Ik ken het (Franse) ‘dossier-Maubeuge’ niet of nauwelijks, in tegenstelling tot Patrick Ramaël en herinner u er aan dat het zeven dagen na de overval op wapenwinkel Dekaise de Belgische politie - NIET Patrick Ramaël en NIET Jean-Pierre Adam -, het ‘Franse spoor’ ging belopen, om dat spoor na zo’n twee maanden om ongenoegzame of onduidelijke of onopgehelderde redenen te verlaten en quasi te verstoppen.

Je kunt Jean-Pierre Adam van alles verwijten, maar niet dat hij het door de Belgische politie quasi verstopte ‘Franse spoor’ van de Belgische politie heeft ontmaskerd als een strafrechtelijk onderzoek met een ongenoegzaam open einde. Ik vind dat een kwalijke zaak, althans dat roept op zijn minst vraagtekens op. Dat de toenmalige leider van het (voortgezette) politiële onderzoek in (onder andere) de zaak-Dekaise, Lionel Ruth, kennelijk geen idee had van het bestaan van dat ‘Franse spoor’ van zijn Belgische politie, roept niet alleen bij mij nog steeds vraagtekens op.

Dat nota bene de toenmalige minster van Justitie, Koen Geens, zijn excuses heeft aangeboden voor het verstopte ‘Franse spoor’, op basis van het ‘slecht(st)e boek’ van Jean-Pierre Adam is veelzeggend, terwijl Koen Geens geen koekenbakker is en het NIET Jean-Pierre Adam was die, met het ‘slecht(st)e boek’ in zijn hand, deze excuses had geëist.