Met bovenstaande informatie vraag ik mij af of deze uitgave van Thingvellir niet een soort oproep en vrijgeleide van Michel Libert en Frédéric Saucez was aan de WNP-leden om over te gaan tot gewapende acties op het terrein. Zie daarvoor de zin "Het is tijd om te vechten niet meer om te discussiëren. Laat ons ons bewapenen en gaan!" en de teneur van het Editoriaal.

Het kan toeval zijn maar de eerste warenhuisoverval van de Bende van Nijvel vond plaats in de avond van 11 februari 1983 in Genval, de dag van de publicatie van het artikel in La Dernière Heure over het nakende wetsvoorstel van Moureaux! Gebeurde deze overval door de WNP om de kas te spijzen voor grotere terreuracties om hun politieke doel te bereiken? Enkele dagen eerder, op 7 februari 1983, gebeurde al een terreuractie tegen twee Franse doelwitten die vermoedelijk een vergelding waren voor uitlevering van Klaus Barbie aan Frankrijk en waarbij Elnikoff en Dauphin vernoemd worden als mogelijke daders.

Twee weken later, op 25 februari, wordt de Delhaize van Ukkel overvallen en op 5 maart de Colruyt van Halle. In die context zijn de eerste warenhuisovervallen van de Bende te bekijken als uitgevoerd voor het geld. Al diende dat geld niet voor persoonlijk gebruik maar om volgende terreuracties te financieren om het politieke doel te bereiken. Het politieke doel van de WNP zou dan geweest zijn: een versterking van de openbare ordehandhaving, de opzet van een sterk rechts regime in België en het pletwalsen van het grote rode gevaar.

Na Halle stoppen de warenhuisovervallen voor een hele tijd. Wel worden nog op 28 mei 1983 de oxypack voor een snijbrander gestolen en op 8 juni 1983 de Saab gestolen. Op 16 augustus 1983 vindt de vechtpartij plaats waarbij Marcel Barbier opgepakt wordt. Volgend op zijn aanhouding wordt een huiszoeking uitgevoerd bij Barbier en worden de NAVO-telexen en de tijdschriften Althing en Thingvellir gevonden. Diezelfde avond wordt een VW Passat op de terreinen van VW Vorst gestolen. De wagen wordt nadien uitgebrand teruggevonden in het Bois de Hourpes. Barbier zit in de cel en wordt die dagen meermaals ondervraagd.

Op 28 augustus 1983 eist Libert, verschrikkelijk heerszuchtig, de leiding op van de jongerenafdeling van de scoutsbeweging waar hij actief is. Dat wordt echter op 28 augustus 1983 op een algemene vergadering unaniem afgewezen. Tevens wordt beslist om Michel Libert uit de vereniging te stoten.

De eerstvolgende echte grote actie van de Bende van Nijvel na de overval in Halle, gebeurt op 10 september 1983 in Temse waar ze de kogelvrije vesten stelen. Op 13 september 1983 wordt Libert opgepakt. Tussen 13 en 17 september 1983 worden meerdere WNP-leden ondervraagd over hun mogelijke rol bij de diefstal van de NAVO-telexen. Daarna ontsporen de acties van de Bende van Nijvel volledig (Nijvel, Ohain, Beersel, Anderleus). Op 26 september 1985 wordt Barbier in hoger beroep zwaarder gestraft dan initieel uitgesproken. Op 26 of 27 september 1985 wordt een VW Golf gestolen en pleegt de Bende de zware dubbele overval in Eigenbrakel en Overijse. Op 9 november 1985 is Aalst aan de beurt. Daarop neemt de Regering een aantal bijzondere maatregelen.

Uit de verhoren van WNP-leden kan opgemaakt worden dat er binnen de WNP twee groepen aanwezig waren met tegenstrijdige strekkingen: zij die vonden dat ze hun doelen geweldloos moesten bereiken en zij die absoluut wilden overgaan tot harde gewelddadige acties. De tweede groep werd aangestuurd door Michel Libert. Libert vond van zijn eigen dan ook dat hij de grote leider van de WNP moest worden (zie de verklaringen van de moeder van Latinus » Forum).

Het valt mij daarbij ook op dat in de uitgave van april-mei 1983 nergens de naam van Paul Latinus te vinden is daar waar de namen van Libert en Saucez wel duidelijk opgenomen zijn. Was dit dan enkel hun eigen initiatief? Werd Latinus door zijn eigen mannen opzijgeschoven? Had Latinus weet van dit tijdschrift of kwam Latinus dit pas in augustus 1983 te weten na de huiszoeking bij Barbier? Er zijn ook de verklaringen dat Latinus schrik had en ontdekt zou hebben dat zijn leden achter de Bende van Nijvel zaten. Michel Libert wordt op 13 september 1983 opgepakt. Hij komt vrij op 24 januari 1984. Drie maanden later wordt Latinus gezelfmoord.

Eind oktober 1986 vraagt Deprêtre om het dossier over de zelfmoord van Latinus te seponeren wat op 3 november 1986 effectief gebeurt. Op 5 november 1986 gaat Ruth met Lammers wandelen in het bos van Houssière. Op 6 november 1986 worden door de Delta-cel de zakken met bendespullen uit het kanaal gevist. Een wapenstilstand in ruil voor de seponering van de zelfmoord op Latinus. De Bende van Nijvel laat daarna niet meer van zich horen.

Ik besef ten volle dat ik ook helemaal verkeerd kan zitten. Hierboven schets ik echter een mogelijkheid die wel één en ander zou kunnen verklaren doch zeker niet sluitend is.

Voor de volledigheid geef ik nog mee dat het wetsvoorstel van Moureaux-Guillaume op 24 februari 1983 effectief ingediend en op 15 maart 1983 voorgelegd werd aan de Kamer. Er werd echter geen gevolg aan gegeven.
 

Op 12 december 1985 diende Moureaux het voorstel nogmaals in en werd het op 13 januari 1986 tevergeefs voorgelegd aan de Kamer. Moureaux deed nog een derde poging op 12 februari 1988. Op 1 maart 1988 werd het opnieuw voorgelegd aan de Kamer maar werd er ook dan geen gevolg aan gegeven.

Uit een verhoor van Robert Chevalier - agent van de Staatsveiligheid - blijkt dat er bij de Staatsveiligheid zeer geheimzinnig werd gedaan over dit magazine. De groep "Delta" - die in het magazine het gedicht heeft ondertekend - werd ook verdacht van een mislukte bomaanslag op een politievoertuig:

Par exemple, l’année dernière, lors d’un des premiers attentats de CCC, une petite bombe avait été placée sous une camionette de gendarmerie, avenue de Rodebeek. Cette bombe n’a pas explosé. Il y avait une revendication du groupe Delta. J’en avais parlé avec Kausse ou plutôt Kausse m’en avait parlé.

Selon lui, ce groupe Delta serait un groupuscule d’extrême-droite dont les formules de revendication s’apparentaient à la littérature d’une publication du WNP, le journal Thingvelir. Mon chef de section Kausse m’a demandé de rechercher cette brochure au service documentation. C’est moi qui avait fait un rapport transmettant cette brochure au service documentation quelques temps au paravent.

J'ai été au service de documentation ou je n’ai pas trouvé trace de cette brochure. En me renseignant, j’ai appris qu’elle devait se trouver dans le bureau de Mr. Van Molle. J’ai pris contact téléphoniquement avec Mr. Van Molle qui m'a confirmé avoir cette brochure mais il a refusé catégoriquement de me communiquer ladite brochure sans me de donner d’explication. Il a simplement terminé la communication en me disant: "c'est dommage".

Bron: Verhoor Robert Chevalier | 27 juni 1985

Er is ook nog het volgende. Het is echter onduidelijk uit welk verhoor dit precies komt (Chevalier of Estiévenart?), in elk geval van een agent van de staatsveiligheid.

Parmi les exemples d'obstruction et sur le même pied que l'incident Thingvelir, j'avais un informateur intelligent qui avait déjà travaillé pour nous le Front de la Jeunesse et qui s'apprêtait à nous donner des informations sur la profanation du mémorial juif à Anderlecht. En effet, deux jours avant cei profanation, il avait vu des membres du Parti Européen consulté un plan de Bruxelles pour repérer ledit mémorial et étaient partis ensuite probablement en reconnaissance. Une demande a été faite à la direction pour recruter cet informateur. La direction, malgré les bons renseignements, a refusé d'engager cet informateur.

Personnellement, j'ai travaillé de façon tout à fait indirect le WNP, en effet mes informateurs du Front de la Jeunesse, du Parti Européen et du MNS [moet vermoedelijk MSN zijn], venaient me raconter que lors de leur réunion, des membres du WNP étaient venus déclarer qu'ils allaient faire des tracts, des ratonnades et tenter de recruter dans ces mouvements des membres pour le WNP. J'ai ainsi fait 8 ou 9 rapports sur le WNP.

Op 7 mei 1985 schrijft Michel Libert een bizarre brief aan een zeker vrouw Y.M. uit Brussel, een vrouw waarover ik verder geen informatie over vind. De brief van Libert begint met de volgende paragraaf:

N'estimez-vous pas vous être joué assez de ma personne durant ces 8 mois [dus vanaf november 1984] que pour encore oser prétendre - c'est du moins ce que laisse à croire votre dernière communication téléphonique - me mettre en demeure de vous remettre des documents qui, pour la plupart, devaient encore être étudiés (tels les statuts du mouvement Delta) et cela, qui plus est, afin d'encore prendre votre défense vis-à-vis de monsieur Conti. 

In diezelfde brief schrijft Libert ook nog de volgende zeer cryptisch omschreven paragraaf die ik hieronder even integraal herneem:

Enfin, l'expérience du CERSBER m'a forgé d'autant plus le caractère que, depuis, et une ultime fois, je considère, d'abord, ne dépendre de personne quant à mes obligations surtout lorsqu'elles sont engendrées par des individus douteux quant à leur comportement et, enfin, dorénavant m'en tenir aux conceptions "Bismarckienne" et "Nietschéenne" de la vie, à savoir: la différenciation fonctionnelle existant entre les "brains"et les "exécutants", entre les "Toréadors" et les "Joueurs de castagnettes", entre les dominants et les dominés (à titre d'information, je ne fais plus partie de la seconde classe), entre ceux qui, par Idéal, guident les brebis galeuses (terme non péjoratif précisant l'égoisme de celles-ci doublé de l'éternelle par mé connaissance des archétypes guidant la conscience humaine par delà l'honnêteté morale) et ceux qui les noient.

Leg naast deze brief nog de volgende informatie uit het verhoor van Robert Chevalier van 27 juni 1985:

C'est moi personnellement qui ai fait le premier rapport de transmission de la revue Althing. Cette revue comportait des allégations relatives à des télex volés à l'OTAN. Je sais que le service n'avait aucune documentation à ce sujet, puisque j'ai reçu du service une apostille officielle me demandant de plus amples renseignements. Il apparaissait clairement de cette apostille que le service ne possédait aucun renseignement. Actuellement, selon mes informations, le WNP continue d'exister sous le sigle CERSBER.

Uit de brief van Libert blijkt dus dat na het uitbreken van de zaak WNP in augustus 1983, hij de activiteiten van de WNP heeft voortgezet doch onder de naam Delta. Het is overduidelijk dat ondanks de tijdelijke aanhoudingen in 1983 en 1984 van een aantal WNP-leden het gedachtegoed en de visie van deze leden absoluut niet zijn veranderd en een aantal 'gevaarlijke individuen', zoals omschreven door Pierre Morlet en anderen, hun plannen nog altijd wilden doorzetten. De brief dateert van mei 1985, de informatie van Chevalier van juni 1985 ... de grootste en spectaculairste Bendeaanslagen gebeurden in het najaar van 1985.