Dat het dossier ging afgesloten worden heb ik al vorig jaar in april/mei op uw forum geplaatst. Velen wisten het dus wel, behalve, Ben, die graag betwist en nog aanhaalde dat er belangrijke onderzoeksdaden in december gebeurden. Maar liever de vraag stellen wat Bossi dan eigenlijk is gaan doen de vele malen voordien op de CWB. Het draaide niet alleen om het CWB. Ook het Federaal Parket en de Onderzoeksrechter.
Ik heb vandaag 15 minuten het woord gekregen van Fed. PdK Mevrouw Capelle als van Mevrouw Martine Michel, onderzoeksrechter Charleroi. Als vertrouwenspersoon van een familie omdat deze te emotioneel waren om het woord te nemen. Ik opende mijn toespraak met mijn mededeling dat het onderzoek door de Delta Cel op het goede spoor zat tot welslagen en vervolging te bekomen van de verdachten. Tot op het ogenblik dat er twee politiekers werden vernoemd in het dossier. Ondanks de alle bijkomende sporen die werden gevolgd door de Delta Cel, vond men een politieke tussenkomst nodig om hen het dossier te ontnemen en over te hevelen naar Charleroi. Ik stelde mijn ernstige bedenkingen daarbij. Temeer Gladio, Staatsveiligheid enz… aan het licht begon te komen. WNP leden die de nodige verhoren ondergingen.
De forumbeheerder, Ben, betwiste dat destijds toen ik schreef dat de onverantwoorde politieke tussenkomst vanwege Justitieminister Wathelet uitging. De onwettige overheveling van het dossier. Toch even meedelen dat er zich al twee rechtszaken hebben voorgedaan in Charleroi met betrekking tot de Bende van Nijvel. In beide zaken verklaarde de Rechtbank van Charleroi zich onbevoegd.
Vijf opeenvolgende jaren heeft het globaal dossier inzake de Bende van Nijvel zo goed als stil gelegen. Overtuigingsstukken, of die vanzelfsprekend toch moesten dienen als sluitende bewijsvoering, werden door onderzoekers van de CWB destijds onrespectvol in behandeling genomen. Ik heb duidelijk aan de beide magistraten gemeld dat in de jaren 80 / 90 overtuigingsstukken ook werden neergelegd ter griffie zoals we heden kennen. Ik stelde mij daar ernstige vragen bij.
Dat ik het bijzonder onprofessioneel acht dat belangrijke overtuigingsstukken zijn vernietigd geweest of zoek zijn geraakt. Belangrijke elementen in de vervolging van de staande magistraat en ter aantoning van ‘het bewijs’.
Dat iedereen over de slachtoffers van Aalst, Overijse, Eigenbrakel enz…spreekt. Doch, mijn inziens gelet op de toegepaste modus operandi, het zwaarste slachtoffer in Beersel viel te betreuren tijdens de nacht van 22 op 23 december 1982. Pas in 1990 heeft men het gerechtelijk onderzoek terug geopend inzake het slachtoffer Vanden Eynde José. Ik verwees trouwens naar gelijkaardige verschillende feiten met ongeveer dezelfde modus operandi in die periode. Een verder gerechtelijk onderzoek in die zin bleef echter uit.
Over die feiten heb ik reeds geschreven in het topic Vanden Eynde.
Ik vroeg de magistraten of zij de twee PV’s hadden gelezen waarin bekentenissen voorkwam in de feiten van Aalst op 9 november 1985. Met de toelichting, wat mij betreft, het onmenselijk is dat een Federaal Magistraat die in 2018 het dossier kreeg toegewezen. Gelet op de omvang en alle voorgaande onderzoeken met de nieuwe onderzoekers. Dat, gelet op de ernstige gebreken in het dossier, het onmogelijk was om de zaak nog voor Assisen in te leiden.
Per slot van rekening, verdachten niet meer kan opgraven, reanimeren en aan een verhoor te onderwerpen in de stand van het onderzoek in 2018 om dan vervolging in te stellen.
Mijn overtuiging, wat onmogelijk is, mocht het tot een Assisenzaak zijn gekomen, de Voorzitter van Assisenhof te Bergen, Brussel of Gent, de zaak onmiddellijk had stop gezet, overwegende en gelet op de verdediging van de verdachten.
Jammer, doch er waren getuigen zowel onder de slachtoffers als de nabestaanden die konden horen dat de magistraten het met mijn visie en toelichtingen volledig eens waren.
Verder betreurde ik ten zeerste hoe beide magistraten de vroegere leden van de Cel Delta hadden benaderd en het onderzoek dat daarin is bevolen. Een 8o jarige man nog aan een verhoor onderwerpen met de vraag op welke dag en uur, waar en wat hij had vastgesteld. De verhoortechnieken en de wijze waarop vragen werden gesteld door het Comité P, waren mijn inziens onmenselijk en uitputtend. Heeft het Comité P een bepaald voorrecht om standpunten in te nemen zonder dat zij vaststellers waren in de feiten van 1982 – 1985? Beide magistraten brachten mij ter kennis om op basis van elementen de Delta leden te onderwerpen aan verhoren en gerechtelijke maatregelen. Zoals ik meedeelde op basis van de gegevens waarover wij beschikken, het onderzoek onnuttig was en vooral dat het geen aanleiding heeft gegeven tot het verhoopte resultaat.
Mijn visie en toelichtingen in de zaak Bende van Nijvel werden op het einde geapprecieerd door slachtoffers, nabestaanden en vertrouwenspersonen aanwezig in de zaal.
Onderzoekers die buiten de Delta cel wel tegenstrijdige verklaringen aflegden, helaas niet werden onderworpen aan een verder verhoor. Dat betreur ik ten zeerste omdat een PV de beknopte en juiste weergave dient te zijn.