Uit de an(n)alen van:
“18/06/1981 Het etentje met Christine Doret.
Nog steeds verwikkeld in het gevecht om het hoederecht van zijn kinderen doet dokter Andre Pinon een ultieme poging om het verhaal van de Roze Balletten, het kindermisbruik op deze fuiven en de betrokkenheid van zijn ex- vrouw naar buiten te brengen. Hij slaagt erin om Christine Doret, een andere deelneemster aan de Roze Balletten te strikken voor een etentje op 18/06/1981. Naast Christine Doret en Andre Pinon zijn verder ook nog Danielle  Beresovsky en Claude Garot aanwezig op het etentje. Deze laatste is hoofdredacteur van het linkse weekblad Pour en neemt het gesprek van die avond ook op tape op. Christine Doret vertelt honderduit over de seks- en drugsfuiven waarop zij en mevrouw Pinon aanwezig vvaren. Ze bevestigt de aanwezigheid van minderjarigen en vertelt haar toehoorders zelfs dat twee van de minderjarige slachtoffers na de feiten zelfmoord zouden gepleegd hebben. Alle  deelnemers aan die fuiven, onder wie uiteraard Vanden Boeynants, Mathot, Blaton, generaal Beaurir, maar ook prins  Albert, zouden van dit alles op de hoogte zijn gevveest. Aan het eind van het diner vertelt Garot aan Doret dat hij  haar verhaal op band heeft opgenomen. Christine Doret reageert hierop zeer heftig. Jean-Claude Garot beschikt nu over zeer veel details over de Roze Balletten en is bereid te publiceren. (bron: https://archive.org/stream/DeBendeVanNj … l_djvu.txt ).

Ook zoiets, waar is dat stuk van (Jean-)Claude Garot, dat diezelfde Garot toch had kunnen reproduceren in het geval dat stuk bij de brand in het gebouw van (weekblad) Pour of door toedoen van substituut of procureur des Konings Jean Deprêtre verloren zou zijn geraakt.

Kan ik dat stuk nog ergens lezen en zo ja, komt daaruit informatie naar voren van Garot (in commissie met Doret), op basis waarvan niet anders kan worden geconcludeerd dat onder anderen Vanden Boeynants, Mathot, Blaton, generaal Beaurir, prins Albert er in privé van hun nek- tot aarsharen inzaten, met als gevolg hun (mogelijke) (potentiële) chantabiliteit, over de rug van een daarbuiten staande partij, in de vorm van een supermarkt (Delhaize; het had evengoed Colruyt of GB kunnen zijn), die in dat kader - draaiboek van Bouhouche en Beijer? - is gebruikt als onderdeel van een afleidingsmanoeuvre, om een of meer van voormelde personen af te persen.

In dit verhaal past het vertrek van de rijkswacht als bewaker van de druk bezochte Delhaize in Aalst, op 09-11-1985, wat geen toeval was. De rijkswacht mocht toen vertrekken op basis van een (initiële) order om de bewaking van die Delhaize te stoppen - lees uitdrukkelijk ook: haar bezoekers, zonder opvolgende bewaking (‘no clearance!!!’), onbeschermd achter te laten -, want daar kwam het feitelijk op neer; geen smoesjes als je wist dat je moest (blijven) (be)waken! Dan heb je het juridisch gezien over medeplegen van of medeplichtigheid aan doodslag/moord en/of (zware) mishandeling en/of het veroorzaken van dood of letsel door schuld. Wie van de daarvoor verantwoordelijke rijkswachters leven nog? Daag hen voor assisen, federaal parket, want heb je het over hen en dan heb je het over een deel van de Bende van Nijvel. Laat die bal rollen!

Ik schrijf dit ook, omdat volgens David Van Steen de Bende van Nijvel begint bij de Roze Balletten ( https://www.tvoost.be/nieuws/als-men-ec … lost-53801 en Nieuws ).

Was het niet Herman Vernaillen zelf die deze (*) bal ook heeft opgeworpen?

(*) » www.scribd.com/document/

Enfin, ik speur nog ff lekker door.

Ik hoop dat Xeno hier zelf gaat op antwoorden maar eigenlijk denk ik dat ik zijn antwoord min of meer ken.

"De Roze Balletten is een complottheorie over een reeks vermeende drugs- en seksfeesten die eind jaren 1970 in België zouden hebben plaatsgevonden en waaraan hooggeplaatste personen en minderjarigen zouden hebben deelgenomen. Deze feesten zouden bedoeld zijn geweest als een middel om machtige personen te compromitteren en af te persen. Ondanks allerhande verklaringen en vermeende bewijzen is de materialiteit van de verhalen nooit aangetoond.

Er zijn mensen die één niet geloven in complotten en twee niet geloven in zaken die niet in materialiteit aangetoond zijn.
Die materialiteit heeft decennialang ook het grote probleem geweest bij misbruik in de Kerk. Nog zo een taboe onderwerp. En toch volstond één goede reeks van de VRT om wat dat betreft de mening van een grote massa te keren.

Maar er is denk ik nog een goede reden om niet te geloven in die roze balletten en dat is het feit dat er misbruik van het misbruik is gemaakt. Wat moest er in de valies van sommige slachtoffers liggen? Video's van de roze balletten natuurlijk. Hij of zij die dit gerucht verspreidde kon op die manier de aandacht afleiden en wist met grote zekerheid dat ook de pers daar zou op springen.

De Morgen: " Van de Roze Balletten over Dutroux naar de pedofiele netwerken die volgens complotdenkers de wereld regeren; het idee dat onze kinderen de speelbal zouden kunnen zijn van duistere krachten doet alle stoppen der redelijkheid doorslaan juist wanneer de materie complex is, juist wanneer zorgvuldigheid van zo'n groot belang is. Het is even bizar als normaal, even begrijpelijk als, nu ja, niet heel erg slim.”

De Roze balletten dat is volgens mij het verhaal van David tegen Goliat met dat verschil dat David kon rekenen op goddelijke krachten om Goliat te verslaan.

In mijn ogen is één van de weinige dingen die je kan doen met machteloosheid ze omzetten in creativiteit.In Aalst heeft men dit gedaan met de Roze balletten.
---------------------
Toeval of niet: theatermakers Lies Geldhof en Joost Roggeman van Compagnie Gardavoe trokken onlangs naar kasteel Belvédère in Brussel om er koning Albert II uit te nodigen voor hun wraakepos ‘Confituur, de dans van de roze balletten'. Op 9 september gaat het stuk in première in Aalst.

(Hadden ze geweten wat Albert als prins écht uitgestoken had tijdens die Roze Balletten, dan hadden ze allicht die ludieke uitnodiging niet in de koninklijke postbus van Laken gestoken of afgegeven aan een lakei.)

We konden die brief van durvers Lies en Joost aan Albert wel inkijken via de lakei van Albert.

Ze schrijven in de brief aan Albert II het volgende: “Aalst zal in september opgeschud worden door de theater première ‘Confituur, de dans van de roze balletten', de beste Belgische fictie rond de schimmige periode van ons land, verweven met de feitelijkheid en historische context van België. Het betreft het tijdsgewricht dat algemeen ook bekend staat als ‘De Duistere Jaren ‘80'. Daarin heeft u als prins een weliswaar kleine, maar niet onbeduidende rol gespeeld. Zo ook in ons stuk. In onze muzikaal swingende creatie en dansante theatervoorstelling, hetgeen een prachtig wraakepos geworden is, waarin we aan de hand van 27 personages – waarvan sommigen u niet vreemd zullen voor komen - ons verhaal vertellen, heeft prins een zwijgende rol. Maar misschien wil zijn majesteit graag de stilte doorbreken, en alvast komen kijken naar ‘Confituur, de dans van de roze balletten'? Wij reserveren u graag een plaats. Met de meeste hoogachting, Lies & Joost, makers van Confituur voor Compagnie Gardavoe.”

In dat stuk: ‘Als ge godverlaten alleen zijt op de wereld, is het gerecht uw enige toevluchtsoord. Het zou een veilige haven moeten zijn in een moeras van onrecht. Het zou moeten kunnen rechttrekken wat scheef loopt.’ Maar wat als het gerecht zelf een moeras blijkt te zijn? Wat als achter elke geopende deur het licht uitgedaan wordt? Dan is de enige optie misschien om het recht in eigen handen te nemen.
https://p-magazine.com/nl/articles/albe … -balletten

https://p-magazine.com/nl/articles/albe … -balletten

-------------------------------------

Ik weet niet of wat Debels hier boven schreef waar is, namelijk dat de theatermakers bovenstaande brief gingen afgeven aan een lakei van ALBERT II, maar indien dit klopt vind ik dat geniaal bedacht.
Misschien moeten we er de zelfgeschreven thesis van de bijna Eerste Burger van het land eens bijhalen, ik heb onlangs vernomen dat die over de X-Dossiers gingen.

Gratias tibi ago fenix, tu dixisti...