Ik werd er al weer stil van ... maar altijd weer is er ook dat positieve in je boodschap: "Sommigen van jullie zijn vrienden voor het leven geworden". Hier hebben we het monster nog niet bij het nekvel, zijn de branden nog niet geblust en is het schip zinkende, maar ondanks dat wens ik je ook een mooie zomer.

Ik ben opgegroeid in een deelgemeente van Aalst, als kind ging ik soms wel eens mee naar den Delhaize in Aalst, waarbij ik soms op de parking even bleef spelen... M'n ouders hebben nog een Corsa gekocht in de Opel-garage vlakbij. Ik kwam er als kind ook wel eens in de ongure jaren... David Van de Steen was/is even oud als m'n broer, ik was 5-6 jaar toen de aanslag in Aalst gebeurde. David heeft nog in de klas gezeten bij een huidige collega van mij. Ik woon nu in een gemeente waar "de bende" ook dood en verderf gezaaid heeft. Iedereen van onze generatie of die van onze ouders heeft dus - mij met als bovenstaande voorbeeld - wel van dichtbij of van wat verder een bepaalde betrokkenheid tot deze triestige feiten.

Ik ben er ook nog steeds niet uit welke vraag en antwoord mij het meest prangende is...

Waarom al dat - voor een nitwit - geweld, al dat leed, al die littekens? Welke angst, welk belang is vandaag nog steeds zo sterk dan ultiem op tafel te gooien waar velen van ons nog steeds recht op hebben? Of is het de vraag en vaststelling waarom het gerecht het gerecht niet blijkt, faalt en blijft falen? In Zweden heeft het gerecht de handdoek in de ring gegooid (dixit de moord op premier Palme en daarmee het belangrijkste onopgeloste drama). Gaat het gerecht recht laten gelden en ons bewijzen dat ze deze laatste jaren echt nog nodig hadden om iets op te lossen wat reeds lang had moeten opgelost zijn? Of draait het ook uit op een flagrante sisser vol schaamte en blijvend onrecht?

*moraliserende zaagmodus aan*

Ik heb geprobeerd - en probeer nog steeds af en toe - op dit forum een beetje te volgen en ik heb aanvankelijk echt de moeite gedaan om een bepaald hiaat te vinden dat misschien naar iets meer kon/kan leiden... je weet maar nooit. Maar het is een kluwen en uiteraard absoluut niet eenvoudig of 't was al opgelost. Juist door de geheimhouding van het onderzoek zijn er uiteraard vele - al dan niet relevante - data en feiten die we niet kunnen of nog niet mogen weten.

Dus in eerste plaats hoop ik echt voor de slachtoffers en anderen dat ze antwoorden krijgen waar ze zo op hopen en waar ze recht op hebben. Daarvoor verwacht ik en blijf ik hopen dat het gerecht doet wat het verdomme moet doen (excuseer, ik liet me even gaan). En dat we binnen - inmiddels - afzienbare tijd eindelijk resultaat gaan zien van bijna 40 jaar (misschien dat ik het beter voluit schrijf) veertig jaar (!) onderzoek. Sterkte "benhetbeu" en alle iedereen die rechtstreeks of onrechtstreeks leed ondervond door de 'bende". Ik hoop écht voor jullie, écht dat je antwoorden, rust, troost én moed mag (blijven) vinden!

In de tweede plaats hoop ik dat dit forum verder gaat op een serene manier, ongeacht wat het onderzoek en het proces oplevert. Verder gaan om vooral te luisteren naar het leed en de vele vragen. Niets is moeilijk voor hen die willen, hoe minder ego en testosteron in de berichten, hoe helderder de samenwerking naar de vondst in een hiaat of detail dat uiteindelijk kan leiden tot meer? In deze zaak zijn geen VIP's, hoewel sommigen op dit forum duidelijk op een verfoeilijke sokkel met deze gebeitelde letters denken te staan of dat (on-)gewild toch zo laten blijken. Genre "ik weet wat jij niet weten kan of niet weten mag". Zeker na "Hét proces" hoop ik echt dat dit mag weg smelten zoals vuile zwarte sneeuw vol pekel naast het wegdek.

*/moraliserende zaagmodus uit*

Sterkte dus nogmaals "Benhetbeu" en andere slachtoffers!

Is het al iemand opgevallen dat de schrijver van deze reeks in een vorig leven de advocaat was van de Palestijn Said Al Nasser, lid van de terreurgroep Abu Nidal? Hij gooide in 1980 in Antwerpen een granaat naar een groep joodse schoolkinderen. Ik meen te kunnen aantonen dat Abu Nidal gedurende de hele jaren '80 probeerde deze Said Al Nasser vrij te krijgen door middel van terreuraanslagen. Dat lukte uiteindelijk in 1991, via een ruil met de Belgische gijzelaars van het schip 'De Silco' in Libië (familie Houtekins-Kets).

Daarna ruilde deze advocaat de balie voor een carrière als producer. Succesvol, dat laat ik in het midden.

In elk geval succesvol genoeg om naar zijn pensioen toe zijn reeks '1985' onmiddellijk verkocht te krijgen aan onze beide overheidszenders. Zijn laatste langspeelfilm 'All Of Us' was nochtans geen kassucces.

Maar zijn 'Rijkswacht'-thema moet blijkbaar de geesten rijp maken voor een proces tegen twee oud-rijkswachters: François Achten en Philippe Vermeersch. Dat zal op niets uitdraaien, maar dat is bijzaak; er zal tenminste formeel voldaan zijn aan de belofte: een Bendeproces vóór 2025.

Waarom denk je dat ze in staat van beschuldiging zijn gesteld en wekenlang in voorarrest hebben gezeten? En waarom kreeg Achten een ongewoon bezoek in de gevangenis, met een voorstel om hem te doen bekennen?

"... Pendant sa détention, l’ex-adjudant Achten, qui bossait à la cellule Delta, affirme avoir reçu la visite d’enquêteurs qui l’ont extrait de cellule et emmené à l’hôtel où une salle avait été réservée. Les enquêteurs lui auraient fait miroiter divers avantages s’il acceptait de prendre le statut de témoin protégé et faire les révélations espérées dans le sens de la manipulation. François Achten n’a pas marché."

Bron » Nieuws