Boek Beetgenomen van Hilde Geens, blz. 113.

De meesten na hun studies. Maar in die tijd gingen er veel al vanaf hun 14 jaar werken, dus ik vermoed dat ze dan hun legerdienst deden tussen 18 jaar en 21 jaar. Degenen die hogere studies deden, meestal binnen het jaar na afstuderen.

Salesse heeft nog als "marchand de voitures" gewerkt in Grimbergen. Grimbergen was een plaats waar hij vaak kwam, zo ging hij iedere vrijdag eten in restaurant Pee Klak in Grimbergen. Het zegt misschien niet zoveel maar ik vraag me wel af of het dan wel toevallig is dat er na de overval in Aalst een VW Golf werd gevonden aan het kerkhof van Grimbergen » Forum

Let wel op, ik denk niet dat Salesse betrokken is bij de Bende van Nijvel maar ik sluit niet dat hij op een bepaald moment in het web van de Bende is beland. Op de vorige pagina kan je al lezen over de link tussen de VW Golf in Erps-Kwerps en Salesse. Guy Bouten heeft Salesse hier ook een paar vragen over gesteld:

Tijdens een ondervraging door de Deltacel geef je toe rond half september 1985, dus net voor de moordende raids op de Delhaizes, te zijn benaderd door Johnny in het gezelschap van een persoon van wie je de naam niet wou zeggen. Waarom?

"Daarom."

Was het Bultot die u vroeg om een Golf GTI te stelen bij D'Ieteren in Erps-Kwerps? Die auto is bij de moordende raids als vluchtwagen gebruikt en later uitgebrand aangetroffen in het bos van Houssière.

Ik heb hierover reeds alles gezegd.

Sta me toe dat ik nogmaals aandring. Wie gaf u de opdracht de Golf GTI te stelen? Was het Jean-Luc Baugniet van de SDRA?

"..."

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

Voor de volledigheid het volledige stuk:

(...) Hoewel... Marie-Jeanne Callebaut struikelde erover dat Popolino aan Delta bekend heeft dat hij op het ogenblik van de moordpartij in Aalst in Brussel op de paardenrennen gokte, en aan HUMO vertelde hij dat hij naar de renbaan in Sterrebeek gegaan was. ‘Welk van de twee alibi’s was dan waterdicht?’

Salesse was op een racletteavond en daar waren een stuk of vijf getuigen van, vrienden. Die bevestigden dat. Alleen: de gastvrouw had haar raclette- pan pas de middag van het feestje gekocht en een van de gasten was de dag zelf uitgenodigd – veel improvisatietalent om een verjaardag te vieren die twee weken later plaatsvond en waarvoor niemand een cadeau mee had genomen. Maar bij Delta tilden ze daar niet zwaar aan. ‘Geen van die alibi’s was stevig, maar dat is niet ongewoon. Je mag niet vergeten dat die mensen niet leven zoals wij. Het is chaos in hun leven, dus is het chaos in hun hoofd.’

Er was nog iets in verband met Salesse. In september 1987 had hij zich tegenover de twee uniformjongens die hem bewaakten in het justitiepaleis, laten ontvallen dat hij erbij was in Aalst, maar niet geschoten had. Dat klonk naar Salesse. In de hold-ups waarvoor hij werd veroordeeld, was hij meestal de man die alles uitdacht en prepareerde, maar die tijdens de overval buiten aan het stuur bleef zitten. De rijkswachters stelden proces-verbaal op.

Toen de onderzoeksrechter Salesse wilde verhoren, kwam hij aanzetten met een schietkraamfoto waarop twee mannen stonden. Hij kende hen niet, zei hij, en Delta kon hen niet identificeren. De speurders duwden de foto iedereen die van ver of dichtbij te maken had met de clan, onder de neus, zonder resultaat. Salesse kreeg haar op twee manieren toegespeeld binnen de drie dagen na zijn ‘bekentenis’. Ze zat in een envelop, maar hij had alleen de voorkant bewaard. Waarom hij de achterkant had afgescheurd en weggegooid, zei hij niet. Hij ontkende bij Troch dat hij ‘bekend had’. Verstonden die agenten wel Frans?

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens