1 Topic by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Topic: Bende Caporale

Leden:

  • Jean Caporale

  • Luc Sibille; café-uitbater uit Waterloo

  • Jaak Sibille; broer van Luc Sibille en café-uitbater aan het Eugène Keymplein in Watermaal-Bosvoorde

  • Luc Deschrijver

  • Jean Leclercq

  • Alain Gerils

De volledige "Bende Caporale" was veel groter dan degene die voor het assisenhof zijn veroordeeld. Zo is er bijvoorbeeld sprake van een zekere "Marmite". De bende heeft ook veel meer feiten gepleegd dan de vier waarvoor ze tijdens twee processen zijn veroordeeld. Ze was niet alleen actief in de Brusselse regio maar heeft ook feiten gepleegd in bv. Aalst.

Jean Caporale is ook veroordeeld voor zedenfeiten, waaronder feiten met minderjarigen. Hij was reeds in december 1952 door het Assisenhof van Brabant veroordeeld tot 12 jaar dwangarbeid wegens deelname aan gewapende overvallen.

De bende had hun hoofdkwartier in een villa, Tulpenstraat 4 in Kraainem. Deze villa werd op 31 augustus 1970 belegerd door de rijkswacht waarna Luc Sibille, Jean Caporale en Jean Leclercq werden gearresteerd. In de villa werden verscheidene wapens en een hoeveelheid munitie gevonden. De bende kwam in september 1972 voor het assisenhof van Brabant. Ze stonden toen terecht voor een reeks van overvallen (zie onder).

Feiten eerste proces:

  • 9 Maart 1970: overval op een kantoor van Bank van Brussel te Jezus-Eik (Overijse). Daders: Sibille en Deschrijver. Ze waren gekleed als paracommando. Buit: 260.000 fr.

  • 9 April 1970: Bankoverval aan het Keymplein in Watermaal-Bosvoorde. Een personeelslid kreeg een kogel in de buik. Daders: Sibille en Deschrijver. Buit: 219.000 fr.

  • 12 Augustus 1970: overval op een bediende van een wisselagent. Deze overval gebeurde door Sibille. De bediende werd neergeslagen met de kolf van een revolver. Buit: 55.000 fr.

Jean Caporale en Jean Leclercq waren de planners en Luc Sibille en Luc Deschrijver waren de uitvoerders van de feiten.

Vonnis:

  • Jean Caporale: 25 jaar dwangarbeid

  • Luc Sibille: 20 jaar dwangarbeid

  • Luc Deschrijver: 20 jaar dwangarbeid

  • Jean Leclercq: 20 jaar dwangarbeid

De moord op de wisselagent

Het volledige verhaal van de moord vind je hier » Forum

Twee jaar na het vonnis van het Brabants assisenhof slaagde de Brusselse rijkswacht erin een oude zaak op te lossen. Het ging om de moord op een reisagent in Sint-Gillis. Het bleek dat de bende Caporale achter deze moord zat. In oktober 1979 moesten Jean Caporale, Luc Sibille, Jean Leclercq en Alain Gerils zich voor het Brabantse assisenhof verantwoorden voor deze moord.

Over de brutaliteit van deze moord:

(...) Sibille vertelde achteraf aan Juliette, de vriendin van Caporale, dat het slachtoffer maar niet wilde sterven, zelfs nadat hij zesmaal had geschoten [met een .22 long rifle], zodat hij hem de schedel had moeten inslaan.

Het was tijdens dit proces dat Jean Caporale door Heinrich Toumaniantz wou verdedigd worden. Dit werd echter geweigerd. Toumaniantz werd wel opgeroepen als getuige.

Vonnis:

  • Jean Caporale: Doodstraf

  • Luc Sibille: Levenslange dwangarbeid. Sibille werd reeds op 17 april 1982 vervroegd vrijgelaten.

  • Jean Leclercq: feiten ten laste zijn verjaard

  • Alain Gerils: feiten ten laste zijn verjaard

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

2 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: Bende Caporale

Ben wrote:

De volledige "Bende Caporale" was veel groter dan degene die voor het assisenhof zijn veroordeeld. Zo is er bijvoorbeeld sprake van een zekere "Marmite".

Over die Marmite staat er in één van de boeken van Leopold Van Esbroeck het volgende:

(...) Marmite was een vreemde jongen. Hij was een lid van de beruchte Bende van Caporal (sic). Hij zat in de gevangenis wegens het helen van lijken. Als de Bende van Caporal met een dode zat die ze zo snel mogelijk moesten zien kwijt te raken, dan werd Marmite ingeschakeld. Marmite begroef het lijk dan in zijn tuin. Natuurlijk maakten wij misbruik van Marmite door hem in de vuurlijn te sturen, maar dat kon hem niet schelen. Marmite hield namelijk van het cachot. Hij wilde er zo vaak en zo lang mogelijk in zitten, want de gewone cellen vond hij te slap.

Om in het cachot te geraken, deed hij om het even wat. Hij ging om de haverklap in hongerstaking omdat de rode kolen die middag weer eens niet te vreten waren, of gewoon omdat het regende. Geregeld stapte hij ook op de directeur toe om die te laten weten dat hij een klootzak en een smerig zwijn was. “Ja, meneer Marmite, ik weet het”, zei de directeur dan. “Ik ben een klootzak. Ga weg.” Hij wist gewoon niet wat hij met Marmite moest aanvangen, want elke straf die hij uitdeelde was hemels manna voor Marmite.

"Marmite" is hoogstwaarschijnlijk een bijnaam. Marmite is Frans voor "ketel", "waterkoker" of "fluitketel". Dat doet vermoeden dat de man in kwestie een zeer opvliegend en gewelddadig karakter had. De echte naam van deze "Marmite" is me niet bekend.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube