1 Topic by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Topic: BCI

BCI staat voor Bestuur Criminele Informatie - bekender onder de Franstalige afkorting BIC (Bureau d'Informations Criminelles) - en is een dienst van Amerikaanse inspiratie. President Nixon had in 1968 de oorlog verklaard aan de misdaad en in oktober 1970 begonnen de Verenigde Staten hun in diverse Hollywood-epossen ingeblikte operatie om de heroïneaanvoer via Frankrijk en Montréal naar hun hippiekolonies lam te leggen, de 'French Connection'.

Op de ambassade in Brussel bemanden drie agenten de drie agenten de antenne van hun eigen drugsbestrijdingsdjenst, Drug Enforcement Administration (DEA), Jimmy Guy, Frank Eaton en Paul Higdon. In Europa werden inderhaast gelijkaardige diensten uit grond gestampt. In België kwamen er twee. Bij de rijkswacht gaf generaal Alexis Logé aan commandant Léon François opdracht om het Nationaal drugsbureau NDB/BND op te richten en kort daarna stampte minister van Justitie, de Leuvense socialist Alfons Vranckx, het Bestuur van Criminele Informatie uit grond, dat de geschiedenis inging onder zijn Franstalige afkorting, BIC. Het NBD spitste zich toe op de strijd tegen de narcoticatrafikanten, het BIC ging ruimer en hield zich bezig met de zware criminaliteit in het algemeen.

Medewerkers van beide diensten kregen een spoedcursus in de Verenigde Staten. Ze dienden een 'evenwichtige neuropsychische constitutie te hebben' en moesten in  staat zijn om 'van vijf meter met één oor een stem te herkennen', maar aan hun wettelijke omkadering werd minder aandacht besteed. De Belgische overheid liet zich helemaal niet afschrikken door de schandalen die rond 1970 losgebarsten waren bij soortgelijke eenheden in Londen en New York.

Een en ander liep dan ook in sneltempo mis. Over de zaak-François zijn boeken geschreven en ik ga het verhaal hier niet overdoen. De essentie is dat een aantal drugsbestrijders, onder wie stafleden van NBD en BIC, zelf grootschalig in de handel waren gestapt.

Toen de rotzooit naar buiten kwam, kreeg de toenmalige rijkswachtkolonel Herman Vernaillen de leiding over het gerechtelijk onderzoek, en hij schakelde de BOB van Brussel in. Die rijkswachters moesten nu opsporingen doen naar hun vroegere collega's. Het onderzoek van het team-Vernaillen dijde uit over de planeet. In Italië, Zwitserland, Griekenland en de Verenigde Staten werden dossiers opgestart. In New York werd een Cosa Nostra-familie opgerold en kolonel Vernaillen, die onder anderen samenwerkte met de later door de maffia vermoorde Italiaanse rechter Paolo Borsellino, noemde het BIC in een interview met mij een arm van de Cosa Nostra.

In 1985, een paar jaar na het proces, was het NBD al lang opgedoekt, maar in het BIC was de grote schoonmaak niet achter de rug. De veroordeelde anciens waren uiteraard weg, maar de oude praktijken waren diepgeworteld. De premiejacht was een systeem met vele verleidingen, waarin het gevaar ingebakken zat. De neiging bestond bij alle politiediensten om de rollen om te draaien: als een politieman een tip had over bijvoorbeeld gestolen schilderijen, gebeurde het dat hij hem doorspeelde aan een bevriende premiejager in plaats van aan de gerechtelijke autoriteiten. De premiejager ging dan 'op onderzoek' en werd 'tipgever' met de bedoeling om aan het eind van het verhaal de verzekeringspremie te delen met de politieman die hem getipt had. In straten rond het Justitiepaleis [van Brussel] hoorde je voortdurend verhalen over speurders die dat soort dingen deden. En de beste plek om dat te doen was het BIC, de dienst die onder meer de premiejacht organiseerde.

Jacques 'Dieter' Genevois ging er na het proces-François aan de slag en noemde zichzelf de belangrijkste tipgever van de dienst sinds de zaak-François. Dankzij zijn inlichten en provocaties waren er vanaf april 1982 in anderhalf jaar tijd 102 criminelen gearresteerd, zei hij. Daarbij kon justitie voor 532 miljoen frank (ruim 13 miljoen euro) aan gestolen kunst, antiek, juwelen en geld terugvinden in de bewuste periode. Tien procent verzekeringspremie erbovenop, niet kwaad als het klopte.

De premiejager toonde het bewijs van wat hij zei, een lijst die was  opgesteld en ondertekend door de BIC-commissaris die hem gerund had, Jan De Wachter.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

Ter info: zie ook dit topic over informanten waarin Genevois en het BIC aan bod komen » Forum

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

2 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: BCI

Opmerkelijk is in dit verband overigens nog dat wordt gezegd dat het dossier dat door het Bestuur voor Criminele Informatie (BIC) werd samengesteld over Bouhouche, opeen bepaald moment verdwenen bleek te zijn, en dat het kennelijk nimmer is teruggevonden.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 1 en 2)

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

3 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: BCI

Alfons Vranckx was van 1965 tot 1966 socialistisch minister van Binnenlandse Zaken en van 1968 tot 1973 minister van Justitie. Vranckx had een uitgesproken visie en zette zich daar ook persoonlijk voor in. In 1969 liet hij de roman Gangreen van Jef Geeraerts in beslag nemen omdat hij die onzedelijk vond. Hetzelfde deed hij met het volgens hem subversieve Rode Boekje voor scholieren.

Op 12 juni 1971 richtte hij op eigen houtje een geheel nieuwe dienst op binnen zijn justitiedepartement, het Bestuur van de Criminele Informatie (BIC). Deze dienst paste volkomen in de door de Verenigde Staten gevoerde oorlog tegen de georganiseerde criminaliteit en voornamelijk de handel en het gebruik van drugs.

Voor deze wereldwijde oorlog waren de verschillende diensten in de VS samengebracht onder de Drug Enforcement Administration (DEA), waarvan de leden vanuit de ambassades en onder diplomatieke onschendbaarheid opereerden. Zij gebruikten daarbij bijzondere methoden, werkten met informanten, nepfirma’s, infiltratie en uitlokking door undercoveragenten. De toen succesrijke film "French Connection" toonde duidelijk hoe roekeloos de Amerikaanse agenten daarbij te werk gingen.

De door Vranckx zonder enige wetswijziging opgerichte BIC was daar het Belgische afkooksel van. De leden van die dienst behoorden wel tot het ministerie van Justitie, maar handelden naast de Veiligheid van de Staat en hadden geen gerechtelijke bevoegdheid. Zij werkten niet onder het gezag of leiding van de onderzoeksmagistratuur, maar naast en tussen de politiediensten en onder de criminelen. Om die redenen liep het met deze dienst ook verkeerd af. Dat werd duidelijk toen de tegenhanger van het BIC, het door de rijkswacht eveneens op eigen houtje opgerichte Nationaal Bureau voor Drugs, ten onder ging in wat gekend is als de zaak-François, genoemd naar de naam van de commandant van die rijkswachtdienst [Leon François].

Bron: Apache | Walter De Smedt | 18 augustus 2016

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

4 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: BCI

Rijkswacht heeft nu ook Criminele Informatie

In de schoot van de BOB te Brussel heeft de generale staf van de rijkswacht nu ook een dienst Criminele Informatie opgericht. Er heerst de grootste geheimzinnigheid over deze nieuwe dienst, die door leden van de bewaking- en opsporingsbrigade wordt bemand.

De opdracht van "Info Judiciaire" is zoals bij de dienst voor Criminele Informatie, kortweg BIC geheten, door penetratie van het milieu inlichtingen te krijgen over de georganiseerde misdaad.

Men weet dat de eigenlijke BIC, opgericht in 1971 door de toenmalige minister van Justitie Vranckx, reeds enkele keren in opspraak is gekomen. Nu vertoeven nog drie leden van deze Criminele Informatie in de gevangenis wegens betrokkenheid bij de drugsmokkel. Anderzijds heeft de BIC nog altijd een groot aandeel in de oplossing van grote en minder grote criminele zaken. Zo o.m. in de arrestatie van Raymond Lippens, een verdachte in de kraak van de eeuw, waarbij vorig jaar een week na Pasen, voor meer dan 400 miljoen fr. werd gestolen uit een filiaal van de Generale Bankmaatschappij te Brussel.

Met het oprichten van een eigen dienst voor Criminele Informatie, vraagt men zich toch af welke de uiteindelijke bedoelingen zijn van de generale staf. Is de rijkswacht aan een oppoetsbeurt bezig, nadat haar buitenbeentje, het Nationaal Drugbureau, buiten de schreef is gelopen?

Dit publiek schandaal, zo vernamen we gisteren in goedingelichte kringen, zal vermoedelijk niet meer dit jaar voor de rechtbank worden behandeld. Ook kan men zich afvragen of de rijkswachters die thans deel uitmaken van de "Info Judiciaire" wel degelijk gevormd en geselecteerd zijn om betwiste methodes toe te passen?

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 Juni 1981

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

5 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: BCI

Een artikel over de geheime rapporten en nota’s die gemaakt werden door het BCI.

Bende van Nijvel dient gezocht in gevangenis

Bij de Criminele Informatie lekt druppelsgewijs meer uit over geheime rapporten en nota’s die van in de Gulden Vlieslaan te Brussel, aan politie, rijkswacht en justitie werden toevertrouwd maar waar niet wordt op ingegaan.

Het Bestuur voor Criminele Informatie, dat in 1971 uit de grond werd gestampt zet zich sedert lang in om informatie over de Bende van Nijvel te verzamelen om die dan door te spelen aan het parket en politiediensten van Brussel.

Geweldenaar

Zo kwam de Criminele Informatie te weten dat een man die in de gevangenis zit, in aanmerking kan komen voor één of meer van de waanzinnige misdaden van de Bende van Nijvel.

Het zou niet gaan over Michel Cocu die te Nijvel achter slot en grendel zit, noch over de Bende de Staerke die door het parket van Dendermonde werd gearresteerd.

Neen, in een andere Belgische strafinrichting vertoeft momenteel een reus van een kerel, die voor autodiefstal werd opgepakt, doch van wie het BKI achterhaalde dat hij misschien een en ander heeft te maken met de moordcommando’s van de Bende van Nijvel. De kerel in kwestie is gekend als een geweldenaar, die secuur met wapens kan omgaan.

Opspraak

Omdat blijkt dat de verdacht, van wie sprake, niet aan de tand wordt gevoeld omtrent de moorddadige hold-ups van de bende stelt zich de vraag of ook die tip van de Criminele Informatie niet ernstig wordt genomen en in de vergeethoek terechtkwam.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Augustus 1986

Dezelfde informatie, uit een ander artikel:

(...) In gerechtelijke kringen bestaat weer hoop om de Bende van Nijvel te kunnen oprollen. Zo zijn de voorbije dagen nieuwe elementen gevonden die het onderzoek in de juiste richting kunnen sturen.

Wat die nieuwe feiten zijn, raakte zondag niet bekend. Men weet wel dat de Criminele Informatie de politie en rijkswacht tipte over een kerel die in de gevangenis zit opgesloten wegens autodiefstal. Die man is gekend als een geweldenaar en … hij is geen onbekende van de gewezen BOB’er Madani Bouhouche, die sinds januari aangehouden is op verdenking van medeplichtigheid bij de moord op Juan Mendez, een topambtenaar van FN te Herstal.

Van de opgesloten autodief wordt ook gezegd dat hij waarschijnlijk aan de bloedige overval op Delhaize te Aalst, op 9 november 1985, heeft deelgenomen. Daar zou hij zelf gewond zijn geweest nadat de stadspolitie met een riot gun naar de bandieten had gevuurd.

Te Brussel zou die kerel in het geheim de nodige zorgen hebben gekregen, waardoor hij, na verloop van enige tijd, opnieuw te been kwam.

Voorts loopt het gerucht dat die gangster zich in Zuid-Frankrijk heeft willen laten inlijven bij het vreemdelingenlegioen, maar dat ging niet door waardoor de verdachte van de Criminele Informatie, terug naar België kwam.

Na een autodiefstal belandde hij in de gevangenis, waar hij nog niet aan de tand zou zijn gevoeld voor de Bende van Nijvel.

Bron: Gazet van Antwerpen | 1 September 1986

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

6 Reply by edd

  • edd
  • Lid
  • Offline

Re: BCI

Belgische drugskoning krijgt belastinggeld - BIC-agent leverde 27 kilo

Jean- Pierre van Grunderbreek, één van de beklaagde BIC-agenten in het geruchtmakende Belgische corruptieproces "de zaak-François", heeft in de jaren '70 tenminste 27 kilo heroïne (waarde ruim 2,5 miljoen gulden) aan de Chinese triadebendes in Amsterdam geleverd.

De BIC-agent deed dat in opdracht van Bruno Farcy, de grootste drughande laar van België, die vanuit zijn Candy Club in Brussel voor de triades de heroïnelijn Bangkok-Brussel-Am sterdam controleerde. "Drugspeurder" Van Grunderbeek was destijds, zo bleek tijdens het proces, door Farcy onder druk gezet om heroïne langs de Belgische douane te smokkelen, iets "wat de "undercover"-agent met veel verve deed. In ruil daarvoor speelde Farcy de BIC-agent af en toe bewijsmateriaal te gen kleine drugshandelaren toe zodat van Grunderbeek toch "resultaten kon boeken".

Verdiende de BIC-agent aan deze samenwerking met de gevreesde heroïnekoning al grote sommen gelds, ook Farcy werd er beter van. Zo keerde het Bureau d'lnformation Crlminelle (BIC)" dat rechtstreeks onder minister van Justitie viel, Farcy in 1977 maar liefst 465.000 francs (32.500 gulden) aan tipgeld uit. Geld van de Belgische belastingbetalers, dat Farcy in zijn Candy Club bulderend van de lach in ontvangst nam.

Van Grunderbeek, tevens verdacht van verzekeringszwendel ten bedrage van een kwart miljoen francs, had de Nederlandse politie nimmer over Farcy's handel met de triades getipt. „Terwijl gè toch genoeg heroïne naar Amsterdam bracht om heel Nederland te vergiftigen," aldus mr. Cornells, de openbaar aanklager in het proces tegen de verloederde BIC en NDB- agenten.

"Ik was bang," verklaart Van "Grunderbeek nu, "ik hoopte, wel dat, Farcy zou worden gepakt, maar ik durfde niet te waarschuwen, Farcy was gevaarlijk."

Pas in 1977 ontdekte de Amsterdamse narcoticabrigade dat het BIC betrokken was bij de heroïne-transacties met de Chinezen. Bij het bestuderen van foto's, die tijdens één van die transacties met een telelens waren gemaakt, identlficeerden de Amsterdammers tot hun stomme verbazing Van Grunderbeek. Het BIC "een bende zonder regels en leiding," aldus de advocaten in het proces ontsloeg de agent voor de vorm maar nam hem later weer in dienst.

Chantage

Nadat Bruno Farcy in januari '78, na een tip van de Amerikaanse DEA, die in feite de dienst uitmaakte bij het BIC, in Amsterdam was gearresteerd, werden de contacten tussen het BIC en Farcy officieel verbroken. De rijkswacht nam de zaak echter over en stuurde de adjudanten Raes en Goffinon van de Bijzondere Opsporings Brigade (BOB) naar de "tipgever" in de Scheveningse gevangenis.

Onder de ogen van de Nederlandse politie stelde Farcy (die vanuit "Scheveningen" vrijelijk kon bellen en daar rustig doorging met het chanteren van Belgische "undercovers") de rijkswachters en schijn-transactie met vier kilo heroïne voor.

Farcy maakte Raes en Goffinon wijs dat een concurrerende Chinese triade hem verraden had en dat hij ze dat betaald wilde zetten. De adjudanten moesten een kamer boeken in een Brussels hotel en Farcy's rechterhand Joseph Vienne zou daar dan met vier kilo heroïne uit Karachi arriveren om de Chinezen in de val te lokken.

De rijkswachers Raes en Goffinon deden die nacht in het hotel geen oog dicht. Elk moment verwachtten ze Vienne (hen door de DEA afgeschilderd als "een informant van ons"), met de vier kilo heroïne. Maar Vienne kwam nooit opdagen en was dat ook nimmer van plan geweest. Hij werd in Karachi gearresteerd, niet met vier, maar met 27 kilo heroïne in zijn koffers.

Goffinon ook?

Het is deze Vienne die adjudant Goffinon, die het onderzoek in de zaak-Francois leidde en daarvoor, op een bom onder zijn auto werd getracteerd, er nu van beschuldigt zelf ook in drugs te hebben gehandeld. Goffinon zou, volgens Vienne, destijds zelfs een keer met hem en Farcy naar Karachi zijn gereisd om daar bij Mohammed Kahn (de grote man achter de drugslijn Pakistan- Nederland, met wie commandant Leon Francois van het Nationaal Drugs Bureau (NDB) ook al zaken deed) een partij morfine op te halen. lets wat adjudant Goffinon uiteraard heftig ontkent.

Moet de beschuldiging van Vienne worden gezien als een poging het onderzoek in de zaak-Francois in diskrediet te brengen? Feit is dat voor de Brusselse rechtbank Vienne's verklaringen tot nu toe onder tafel zijn geveegd en dat Vienne nog steeds niet als getuige is gedagvaard. Feit is ook dat het dossier Farcy-Vienne zoals zo vaak de laatste tijd op de griffie zoek was en dat advocaten het pas konden inzien nadat één van hen een klacht wegens verduistering ervan had gedeponeerd. Feit Is eveneens dat Bruno Farcy, na de bezoekjes van adjudant Goffinon, op oudejaarsdag '79 "met hulp van buitenaf” uit de Scheveningse gevangenis kon ontsnappen. Farcy beschikte over een spuitbus met traangas en touwen en op drie plaatsen in Nederland stonden vluchtauto's voor hem klaar. Wie leverde Farcy in' de gevangenis die spuitbus?

Bron: Het vrije volk l 1 Maart 1982

7 Reply by Tiens

Re: BCI

Op 31 maart 1975 al (!) blijkt uit een vonnis van de rechtbank dat niet alleen leden van het NDB maar ook van het BIC zich op grote schaal schuldig gemaakt hebben aan dezelfde feiten en praktijken waarover de rechtbank later in het kader van 'de zaak-François' uitspraak heeft gedaan.

Léon François zijn eerste betrokkenheid wordt gedateerd op 31 maart 1975! Toch werden François en het NDB en het BIC ongemoeid gelaten want DEA.

Zoals eerder gezegd, vele namen komen terug in de zaak van de zogeheten ‘Bende van Nijvel’ of mochten dat absoluut niet. ’Finné flashgeld’ of enkele corrupte medewerkers (+s!) van Bios Coutelier (cfr. moord op José Vanden Eynde) om eens te verwijzen naar enkele andere personen.

8 Reply by Tiens

Re: BCI

En aanvullend:

"Er zijn aanwijzingen dat de moordenaars iets wilden van José. Na de moord emigreren de Vanden Eyndes in sneltempo naar Zuid-Afrika. Op een dag komen er kerels bij de nieuwe huurders van hun woning vragen naar documenten. Ze zeggen dat ze van de politie zijn. Als de speurders met de huurder hun fotoalbum doorbladeren om hun ‘collega’s’ te identificeren, pikt die er twee uit: de Antwerpse BOB-drugsspeurder en trafikant Willy Van Mechelen, die in 2020 opnieuw is opgepakt in een enorme cokezaak, en de succesvolle Brusselse privédetective Robert Beijer."

Bron: Complot van de Stilte | Hilde Geens.

Nog aanvullend?

Buiten Madani Bouchouche, Jean-François Buslik - tipgever van de DEA -, beiden goede vrienden van Frank Eaton, kreeg na Léon François en Frans Reyniers ook ene Herman Luyten en zijn toenmalige luitenant Van Thielen aansluitend opleiding door de DEA in de States.

9 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: BCI

Bureau voor Criminele Informatie een wereldje apart

Het Bureau voor Criminele Informatie was eigenlijk geen klassieke politiedienst, maar een dienst die informatie over misdadigers en over misdadige activiteiten verzamelde, en deze doorspeelde aan de parketten. De dienst maakte daarbij gebruik van allerlei infiltratietechnieken, en om in het milieu niet door de mand te vallen, werden soms valse namen aangenomen. "Bij het soort werk, dat van mijn dienst werd verwacht, schoten klassieke politiemethodes dikwijls te kort", verklaarde Claude Debrulle, de gewezen directeur van het inmiddels opgedoekte BCI gisteren voor de parlementaire onderzoekscommissie naar het banditisme.

Debrulle ontkende de aantijgingen, dat hij geen gevolg zou hebben gegeven aan ontvangen informatie over CCC-terreur, en over de bomaanslag in het Justitiepaleis te Luik. "Het bleef ons ontbreken aan nauwkeurige gegevens", verklaarde Debrulle. "Ik raad de commissie aan, bij Justitie de betrokken dossiers op te vragen. Dan zal zij zelf kunnen oordelen of ik goed of slecht heb gehandeld ... "

Debrulle stipte aan, dat informanten bepaalde principes moesten respecteren, of dat ze op een "zwarte lijst" werden geplaatst. "Dat deze lieden mij dan hier zijn komen belasteren, wel, tot daar toe dan maar", zei Debrulle. Wat aan commissielid Coveliers de bedenking ontlokte, of de BCI eigenlijk ooit serieus had kunnen functioneren. "Iedereen moest blijkbaar iedereen in het oog houden, en iedereen wou blijkbaar met iedereen
afrekenen ..."

Debrulle zei verder nog, dat er in België geen algemeen crimineel politiebeleid bestaat, maar dat iedere dienst een wereld je op zichzelf is, en werkt volgens eigen methodes.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: BCI

Het probleem is dat er toen niets was qua regels om met informanten e.d. om te gaan. Er werd nog gewerkt volgens oude champetter methodes, de wetenschappelijke recherche stond nergens, de ene dienst was een bittere rivaal van de andere. Dat mag gerust aan de voeten van de politici gelegd worden.

Voor informantenwerking is het simpel: als je daar geen strikt kader voor voorziet en het niet totaal maar dan ook echt totaal gescheiden houdt van het reguliere recherchewerk dan krijg je flikken die gerund worden door hun informanten die hen gebruiken om de concurrentie te neutraliseren, een stap later flikken die misdrijven van 'hun' informanten toedekken en nog een stap verder flikken die crimineel worden, omdat men hen chanteert of omdat ze zien hoe makkelijk het is om grof geld te verdienen wanneer de scrupules overboord gaan en men weet hoe laag de kans op betrapping is.