LEO wrote:Nu moet je ook de medewerking van legale regeringen niet onderschatten in het uit de weg ruimen van mogelijke tegenstand . Dit gebeurt dan zogezegd in het belang van het land .
Begin jaren '70 kwam de Mossad op de idee om het uitschakelen (= doden) van personen die een gevaar waren , konden zijn , of zouden worden in een wettelijk kader te gieten . Een moord werd een " gerichte liquidatie " genoemd en moest de toestemming hebben van de regeringsleider . Dit om de publieke mening te sussen . De moord op Gerald Bull in Brussel is er een voorbeeld van .
Onder het 8 jarige U.S. presidentschap van Georg W. Busch gaf hij toestemming voor het uitvoeren van 48 gerichte liquidaties . Tijdens het 8 jarige U.S. presidentschap van Barack Obama werd toestemming gegeven voor 353 gerichte liquidaties !
Bron : Schaduwoorlog , R . Bergman , ISBN 978 90 468 2379 8
In july 1985 gaf de Franse regering onder president Mitterand de toestemming aan de veiligheidsdienst DGSE om het Greenpeace schip Rainbow Warrior in de New - Zeelandse haven auckland Harbour te kelderen . Hierbij kwam één persoon om het leven .
Bron : Legal Aspects of the Rainbow Warrior Affair , Michael Pugh ( on-line )
Daarbij kan je begrijpen dat de " gerichte liquidaties " door overheids personeel werden uitgevoerd . Ik kan je tevens aanraden om in deze context het verhaal van Kay Griggs even te googlen .
Ik vind dat zulke zaken zeker in overweging moeten genomen worden aangaande de warenhuis overvallen en de destabilisatie van het land .
Ik wil graag nog wat dieper ingaan op het "uit de weg ruimen van mogelijke tegenstand" waar Leo het over had. Hij haalde het voorbeeld van de "Rainbow Warrior" aan en vond dat zulke zaken in overweging moesten genomen worden aangaande de warenhuis overvallen.
Zelfs al is er geen directe link met die warenhuisovervallen dan nog schetst het een beeld over 1985 en hoe overheden of landen zeer lang ontkennen iets te maken te hebben met bepaalde zaken. In 2012 doet de Morgen volgende onthulling " In januari 2012 onthulde de Belgische krant De Morgen dat een van de leidende figuren achter de aanslag, Louis-Pierre Dillais, sinds 2005 directeur is van een Amerikaanse vestiging van FN Herstal, een wapenfabrikant die volledig in handen is van de Waalse overheid. Een woordvoerder van Greenpeace reageerde geschokt op dit nieuws"
"De Rainbow Warrior was het Nederlandse vlaggenschip van de milieuorganisatie Greenpeace, dat in de haven van Auckland, Nieuw-Zeeland door de Franse geheime dienst tot zinken werd gebracht.
In 1985 hield de Franse regering kernproeven op Moruroa, een atol in Frans Polynesië. De Rainbow Warrior lag op 10 juli 1985 in de haven van Auckland om een protestvloot te leiden die richting Moruroa zou gaan varen. Later die dag ontploften twee bommen aan boord. Een eerste van 5 kg ontplofte en een tweede van 15 kg ontplofte 5 minuten later. De bommen sloegen een groot gat in de romp, waardoor de Rainbow Warrior snel zonk. Op een na konden de opvarenden veilig aan land komen. Fernando Pereira, een Nederlandse fotograaf van Portugese afkomst, verdronk toen hij na de eerste ontploffing en voor de tweede ontploffing zijn fotomateriaal probeerde te redden uit zijn hut.
De aanslag werd uitgevoerd door agenten van de inlichtingendienst (DGSE) onder de naam Operation Satanique. De agenten waren verdeeld in drie teams.
Het eerste team bestond uit Dominique Prieur en Alain Mafart, die zich voordeden als het Zwitsers echtpaar 'Turenge'. Zij waren verantwoordelijk voor de verkenning en de logistiek.
Het tweede team bestond uit de bemanning van het jacht Ouvea en was verantwoordelijk voor het binnenbrengen van de mijnen die gebruikt werden.
Het derde team bestond uit de duikers die de mijnen bevestigden. Gérard Royal (broer van Ségolène Royal), Jean Camas en Jean-Luc Kister
Aan boord van de Rainbow Warrior bevond zich een spionne, Christine Cabon, die zich onder de naam Frédérique Bonlieu bij Greenpeace had aangemeld om de Franse geheime dienst van informatie te voorzien.
De bemanning van Ouvea werd door de Nieuw-Zeelandse politie van betrokkenheid verdacht en daarvoor verhoord, maar alleen Prieur en Mafart werden gearresteerd en tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens dood door schuld en brandstichting. Ze waren op 12 juli om 9:00 gearresteerd op de luchthaven van Auckland toen ze hun gehuurde Toyota HiAce inleverden. Een waakzame burger vond hun gedrag verdacht en had het kenteken aan de politie doorgegeven.
Hoewel zowel de verantwoordelijk minister van Defensie Charles Hernu als het hoofd van de DGSE Pierre Lacoste in september 1985 aftraden na de affaire, bleef de Franse regering elke betrokkenheid ontkennen. Pas in juli 2005 werd bekend dat de toenmalige Franse president François Mitterrand destijds zelf toestemming had gegeven voor de aanslag ondanks dat hij dit in het openbaar sterk had veroordeeld.[2]
Nieuw-Zeeland weigerde in eerste instantie de beide Fransen uit te leveren. Na politieke druk vanuit Frankrijk, die onder andere bestond uit het dreigen met een veto op de invoer van Nieuw-Zeelandse producten in de EEG, mochten ze in juli 1986 Nieuw-Zeeland verlaten om hun straf in eigen land uit te zitten. Frankrijk onthaalde hen als helden, gaf hun de hoogste militaire onderscheiding, het Legion d'Honneur, en liet hen na een kort en licht huisarrest vrij."
Ontstellend ook te lezen dat Frankrijk politieke druk uitoefende door te dreigen met een veto op de invoer van Nieuw-Zeelandse producten in de EEG.
Moeten we de liquidatie van Mendez ook niet van uit een andere invalshoek bekijken?