Re: Groep G

Juist. Laten we in deze context bijvoorbeeld nog eens de naam vallen van Jean-Philippe Görtz. Of van een andere Willy... Willy Meurillon. En in navolging van mijn post (spam zoals sommigen hier insinueren) hierboven nog even de naam Godbille laten vallen.

Het onderzoek naar de Bende van Nijvel heeft zich voornamelijk beperkt tot het zoeken naar ballistische verbanden. Doorgedreven slachtofferonderzoek was taboe.

Zo’n onderzoek zou verbazingwekkende verbanden hebben blootgelegd tussen de slachtoffers. Godbille werkt al jaren in die richting en wees de parlementairen van de Bendecommissie op een verpletterende reeks connecties. Maar hij was niet de enigste. Op zich bewijzen die verbanden nog niets, maar ze zijn zo talrijk dat ze diepgaand onderzoek hadden verdiend.

42

Re: Groep G

Er is zeker een directe link met de zaak Francois en hetgeen zich later heeft afgespeeld. Maar geen kat die deze link maakt. Francois was namelijk lid van de groep G. Maar ook groep G had een cellenstructuur zodat niemand exact wist hoeveel leden deze groep echt telde.

Er rest Hilde Geens dus nog 1 boek te schrijven: "Groep G". Pas dan is haar bendewerk voltooid.

De verklaringen van Lekeu

Begin maart 1989 publiceerde de Franstalige krant La Dernière Heure een interview met Martial Lekeu, een voormalige rijkswachter van de Brusselse BOB die in augustus 1984 in onduidelijke omstandigheden en met hulp van DEA-agent Frank Eaton België ontvlucht was en sindsdien, met een toeristenvisum dat slechts zes maanden geldig is, onder de valse naam David Adams in Orlando, in de Amerikaanse staat Florida, verblijft. Toen het effect van zijn onthullingen in La Dernière Heure was uitgedeind, volgde op 5 september 1989 een reeks nieuwe revelaties in het weekblad Panorama. In het eerste interview vertelde Lekeu aan journalist Gilbert Dupont dat hij eind jaren zeventig was toegetreden tot de Groep G, een op nazi-leest geschoeide parallelle geheime organisatie binnen de rijkswacht geleid door Francis Dossogne en Paul Latinus, de kopstukken van het Front de la Jeunesse.

Groep G zou staan voor 'Groupe d'Action Politique'. Andere bronnen spreken van 'Groupe de la Gendarmerie', naar analogie van de zusterorganisatie van Groep G in het leger, de Groep M, Groupe Militaire. Daarnaast bestonden er ook kernen aan de Université Libre de Bruxelles, bestaande uit kandidaat rijkswacht-officieren die criminologie studeerden aan deze universiteit, in de Koninklijke Militaire School, in het Mobiel Legioen, in de groep Dyane, in de drugssectie van de Brusselse BOB en in verschillende andere brigades van de rijkswacht.

Volgens speurders die anno 1989 enig inzicht proberen te krijgen op de omvang van deze extreem-rechtse infiltratie zouden er bij de rijkswacht minstens een zestigtal manschappen bij betrokken zijn. De organisatiestructuur van de Groep G bestond uit afzonderlijke cellen die van elkaars bestaan en werking niets afwisten. Er wordt dan ook toegegeven dat de infiltratie wellicht groter was dan de geraamde zestig manschappen. Naar eigen zeggen was Martial Lekeu gerekruteerd door Didier Miévis, een BOB'er die bij het Centraal Bureau voor Inlichtingen werkte en door Lekeu omschreven werd als de rekruteringsofficier van het Front bij de rijkswacht. Lekeu nam ook geregeld deel aan informele bijeenkomsten in het Brusselse 'Hotel de la Pompe' met commandant François van het NBD en Frank Eaton van de DEA.

Re: Groep G

De rijkswachters van het Front de la Jeunesse

In het raam van een gerechtelijk fraude-onderzoek naar de activiteiten van baron Benoît de Bonvoisin ontdekte de Financiële Brigade van de Brusselse BOB bij de op rust gestelde kolonel Victor Dossogne te Zellik belangrijke documenten. Victor Dossogne is de vader van Francis Dossogne, oprichter van het extreem-rechtse "Front de la Jeunesse", dat inmiddels als privémilitie werd ontbonden. Volgens zoon Dossogne had hij het politiek dossier van het Front bij zijn vader - die met de hele zaak geen uitstaans heeft - ondergebracht.

Volgens documenten zou in het schoot van het Front de la Jeunesse in de tweede helft der jaren '70 inderdaad een "Groep G" zijn opgericht, die in rijkswachtrangen gelijkgezinden moest rekruteren om op het gepaste ogenblik in België "ontwrichtende tactieken", zoals aanslagen en hold-ups, te ontplooien. Daardoor zou een sfeer worden geschapen, waarin een staatsgreep mogelijk kon worden.

Op de in beslag genomen documenten zouden de namen figureren van Madani Bouhouche (momenteel opgesloten in België), van Martial Lekeu (in augustus 1984 naar Florida gevlucht), van Jean-Marie Millet, van Jean-Pierre Stienon, van Christian Pattijn (verdwenen naar Amerika), van Lucien Marbaix, en van Didier Mievis. Deze laatste was als rijkswachter zelf betrokken bij het Bende-onderzoek.

Bron: Gazet van Antwerpen | 6 juni 1990

Re: Groep G

Groep G werd van in het begin geschaduwd

"Wij kenden de Groep G. Ze werd van bij de eerste (en enige) vergadering in de gaten gehouden." Dat heeft de generale staf van de rijkswacht maandagavond gezegd in een reactie op de verklaringen van ex-rijkswachter Martial Lekeu.

Lekeu had gezegd deel uit te maken van de Groep G, een groep rijkswachtofficieren die deel uitmaakten van het uiterst rechtse Front de la Jeunesse. De groep smeedde plannen voor onder meer aanslagen in warenhuizen, met de bedoeling de staat te destabiliseren. Een blauwdruk van die plannen werd gebruikt door de Bende van Nijvel, meent Lekeu.

De vergadering had plaats in het huis van een van de leden van de Groep, aldus woordvoerder kolonel Willem Vanden Broeck van de generale staf. "Volgens de inlichtingen waarover de rijkswacht beschikt, was de bijeenkomst meteen de laatste."

De Groep G heeft geen enkele activiteit ontplooid in rijkswachtkantoren of kazernes. In tegenstelling tot wat Lekeu beweert waren enkel onderofficieren aanwezig op de vergadering, aldus Vanden Broeck.

Enkelen van hen bekleedden vertrouwelijke functies en werden snel overgeplaatst naar gewone posten. "Allen die intussen de rijkswacht verlieten waren geen modelrijkswachters, noch op professioneel vlak, noch op deontologisch gebied", aldus de kolonel.

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 november 1992