Was Jean-Paul Dumont ook niet de advocaat van Bouhouche tijdens zijn proces in 1994?

Wat opvalt in het verslag van het proces van de Borains, is dat het een vrouw blijkt te zijn die een belangrijke schakel is in het verhaal. Wat weet Josianne Debruyn?

Ze was helemaal 'gerestyled', verkoopbaar gemaakt door haar nieuwe advocaat.

Dit citaat roept toch enkele vragen op : Waarom stak Dumont geld in Debruyn? Welk belangrijk geheim mocht niet uitlekken? Zou Debruyn soms hebben deelgenomen aan sex en drufsfeesten in en rond Brussel? Was zij een pion in een groot strategisch spel?

Het laatste fragment van het verhaal roept ook nog een paar vragen op:

Maar dat betekent dat Josiane Debruyn - al dan niet bewust - een rol heeft gespeeld in die machinatie, want zij had het wapen dat de Borains de das omdeed, naar de rijkswacht van Bergen gebracht, waar heel toevallig Christian Amory werkte, een lid van de criminele groep rond ex-rijkswachter Madani Bouhouche. Hebben ook deze keer geheime opdrachtgevers advocaat Dumont vergoed voor het vele werk en geld dat hij in Josiane Debruyn heeft gestoken? Wilde men dat Debruyn tijdens het proces in het gareel zou lopen?

Laten we er even vanuit gaan dat Bouhouche en Amory contact hadden met Debruyn. Ze betaalden haar om bepaalde opdrachten uit te voeren, zoals het wapen naar het gerecht brengen, een makkelijke opdracht maar zeer belangrijk voor het 'plan'. De Borains waren misschien in de ogen van Bouhouche en Amory (en eventueel hun opdrachgevers) de perfecte zondebokken voor de moorden en aanslagen.

Misschien was Debruyn wel verliefd geworden op één van beide heren en deed ze daarom alles wat ze haar vroegen. Je moet je voorstellen dat je in het armste deel van België woont en dat er opeens twee 'knappe' mannen uit het 'rijke' Brussel voor je deur staan die je een beter leven beloven met sjieke feesten en veel geld. Je moet daarvoor maar één ding doen, een wapen - dat zij jouw geven - naar de politie van Bergen brengen.

Ze doet wat ze haar hebben gevraagd, maar ze hebben haar belogen. Ze krijgt natuurlijk geen leven vol geld en knappe mannen, ze voelt zich natuurlijk bedrogen maar uit angst om vermoord te worden zegt ze niets. Ze krijgt natuurlijk de belofte dat ze niet naar de gevangenis zal moeten en geven haar de beste advocaat van België. Debruyn houdt haar mond en niemand stelt zich vragen over deze rare manier van werken.

Dumont en Bouhouche kenden elkaar, dus kon Bouhouche eventueel aan Dumont vragen of hij Debruyn wilde verdedigen. In België was er in die periode een gigantisch 'ons-kent-ons'-netwerk waarvan dit verhaal een zeer klein onderdeel was.

De linkse is Michel Cocu, de rechtse is Adriano Vittorio en de middelste is Michel Baudet (al ben ik van dat laatste niet zeker).

In de eerste post wordt gesteld dat de Borains zich moesten verantwoorden voor vijf feiten op hun proces. Elders lees ik:

En 88, la filière boraine, jugée aux assises du Hainaut, est mise hors de cause dans les deux seuls faits qui auront finalement été jugés à ce jour, le hold-up du Colruyt de Hal et celui du Colruyt de Nivelles en 1983.

Dit terwijl ze toch vooral in aanmerking komen voor Auberge du Chevalier, Angelou en Trois Canards ...