Ik zei nog zo: "niet bewezen", wat niet wil zeggen dat er geen sprake is geweest van (wat van valt onder de definitie) Roze Balletten. In zijn hoedanigheid van opsporingsambtenaar (en getuige) had Vernaillen gewoon man en paard moeten noemen in een/zijn ambtsedig opgemaakt proces-verbaal.

Ik vind dit nogal een merkwaardige tournure van Vernaillen, aangezien hetgeen een opsporingsambtenaar (als zijn waarneming op enig moment) optekent in een/zijn (ambtsedig opgemaakt) proces-verbaal, in beginsel doorslaggevend bewijs vormt in een strafrechtelijke procedure. Een gemiste kans, vooropgesteld dat Vernaillen in zijn hoedanigheid van rijkswachtmajoor of -overste (opsporingsambtenaar!) die foto's heeft gezien. Maar ja, als Vernaillen zelf al aangeeft "volgens mij", dan weet je eigenlijk al hoe laat het is, althans ook die twee woorden haal je niet van stal als er geen twijfel bestaat over wie daadwerkelijk op die foto's te zien zijn, want dan zeg je: ik zag op die foto's een naakte mijnheer A., mevrouw B,, met een naakt kind, in die positie(s)

Ik word een beetje moe, zo niet heel erg moe van mensen die roepen dat ze het weten en vervolgens het laten afweten of zelfs boos worden als het aankomt op het noemen van (de namen van de) de daders. Dat de ander 'to the rescue' van die mensen vervolgens gaat invullen wat voor hem de begrijpelijke redenen van die mensen in kwestie zijn om zich niet nader over de kwestie uit te laten, zonder dat die personen in kwestie zich daarover hebben uitgelaten, noem ik de dood in de pot.

Wellicht kan Faroek Özgünes ons meer (laten) vertellen over de bevindingen van de forensisch patholoog/patholoog-anatoom, die op of rond 27 september 1985 het lijk van van Léon Finné heeft geschouwd. Bij mij bestaat nog steeds de indruk dat het niet of onvoldoende vaststaat dat Finné op de parkeerplaats van de Delhaize is doodgeschoten. Dit klemt te meer, omdat een getuige heeft verklaard dat 'die auto daar toen nog niet stond', (waarschijnlijk) doelend op de witte Ford Sierra van Léon Finné, terwijl een andere (Engelse) getuige de de indruk had dat hij al langer dood was.

Hierbij verwijt ik Özgünes c.s. (tot nu toe) onvoldoende kritische vragen te hebben gesteld aan politie en justitie. Daarmee wil ik ook gezegd hebben dat het in dezen een absolute noodzaak is om de twijfel rondom wezenlijke elementen in het onderzoek voor eens en voor altijd weg te nemen. Het van justitiewege vrijgeven van een obductieverslag of - op zijn minst - het helder en duidelijk uiteenzetten van de inhoud daarvan, mede in relatie tot de situatie op voormelde parkeerplaats, is een absolute must om dichterbij de oplossing van het bendemysterie te geraken.

Dit is tevens een aanklacht tegen de wijze waarop de Belgische politie en justitie het publiek in deze zaak tot nu toe heeft betrokken en geïnformeerd.

De mij onbekende auteur van dit stuk gewag van een bij de op 25-10-1981 gepleegde aanslag op majoor Vernaillen gebruikte Mazda 626, die door Bonkoffsky is gestolen » archive.org

Ik citeer:
Op zondag 25 oktober 1981, even na middernacht, na eerst te hebben aangebeld, openen onbekenden het vuur op rijkswachtmajoor Vernaillen. De voorgevel van zijn privé-woning wordt letterlijk doorzeefd. De majoor wordt tweemaal geraakt, zijn vrouw blijft dodelijk gewond liggen en zal achteraf voor veertig procent invalide blijven.

Majoor Vernaillen, commandant van het District Brussel ging iets te doortastend te werk in de drugzaak rond commandant François en minister VDB en moest gestopt worden. Speurders tellen 33 kogelinslagen. De afgevuurde kogels waren kogels die in dit land alleen experimenteel gebruikt zijn tijdens oefeningen door het SIE. De daders zijn Bouhouche en Beijer. De Mazda die gebruikt werd voor de aanslag werd door voormalig rijkswachter Christiaan Bonkoffsky gestolen. De daders gebruikten een voertuig Mazda 626 van een zekere Faez Al Ajjaz, goede kennis van Carl Magnus Armfelt, Bouhouche, Latinus en prins Albert. Later zal blijken dat terwijl de majoor en zijn echtgenote in het ziekenhuis verblijven, Bouhouche, Beyer en Goffinon door de hogere rijkswachtoverheid (Beaurir) terug naar de BOB werden overgeplaatst en ver der deelnemen aan de onderzoeksactiviteiten.

Motief: Uitschakelen van rijkswachtmajoor Vernaillen

Ik heb begrepen dat de broer van Bonkoffsky heeft verklaard dat hij begin jaren 80 Robert Beijer en Madani Bouhouche, thuis bij Bonkoffsky heeft gezien; zie » Nieuws

Zie ook » Nieuws

Citaat uit » archive.org (wie o wie heeft dit heldere en overzichtelijke stuk geproduceerd?!):

17/09/1983 Nijvel. Dubbele executie op Jacques Fourez en Elise Devvit aan het Colruyt-vvarenhuis (...)

Jacques Fourez en Elise Dewit waren in het bezit van een bezwarende videocassette van de Roze Balletten. Ze wilden deze cassette gebruiken om de betrokkenen te chanteren en er zo hun eigen voordeel mee te doen. Tijdens een terugrit van Parijs worden ze door overvallers gedwongen naar het Colruyt-warenhuis in Nijvel te rijden. Daar worden ze in koelen bloede afgemaakt en de bewuste videocassette wordt meegenomen. Dan volgt het tweede deel van de operatie.

De overvallers bewerken de ijzeren poort aan de achterkant van de Colruyt met een snijbrander en stellen zo het alarm in werking. Op die manier wordt de rijkswacht gealarmeerd en komt rijkswachter Marcel Morue, die avond van wacht, samen met zijn collega ter plaatse. Wachtmeester Marcel Morue interesseerde zich iets teveel voor de gebeurtenissen in Brabant. Hij had een dossier samengesteld over rol van extreem-rechts in de recente feiten in Brabant. Morue wordt door de overvallers op gruwelijke wijze geëxecuteerd. Er worden 24 projectielen in zijn lichaam teruggevonden. Zijn collega Jean-Marie Lacroix overleeft de slachtpartij wel. Om de ware motieven van de moorden te maskeren stelen de daders nog wat sterke drank, koffie en pralines uit het Colruyt-warenhuis.

Motief: Geheimhouding Roze Balletten, executie van een al te ijverige rijkswachter
Daders: Martial Lekeu, ...

Dat politieagent Morue (samen met zijn collega Jean-Marie Lacroix) in een val is gelokt zou kunnen, waarmee de moord op Morue en het echtpaar Fourez-Dewit voor de bende een geval 'drie vliegen in een klap' zou kunnen zijn geweest. Zonder dossierkennis houd ik het er vooralsnog op dat Morue gewoonweg vreselijke pech heeft gehad, toen toevallig hij en zijn collega Lacroix die nacht met de bende werden geconfronteerd, zonder te willen beweren dat Morue niet in de val is gelokt (op basis van 'inside information').