J'ai le rapport complet de l'interview de Bougerol, non publié aux public, quand ont voient les questions, comme il le dit dans le film "Tu tueras, Point!". Il fallait me posés les bonnes questions aux lieu de m'accusé, il nous as confirmer que la CIA était présente lors de chaque attaques dans un véhicule en soutien 2 GY, toutes personnes intelligentes aurais du se posé une question les tueurs sont ils débiles ou sans cervelle, arrivés dans un parking se stationné, retirés les clefs, faire un vol, et reprendre leur véhicule, du jamais vu (ces du Belge), dans tout les films, il y as un chauffeur véhicule allumé prête a démarrer.

Zag vandaag dat Debels mijn post gebruikte voor een artikel. Gelukkig voor mij vond hij blijkbaar die andere bron die in het bezit is van de uitgeschreven tapes van Bougerol, deze bron bevestigde mijn verhaal over de CIA wagen. Liegt Bougerol dan lieg ik ook natuurlijk. Loog die andere kolonel, collega van Bougerol idem.

Debels haalde er in het artikel zijn eigen fam. en Coveliers bij. Volgens het familielid van Debels ontkende de CIA actief betrokken te zijn bij de Bende (let vooral op het woordje actief). Spijtig genoeg was het artikel van Debels te kort om dieper in te gaan op de kwestie van actieve deelname. In het andere geval zou hij misschien dit tegen gekomen zijn:

Voor de uitvoering van het vuile werk kon de Amerikaanse overheid beroep doen op een speciale dienst, het Office of Policy Coordination (OPC). Deze dienst, door insiders het 'dirty tricks departement' genoemd, werd op 1 september 1948 opgericht en kende een zelfstandig bestaan tot 1 augustus 1952. Op deze datum werd het OPC overgedragen aan de CIA en omgedoopt tot Clandestine Service (CS).

Een van de belangrijkste kenmerken van het OPC-CS was dat de Amerikaanse regering steeds haar betrokkenheid kon ontkennen, 'plausible denial', bij belangrijke en soms gevaarlijke clandestiene operaties tegen het internationale communisme. Bovendien konden voortaan allerlei buitenlandse acties worden gevoerd zonder dat er officiële Amerikaanse diensten of diplomaten bij betrokken waren, waardoor er vooraf geen goedkeuring aan het parlement moest worden gevraagd. Meteen werden ook alle andere mogelijke controles door de Senaat omzeild.

Hier het artikel van Debels:

We zagen de forse stelling onlangs passeren op het Vlaamse forum over de Bende van Nijvel. Een bron - die we in de regel waarderen: “Zal het nog eens herhalen, bij elke warenhuisoverval was een wagen van de CIA aanwezig.”

In 1985 overviel de Bende achtereenvolgens de warenhuizen van Delhaize te Eigenbrakel, Overijse en Aalst.

Dat is een zeer straffe stelling. We hebben doorgaans niet de gewoonte om persoonlijke elementen in de strijd te gooien, maar voor een keer willen we een uitzondering maken.

Een dicht familielid - gestationeerd in de VS - was gedurende jaren de verbindingspersoon tussen de Amerikaanse militaire geheime veiligheidsdienst en de Belgische. Mijn familielid had toegang tot de meest geheime documenten en kon me verzekeren dat de CIA geen enkele actieve rol had bij de misdrijven van de Bende in ons land.

Onze bron met de ‘CIA-wagens’ verwijst naar Jean Bougerol. Een andere bron: “Ik heb het volledige verslag van het interview met Bougerol dat niet gepubliceerd is. Als ze de vragen zien, zoals hij zegt in de film "Gij zult doden, Punt! Je had me de juiste vragen moeten stellen in plaats van me te beschuldigen, hij bevestigde dat de CIA bij elke aanval aanwezig was in een voertuig dat 2 GY ondersteunde. Alle intelligente mensen hadden zichzelf een vraag moeten stellen, zijn de moordenaars dom of hersenloos, kwamen ze aan op een parkeerplaats, parkeerden ze, verwijderden ze de sleutels, maakten ze een diefstal en namen ze hun voertuig mee? Nog nooit eerder gezien (deze Belg), in alle films is er een bestuurder die het voertuig aanzet, klaar om te starten.”

Hugo Coveliers volgde het dossier eveneens nauwgezet. Coveliers herinnert zich gesprekken met een CIA-man. Coveliers: “Hij (de CIA-man) opperde de mogelijkheid dat er in België zogenaamde degenerated agents aan het werk waren geweest. Er werd me verzekerd dat de officiële Amerikaanse geheime diensten zich nooit hebben ingelaten met misdaden zoals die van de Bende van Nijvel. Maar ja, je kunt ook niet zeggen dat dé rijkswacht bij de Bende betrokken was, maar toch staat het onomstotelijk vast dat een reeks rijkswachters, vaak van extreem rechtse signatuur, er wel bij betrokken waren. Ook de mogelijkheid van parallelle Amerikaanse organisaties kan niet uitgesloten worden. De Amerikaanse diensten hebben een ingeburgerde traditie om bepaalde opdrachten in onderaanneming te laten uitvoeren, soms door privéfirma's.”

Samengevat: kunnen we uitsluiten dat er bij de ‘overvallen’ van 1985 telkens een ‘CIA-wagen’ aanwezig was? Neen. Is dat een realistische aanname? Evenmin.

Terugkomend op vandaag. Is het een realistische aanname dat na 40 jaar onderzoek er geen enkel feit, maar dan ook geen enkel feit ( ondanks honderden speurders) kon opgelost worden ? Ik dacht het niet.

Bouten over Bougerol: "Wie er achter de Bende zit en hen de opdracht gaf is duidelijk voor Bouten: "Het is majoor Bougerol. De man leeft nog steeds en zou ook een dossier hebben bij een notaris waarin heel wat namen en wandaden van hooggeplaatste personen zitten. "

Hetgeen Bouten daar schreef was juist. Bougerol had een testament liggen bij een notaris. Bougerol is zelfs met kolonel Marlair naar die notaris gereden. Dat heeft Marlair mij verteld. Zelfs met naam en adres. Natuurlijk heb ik toen geen nota's genomen, ik kon toen niet vermoeden dat ik Marlair niet meer terug zou zien. Marlair en Bougerol zijn beiden overleden. Einde verhaal.

(Mijn man kreeg een speciale opleiding in de Amerikaanse legerbasis Fort Bragg in North Carolina. Daarna kreeg hij van de Amerikanen nog een cursus antiterrorisme en psychologische oorlogsvoering in Taiwan. Hij was vaak uithuizig zonder te zeggen waar hij verbleef. Dat gebeurde ook in de periode 1981-85 toen we al lang naar België waren teruggekeerd en hij afwisselend werkte in de legerbibliotheek in Evere en in het hoofdkwartier van de landmacht in Tervuren. 'Missions spéciales', zo luidde het dan. Ooit was ik getuige van een ontmoeting met een Amerikaan van wie de naam Bill Atkins luidde, in een wegrestaurant ter hoogte van Nijvel. Ik moest in de auto blijven zitten. De majoor was dik bevriend met Bernard Mercier, de ballistische expert Claude Dery en docteur Nancy, allen lid van zijn clubje in de abdij van Aulne.)