21 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Regering Martens IX

De Regering-Martens IX was een federale regering van België, die regeerde van 29 september 1991 tot 7 maart 1992. In de regering zaten de CVP/PSC en de SP/PS. De regering kwam tot stand na het vertrek van de Volksunie uit de regering-Martens VIII. Bij de verkiezingen van 24 november 1991 leden de regeringspartijen een zware nederlaag en kwam de doorbraak van het Vlaams Blok (van 2 naar 12 zetels): Zwarte Zondag. Wilfried Martens werd opzijgezet en Jean-Luc Dehaene volgde hem op als eerste minister. De regering bestond uit 17 ministers en 9 staatssecretarissen. De verdeling was: CVP (8), PS (8), SP (6) en PSC (4).

  • Premier: Wilfried Martens (CVP)

  • Vicepremier, Institutionele Hervormingen, Herstructurering van het Ministerie van Onderwijs en Herstructurering van het Ministerie van het Brussels Gewest: Philippe Moureaux (PS)

  • Vicepremier, Economische Zaken, Planning en Herstructurering van het Ministerie van Onderwijs: Willy Claes (SP)

  • Vicepremier, Communicatie en Institutionele Hervormingen: Jean-Luc Dehaene (CVP)

  • Vicepremier, Justitie en Middenstand: Melchior Wathelet (PSC)

  • Begroting en Wetenschapsbeleid: Wivina Demeester (CVP)

  • Buitenlandse Zaken: Mark Eyskens (CVP)

  • Financiën: Philippe Maystadt (PSC)

  • Buitenlandse Handel: Robert Urbain (PS)

  • Sociale Zaken: Philippe Busquin (PS)

  • Landsverdediging: Guy Coëme (PS)

  • Binnenlandse Zaken, Modernisering van de Openbare Diensten en Culturele en Wetenschappelijke Nationale Instellingen: Louis Tobback (SP)

  • Ontwikkelingssamenwerking: Eric Derycke (SP)

  • Pensioenen: Gilbert Mottard (PS)

  • Tewerkstelling en Arbeid: Luc Van den Brande (CVP)

  • PTT: Marcel Colla (SP)

  • Openbaar Ambt: Raymond Langendries (PSC)

Staatssecretaris

  • Energie: Elie Deworme (PS)

  • Middenstand en Oorlogsslachtoffers: Pierre Mainil (PSC)

  • Europese Zaken en Landbouw: Paul De Keersmaeker (CVP)

  • Milieu en Sociale Ontvoogding: Miet Smet (CVP)

  • Europa 1992: Anne-Marie Lizin (PS)

  • Volksgezondheid en Gehandicaptenbeleid: Roger Delizée (PS)

  • Pensioenen: Leona Detiège (SP)

  • Wetenschapsbeleid: Pierre Chevalier (SP)

  • Institutionele Hervormingen, KMO's en Herstructurering van het Ministerie van Openbare Werken: Jos Dupré (CVP)

Herschikkingen

  • Op 21 januari 1992 namen Luc Van den Brande, Wivina Demeester en Leona Detiège ontslag. Luc Van den Brande werd die dag minister-president van Vlaanderen en de twee anderen ministers in Van den Brande I. Hun verantwoordelijkheden werden overgenomen door Miet Smet (Tewerkstelling en Arbeid) en Wilfried Martens (Begroting en Wetenschapsbeleid). Leona Detiège wordt niet vervangen.

  • Op 25 januari 1992 nam Philippe Busquin (PS) ontslag en zijn verantwoordelijkheden werden overgenomen door Philippe Moureaux. Philippe Busquin werd PS-voorzitter.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

22 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Regering-Dehaene I

De Regering-Dehaene I was de federale regering van België van 7 maart 1992 tot 23 juni 1995. In de regering zaten de CVP/PSC en de SP/PS. De regering volgde op de regering-Martens IX en werd gevolgd door de regering-Dehaene II. Ze legde de eed af na een formatie van 104 dagen.

  • Premier: Jean-Luc Dehaene (CVP)

  • Vicepremier en Communicatie en Overheidsbedrijven: Guy Coëme (PS)

  • Vicepremier en Buitenlandse Zaken: Willy Claes (SP)

  • Vicepremier en Justitie en Economische Zaken: Melchior Wathelet (PSC)

  • Financiën: Philippe Maystadt (PSC)

  • Sociale Zaken: Philippe Moureaux (PS)

  • Wetenschapsbeleid: Jean-Maurice Dehousse (PS)

  • Buitenlandse Handel en Europese Zaken: Robert Urbain (PS)

  • Pensioenen: Freddy Willockx (SP)

  • Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken: Louis Tobback (SP)

  • Tewerkstelling en Arbeid, belast met Gelijkekansenbeleid: Miet Smet (CVP)

  • KMO's en Landbouw: André Bourgeois (CVP)

  • Landsverdediging: Leo Delcroix (CVP)

  • Volksgezondheid, Leefmilieu en Sociale Integratie: Laurette Onkelinx (PS)

  • Begroting: Mieke Offeciers-Van De Wiele (CVP)

Staatssecretaris

  • Ontwikkelingssamenwerking: Erik Derycke (SP)

Herschikkingen

  • Op 4 mei 1993 werd Philippe Moureaux vervangen door Bernard Anselme (PS). Ook werd Laurette Onkelinx vervangen door Magda De Galan (PS) omdat zij minister-president van de Franse Gemeenschap werd.

  • Op 5 september 1993 werd Mieke Offeciers-Van De Wiele vervangen door Herman Van Rompuy (CVP). Ze werd afgevaardigd bestuurder van het VEV, één van de voorlopers van Voka.

  • Naar aanleiding van het Agustaschandaal nam Guy Coëme op 23 januari 1994 ontslag. Hij werd als vicepremier en minister opgevolgd door Elio Di Rupo (PS). Ook nam Bernard Anselme die dag ontslag als federaal minister, omdat hij Guy Mathot (PS) moest vervangen in de Waalse regering, die ook naar aanleiding van het Agustaschandaal opgestapt was. Anselme werd vervangen door Magda De Galan, die op haar beurt vervangen werd door Jacques Santkin (PS).

  • Op 18 juli 1994 nam Freddy Willockx ontslag om te zetelen in het Europees Parlement. Hij werd opgevolgd door Marcel Colla (SP).

  • Op 10 oktober 1994 werd Willy Claes vervangen door Frank Vandenbroucke (SP) en Louis Tobback door Johan Vande Lanotte (SP). Claes werd secretaris-generaal van de NAVO en Tobback werd partijvoorzitter.

  • Op 8 december 1994 werd Leo Delcroix vervangen door Karel Pinxten (CVP). Dit moest hij doen nadat er aan het licht was gekomen dat hij een villa in Zuid-Frankrijk bezat, waaraan postbodes in het zwart gewerkt hadden.

  • Op 23 december 1994 werd Jean-Maurice Dehousse vervangen door Michel Daerden (PS). Hij ging immers burgemeester van Luik worden.

  • Op 22 maart 1995 werd Frank Vandenbroucke vervangen door Eric Derycke (SP). Hij nam zijn post van Ontwikkelingssamenwerking niet mee en werd zelf ook niet vervangen. Vandenbroucke stapte op nadat aan het licht kwam dat hij in 1991 opdracht gaf zwart geld te verbranden.

Maatregelen

De meest bekende maatregelen van de regering-Dehaene I zijn:

  • Verdere federalisering van België met het Sint-Michielsakkoord

  • Afschaffing van de legerdienstplicht

  • Na de dood van 10 Belgische blauwhelmen in Rwanda, besloot de regering de terugtrekking van het contingent Belgen waardoor de Hutus vrij spel kregen met de volkerenmoord.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

23 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Regering Dehaene II

Zetelverdeling in de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de bestuursmeerderheid van Dehaene II
De Regering-Dehaene II was de federale regering van België van 23 juni 1995, gevormd na deverkiezingen van 21 mei 1995, tot 12 juli 1999. In de regering zaten de CVP/PSC en de SP/PS. De regering volgde op de regering-Dehaene I en werd gevolgd door de regering-Verhofstadt I. De regering bestond uit naast de premier uit 14 ministers en 2 staatssecretarissen. De verdeling was CVP (6), PS (5), SP (4), en PSC (2).

  • Premier: Jean-Luc Dehaene (CVP)

  • Vicepremier en Economie en Telecommunicatie: Elio Di Rupo (PS)

  • Vicepremier en Binnenlandse zaken: Johan Vande Lanotte (SP)

  • Vicepremier en Landsverdediging: Melchior Wathelet (PSC)

  • Vicepremier en Begroting: Herman Van Rompuy (CVP)

  • Financiën en Buitenlandse Handel: Philippe Maystadt (PSC)

  • Wetenschapsbeleid: Yvan Ylieff (PS)

  • Volksgezondheid en Pensioenen: Marcel Colla (SP)

  • Buitenlandse zaken: Eric Derycke (SP)

  • Tewerkstelling en Arbeid, belast met Gelijkekansenbeleid tussen man en vrouw: Miet Smet (CVP)

  • Sociale Zaken: Magda De Galan (PS)

  • Landbouw en KMO's: Karel Pinxten (CVP)

  • Vervoer: Michel Daerden (PS)

  • Justitie: Stefaan De Clerck (CVP)

  • Ambtenarenzaken: André Flahaut (PS)

Staatssecretaris

  • Ontwikkelingssamenwerking: Reginald Moreels (CVP)

  • Veiligheid en Leefmilieu: Jan Peeters (SP)

Herschikkingen

  • Op 3 september 1995 nam Melchior Wathelet ontslag om rechter in het Europees Hof van Justitie te worden. Philippe Maystadt werd vicepremier en Jean-Pol Poncelet (PSC) werd minister van Landsverdediging.

  • Op 24 april 1998 werd Stefaan De Clerck vervangen door Tony Van Parys (CVP), en Johan Vande Lanotte door Louis Tobback (SP), na de ontsnapping van Marc Dutroux uit het gerechtsgebouw van Neufchâteau een dag voordien.

  • Op 19 juni 1998 nam Philippe Maystadt ontslag. Elio Di Rupo werd bevoegd voor Buitenlandse Handel, Jean-Pol Poncelet werd vicepremier en kreeg Energie, en Jean-Jacques Viseur (PSC) werd minister van Financiën.

  • Op 26 september 1998 nam Louis Tobback ontslag na de dood van asielzoekster Semira Adamu, die stierf bij haar gedwongen uitwijzing. Hij werd vervangen door Luc Van den Bossche (SP).

  • Op 1 juni 1999 namen Marcel Colla en Karel Pinxten ontslag omwille van de dioxinecrisis. Herman Van Rompuy nam de bevoegdheden van Karel Pinxten over. Luc Van den Bossche kreeg er Volksgezondheid bij en Jan Peeters werd minister van Pensioenen, Veiligheid, Sociale Integratie en Leefmilieu. Hijzelf werd niet vervangen als staatssecretaris. Op deze dag werd Reginald Moreels ook volwaardig minister van Ontwikkelingssamenwerking.

Maatregelen

De meest bekende maatregelen van de regering-Dehaene II waren:

  • Sanering van de overheidsfinanciën voor de toetreding tot de euro.

  • Het Octopusakkoord voor de hervorming van de politiediensten en het gerecht (na de zaak-Dutroux).

Crisis

De regering had te maken met enkele crisismomenten:

  • de zaak Dutroux

  • de dioxinecrisis (laatste maand van de regeringsperiode)

Hierdoor deden de regeringspartijen het slecht in de verkiezingen van 1999.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

24 Reply by raven

  • raven
  • Gast

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

  • Het departement Justitie van eind '81 tot '88 in handen van Gol (PRL/MR). Dan tot 1995 in handen van Melchior Wathelet (PSC/CDH).

  • Landsverdediging '77 tot '80 in handen van Vanden Boeynants (PSC/CDH).

Dat omvat zowat gans de cruciale periode zeker? Dossier Eurosystem/Roze Balletten/1e golf Bende aanslagen/2e golf Bende aanslagen/ Ontvoering Vanden Boeynants/Zelfmoord Haemers. VDB moest zich dus verantwoorden voor zijn louche affaires terwijl een partijgenoot minister van Justitie was.

25 Reply by raven

  • raven
  • Gast

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Nog iets vergeten in mijn opsomming hierboven: het uitbreken van de zaak Dutroux in 1995. 

In 1995 wordt Wathelet weggepromoveerd naar Europa en sterft Gol in datzelfde jaar aan een hersenbloeding.

26 Reply by LEO

  • LEO
  • Lid
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Deprêtre (PSC/CDH). Agneessens, adj.directeur jongerentehuis (PSC). Er begint zich een duidelijke lijn te vormen.

27 Reply by raven

  • raven
  • Gast

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

En dan heb je natuurlijk als kers op de taart zo'n figuur als Michel Nihoul die je rechtstreeks kan linken aan Gol en VDB.

Nihoul die destijds de politieke campagnes verzorgde van PSC en PRL en die terugkomt in de roze baletten, als informant van de rijkswacht, weet heeft van de beruchte video/foto's over Prins Albert zijn stoeipartijen met een 14-jarig meisje, en een hoofdrol speelt in de zaak Dutroux waarin hij hulp zoekt bij Michel Van der Elst (Bende Haemers) om hem een vals alibi te bezorgen voor zijn aanwezigheid bij het zwembad van Bertrix bij de ontvoering van Laetitia Delhez. Dezelfde Nihoul die een radiostation boven het zwembad waar Christine Van Hees veel kwam.

28 Reply by LEO

  • LEO
  • Lid
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Dezelfde Nihoul die beweerde een arm zolang als de Donau te hebben! En natuurlijk de Belgische politiek met zijn "ons kent ons" over de partijgrenzen heen.

Toch ga ik ervan uit dat de bendemoorden in '83-'85 hun oorsprong hebben in duistere zaakjes tijdens de late jaren '70 van vorige eeuw, o.a. de Roze Balletten. In die periode waren de heersende politiekers ongenaaktbaar en aan niemand uitleg verschuldigd.

29 Reply by Ben

  • Ben
  • Beheerder
  • Offline

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Een andere opvallende trend in deze lijst: België had tijdens de jaren '80 een groot aantal (onstabiele) regeringen. Het begint met Martens I tot Martens IV. Dan is er een regering Eyskens, die het ook geen jaar kan volhouden. En dan komt Martens V, deze regering houdt stand van 17 december 1981 tot 28 november 1985. Daarna strompelen de regeringen Martens (van VI tot IX) zich richting jaren '90.

De enige periode dat België een regering had tijdens de jaren '80 die de volledige rit kon uitdoen, was in dezelfde periode als de feiten van de Bende van Nijvel.

De regering Martens V ontstond na de verkiezingen van zondag 8 november 1981 en werd gevormd door de Christen-Democraten en de Liberalen. De volgende verkiezingen waren op zondag 13 oktober 1985. Dezelfde partijen vormden toen de regering Martens VI (deze regering viel na twee jaar over de kwestie Voeren).

Uit die vaststellingen komt dan de vraag: is het toevallig dat tijdens de herfst van 1985 - zowel voor als na de verkiezingen - de Bende van Nijvel de meest bloedige feiten pleegde?

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

30 Reply by raven

  • raven
  • Gast

Re: Tijdlijn: Belgische nationale regeringen

Zeker geen toeval.

De meeste bloedige aanslagen van eind 1985 zijn ook wel het eindpunt van de Bende Van Nijvel. Als je de moord op Mendez buiten beschouwing laat. En de laatste aanslag van de CCC is op 6 december 1985, 10 dagen later worden ze opgerold. Opmerkelijk dat ze beiden stil vallen op een haast identiek moment.