Ho, ho, ik hecht veel waarde aan de verklaring van zowel Christian Smets als Eddy Vos over afpersing als motief voor de (in 1985) gepleegde moorden bij en in de Delhaize-supermarkten, die door de daders aan de buitenwereld werden gepresenteerd als roofovervallen, waarbij aan de Delhaize gelieerde personen hun afpersers vorstelijk hebben betaald, in ruil voor stilzwijgen van die afpersers over zaken die die aan de Delhaize gelieerde personen in een kwaad of hen beschamend daglicht zouden plaatsen.
Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen dat er voor die aan de Delhaize gelieerde personen geen enkele reden was om de politie niet in te schakelen om melding te maken van de hen te deel gevallen afpersing als zij geen zwaarwegend persoonlijk belang hadden bij het niet naar buiten komen van hen belastende informatie, waarmee hun afpersers hen kennelijk om de oren sloegen, welke gedachtengang in feite moet worden beschouwd als die van wijlen Christian Smets, laten we wel wezen!
Smets: "Pour les Delhaize, le racket n’est pas un piste mais un fait, ce que je sais d’une source familiale très bien placée pour me l’affirmer. Aux imbéciles qui disent "et ils n’ont rien dit à la justice" je réponds : fallait-il ne pas payer, risquer d’autres massacres, d’autres vies innocentes et contraindre des milliers de gens peu qualifiés au Chômage? Chacun ses choix. Adieu m’sieurs dames.”
Dat Smets kennelijk heeft vernomen dat de aan de Delhaize gelieerde personen niet wensten dat er nog meer slachtpartijen zouden volgen, zou zeer wel zo kunnen zijn, maar het is nogal naïef om daarbij te denken dat er niets meer achter zo’n op zichzelf uiterst bizarre beslissing zou zitten, althans alleen in het geval waarin je wat te verliezen hebt, bijvoorbeeld je eer en goede naam - dreigend groot schandaal -, zou je kunnen besluiten om niet naar de politie te gaan, zelfs als er sprake is van dreiging van moord op bezoekers van jouw supermarkten en gepleegde moorden op bezoekers van jouw supermarkten; Delhaize-supermarkten in Eigenbrakel en Overijse en Aalst.
Hoe verschrikkelijk klein was de moeite om als aan de Delhaize gelieerd persoon melding te maken van afpersing? Nou, heel klein en om met Smets te spreken was er aan de kant van Delhaize kennelijk sprake van een zwaarwichtige (persoonlijke) reden om niet naar de politie te gaan en in plaats daarvan de zaak zelf af te doen met, zo schat ik in, een gigantische betaling aan de afpersers, wat in de laatste plaats iets te maken heeft met empathie voor (potentiële) slachtoffers bij of in jouw supermarkt en dit:
"aux imbéciles qui disent «et ils n’ont rien dit à la justice» je réponds: fallait-il ne pas payer, risquer d’autres massacres, d’autres vies innocentes et contraindre des milliers de gens peu qualifiés au Chômage?"
is (dus) de grootste bullshit namens Delhaize, als ik Smets mag geloven. Een blinde kan zien dat Smets op zijn sterfbed zo vriendelijk of diplomatiek voor Delhaize is geweest om niet zelf te zeggen dat zo’n uitspraak de grootste bullshit is.
Ey, don’t shoot the messenger, want dat was Smets.
Nogmaals, "op de fiets van Smets" is het namens Delhaize niet verwittigen van de politie om - laat mij niet lachen - wille ‘van het voorkomen van nog meer slachtoffers’, alles behalve een actie geweest om (nog meer) levens te sparen, integendeel. Dit was egoïsme of egocentrisme ten top, met alle verschrikkelijke gevolgen van dien.
Klaar, af, punt aan de lijn!
Bron » www.humo.be
Tegenslag blijkt onze hersenen blijvend te kunnen veranderen.