11

Re: Proces (en procedurefouten)

Een tekort aan dossiers om te injecteren is er niet, alleen zijn de juiste dossiers gemuteerd en de bewijzen geamputeerd.

12

Re: Proces (en procedurefouten)

Bossi wrote:

In het verleden heb ik het u al kenbaar gemaakt en doorverwezen. Ik ben dan ook onwetende wat er u zich van kan weerhouden om contact op te nemen met, vermoedelijk uw confrater, Mstr. Peter Callebaut. Over de onwettigheden inzake de overheveling van het dossier en de verjaringstermijnen ligt er voldoende documentatie en rechtspraak die ik ter beschikking heb gesteld. 

Verder kan ik vaststellen dat er onderzoeken die prioriteit vereisten, gewoon werden genegeerd.

Ook aanbevelingen als zijnde opdrachten vanwege de bendecommissie zijn nooit tot uitvoer gebracht. Geen haan die daarover nog kraaide. Al wat men niet tegenkomt in normale procedures en volgens het Gerechtelijk Wetboek, komt wel te voorschijn in gans het BVN onderzoek.

In één zaak de wet aanpassen inzake de verjaringstermijnen? Als ik me niet vergis heeft Armand Vandeplas ook zijn kritiek geuit op de onwettigheid inzake de overheveling van het dossier alsmede de onwettige verlenging van verjaringstermijnen inzake het dossier BVN.

Met alle respect, maar hebt u die arresten nu of niet ? Ik ga de heer Callebaut, inderdaad mijn confrater, hier hoegenaamd niet mee lastigvallen.

Ik blijf bij mijn standpunt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in het arrest Coëme v. België duidelijk heeft geoordeeld dat een verlenging van verjaringstermijnen geen schending inhoudt. Ook het EU Hof van Justitie schijnt van mening te zijn dat dat de rechtspraak is van het EHRM. Ik verwijs naar de volgende overweging uit het arrest Taricco e.a.:

Deze conclusie vindt steun in de rechtspraak van het Europees Hof voor de rechten van de mens betreffende artikel 7 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, ondertekend te Rome op 4 november 1950, waarin rechten zijn vastgelegd die overeenkomen met de door artikel 49 van het Handvest gewaarborgde rechten. Volgens deze rechtspraak leiden de verlenging van de verjaringstermijn en de onmiddellijke toepassing ervan immers niet tot een aantasting van de bij artikel 7 van dit Verdrag gewaarborgde rechten, aangezien deze bepaling niet aldus kan worden uitgelegd dat zij aan een verlenging van de verjaringstermijnen in de weg staat wanneer de ten laste gelegde feiten nooit zijn verjaard [zie in die zin, EHRM, Coëme e.a./België, nr. 32492/96, nr. 32547/96, nr. 32548/96, nr. 33209/96 en nr. 33210/96, § 149, EHRM 2000-VII; Scoppola/Italië (nr. 2), nr. 10249/03, § 110 en aldaar aangehaalde rechtspraak, 17 september 2009, en OAO Neftyanaya Kompaniya Yukos/Rusland, nr. 14902/04, §§ 563, 564 en 570 en aldaar aangehaalde rechtspraak, 20 september 2011]. (HvJ 8 september 2015, C-105/14, ECLI:EU:C:2015:555, overweging 57)

In het door de forumlid Bossi geposte filmpje zegt advocaat Callebaut o.a. dat "men de regels van de wedstrijd niet mag veranderen tijdens de wedstrijd" (vrije parafrasering). Dat is m.i. onjuist. Het wordt algemeen aanvaard dat procedureregels onmiddellijk van toepassing zijn. Dat principe vinden we trouwens ook terug in het artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek ("De wetten op de rechterlijke organisatie, de bevoegdheid en de rechtspleging zijn van toepassing op de hangende rechtsgedingen, zonder dat die worden onttrokken aan de instantie van het gerecht waarvoor zij op geldige wijze aanhangig zijn, en behoudens de uitzonderingen bij de wet bepaald.")

Ik citeer verder uit het gezaghebbende werk van Chris Van den Wyngaert, Steven Vandromme en Philip Traest:

Wetten waardoor de verjaring wordt gewijzigd of die ingrijpen in de regels betreffende de stuiting en schorsing worden geacht procedurewetten te zijn. Zij kunnen onmiddellijk worden toegepast, voor zover de verjaring nog niet werd bereikt krachtens de vroegere wet.

Vroeger werd aangenomen dat wetten i.v.m. de verjaring niet onmiddellijk konden worden toegepast omdat door de verlenging van de verjaringstermijn de positie van de verdachte wordt benadeeld en zijn "verworven rechten" worden aangetast. Terecht is erop gewezen dat deze zienswijze steunt op een fout uitgangspunt, ontleend aan het burgerlijk recht. Met het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel komt de huidige rechtspraak alvast niet in aanvaring en evenmin met het EVRM. (Van den Wyngaert, C., Vandromme, S. en Traest, Ph., Strafrecht en strafprocesrecht. In hoofdlijnen, Oud-Turnhout / 's-Hertogenbosch, Gompel & Svacina, 2019, 867-868).

Het is daarnaast ook onjuist om te stellen dat de verjaringstermijnen werden verlengd in "één zaak". De verlengingen van de nieuwe verjaringstermijnen zijn algemeen geldend voor misdaden die strafbaar zijn gesteld met levenslange opsluiting (art. 21 van de Voorafgaande Titel van het Wetboek der Strafvordering). Het staat nergens bepaald dat deze termijnen alleen gelden voor de aan de Bende van Nijvel toegeschreven feiten.

U zegt verder dat u documentatie en rechtspraak ter beschikking hebt gesteld i.v.m. de overheveling. Mag ik vragen waar, zodat ik deze ook kan bekijken ?

Ik ben trouwens niet thuis in de materie en ik heb dus geen enkel probleem om mijn ongelijk toe te geven mocht ik verkeerd zijn.

13

Re: Proces (en procedurefouten)

Wordt er geen afbreuk gedaan aan de waarborg van rechtszekerheid die met de verlenging van de verjaringstermijn wordt beoogd? Daarnaast wordt de bewijsvoering nog problematischer naarmate de tijd verstrijkt. Er schuilt gevaar voor gerechtelijke dwalingen indien na lange tijd (35 jaren !!!) nog bewijzen moeten worden aangebracht. Getuigen die al reeds overleden zijn, bewijsmateriaal dat ondertussen ook al reeds verdwenen is en verloren is gegaan. Zeer moeilijk voor de verdediging om de bewijsvoering nog te controleren na verloop van al die jaren met de verlenging van de verjaringstermijnen waardoor dan ook de rechten van de verdediging zelfs niet meer gewaarborgd blijven.

Voor de documenten heb ik u al doorverwezen naar uw confrater. Indien u zichzelf daardoor niet wil laten informeren is het ook einde verhaal. Ik zou u nog kunnen doorverwijzen naar uw andere confraters dewelke houder zijn van het getuigschrift "bijzondere opleiding cassatieprocedure in strafzaken".

14

Re: Proces (en procedurefouten)

Bossi, wat u aangeeft is in het voordeel van eventuele verdachten, die het wel heel bont moeten maken om tegen een veroordeling aan te lopen. Als het tot een rechtszaak komt, zal die zijn bedoeld om het publiek meer duidelijkheid te geven over het gebeurde, middels het lichten van het geheim van het strafrechtelijk onderzoek, waarbij bij het federaal parket niet direct zal worden gedacht dat daar ook maar een veroordeling uit zal rollen.

Ik ben benieuwd welke personen door het federaal parket zullen worden aangewezen als verdachten, tevens zondebokken.

15

Re: Proces (en procedurefouten)

Eerlijk gezegd denk ik dat je wel kunt uittekenen wat er zal gaan gebeuren in de Bendezaak. Er zullen een of meer verdachten worden gevonden. Die zullen door het federaal parket voor het gerecht worden gedaagd en en plein public geconfronteerd worden met de inhoud van de strafdossiers, waarbij er tevens een aantal dode verdachten de revue zal passeren. In de rechtszaak zal het ook komen tot een inhoudelijke beoordeling van de zaak of zaken tegen de verdachte(n), die zich niet met vrucht zal (zullen) hebben kunnen beroepen op de niet-ontvankelijkheid van het federaal parket, hoewel de verdachte(n) uiteindelijk wel zal (zullen) worden vrijgesproken wegens gebrek aan overtuigend bewijs, zonder dat het publiek er bekaaid vanaf hoeft te komen. Kijk er zeer naar uit!

16

Re: Proces (en procedurefouten)

Darty wrote:

Bossi, wat u aangeeft is in het voordeel van eventuele verdachten.../...

De verjaring wordt ook aanzien als een sanctie op het falen van het openbaar ministerie in het onderzoek naar bewijzen en daders. Ik verwijs naar het gerechtelijk onderzoek dat 5 opeenvolgende jaren quasi stil heeft gelegen. Kan de verjaring dan niet aanzien worden als een sanctie op de afwezigheid van behoorlijke onderzoekstaken.

Ik verwijs naar VANDEPLAS Armand inzake de verjaring van de strafvervolging. "Bestraffing is een vorm van leed toebrengen waarmee voorzichtig dient te worden omgegaan. Bestraffing wordt enkel gerechtvaardigd door de noodzakelijkheid en het nut voor het openbaar belang. Na verloop van tijd heeft de samenleving niet langer baat bij het vervolgen van het misdrijf en bestaat er geen sociaal nut meer waardoor de vervolging kan worden stopgezet."

De verjaringsregeling zorgt niet alleen voor de rechtszekerheid bij de verdachte(n), maar eveneens bij de overheid, slachtoffers en benadeelden.

Mijn inziens is de redelijke termijn ook aangetast door passieve houding dat is aangenomen in het dossier. Een berechtiging binnen de redelijke termijn draagt zorg voor de affectiviteit en de geloofwaardigheid van justitie. Dit leidt tot rechtszekerheid en goede rechtsbedeling. De redelijke termijn waarborgt tevens een degelijke bewijsvoering. Hier is de bewijsvoering al degelijk geschonden, zoek geraakt, in vernietiging getreden.

17

Re: Proces (en procedurefouten)

Ik denk dat (ook in België) een beroep op niet-ontvankelijkheid (van het federaal parket) wegens overschrijding van de redelijke termijn (waarbinnen een verdachte/beschuldigde - welke verdachte/beschuldigde? - voor het gerecht moet worden gedaagd), door gerecht niet zal worden overgenomen. Ook een door een verdachte/beschuldigde - welke verdachte/beschuldigde? - gedaan beroep op verjaring van het vervolgingsrecht van het federaal parket - recht op strafvervolging - zal naar mijn mening niet slagen, zo schat ik in.

Het idee dat ene Armand Vandeplas to the rescue moet komen, in plaats van - bijvoorbeeld - een arrest van het EHRM of het Hof van Cassatie, lijkt mij een reden te meer om te veronderstellen dat in de Bendezaak een beroep op verjaring van de strafvervolging weinig kans zal maken en al helemaal niet als er sprake is van vervolging van een verdachte van een of meer levensdelicten, die zichzelf lang uit het zicht van politie en justitie heeft willen en weten te houden voor politie en justitie.

Zo eentje verdient wat mij betreft een schop onder zijn hol als extra leed toebrengend element van sociaal-maatschappelijke nut, om met Armand Vandeplas te spreken. Een namens de verdachte/beschuldigde gevoerd ‘(gebrek aan bewijs)verweer’ daarentegen, heeft veel meer kans van slagen en zal naar alle waarschijnlijkheid ook wel slagen.

» www.peterfreundlaw.be (geen verjaring, wel (eventueel) strafvermindering)

18

Re: Proces (en procedurefouten)

‘Most wanted’-verdachte gaat vrijuit voor moordpoging omdat bewijsmateriaal ‘vochtig’ is: “Rechtsstaat onwaardig”

Een man die in 2005 werd veroordeeld tot een celstraf van 25 jaar voor een poging tot moord en jarenlang op de Belgische ‘most wanted’-lijst stond, ontsnapt aan zijn straf. Het bewijsmateriaal in zijn zaak blijkt namelijk in zo’n slechte staat dat er geen proces meer mogelijk is. Dat heeft het hof van assisen in Henegouwen woensdag beslist. “Een rechtsstaat onwaardig”, klinkt het.

Nicolas Theodorou (52) probeerde op 15 november 1999 in Hensies, nabij Bergen, samen met een kompaan twee garagehouders te vermoorden, om zo ongeveer 15.000 euro te kunnen stelen. Zijn kompaan werd snel opgepakt, en praatte Theodorou aan de galg. Maar die was al met de noorderzon verdwenen: de man leefde 17 jaar lang ondergedoken in een klein Grieks dorpje, tot hij in juni 2022 werd opgepakt.

Het hof van assisen veroordeelde Theodorou in 2005 bij verstek tot 25 jaar cel, maar na zijn arrestatie en uitlevering tekende de man verzet aan tegen zijn veroordeling. Hij claimde dat de redelijke termijn in de zaak verstreken was, maar dat argument veegde de rechtbank van tafel “aangezien de verdachte, door te vluchten, als enige verantwoordelijk is voor de periode van zeventien jaar die is verstreken tussen zijn veroordeling en zijn arrestatie”.

Het argument dat Theodorou niet langer in staat is om zijn verdediging afdoende te voeren, wordt echter wel weerhouden. De rechter wijst niet alleen op “de dood van een groot aantal getuigen, waaronder onderzoekers en het toenmalige hoofd van het onderzoek”, maar ook op de staat van het bewijsmateriaal in de zaak. Dat werd volgens de rechter “in betreurenswaardige omstandigheden” bewaard, “een rechtsstaat onwaardig”.

“Zo zijn elementen die verband houden met geweerschotresten niet bruikbaar, wat elke second opinion verhindert”, en is het strafdossier “onvolledig en onbruikbaar vanwege de vochtigheid van de ruimte waarin het werd bewaard”, “om nog maar te zwijgen van het feit dat andere documenten onleesbaar zijn”.

Onontvankelijk

De rechter besliste dan ook dat “de partijen geen gebruik konden maken van hun recht op een tegensprekelijk debat, zoals vereist in een rechtsstaat”, en kon naar eigen zeggen dus niet anders dan de zaak tegen Theodorou onontvankelijk te verklaren.

“De rechtbank kan niets doen om deze situatie te verhelpen, en de strafzaak die haar wordt voorgelegd kan daarom niet in aanmerking worden genomen zonder het recht van de verdachte op een eerlijk proces te schenden”, klinkt het.

Bron: Gazet van Antwerpen | 4 September 2024

De onderlijnde stukken in de tekst zijn eveneens van toepassing op het Bende van Nijvel-dossier.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

19

Re: Proces (en procedurefouten)

Klopt, heb het ook gehoord en gelezen. Aan de andere kant, zowel de strafmaat als de kans op veroordeling en ook de mogelijke vergoedingen zijn afhankelijk van de behandelende rechter en zijn in mijn ogen meer een kansspel dan gerechtigheid.

Dit gezegd zijnde , eigenlijk wist iedereen die een beetje realistisch is dat er geen kans was op veroordeling. Dat men de slachtoffers heeft doen geloven dat er nog een proces kwam met eventuele veroordeling vind ik crimineel en ONMENSELIJK.

En wat de schadevergoedingen betreft, hoeveel een menselijk leven waard is hebben we vandaag ook gelezen. "Maak het maar mee, een prijs horen kleven op je geliefden: “Een vader of een moeder, dat is 24.000 euro”.

Wat moeten we daar van denken , wetende dat er in het geval bende van Nijvel advocaten zijn die een ereloon vroegen hoger dan 50.000 euro? » www.hln.be

Daar tegenover konden we ook vandaag dit lezen: Schadevergoeding voor hulpkok Joe zal in miljoenen lopen, maar Nick Bril betaalt maximaal 31.000 euro » www.hln.be

Wat gaat de modale burger daar uit begrijpen? Dat het goedkoper is iemand dood te kloppen of te schieten dan hem zwaar te verwonden?

Ik weet dat er in België tabellen bestaan waarop men zich kan baseren ivm de hoogte van de schadevergoeding. Wat ik dan weer niet wist is dat een Belg verwonden minder duur is dan een Brit, om de eenvoudige reden dat in Groot-Brittannië de sociale zekerheid namelijk helemaal niet is wat ze bij ons is.”

Ook wat de schadevergoedingen betreft voelen sommige slachtoffers zich letterlijk "gesoldeerd" t.o.v. andere bendeslachtoffers, ook daar was er blijkbaar geen evenwicht, schrijnende toestanden dus. Maak het allemaal maar mee , boven op een magistraat die het einde van het onderzoek komt aankondigen met de empathie van een een diepvries.

Spreek volgende quote van een slachtoffer maar eens tegen: "Ik kan en wil me niet meer de les laten spellen door een onbekwame en corrupte justitie".

Re: Proces (en procedurefouten)

Er zijn aanvaarde methodes voor de berekening van de 'waarde' van een mensenleven, dat klopt. Stuit mogelijk tegen de borst maar anderzijds, er moet een waarde op geplakt worden.

In de zaak rond Bril, het feit dat de schadevergoeding die hij mogelijk zal moeten betalen beperkt is tot 31k heeft te maken met de limieten van het regresrecht van de verzekering, die wettelijk vastgelegd zijn. Er wordt steeds gezegd dat als iemand in dronken toestand een ongeval veroorzaakt waarbij schade wordt veroorzaakt, 'de verzekering zal betalen maar zich tegen de schuldige zal keren daarna'. Dat klopt ... maar beperkt tot 31k Euro. De reden daarachter is paradoxaal genoeg ook deels om slachtoffers te beschermen en te vermijden dat ze meegezogen worden in een eindeloos circus van rechtszaken en vorderingen. In dit concrete geval wringt dat natuurlijk, want voor Bril is -indien hij wordt veroordeeld- die 31k een cadeau.

Wat mij betreft is de 'sanctie' (en het enige dat ik kan doen) dat ik nooit nog een poot zal binnenzetten of een euro spenderen in een zaak waar hij iets mee te maken heeft.