Vanwaar de selectie om de verklaringen van de ene wel te geloven en de andere dan weer te negeren?

Waarom Christian Smets’ verklaringen “vanuit in zijn ivoren toren van de Staatsveiligheid” wel geloven en daarbij een Bernard Sartillot negerend die beweert Juan Mendez te hebben herkend bij de achtervolging van de daders van de hold-up bij Delhaize en daarbij 72 (!) kogels in zijn lijf kreeg of een François Ertryckx of een André Demol die op voorhand bepaalde executies hadden vermeld en aangaven dat ze zich bedreigd voelden?

Waarom wordt er aan de ene zijn verklaringen wel belang gehecht hoewel die verder nooit onderbouwd geweest zijn met bewezen elementen maar de andere -nadien wel gebeurd zijn (aanslag op Vernaillen, moord op Mendez)?

Erg vreemd.

Wat niet vreemd is dat mensen met een flinke klomp boter op het hoofd net die verklaringen afleggen, die hun eigen aandeel minimaliseren of in een ander daglicht werpen. Smets zijn aandeel in het verhaal van de zogezegde Bende van Nijvel was al erg omstreden.

Bovenstaande is ook een merkwaardige theorie. Waarom moeten alle targets aanwezig zijn op dezelfde plek?

a) zoals je het benoemde… Vanden Eynde, Mendez, Fourez, Van Camp, Vandeuren etc etc waren dat toch ook niet? Waarom dat dan nodig is? Meer zelfs, als je een heterogene groep onopvallend wil executeren is dat net beter om deze groep niet proberen samen te brengen… Je moet ze vinden op korte tijd?

b) Idem dito… als niemand een executie vermoedt en de potentiële slachtoffers hebben er geen enkel belang bij om de politie te verwittigen (omdat ze zelf zwaar in de misdaad zitten) of ze worden niet geloofd (Bozidar zijn herkenning van een rijkswachter iemand?) of ze staan bekend bij een select clubje GP of politie als officieuze informant die weten dat ze daarom een heel riskante rol hebben (Montel bv)… waarom zou je ze dan op korte tijd moeten vinden? Ook dat zou opvallen… coherentie? In het buitenland waren afrekeningen ook vaak een periode van geduld (bv Brilleman of recent nog Jevgeni Prigozjin) en onverwacht toeslaan.

En zorgen dat er daarna geen links gelegd worden, je c)… daar ben je de beste pleitbezorger van. Nochtans hebben vele anderen de vele links al ten dele aangetoond tussen misdaadgroepen onderling en/of tussen slachtoffers toegeschreven aan de misdaden van de zogenaamde Bende van Nijvel… (lees oa Geens, Ponsaers, De Bock, Gijsels, De Coninck, Bulté, Barrez, Guillaume, Fijnaut, Middelburg, Husken, Raes, Schutten, …).

Dat laatste ligt uiteraard en begrijpelijkerwijs ook zeer gevoelig, heel wat elementen daarvoor zijn niet openbaar gemaakt en horen door de onderzoekers in de grootste discretie behandeld te worden. Dat dat niet of nauwelijks gebeurd is staat ook vast, er zijn genoeg getuigen die nu nog steeds verklaren niet of nauwelijks gehoord geweest te zijn. Bv. Zoals de 2 jongens uit Opwijk die de nummerplaat van de Golf opschreven.

Wie van de specifieke slachtoffers doelwit waren, is een vraag die enkel door de daders kan worden beantwoord. Wat ik wel wil stellen; van zodra één 'schijnoverval' een executie was, wordt de poort naar het vaker toepassen van dit truukje geopend. Waar we elkaar hopelijk vinden, is het feit dat per verhoging van target de missie moeilijker wordt. Echter denk ik niet dat een deus ex machina nodig is om één iemand op een bepaalde plaats te krijgen op een bepaald moment. Sterker nog, als deze persoon wekelijks de plaats rond hetzelfde uur frequenteert wordt het allemaal nog simpeler.

Ik heb al vaak gesteld dat B&B op vlak van technologie/communicatie hun tijd vooruit waren + wat betreft Aalst weten wij veel en tezelfdertijd niets; voor hetzelfde geld was er op/aan de parking of in de winkel reeds uren een mededader aanwezig die in contact stond met zijn kompanen. Er is zoveel mogelijk...

Met daders bedoel ik vanzelfsprekend eventuele opdrachtgevers, uitvoerders en alles eromheen. Dat met het overlijden van Podevijn ook een groot deel van de ware toedracht is begraven, wil ik graag geloven.

Het is Farcy die zegt dat AIC overvallen organiseert om zo wapens in het milieu te krijgen (handel Binet - Hormans). Dit is een drukmiddel, gebruikt bij overval, zoals reeds vernoemd. Soms zijn er meer hulzen teruggevonden dan schoten gelost.