Moegestreden en verbitterd. Zo reageert David Van de Steen op de oproep van het parket aan de nabestaanden en slachtoffers van de Bende van Nijvel om eind volgende maand samen te komen voor een infomoment. Verwacht wordt dat ze daar te horen zullen krijgen dat het onderzoek wordt afgesloten zonder resultaat. “De ideale doofpot”, vindt Van de Steen.
David Van de Steen verloor zijn ouders en zus bij de overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize-supermarkt in Aalst, op 9 november 1985. Zelf raakte hij zwaargewond. Het was de laatste en bloedigste overval van de Bende.
Vorige week kreeg Van de Steen een brief van het gerecht, net als andere nabestaanden en slachtoffers. “We dachten onmiddellijk dat het over de zaak zou gaan. Ze vragen om naar Brussel te komen voor een vergadering. Meer staat er niet in. Waarover het zal gaan, weten we niet. Maar ondertussen hebben ook andere mensen die brief gekregen, zijn beginnen vragen te stellen en hebben onderhands gehoord dat het zou gaan over het sluiten van het dossier.”
Het federaal parket laat weten dat ze tijdens het infomoment op 28 juni zullen meegeven wat er de laatste maanden en jaren is gebeurd in het onderzoek. “De slachtoffers moeten als eerste ingelicht worden”, klinkt het. Maar de onderzoeksrechter heeft het dossier inderdaad afgerond en overgemaakt aan het parket.
“Het dossier is onverjaarbaar, maar ik vermoed dat men er geen onderzoekers meer zal op zetten, dat men het zal laten uitdoven en dat de onderzoeksrechter die er al 30 jaar op zit met pensioen zal gaan”, zegt David Van de Steen. “En dan heb je de ideale doofpot. Je moet het zeggen zoals het is: het is al 44 jaar een doofpot.”
“Ik kan niet meer”
Het dossier rond de Bende van Nijvel kan sinds een recente wetswijziging niet meer verjaren. Als er nieuwe elementen of verklaringen zouden opduiken, kan het dossier sowieso heropend worden. Maar veel vertrouwen heeft David Van de Steen daar duidelijk niet meer in.
“Ik weet ongeveer wat in die dossiers staat, welke namen erin zitten en politieke beweringen. Je weet dat het een heel moeilijke zaak is om nog te gaan ophelderen. Het komt allemaal samen in de jaren 80 in zeer vuile zaken waar onze overheid en de rijkswacht van indertijd in verwikkeld zaten. Het doet je vooral nadenken over in welk land je leeft. En maar hopen dat je zelf nooit iets met justitie te maken krijgt. Het is oneerlijk, een vuile smerige boel.”
“Ik heb heel mijn leven gevochten voor die doorbraak. Ik heb alles gedaan wat in mijn macht lag om een doorbraak te forceren. Het is mij nooit gelukt. Ik ben altijd op een muur gebotst. Ik heb het intussen al een paar jaar opgegeven. Ik kan niet meer. Dat wil niet zeggen dat je het vergeten bent of dat je er niet van afziet, maar je stopt met vechten.”
Bron » VRT Nieuws