijn ouders elders aan het werk waren.

Op 9-jarige leeftijd kwam Bissani naar België over. Zijn ouders bleven ondertussen als cabaretartiesten werken. Nadat hij in een school werd geplaatst, kwam hij met de jeugdrechter in aanraking wegens diefstal. Zo belandde hij in verschillende tehuizen voor jongeren en meer dan eens pleegde hij kleine misdrijven. Tussen september 1978 en maart 1980 werd hij vijfmaal tot twee weken gevangenisstraf veroordeeld. In 1980 werd hij veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf met uitstel en in 1983 liep hij vier jaar gevangenisstraf op wegens deelneming aan tientallen diefstallen.

Jongerenbende

Van 1981 af was Bissani deel gaan uitmaken van en bende jongeren, jongens en meisjes, overwegend uit Sint-Jans-Molenbeek. Gezamenlijk werden ze de bende van de Zwarte Vijvers genoemd. Hij geraakte ook in zekere mate aan hasj en heroïne verslaafd.

Op 22 februari 1982 werd postbediende Michel Clercq door twee minderjarigen, van wie één gemaskerd en gewapend met een 22mm long rille-karabijn, overvallen voor het spoorwegstation van Lillois. Het slachtoffer kreeg een kogel in het hoofd en overleed kort nadien. De daders namen hem een postzak af die, zoals later bleek, alleen maar briefwisseling bevatte. Met de postzak sprongen ze in een Citroën CX Pallas. De auto zou bestuurd geweest zijn door Bissani. Toen onderweg bleek dat in de postzak geen geld zat, werd hij gewoon weggegooid.

Bissani werd pas in april 1984 door de rijkswacht aangehouden. Dat gebeurde wegens diefstallen van Citroën-voertuigen, die begin 1982 werden gepleegd aan de Helihavenlaan te Brussel. Weldra bleek dat de Citroën die voor het spoorwegstation was opgemerkt, ook begin 1982 aan de Helihavenlaan was gestolen.

Uiteindelijk raakten de onderzoekers ervan overtuigd dat Bissani de man was die de Citroën te Lillois bestuurde. Bissani legde nadien bekentenissen af. Hij beweerde echter niet te hebben geweten dat één van de minderjarigen gewapend was met een karabijn. Hij zou ook aanvanjelijk gedacht hebben dat ze samen een diefstal zouden gaan plegen in een rusthuis in de streek van Nijvel.

Bekentenissen ingetrokken

Toen één van de meedaders op 25 april 1984 werd aangehouden, trok Bissani al zijn bekentenissen in. Later legde hij weer bekentenissen af, die hij nadien dan toch weer introk. Toen de twee minderjarigen uiteindelijk in maart en juni 1985 door de jeugdrechtbank en het Hof van Beroep voor de feiten te Lillois werden vrijgesproken, trok beschuldigde voorgoed alle bekentenissen.

Onderzoeksrechter Christian Baeyens uit Nijvel, als eerste getuige, zegde dat het onderzoek in de zaak Bissani bijzonder moeilijk was doordat de drie beschuldigden wegens hun leeftijd in verschillende instellingen waren opgesloten. Bissani was op het ogenblik van de feiten 18 jaar.

Tijdens het onderzoek omtrent de gestolen Citroëns ging Bissani spontaan tot bekentenissen van de overval op Michel Clercq over. Hij zou echter niet geweten hebben dat de postbediende werd doodgeschoten. Hij zou het wapen van de misdaad niet hebben gezien. Hij beweert zelfs niet eens het schot te hebben gehoord dat door een .22 long rifle-karabijn werd afgevuurd. Vooral dat punt komt de onderzoeksrechter weinig waarschijnlijk over.

Tijdens zijn eerste bekentenissen zegde Bissani overtuigd te zijn geweest dat zijn twee kameraden van plan waren een diefstal in een bejaardentehuis te plegen. Hij was erg verwonderd toen zijn makkers hem vroegen naar het station van Lillois te rijden.

Daar bleef de Citroën staan naast een container. Eén van de twee minderjarigen ging een tijdje postvatten in het wachthuisje van het station. Hij werd er opgemerkt door een reiziger, wat de onderzoeksrechter alter toeliet een robotfoto van één van de daders te maken. Nadat de kleine rode postwagen was komen aanrijden, nam postbediende Michel Clercq er verscheidene postzakken uit. Een zak, met briefwisseling bestemd voor de trein naar Brussel, werd na het neerschieten van het slachtoffer door de daders meegenomen.

Wapendeskundige Vandenstock zegde dat met de long rifle-karabijn vanop een afstand van vermoedelijk 1 à 2 meter werd geschoten. Slechts één enkele kogel werd afgevuurd, die het slachtoffer in de rechter slaap trof.

Bron: Gazet van Antwerpen | 21 Mei 1986

Bissani wilde zich wreken op de maatschappij

De Marokkaan Driss Bissani, die beschuldigd wordt van deelname aan een overval met dodelijke afloop op een postbode te Lillois, heeft het gevoel dat hem in zijn jeugd heel wat onrecht werd aangedaan en wil zich hiervoor op de maatschappij wreken.

Dat getuigden gisteren de psychiaters Dossin en Fourez, die stelden dat beklaagde volkomen in staat is zijn daden te beheersen. Hij wil voortdurend de maatschappij en het gerecht pesten om uit te maken hoever hij mag en kan gaan.

Bissani is zeer verstandig. Hij heeft een goed geheugen en heeft veel zin voor details. Hij acht het zelf niet onmogelijk dat hij op zekere dag een bepaalde drempel overschrijdt en wel eens iemand zou kunnen doden.

Een volgende getuige was Jean Coes, die vanop zekere afstand getuige was van de overval op de postbediende. Hij merkte een gemaskerde en gewapende man op die de postzak van de brievenbesteller poogde af te nemen.

Coes hoorde wat later “handen omhoog” roepen. Bijna onmiddellijk daarna weerklonk een vuurschot. Op dat ogenblik kwam een tweede man opdagen die de postzak bemachtigde en hiermee naar een wat verder geparkeerde wagen, een Citroën, liep. Het voertuig reed met gedoofde lichten weg richting Nijvel.

Gerard Petroons merkte de wagen van de daders op bij een container voor het spoorwegstation van Lillois. In de auto zaten drie mannen, twee vooraan en één achteraan. Deze laatste was volgens getuige 30 tot 40 jaar oud.

Bankbediende Vanwayenbergh was ook vanop een afstand getuige van de overval. Hij zag een kerel die blijkbaar de wacht optrok, en een tweede man die een postzak van de brievenbesteller poogde af te nemen. Nadat werd geschoten liepen de twee mannen met de postzak naar de Citroën. Achter het stuur van de auto zat een derde man.

Treinwachter Jozeph Prevat kwam juist in het station van Lillois aan toen hij buiten luide stemmen hoorde, waarna een vuurschot weerklonk. Getuige zag twee mannen van wie één gemaskerd en gewapend met een karabijn, in het bezit van een postzak naar een wagen lopen.

Tijdens de namiddagzitting werden twee rijkswachters uit Nijvel als getuigen ondervraagd. Via een anoniem telefoontje begin 1984 werden ze op de hoogte gebracht van diefstallen van Citroëns in februari 1982 in een garage te Brussel. Het bleek dat de diefstallen het werk waren van de beruchte “Bende van de Zwarte Vijvers” uit Sint-Jans-Molenbeek, waartoe ook Bissani behoorde. Ook een minderjarige maakte deel uit van de bende. Hij bezat een long rifle. Via die karabijn kon een verband worden gelegd tussen de bende en de overval op postbediende Michel Clercq. De daders waren weggereden met een gestolen Citroënt.

Twee andere rijkswachters uit Nijvel bekwamen de eerste bekentenissen van Bissani. Deze vertelde toen dat hij met twee minderjarigen naar het spoorwegstation van Lillois was gereden, maar zelf aan het stuur van een gestolen Citroën was blijven zitten. Vandaag volgen het rekwisitoor en de pleidooien.

Bron: Gazet van Antwerpen | 22 Mei 1986

Bissani verleende onontbeerlijk hulp

Zelfs indien hij enkel in de auto bleef wachten, dan nog heeft Driss Bissani onontbeerlijk hulp verleend aan een diefstal die te Lillois het leven kostte aan een postbode. Dat zei gisteren de advocate van de burgerlijke partij voor het Brabantse assisenhof.

Mr. Remy, die pleitte namens de weduwe van het slachtoffer, stelde dat het er weinig toe doet wie Bissani’s metgezellen waren. “Het gaat hier om het proces Bissani en de jury moet het schuldig verklaren”, aldus de advocate.

Tijdens de voormiddagzitting waren de laatste getuigen gehoord, o.a. de 20-jarige Marokkaan Jamal die vorig jaar werd vrijgesproken voor de feiten te Lillois. Jamal was door Bissani aangewezen als de moordenaar. Gisteren zei getuige dat hij met de moord op de postbode niets te maken had, terwijl Bissani zei dat hij Jamal had beschuldigd omdat die een verschuldigd bedrag niet wilde terugbetalen.

De moeder van beklaagde, een 45-jarige cabaretartieste die te Gent woont, getuige dat haar zoon thuis erg verwend werd en schier alles kreeg wat hij wenste. Vanaf zijn verdiende begon Bissani misdrijven te plegen, wat volgens zijn moeder te wijten was aan slecht gezelschap.

Omdat verscheidene leden van de Bende van de Zwarte Vijvers uit Molenbeek niet kwamen opdagen, werd onderzoeksrechter Baeyens van Nijvel weer als getuige opgeroepen. Hij verklaarde dat de bendeleden kwaad zijn op Bissani, omdat deze verscheidene van hen beticht had van de moord te Lillois.

Bron: Gazet van Antwerpen | 23 Mei 1986

Bissani kent te veel details van de moord

In zijn rekwisitoor stelde advocaat-generaal Fischer gisteren dat Driss Bissani toen hij indertijd tot bekentenissen overging, zoveel details gaf dat het niet anders kan dan dat hij bij de moord op postbode Clercq te Lillois aanwezig was.

Volgens het openbaar ministerie zat Bissani achter het stuur van de auto te wachten terwijl zijn medeplichtigen de postbode vermoordden. Beklaagde heeft het trouwens bekend - later weliswaar ontkend - en bovendien werd hij gezien door getuigen.

Het wachten in de wagen maakt van Bissani mededader aan een opzettelijke doodslag, die gepleegd werd om een diefstal te vergemakkelijken, aldus advocaat-generaal Fischer.

De aanklager drukte er op dat beklaagde onmiddellijk na zijn voorleiding spontaan tot bekentenissen overging en daarbij zeker niet gemanipuleerd werd door de ondervragers.

De verdedigers, Mrs. Motte-De Raedt en Lancaster, wezen erop dat geen enkel materieel element bestaat dat op de schuld van hun cliënt zou kunnen wijzen. De rechtstreekse getuigen legden tegenstrijdige verklaringen af en de medebeklaagden zegden enkel dat ze Bissani in staat achtten zware feiten te plegen.

Over de oorspronkelijke bekentenissen van Bissani zegden de verdedigers, dat het heden ten dage wel meer voorkomt dat bekentenissen worden afgelegd ook al is men onschuldig.

De details waarover het openbaar ministerie het had, konden volgens de verdedigers door Bissani op vier manieren worden bekomen: uit de persverslagen, uit verklaringen van medegedetineerden in de gevangenis, uit wat ondervragers vertelden tijdens het onderzoek en ten slotte uit herinneringen zelf van Bissani.

Zo had hij verklaard dat de postzak onderweg werd weggegooid. Maar, aldus de verdedigers, Bissani herinnerde zich blijkbaar andere diefstallen waarbij waardeloze voorwerpen werden weggegooid.

Tot slot verklaarden de advocaten dat hun cliënt onmogelijk aan de feiten te Lillois kan hebben deelgenomen. Hij moet derhalve worden vrijgesproken. Het arrest wordt maandagnamiddag verwacht.

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 Mei 1986

Vijftien jaar dwangarbeid voor Driss Bissani

Voor het Assisenhof van Brabant werd Driss Bissani maandag veroordeeld tot 15 jaar dwangarbeid. De jury had voordien bevestigend geantwoord op de drie gestelde vragen en daarmee Driss Bissani schuldig bevonden aan mededaderschap bij diefstal, waarbij een opzettelijke doodslag werd gepleegd op de postbediende Michel Clercq.

Tijdens de replieken bij de aanvang van de zitting had mr. Lancaster er nogmaals op gewezen dat zijn cliënt uit diverse bronnen bijzonderheden over de misdaad kon bekomen hebben, zonder dat hij zelf op de plaats van de misdaad diende aanwezig te zijn. De verdediging waarschuwde de jury voor een mogelijke gerechtelijke dwaling.

Advocaat-generaal Fischer stelde dat Bissani spontaan de feiten te Lillois bekende toen hij werd ondervraagd over autodiefstallen. Pas toen hij besefte dat hij bij een heel ernstige zaak betrokken was, trok hij systematisch al zijn bekentenissen in.

Nadat Bissani zelf nog eens had gezegd dat hij met feiten te Lillois niets te maken had, trok de jury zich terug om te beraadslagen over drie vragen betreffende het dader- of mededaderschap bij de diefstal van een postzak, het gebruiken van geweld en de doodslag.

Bron: Gazet van Antwerpen | 27 Mei 1986