De Bende die niet bestaat

Inleiding

Deze theorie gaat over het feit dat de Bende van Nijvel eigenlijk helemaal niet bestaat. Het waren in de meeste gevallen verschillende personen die elkaar niet kenden en om totaal verschillende redenen de overvallen pleegden. Ze kwamen aan hun wapens door deze te huren op verschillende plaatsen in en rond Brussel. Na gebruik werden de wapens teruggebracht naar de verhuurder en kon een andere bende ze gebruiken.

Door het feit dat steeds dezelfde wapens werden gebruikt, leek het alsof er één machtige Bende aan het werk was die iedere keer de politie te snel af was. Dit zou kunnen verklaren waarom er na 1985 geen overvallen en moorden werden gepleegd door de ‘Bende van Nijvel’. De meeste grote gangsters en hun bende werden trouwens na 1985 gearresteerd.

Het begrip “Bende van Nijvel”

Er waren tussen 1980 en 1989 verscheidene grote kleine benden die mee oorlog voerden tegen een onthutste samenleving. Er ging geen week voorbij zonder ophefmakende aanslag. De slachtpartij in de Delhaize van Aalst op zaterdagavond 9 november 1985 door de zogenoemde Bende van Nijvel was een driest hoogtepunt.

Haemers en co werkten een stuk professioneler dan de Bende van Nijvel, die tussen 1982 en 1985 bij dertien overvallen en moorden achtentwintig doden achterliet voor een relatief kleine buit van 5 miljoen frank. Het waren de piekjaren van de misdaad in bendeverband.

Ze liepen elkaar in de weg en schoten elkaars of eigen leden dood, gewild of per ongeluk. Het land beefde onder de terreur van de bende Bouhouche-Beijer, de Lada-bende, de bende De Staerke, ‘les Borains’ en anderen. Ze konden de speurders lange tijd verschalken door geen eigen alaam te gebruiken.

In en rond Brussel staken tientallen garageboxen vol met wapens, granaten, springstoffen, gevechtskledij, vermommingen en voertuigen. Men kon dit materiaal ‘huren’ en na gebruik terugbrengen. Ook kleine misdaadorganisaties pleegden op die manier overvallen. Het moet een uitleg zijn voor het ontstaan van het allesomvattende begrip ‘Bende van Nijvel’ alias ‘Tueurs du Brabant-Wallon’.

Het gaat allicht om afzonderlijke misdrijven, niet gepleegd door dezelfde schurken, maar wel met dezelfde huurwapens en voertuigen. De bevolking eiste dat dit uitdagende geweld zou worden bestreden door hervormde en tot de tanden gewapende politiediensten. Zo nodig moest de regering deze strijd voeren met volmachten. De roep om een sterk regime klonk beangstigend luid.

Daarom dat de ontvoering van ex-premier Paul Vanden Boeynants op zaterdagavond 14 januari 1989 door velen als een groteske grap werd aangevoeld. Sommige media hadden de figuur van Vanden Boeynants afgeschilderd als het brein achter een rechtse staatsgreep om een stevig gezag te vestigen.

Ze vallen, één na één

Begin 1989 werd het laatste lid van de Lada-bende doodgeschoten. Het imperium van dit soort bende was voorbij. De leden van de organisatie Bouhouche-Beijer, van de bende De Staerke en van Haemers en co zaten achter de tralies.

De volgende processen bevestigden het vermoeden dat ook anderen misdrijven hebben gepleegd die aan de Bende van Nijvel werden toegeschreven. Ze werden er evenwel nooit officieel van beschuldigd. Op die manier gelooft het grote publiek tot op vandaag dat deze bende iedereen te slim af is geweest.

Bron » Moord en doodslag | Gust Verwerft | 2005