Sleutelfiguur!

In het begin van de jaren '90 werkte Guy Eschweiler in de Havenlaan, rechtover de opslagplaats van Nihoul. Hij zegt dat hij er Vanden Boeynants en de extreem-rechtse advocaat Jean-Paul Dumont vaak heeft gezien. Niet verwonderlijk dus dat Nihoul ook opduikt in de kringen van andere beschermelingen van Vanden Boeynants, zoals de schepen van Financiën van de stad Brussel, Lefère.

Vanden Boeynants is hem helemaal in West-Vlaanderen gaan opdiepen. Hij biedt hem een notarispraktijk aan in Vilvoorde en later in Brussel, voor als het mis zou lopen in de politiek. Hij benoemt hem tot fractieleider van de CVP-PSC in de Kamer. Lefère bekleedt deze functie van 1961 tot 1968. Van 1977 tot 1995 is hij schepen van Financiën van Brussel. Zijn macht is niet onaanzienlijk: hij zou een procureur-generaal hebben laten benoemen. De familie Lefère vertoeft in de grijze zone tussen politiek en misdaad.

De schoonzoon van Lefère is ingenieur Dhanani, vertegenwoordiger van het bedrijf CEI in Eurosystems, een consortium rond de Generale Maatschappij, het hart van de Belgische haute finance van die tijd. Eurosystems was een consortium van de belangrijkste Belgische bedrijven die deelnamen aan de bouw van een groot ziekenhuis in Saudi-Arabië. Koning Albert II was nauw betrokken bij het project, dat een gigantische flop werd. Het faillissement bracht grootschalige corruptie aan het licht. Topverantwoordelijken uit Saudi-Arabië waren 'omgekocht' via een netwerk van callgirls. Dhanani was de man die de werken (en de bezoekjes) in Saudi-Arabië voorbereidde, leidde en controleerde.

Lefères zoon Jan, advocaat, kreeg financiële problemen in Spanje, als gevolg van een zwendel die was opgezet door een Spaanse vastgoedadvocaat. Zijn andere zoon, Yvo, stortte zich in vastgoedzaken die slecht afliepen. De familie had zich aardig in de schulden gewerkt. De Brusselse schepen had dus veel geld nodig, temeer daar hij er ook veel verspeelde in het casino van Knokke, elke week. Zijn post van schepen van Financiën van Brussel bood een welkome oplossing.

Hij liet zich betalen voor de toekenning van opdrachten, met name aan het bouwbedrijf VDK van zijn goeie vriend Arthur Vande Kerkhove, ook afkomstig uit het Kortrijkse. De Regie van Gebouwen van de stad Brussel wordt de grootste klant van VDK. Vande Kerkhove leende hem ook geld: een eerste lening van 1,250 miljoen frank in 1982. Lefère kreeg in totaal zeven miljoen (tien miljoen niet de intresten inbegrepen). Een peulenschil in vergelijking met de 120 miljoen frank schulden waar hij zijn notarispraktijk mee opzadelt.