Ik refereer aan deze post van dim :

In een interne nota van 21 december 1988 stelt de GP dat bepaalde leden van de Brusselse BOB een dossier zouden hebben samengesteld na de inbeslagname van het adressenbestand van het Brusilia-netwerk, waarmee prominenten konden worden gechanteerd. De BOB'ers in kwestie zouden Bouhouche, Lekeu, Marbaix, Millet, Stienon, Pattijn en Callens geweest zijn. Er zou hierbij sprake geweest zijn van videotapes.

Dus omgeving broers Zeyen, WNP en rijkswachters of BOB'ers met bijzondere interesse voor chantagezaken komen hier samen. En via Lekeu de link naar AJA en te reïntegreren junkies en delinkwenten. Met uit te zoeken link naar de gevangenis van Sint-Gilles. En via Brusilia het thema Eurosystem Hospitalier, waar Faez Al Ajjaz de details van kent. Dit is eigenlijk een volledige onderzoekspiste...

Tijdens het Eurosystem-onderzoek werd Callens op een bepaald moment uitgenodigd op het kabinet van de toenmalige minister van Landsverdediging Paul Vanden Boeynants. Hierover vertelt Callens tegenover de Tweede Bendecommissie:

De gebeurtenissen omtrent het dossier Eurosystem Hospitalier tenslotte werden toegelicht door toenmalig rijkswachter Callens. Deze stelde, op grond van gegevens die afkomstig waren uit de dossiers Montaricourt en Israël, een proces-verbaal op ten laste van de zaakvoerders van Eurosystem Hospitalier. Na dit initieel proces-verbaal kwam een kantschrift om het onderzoek voort te zetten, en werden Israël en een beheerder van het consortium verhoord.

Na een tip betreffende de aanwezigheid van vliegtuigbiljetten, bestemd voor het uitzenden van de dames, in de door het Hoog Comité van Toezicht in beslag genomen boekhouding van het consortium, welke zich bevond bij een aangestelde expert, vroeg Callens aan de behandelende magistraat om toegang te kunnen krijgen tot de bewuste boekhouding. Hij bevestigde voor de Commissie dat hij daarna tot zijn grote verbazing van heel diezaak nooit meer iets had gehoord:

"Wij hebben terzake nooit verdere opdrachten of kantschriften gekregen. (...) Mijns inziens is het niet normaaldat wij geen respons meer hebben gekregen op deze zaak."

Callens verklaarde tenslotte dat hij kennis nam van de werkmap van Lainé en Jacques betreffende de dossiers Montaricourt en Israël, ondermeer in de optiek van de mogelijke opstelling van een proces-verbaal rond de persoon en de activiteiten van Van den Boeynants, in het licht van een eventuele belangenvermenging. Callens stelde dat de informatie echter nooit hard kon worden gemaakt. Hij voegde eraan toe dat op hem - in verband metonderhavig dossier - nooit enige druk werd uitgeoefend.

Op interpellatie van de voorzitter moest hij deze betrokkene echter wel erkennen dat hij op een bepaald ogenblikwerd uitgenodigd op het Ministerie van Landsverdediging bij een adviseur van de toenmalige minister. Callens werd door deze betrokkene - zijn ex-chefbij de BOB te Brussel, de heer Louis - eigenlijk opgeroepen onder een voorwendsel:

"Hij moet dus vernomen hebben dat ik met een informatieonderzoek bezig was en hij heeft mij daar dus een aantal vragen over gesteld. Ik moet eerlijk toegeven dat ik hem praktisch alles heb verteld wat ik wist, en, vooral, waar ik naar op zoek was."

Callens gaf wel toe dat het weinig gebruikelijk is datiemand van een politiedienst die met een informatie-onderzoek bezig was, wordt geconvoceerd ofuitgenodigd voor een gesprek met iemand van het kabinet van de minister waarop dit informatie-onderzoek betrekking had. Hij beklemtoonde echter dat de adviseur op geen enkel moment enige druk op hem heeft uitgeoefend, bijvoorbeeld om met het onderzoek te stoppen:

"Hij heeft helemaal niet gereageerd, maar vooral geluisterd, uitgehoord."

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie, bijlage 5

Callens was voor 1982 lid van Rijkswacht, onderdeel van Defensie en nadien lid van GP, onderdeel van Justitie.