Kazachgate: politiek gesjoemel met enkele bekende Belgische ingrediënten (helikopters, omkoping, vriendjespolitiek, katholieke ordes, leden van de koninklijke familie).

Midden jaren 1990 duikt de naam Patokh Chodiev regelmatig op in België. Deze Kazachse oligarch met maffiaconnecties vormde samen met Alijan Ibragimov en Alexander Mashkevic het zogenaamde "Trio". Ze werden ingeschakeld door Tractebel, dat in Kazachstan een lucratief contract i.v.m. gaspijpleidingen in de wacht wilde slepen. Ze ontvingen tientallen miljoenen via offshore vennootschappen om te lobbyen en politici en andere prominenten om te kopen. Daarnaast werd Chodiev door de Bank Brussel Lambert beschuldigd van witwaspraktijken.

In 1997 probeerden deze Kazachse mannen ook Belg te worden. Als ik me niet vergis was Chodiev de enige die met succes de Belgische identiteit verwierf. Zijn buurman, toenmalig Waterloo-burgemeester en MR-politicus Serge Kubla speelde daarbij een belangrijke rol. Chodiev sprak geen landstaal en de Staatsveiligheid linkte hem aan de Kazachse maffia. Toch kreeg hij de Belgische nationaliteit want Kubla en de toenmalige politiecommissaris van Waterloo vonden hem een eerbaar man die zich uitstekend in het Frans kon uitdrukken. Alle ernstige bezwaren werden vervolgens genegeerd.

In 2007 krijgt de zaak Tractebel een staartje. Chodiev moet net als zes andere personen voor de rechter verschijnen. Hij werd beschuldigd van witwaspraktijken en valsheid in geschrifte.

Zo'n vier jaar later probeert ook het Frankrijk van president Nicolas Sarkozy in Kazachstan een overheidscontract in de wacht te slepen. De Fransen willen 45 helikopters aan Kazachstan leveren. Kazachstan wil Frankrijk het contract bezorgen, maar dan moeten de Fransen wel eerst enkele zaakjes oplossen. Zo moeten de Fransen de juridische problemen van Chodiev in België oplossen.

In de Orde van Malta, die door De Morgen omschreven wordt als een 'eeuwenoude, door raadsels omgeven katholieke organisatie', wordt er contact gelegd tussen MR-politicus Armand De Decker en een medewerker van Sarkozy. De boodschap is duidelijk: zorg dat er snel een afkoopwet komt waardoor Chodiev zijn zaak kan afkopen.

Chodiev zijn zaak liep gelijk met een andere fraudezaak waarin de Antwerpse diamantsector centraal stond. De advocaat van Antwerp World Diamant Centre in die zaak was Axel Haelterman, een professor van de K.U. Leuven. Hij werd door De Clerck gevraagd om de afkoopwet te schrijven. Een wet die hij nadien meteen zou gebruiken in de diamantzaak. Om de wet door het parlement te jagen deed de diamantlobby een beroep op een andere trouwe dienaar: CD&V-politicus Servais Verherstraeten, die toen ook ondervoorzitter was van de zogenaamde Diamantclub.

Wat dan gebeurt, is eigenlijk te gek voor woorden.

• 20 februari: De Decker gaat bij minister van Justitie Stefaan De Clerck op huisbezoek.

• 22 februari: De Decker brengt ook een bezoekje aan het kabinet van De Clerck. Het onderwerp is naar alle waarschijnlijkheid opnieuw de uitbreiding van de afkoopwet. Die moet zodanig aangepast worden dat ook Chodiev zijn zaak kan afkopen.

• 24 februari: Verherstraeten legt het wetsvoorstel op tafel. Nadien gaat het snel. Het kabinet van Reyndrs, die volgens toenmalig premier Leterme heel erg begaan was met de afkoopwet, wil er tempo achter zetten en komt op het idee om het voorstel als amendement aan een andere wet toe te voegen. De verkeerde commissie (niet die van justitie, wel die van financiën en begroting) keurt de tekst goed. De verdachte manier waarop en het sneltempo waarmee de controversiële wetgeving werd gelanceerd roept heel veel vragen op.

• 14 april: de afkoopwet wordt uitgebreid

• 16 april: de wet wordt van kracht

• begin mei: de wet zit zo slecht in elkaar dat parketten de opdracht krijgen om geen minnelijke schikkingen meer af te ronden tot er een 'reparatiewet' is

• 17-30 juni: Chodiev krijgt zijn minnelijke schikking

• 11 augustus: de reparatiewet wordt van kracht

Enkele dagen nadat Chodiev met een minnelijke schikking heeft ingestemd, keurt Kazachstan het helikoptercontract met Frankrijk goed.

De wet kwam dus in sneltempo en via allerlei achterpoortjes tot stand op een moment dat België geen regering had. Uit alle hoeken (justitie, politiek, middenveld) kwam er kritiek op de wet en toch konden Reynders, Verherstraete, De Clerck, De Decker en co geen geduld opbrengen. Het is duidelijk dat zij gedreven werden door een verborgen agenda. De wet zat bovendien zo slecht in elkaar dat er vrijwel meteen een directieve kwam die parketten vroeg om geen minnelijke schikkingen meer af te ronden en toch kreeg Chodiev zo'n schikking.

De Decker kreeg 741.000 euro voor zijn werk als "advocaat" van Chodiev. De Franse advocate van Chodiev stortte bovendien op vraag van De Decker nog eens 25.000 euro op de rekening van een liefdadigheidsfonds van de tante van onze huidige koning. Nu blijkt dat dat geld werd gestort in naam van de Orde van Malta. Diezelfde Orde waar Reynders in 2012 zelf 130.000 euro aan schonk voor de bouw van een kinderziekenhuis, een project dat toen ook bezocht werd door... De Decker. Van alle projecten waar Reynders geld aan kon geven, kiest hij net weer voor de Orde van Malta. Een organisatie waar maar zes staten in de hele wereld officiële relaties mee hebben.